ลำดับตอนที่ #26
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : SF 4/5 อินคิวบัส Con.จอมมาร
ารไ้รับารปิบัิที่เปลี่ยนไปทำให้รู้สึสบสุมาว่าเิม เหล่าพระสนมและอมมารูแลแบบปิทั่วไป ทำให้อินิวบัสน้อยเริ่มรู้สึสบายใและเป็นัวอัวเอมาึ้น นับวันท้ออเา็ยิ่ให่โมาึ้นทุวัน แ่เา็พยายามออำลัาย้วยารเินไปมาหรือหยิบับอเล็ๆ น้อยๆ อยู่ี
"นับวันท่านราินีทรมีน้ำมีนวลแถมยัเป็นที่หมายปออเหล่าพระราาาินแนอื่นนะอรับ ั้แ่ไ้รับเิให้เ้าร่วมานเลี้ยลอให่รั้นั้น ่าวเรื่อวามามออินิวบัสที่อนแรใรๆ ็รหาลายเป็นื่นมแทน แถมยัหลรัันไปามๆ ันเลยนะอรับ"
"ารที่เ้าบอ้าแบบนี้ ้อารอะไรันแน่ ิลเบิร์"
"เผื่อว่าท่านอมมาระหึท่านราินีอรับ"
"ารที่้าให้ออานเพาะานสำั ไม่ไ้ให้ไปไหนมาไหนทุานยัไม่เรียว่าหึหวั้นรึ"
"ระผมแวเล่นนะอรับ"
"ทีหลัอย่าทำอี็พอ" ถึแม้ว่าะเป็นำพูที่เรียบ่ายแ่แววนั้นบ่บอเลยว่าไม่ไ้เรียบ่ายามไป้วยเลยสันิเียว นสนิทอย่าิลเบิร์ถึับนลุเลยทีเียว
"อมมาร" นาาารีบร้อนเปิประูเ้ามาโยที่ไม่เาะประูเหมือนเย
"ถ้าเรื่อไม่่วนไ้มีรบันแน่รอบนี้ เธอไม่เยเาะประูสัรอบนะยัยแม่ม"
"อินิวบัสน้อยำลัะลอ ่วนพอไหมไอ้อมมารลาม"
"เฮ้ย! รีบไปันไ้แล้ว" เป็นัวเาเอที่รีบร้อนออาห้อทำานเสียั้แ่นแรแบบนี้ ็เมียะลอทั้นใระนั่อยู่เยๆ ไ้ันล่ะ ้อรีบไปูสัหน่อยแล้ว
...................................................................................
น้ำสีาวที่ไหลามเรียวาเป็นสัาเือนอารให้ำเนิ น้ำร่ำมามายเริ่มไหลามันมาามสัาิาอร่าาย อินิวบัสน้อยร่วหล่นลับพื้นเพราะไม่สามารถทรัวไ้แ่โยัีที่เาไม่ใ่มนุษย์และมีปีที่ะพยุร่าอนเอไปที่เียไ้อย่าปลอภัย มิะนั้นแล้วอาะแท้ลูึ้นมา็เป็นไ้
ปึ!
"อินิวบัส เป็นยัไบ้า" เอวาถามพลาเ็ัวไป้วย
"ทำไมหมอหลวมา้าั เี๋ยวเผาบ้านหมอะเลย" ูมิโฮเริ่มปล่อยหาอนเอออมาพลาสะบัไปมา้วยวามหุหิอิ้อ
๊อ! ๊อ! ๊อ!
"มาแล้วอรับ" หมอหลววิ่ระหืระหอบเ้าห้อบรรทมอพระราินีน้อย สอมือรีบหยิบับอุปร์้วยวามเี่ยวาพร้อมับนาำนัลส่วนัวที่เป็นผู้่วยอีน้วย ถึะเป็นโลปีศาแ่วามทันสมัย็ถือว่าไม่น้อยหน้าโลมนุษย์เลยทีเียว
"นาาาไปามหรือไปหลุมที่ไหน ้าเินไปหรือเปล่า" มิเลบ่นหัน้ายหันวามอไปที่ประูอยูุ่เิม
"ระผมิว่าพระสนมเอวา พระสนมมิเล พระสนมูมิโฮ รอ้านนอ่อนไ้ไหมอรับ ถึั้นอนทำลอแล้ว"
พระสนมทั้สามำใ้อออมารอหน้าห้อามำสั่อหมอหลว ริๆ พวเธอ็อยาะูารทำลอนะ แ่ถ้ามันทำให้วุ่นวายนั็้อออมา้านอ แล้วารทำลอสมัยนี้็ไม่ยุ่ยาและเสี่ยอันรายแบบเมื่อ่อนแล้ว เรื่อมือที่ถูพันามาอย่า่อเนื่อทำให้พวเราไม่ลำบาอะไรอีแล้ว อแ่อินิวบัสเ้มแ็็น่าะลอผ่านไป้วยี
"ลอแล้วเหรอ" อมมารรีบวิ่มา้วยวามเร็วที่ไม่สามารถประเมินไ้ หาไม่ลวามเร็วล่อนหน้านี้อาะทำให้พัประูห้อแล้ว็เป็นไ้
"ยั่ะ หมอหลวทำลออยู่" เอวาอบแ่มือไม้็อยู่ไม่สุเ่นัน
......................................................................
"ท่านพี่ัานให่โไปไหมรับ ผมับลูยันอนอยู่บนเียอยู่เลย"
"ไม่มีอะไรให่หรือเล็ไปหรอนะมินฮยอน พี่เ็มใทำเพื่อน้อและลูอพี่"
ให้ายเถอะ! อมมารไปเรียนรู้วิธีแบบนี้มาาไหนัน เารับมือับอมมารผู้แสนอ่อนโยนไม่ไหวหรอนะ มันอันราย่อหัวใเินไป
Talk: พระโอรสน้อยออมาลืมาูโลแล้วนะ่า านยิ่ให่สมเียริแน่นอน เพราะว่าุพ่อเาออะเห่อลูและเมียนานนั้น ว่าั้นไหมะ
Twitter:love48694806
Facebook Page : lovely_fiction
Youtube: lovely_fiction
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น