คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : อาวุธของซือจง
รถม้าันให่วิ่รมาอ้านหน้าเหลาอันับหนึ่อเมือปพี และมีลุ่มนเินลมาารถม้า ผู้น่าหลีทาให้เินเ้าไป้านในเหลา
!! าราวะนายท่าน....ไม่ทราบว่านายท่านไ้อไว้หรือไม่เ้าะ...!! พนัานสาวเินออมา้อนรับ้วยวามนอบน้อม
" ้ามิไ้อเอาไว้....้าอห้อส่วนัวหนึ่ห้อ...." เิ้ไพูับพนัานสาว
!! ไ้เ้าะ...เินายท่านาม้าึ้นไป้านบนั้นสาม....!! พนัานสาวพูบ็เินนำึ้นไปยัห้ออาหารส่วนัวบนั้นสาม และเมื่อเินมาถึทุน็แยย้ายันนั่ เสี่ยวเอ้อนำน้ำามาเสิร์ฟให้ทันทีเมื่อนั่ล
!! นายท่านรับอะไรีเ้าะ.....!! พนัานสาวถามึ้นมาเมื่อเห็นว่าทุนนั่ลแล้ว
" ้าออาหารที่ึ้นื่ออที่นี่มา10อย่า...อย่าละสอาน...และนำสุราั้นีอเหลามา้วย2ไหให่...." เิ้ไสั่อาหารับพนัานสาว
!! ไ้เ้าะ....!! พนัานโ้ำนับและรีบไปัารอาหารที่เิ้ไสั่ทันที
ทุน็นั่ิบาและพูุยันระหว่ารออาหาร เสียพูุยและเสียหัวเราะัออมาเป็นระยะๆ
" ท่านเ้ิไ...ท่านะเินทาไปทสอบ่านวิหารราศีอนไหนหรือ...." ือสอบถามเิ้ไออมา
" อีไม่นานนี้....้าสามารถไปหาท่านที่เมือวิหเหมัน์ไ้เลยหรือไม่...." เิ้ไถามออมา
" แน่นอน....ท่านไปพบ้าที่วนเ้าเมือไ้เลย...ถ้าหาท่านเินทาไปเมือวิหเหมัน์..." ือยิ้มว้าออมา เพราะิว่าเาไ้เพื่อนที่ะเ้าไปใน่านทสอบวิหาร12ราศี้วยแล้ว
พวเาุยันไม่นานนั เสี่ยวเอ้อหลายนไ้เินเ้ามาเสิร์ฟอาหารและนำสุรามา้วย
" มาๆพวเรามาื่มให้ับท่านือ...สหายใหม่อเรา..." เิ้ไยอสุราึ้น ทุน็ยอสุราึ้นาม และระสุราลอไป
" ีๆ...สุราี...." ือหัวเราะออมาเล็น้อยเมื่อื่มสุราลไป ทุน็พาันหัวเราะออมา และเริ่มลมือทานอาหารที่อยู่รหน้า
" หลวนุน...ท่านยัไปสนามประลออยู่หรือไม่...." ลู่เหลียนถามออมา
" ้ามิไ้ไปเลย....ั้แ่รั้ที่ท่านเิ้ไนะารประลอิัน..นลายเป็นเ้าสนามประลอ้า็มิไ้ไปอีเลย..." หลวนุนพูและหัวเราะออมาเบาๆ
" เ่นนั้นหรือ....้าอยาไปสนามประลอเสียหน่อย...วันนี้เสีย่าเรื่อเรือนไปเยอะเลย...." ลู่เหลียนทำเสียเศร้าออมาเมื่อิถึเหรียทอที่ื้อเรื่อเรือนไป เฟยหลส่ายหน้าแล้วยิ้มออมาเพราะลู่เหลียน่าย่าเรื่อเรือนไปไม่เินสามแสนเหรียทอเท่านั้น
" เหลียนเอ๋อร์...เ้าอยาไปหรือ....แ่้าิว่าทาสนามประลอไม่ยอมให้พวเราลประลอแน่นอน..." เฟยหลพูออมาทุนพยัหน้าเห็น้วย
" ้า็ิเ่นเียวับท่านเฟยหล.....็รั้่อนเราทำสนามประลอสูเสียเหรียทอไปเป็นำนวนมา..." หลวนุนยิ้มแห้ๆออมา
" พวเราลประลอไม่ไ้แ่.........ท่านือลแทนพวเราไ้...." ลู่เหลียนยิ้มว้าออมาและทุนหันไปมอือ้วยาประาย เมื่อนึถึเหลียทอ
" ไ้...้าะลประลอให้พวท่านเอ....." ือใ้ำปั้นทุบออนเอและทำท่ายึอ ทุน่ายิ้มและพยัหน้า
" ีเลย...รั้นี้้าะทุ่มเหรียทอทั้หมที่้ามีเลย..." หลวนุนพูออมา้วยวามื่นเ้น ือไ้ยิน็ยิ้มว้าออมา
" ้า็เ่นัน....้าะหาเินยายสาาเพิ่ม..." เิ้ไทำาประายเมื่อนึถึเหรียทอ เฟยหลส่ายหน้ายิ้มออมา และิว่าเหล่าสหายเริ่มเป็นเหมือนลู่เหลียนเ้าไปทุที
" เ่นนั้น็ี....พรุ่นี้่วเ้าหลวนุน ท่านมารับพวเราที่ร้านอเิ้ไ้วย...." ลู่เหลียนพูออมา หลวนุนพยัหน้ารับรู้
" ไ้...้าะไปรับพวท่านเอ...." หลวนุนพูออมา ทุนพยัหน้าล เมื่อพูุยลันเรื่อประลอบแล้วพวเาึทานอาหารไปเรื่อยๆ และเปลี่ยนเรื่อพูุย นทานอาหารเสร็สิ้นพวเา็นั่ื่มสุราัน่อ
" เราลับันเถิ....ะไ้พัผ่อน..." เิ้ไพูออมาหลัาสุราไ้หมลแล้ว ทุน่าพยัล เิ้ไเรียพนัานมาและ่ายเิน
" พวท่านไม่้อ....้า่ายเอ...." เิ้ไรีบพูออมาและหยิบถุเหรียทอออมา่าย่าอาหารทั้หม
" เอาไว้พวท่านไปเที่ยวเมือวิหเหมัน์....้าอเป็นเ้ามือเลี้ยอาหารพวท่านเอ..." ือเอ่ยออมา
" ย่อมไ้....." เิ้ไอบออมา้วยร้อยยิ้ม
เมื่อ่ายเินเสร็แล้วพวเาึเินทาลับไปพัผ่อน เิ้ไให้รถม้าแวะเ้าไปส่หลวนุนที่เรือนพั และรลับมาที่ร้านมัรทมิฬ ลู่เหลียนและเฟยหลอัวเ้าไปในมิิพร้อมับือเพื่อพัผ่อน
ลู่เหลียนและเฟยหลหลัาเ้ามาในมิิ็เ้าห้อนอนและนัู่ับล้วยไม้สีาไปเรื่อยๆ ือเอ็แยัวเ้าห้อพั และนัู่ับล้วยไม้มีาามำแนะนำอลู่เหลียนและเฟยหล พอถึรุ่เ้าภายในมิิ ลู่เหลียนและเฟยหล็ออไปแ่ัวที่บ่อน้ำพุร้อนเ่นเยแล้วึลับมาทำอาหารเ้าที่ฤหาสน์ ือเินออาห้อพัมา็เห็นทั้สอนรอทานอาหารเ้าอยู่
" ออภัย้าออมา้า....." ือรีบเอ่ยอโทษออมา
" มิเป็นไร...มานั่ทานอาหารเถิ....." เฟยหลพูออมา ือเินมานั่เ้าอี้ และมออาหารหน้าาแปลๆที่วาอยู่บนโ๊ะอาหาร
" มันืออะไรหรือ....อาหารพวนี้้าไม่เยเห็น...." ือถามออมาเพราะวามอยารู้
" ท่านลอทานเถิ....อาหารพวนี้เหลียนเอ๋อร์เป็นนทำ..." เฟยหล็ไม่รู้ัื่ออาหาร แ่เาไ้ทานมันลอเพราะลู่เหลียนทำให้ทาน
" อื้ม.....อร่อย....อร่อยมา....." ือเอ่ยออมา ถึหน้าาอาหาระแปลไปบ้า แ่ราินั้นอร่อยมา ลู่เหลียนยยิ้มออมา้วยวามภูมิใ
" ท่านทานเยอะๆเลย...." ลู่เหลียนพูออมา
" อื้ม....้าไม่เรใละนะ...." ือลมือทานอาหารที่ลู่เหลียนทำนหม เมื่อทานอาหารเสร็แล้วทุน็่วยันทำวามสะอาานามที่ใ้ เสร็แล้วลู่เหลียนับเฟยหลเ้ามาในห้อหลอมรวมอาวุธ โยที่ืออิามมาู้วย เพราะไม่เยเห็นารหลอมรวมอาวุธ
" วันนี้เราะหลอมรวมอะไรหรือ.....เหลียนเอ๋อร์..." เฟยหลถามึ้นมาในะที่ั่ผลึมัรทมิฬและผลึแมม่าามที่ลู่เหลียนบอ
" วันนี้พวเราะหลอมอาวุธเทวะ3ัน....." ลู่เหลียนอบออมาเฟยหลพยัหน้าเ้าใ และืออาสาเป็นนเรียมวัสุหลอมรวมให้ ทั้สอนึเริ่มหลอมรวมอาวุธทันที
ือั่วผลึมัรทมิฬและผลึแมม่า้วยวามเียบ เพราะไม่ให้รบวนลู่เหลียนและเฟยหล ือ้อมอทั้สอนไป้วย และภายในใ็แสวามื่นมและนับถือเป็นอย่ามา บุลทั้สอมีพลัปราที่สูส่แถมยัเป็นผู้หลอมรวมอี้วย
ผ่านไปไม่นาน อาวุธิ้นแรอลู่เหลียนและเฟยหล็หลอมรวมเสร็ และถูนำมาวาไว้รที่วาอาวุธ ือเินเ้าไปูอาวุธที่ทั้สอนหลอมรวมเสร็แล้ว ็เิวามประทับใ เพราะอาวุธที่ทั้สอนหลอมรวมมานั้นไม่มีำหนิแม้แ่นิเียว และรูปลัษ์็สวยาม ูทรพลัสมับเป็นอาวุธเทวะ3
ือนั่มอลู่เหลียนและเฟยหลไปเรื่อยๆ รู้สึว่าทั้สอนมีสมาธิีเยี่ยม และมีวามมุ่มั่นในารทำานเป็นอย่ามา ลอทั้วันลู่เหลียนและเฟยหลอยู่ภายในห้อหลอมรวมอาวุธ เ่นเียวับือที่นัู่ารหลอมรวมอาวุธไปเรื่อยๆ อาวุธที่ทั้สอนหลอมรวมออมาในวันนี้มีนับสิบิ้น แ่ละิ้นเป็นอาวุธเทวะ3ที่สมบูร์แบบไม่มีำหนิใๆเลย
" ท่านเฟยหล ท่านลู่เหลียน...้านับถือพวท่านทั้สอริๆ....." ือพูออมาในะที่ับาบึ้นมาวัแว่
" ท่านใ้อาวุธนิไหนอยู่หรือ....." เฟยหลถามออมา เมื่อเห็นือสนใอาวุธเป็นอย่ามา
" ้าใ้าบเทวะ3เหมือนัน....." ือพูับเฟยหลและหยิบาบออมาาแหวนมิิให้เฟยหลู
" อืม....เป็นาบที่ีเลยทีเียว......" เฟยหลรับาบอือมารวสอบู แล้วพูออมา
" ท่านพี่.....้าอูหน่อย...." ลู่เหลียนพูออมา เฟยหลส่าบอือให้
" อืม...าบทำมาาผลึแมม่าเ่นัน...แ่ส่วนผสมอย่าอื่นปะปนอยู่้วย..." ลู่เหลียนส่พลัเ้าไปรวสอบภายในาบ ็รับรู้ว่าส่วนผสมที่ถูใส่ลไปในาบไม่บริสุทธิ
" ท่านือ.....ถ้าหา้าะปรับแ่าบอท่าน...ท่านะว่าอะไรหรือไม่...." ลู่เหลียนยิ้มว้าออมาเมื่อพูบ
" ้าไม่ว่าอะไรหรอ...้าีใ้วย้ำไปที่ท่านะ่วยปรับแ่าบให้้า....." ือพูออมา้วยวามื่นเ้น ลู่เหลียนและเฟยหลพยัหน้ายิ้มออมา
" ท่านพี่นำเปลืออสูรปูออมาให้้าหน่อย....และอผลึอสูรเทวะ5หนึ่ิ้น้วย..." ลู่เหลียน พูออมา เฟยหลพยัหน้าและหยิบสิ่ที่ลู่เหลียน้อารออมา
ลู่เหลียนโยนาบอือเ้าไปในเาหลอม และส่เปลวไฟอผู้หลอมรวมสีทอเ้าไปหลอมาบ ผ่านไปหนึ่เ่อาบอือ็ลายเป็นอเหลว ลู่เหลียนแยส่วนผสมที่ไม่บริสุทธิออมาและใส่เปลืออสูรปูับผลึอสูรเทวะ5ลไปในเาหลอมแทน ือมอู้วยแววาที่เป็นประายและวามอยารู้
ผ่านไปรึ่ั่วยามลู่เหลียนบัับอเหลวที่อยู่ในเาหลอมึ้นรูปเป็นาบที่มีลัษะเหมือนเิมให้ับือ ลู่เหลียน่อยๆหยุส่เปลวไฟสีทอล้าๆ เเละปล่อยให้าบที่อยู่ภายในเาหลอมอีรึ่ั่วยาม
" รออีรึ่ั่วยามท่าน็ะเห็นาบเล่มใหม่..." ลู่เหลียนยิ้มออมา
" ือ...ท่านใ้ธาุอะไรหรือ..." เฟยหลถามออมา ลู่เหลียน็รอฟัำอบอือ
" ้าใ้ธาุไฟ......" ืออบำถามอเฟยหลออมา
" ธาุเียวับ้าเลย......." เฟยหลพยัหน้ายิ้ม ลู่เหลียนหยิบผลึธาุไฟออมาพร้อมับเาหลอมนาเล็ แล้วโยนผลึธาุไฟเ้าไปในเาหลอมส่เปลวไฟสีทออผู้หลอมรวมเ้าไปที่เาหลอม และรอไม่นานนัทุอย่า็เสร็สิ้นล ผลึธาุไฟถูหลอมรวมและึ้นรูปใหม่นลายเป็นอัมีสีแเม็าม
" อื้ม.....สวยามยิ่นั....้าพึ่รู้ว่าผู้หลอมรวม็ทำเ่นนี้ไ้..." ือเอ่ยออมา เพราะนเอรับรู้ว่าารเียรไนผลึหรืออัมี้อเป็น่าผู้ำนาเท่านั้นถึทำไ้
" ผู้หลอมรวมทุระับสามารถทำแบบนี้ไ้....ท่านไม่้อแปลใไปหลอ...." เฟยหลพูับือที่ทำท่าแปลใ
" เ่นนั้นหรือ...้าฝึฝนยุทธมาไปเลยไม่ทราบเรื่อราวอผู้หลอมรวม...." ือพูออมาเพราะนเอไม่ทราบเรื่อเ่นนี้ริๆ
และผ่านไปรึ่ั่วยามลู่เหลียนใ้ปราพลัเปิฝาเาหลอมที่ยัร้อนระอุ และใ้ปราห่อหุ้มาบออมาาภายในเาหลอม นำมาวาไว้บนแท่นวา และส่ปราวารีเ้าไปห่อหุ้มาบเอาไว้ เิไอน้ำฟุ้ระายไปทั่วห้อ เมื่อปราวารีสัมผัสวามร้อนาาบ ใ้เวลาไม่นานนัาบ็เย็นลนสามารถับไ้ ลู่เหลียนหยิบอัมีที่เรียมไว้ฝัลไปที่้ามับสร้าเวทย์ผนึและเวทย์เพิ่มวามแ็แร่ให้ับาบและอัมีสีแ
" นี่าบอท่าน...." ลู่เหลียนส่าบให้ับือ
" าบเทวะ5อย่านั้นหรือ.....เป็นอาวุธเทวะ5ริๆ้วย....." ือถือาบ้วยมือที่สั่นเทา และแสวามีใออมา ไม่ิเลยว่าสหายอเาะมอบสิ่ที่ีให้เาเสมอ
" ใ่นี่ืออาวุธเทวะ5....และเหลียนเอ๋อร์ไ้สร้าให้มันรอรับิวิานไ้้วย...หาท่านพบเอิวิาที่แ็แร่...และิว่าเหมาะสมับท่าน...ท่านนำิวิานนั้นลับมาหาพวเรา..." เฟยหลพูออมา ลู่เหลียนยยิ้มเมื่อเห็นอาารอือ
" เ่นนั้นหรือ....้าอบุพวท่านริๆ....้าไม่ิเลยว่าะไ้รอบรออาวุธเทวะ5..." ือทลอวัแว่าบ้วยวามีใ..........
ความคิดเห็น