คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : หลอมรวมอาวุธ
ลู่เหลียนและเฟยหลหลัาเ้ามาภายในห้อพัแล้ว็พาันลับเ้าไปในมิิส่วนัว เพื่อเรียมหลอมรวมอาวุธ
" เหลียนเอ๋อร์....พวเราะหลอมอาวุธระับใออมาำหน่ายี..." เฟยหลถามึ้นมาในะที่เลือรูปภาพอาวุธันอยู่ในห้อหลอมรวม
" ท่านพี่....้าิว่าะหลอมอาวุธเทวะระับ3ออมาำหน่าย.....และะทำอาวุธเทวะระับ4 หนึ่ร้อยิ้น้วย...." ลู่เหลียนอธิบายสิ่ที่ะทำออมาาย
" อาวุธเทวะระับ3 ใ้ผลึมัรทมิฬผสมผลึแมม่าหรือ..." เฟยหลถามึ้นมาอีหนึ่รั้
" ใ้แล้วท่านพี่.......ส่วนอาวุธเทวะระับ4 ้าะใ้เปลือออสูรปูผสมับผลึแม็มาสร้าึ้นมา....." ลู่เหลียนพูและยิ้มออมาให้ับเฟยหล
" ้าเ้าใแล้ว......เราเริ่มหลอมรวมอาวุธันเลยหรือไม่..." เฟยหลถามลู่เหลียนพร้อม้วยรอยยิ้ม
" เรา่อยเริ่มพรุ่นี้เถิท่านพี่....ืนนี้เราัแยวัถุิบในารหลอมรวม่อน..." ลู่เหลียนพูออมาพร้อมั่ผลึแมม่า
" อื้ม......เ่นนั้น็ี...ะไ้่าย่อารหลอมรวม.." เฟยหลหยิบผลึมัรทมิฬึ้นาั่
ทั้สอน่วยันเรียมวัถุิบสำหรับหลอมรวมอาวุธเอาไว้เป็นอๆเพื่อให้่าย่อารหลอมรวม พอถึรึ่ืนทั้สอนพาันเินเ้าไปที่ห้อฝึฝนแล้วูับผลมัรทมิฬับล้วยไม้สีา
พอถึรุ่เ้าทั้สอน็พาันออไปำระล้าร่าายที่บ่อน้ำพุร้อน และลับมาทานอาหารเ้าที่ฤหาสน์
" เหลียนเอ๋อร์.....ไม่ไปเยี่ยมหนิเอ๋อหรือ...." เฟยหลถามึ้นมาในะที่นั่ทานอาหารเ้า
" เี๋ยวพวเราทานอาหารเ้าเสร็....่อยออไปหาหนิเอ๋อที่สวนพฤษาัน..." ลู่เหลียนยิ้มออมา
" อื้ม....." เฟยหลพยัหน้าแล้วัอาหารเ้าปา
" เนื้ออสูรสิโนี่รสาีริๆ....ท่านพี่ว่าหรือไม่..." ลู่เหลียนยิ้มออมาเมื่อไ้ลอทานเนื้ออสูรสิโ
" อื้ม....รสาีว่าอสูรแะ..." เฟยหล็ื่นอบรสาอเนื้ออสูรสิโ
" อื้ม....ถ้าเ่นนั้นเนื้ออสูรสิโที่เหลือ้าะเ็บเอาไว้ทำอาหารทาน..." ลู่เหลียนพูับเฟยหล
" เ่นนั้น็ี.....้ารู้สึอบเนื้อออสูรสิโเสียแล้ว..." เฟยหลพยัหน้ายิ้มออมา
ทั้สอนนั่ทานอาหารเ้าและพูุยันไปเรื่อยๆ นทานอาหารเสร็สิ้นแล้วึลุึ้น่วยันทำวามสะอาานาม และออไปที่สวนพฤษาเพื่อไปุยับหนิเอ๋อ
ลู่เหลียนและเฟยหลนัุ่ยับหนิเอ๋ออยู่ที่โ๊ะหินใ้ร่ม้นไม้ให่
" หนิเอ๋อ....เ้ายายพื้นที่สวนท้อสวรร์หรือ...." ลู่เหลียนสอบถามึ้นมา เพราะอนนี้สวนท้อสวรร์ินพื้นที่ภูเาไปหนึ่ลูแล้ว
" อื้ม.....้าอยู่ว่าๆ็เลยยายพื้นที่ปลู้นท้อสวรร์ออไป..." หนิเอ๋ออบออมา้วยรอยยิ้ม
" ผลผลิเ่ายัมีอยู่เ็มเลย....้าะนำไปทำอะไรี...." ลู่เหลียนรุ่นิว่าะนำผลท้อสวรร์ไปทำอะไรี
" เหลียนเอ๋อร์.....้าว่าเ็บเอาไว้่อนเถิ...หาเรานำผลท้อสวรร์ออมาำหน่ายมาราามันะไ้..." เฟยหลพูออมาามสิ่ที่นเอไ้เรียนรู้มาาลู่เหลียน
" อื้ม...ริอย่าที่ท่านพี่พู....หานำออไปำหน่ายมาราาผลท้อสวรร์็ะล..." ลู่เหลียนลืมิถึ้อนี้ไป
" ลู่เหลียน.....้าว่าเ้าวรัวลเรื่อใบามาว่า....เ้ารู้หรือไม่ถุมิิที่เ้าทำเอาไว้ะไม่พอใส่ใบาอยู่เเล้ว...." หนิเอ๋อเือนเรื่อใบาออมา
" ริ้วย.....้าลืมไปเลย....เห็นที้อนำออำหน่ายบ้าแล้ว...." ลู่เหลียนลืมเรื่อใบาไปเสียสนิท
" เ้าอย่าลืมสร้าถุมิิทิ้ไว้ให้้า้วยนะ......." หนิเอ๋อย้ำเือนลู่เหลียนอีรั้
" อื้ม.....้าไม่ลืมแน่นอน....ว่าแ่เ้าเถอะ....ทอผ้าถนัหรือยั...." ลู่เหลียนสอบถามเรื่อารทอผ้าอหนิเอ๋อที่เาไ้สอนไปรั้่อน
" ้าทอไ้หลายผับแล้ว......ฟาเียนับิ้นอิ๋มา่วย้าลอ...นไม่มีเส้นไหมให้พว้าทอผ้าแล้ว...." หนิเอ๋อบอับลู่เหลียน
" เ่นนั้นหรือ....ท่านพี่เราทำอย่าไรี....." ลู่เหลียนหันไปมอเฟยหลและอำปรึษา
" เหลียนเอ๋อร์....เรา็หาัวไหมมาเพาะเลี้ยเอีหรือไม่..." เฟยหลเสนอวามิเห็นออมา
" นั่นสินะ.....ถ้าเราเลี้ยไหมเรา็ะมีเส้นใยไหมให้หนิเอ๋อไ้ทอผ้าลอ...." ลู่เหลียนยิ้มออมาและพอใับวามิอเฟยหล
" เ้าว่าีหรือไม่หนิเอ๋อ...ถ้าหาเราะเลี้ยไหมเพิ่ม..." ลู่เหลียนถามวามิเห็นอหนิเอ๋อ
" ้า็ว่าีเหมือนัน.....แ่ัวไหมินใบหม่อนเป็นอาหาร...เ้า้อหา้นหม่อนมาให้้าเพาะปลู้วย..." หนิเอ๋อยิ้มว้าออมาเมื่อพูถึเรื่อารเลี้ยไหมปลูหม่อน
" ไ้.....เี๋ยว้าะสอบถามเ้าเมือวิหเหมัน์ู็แล้วัน...ว่าสามารถหาัวไหมไ้ที่ไหน...." ลู่เหลียนยิ้มออมาให้ับหนิเอ๋อ
" อื้ม...." หนิเอ๋อพยัหน้ายิ้มว้าออมาอย่ามีวามสุ เพราะั้แ่มาอยู่ในมิิอลู่เหลียนไม่มีวันไหนเลยที่ไม่มีวามสุ
ลู่เหลียนและเฟยหลลับเ้ามาในฤหาสน์และรเ้าไปยัห้อหลอมรวมอาวุธ และอนนี้ภายในห้อหลอมรวมอาวุธมีเาหลอมนาให่ถึสี่เา ทั้สอน่าแยหน้าที่ันหลอมรวมอาวุธ เฟยหลรับหน้าที่หลอมรวมาบรูปแบบ่าๆออมา ลู่เหลียนรับหน้าที่หลอมรวมระบี่ และอาวุธอื่นๆะหลอมรวมึ้นภายหลั
ทั้สอน่า่วยันหลอมรวมอาวุธอยู่ภายในห้อหลอมรวมทั้วัน พอถึ่วเย็นึหยุทานอาหารและพัผ่อน บาืน็ะมานั่ออแบบอาวุธให้มีวามแปลใหม่ ลู่เหลียนวารูปาบและระบี่แปลๆออมา เพราะำาเมส์ออนไลน์ที่เยเล่นในโล่อน
" เหลียนเอ๋อร์....าบที่เ้าวาออมา้ามิเยเห็น...." เฟยหลแปลใับรูปวาอลู่เหลียน
" ท่านพี่....้าแ่ลอวาูเท่านั้น....ท่านว่ามันใ้ไ้หรือไม่..."
" อื้ม.....้าว่ามันแปลาี...รูปลัษ์ูแล้วไม่เหมือนใร....แ่้าว่าผู้นสนใไม่น้อยเลยหานำออไปำหน่าย..." เฟยหลแสวามิเห็นออมาในะที่มือับรูปวาอลู่เหลียน
" เ่นนั้นพรุ่นี้พวเราลอหลอมออมาูเสียหน่อย...." ลู่เหลียนยิ้มให้ับเฟยหล
" อื้ม......" เฟยหลพยัหน้าเห็น้วย
พอถึรุ่เ้าทั้สอน็เ้ามาอยู่ในห้อหลอมรวมอาวุธ และไ้หลอมอาวุธามแบบที่ลู่เหลียนไ้วาออมา และปรว่ารูปลัษ์ที่หลอมออมาูแปลาแ่็สามารถใ้านไ้ี โยที่เฟยหลรับหน้าที่ทสอบอาวุธ
" อื้ม....เป็นอาวุธที่ีทีเียว....รูปลัษ์แปลา แ่ยัรูปแบบอาบเอาไว้...และใ้านเหมือนาบทั่วไป..." เฟยหลอธิบายออมาหลัไ้ทลอวัแว่าบ
" เ่นนั้นเราหลอมแบบอื่นๆ ออมาีหรือไม่ท่านพี่..." ลู่เหลียนรีบสอบถามเฟยหลทันที
" ไ้....เรามาหลอมแบบอื่นๆามแบบที่เ้าวาออมาันเถอะ..." เฟยหลพยัหน้าเห็น้วยและเริ่มลมือ่วยันหลอมอาวุธามแบบที่ลู่เหลียนไ้วาออมา
ลู่เหลียนและเฟยหลใ้เวลา่วลาวันหลอมรวมอาวุธ ลอ่วเวลาหนึ่ปีเ็มพวเ้าสร้าอาวุธที่แปลใหม่ึ้นมาหลายอย่า และำนวนอาวุธที่หลอมออมา็มีำนวนมามาย
" เราออไป้านอมิิันเถอะ..เหลียนเอ๋อร์...." เฟยหลพูึ้นมาหลัเ็บอาวุธทั้หมเ้าเเหวนมิิเรียบร้อยแล้ว
" อื้ม...." ลู่เหลียนพยัหน้า และทั้สอน็พาันออามิิลับสู่โลภายนอ ึ่เวลานี้็เป็น่วเ้าอโลภายนอพอี บ่าวไพร่อวนเ้าเมือมายืนรอ้านหน้าประูพร้อมับถืออ่าล้าหน้า และบ่าวไพร่ำนวนหนึ่ถือถัน้ำอุ่นสำหรับอาบมาให้้วย
เฟยหลสัมผัสถึลุ่มน้านหน้าประู ึเินไปเปิประูให้บ่าวไพร่เ้ามาในห้อเพื่อปิบัิหน้าที่
" เรียนนายท่านทั้สอ...ท่านเ้าเมือเิร่วมทานอาหารเ้า้วยอรับ..." บ่าวไพร่รีบรายานสิ่ที่เ้าเมือสั่มา
" อื้ม....้าเ้าใแล้ว....พวเ้าออไปเถอะ....เี๋ยว้าสอนไปันเอไ้....." เฟยหลพูับบ่าว
" อรับนายท่าน..." บ่าวไพร่รีบออาห้อและปิประูทันที เฟยหลและลู่เหลียนึรีบทำธุระส่วนัวแล้วเินไปยัห้ออาหารให่ ที่มีือเินและือรอทานอาหารเ้าอยู่............
ความคิดเห็น