รวมเรื่องสั้น - jaroonK

เหนือฟ้า  ยังมีฟ้า ถ้อยคำที่ชวนคิดติดตามตลอดเวลา ปลายเดือนธันวาคม ย่างเข้าสู่ฤดูหนาว……รำพึงถึงพระรูปหนึ่ง  ที่ใช้คำนี้กินใจบนภูหลวง…….

ในขณะที่ทีมงานเข้าศึกษากีฏวิทยาเพื่อทราบความหนาแน่นของยุงพาหะนำโรคจากแหล่งท่องเที่ยว

ภูหลวงเป็นจุดหนึ่งของแผนงานตามภาระกิจ ชีวิตกลางคืนออกศึกษาตั้งแต่หกโมงเย็นถึงหกทุ่มทุกคืน

“เป็นงานวิชาการ” บนหลังภูหลวงพอพบค่ำสายลมโชยตลอดเวลาคืนเดือนหงายฝูงนกกะบาบินเล่นทรายสีขาว  ส่งเสียงหาคู่ เสียงลมบนพัดใบไม้ดังเสมือนโน๊ตดนตรี  มองไปที่ลานก้อนหิน พบแสงเทียนพอริบหรี่….พระปักกด ภาวนาสามองค์ห่างกันพอประมาณ…..

“โยมทำอะไร?กัน”

“ศึกษากีฏวิทยาครับผม”

“ท่านหละครับ”

“ศึกษาจิตวิญญาณโยม”

“สงสัยอะไร?หรือโยม”

“ ไม่หรอกครับ อยากฟังเรื่องจิตวิญญาณแก้เหงาครับ”

“ ได้เลยตามมา”

“ คิดดู ดี ดี นะ เราเคยเจอกันมาแล้วที่ปากชมริมฝั่งโขง”

“มิน่าหละคุ้นชินครับ”

“จำได้ว่าคืนนั้นสนทนาธรรมจนเกือบโต้รุ่ง”

“ท่านจาริกมาจากเขมรแล้วถึงวันเข้าพรรษา จึงจำยอมเข้าจำพรรษาที่นั่นเลย”

“ โยมติดค้างอะไรในใจอยู่มิใช่หรือ?”

“ครับท่าน”

“เคยเรียนถามว่าการเจริญภาวนาอะไร? คือตัวแปรมากที่สุด ”

“ฉันตอบว่าอย่างไร?”

“ก็อันต่ำ… ต่ำ .ของเพศตรงข้ามนั่นแหละหลับตาปุ๊บ วิ่งมาปั๊บจำได้ครับ”

“บำเพ็ญเพียรมาสิบพรรษายังลุ่ม ลุ่ม ดอน ดอน ไง?”

“ไช่โยม จิตคนเรานั้นมันปรุงแต่วด้วย รูป  เสียง กลิ่น รส สัมผัส ”

“ ยกตัวอย่าง รูปสวย หล่อ น่ารัก ชวนมอง เสียงไพเราะพูดเพราะชวนฟัง กลิ่นหอมเย้ายวนชวนเด็ดดม  รส หวานน่าทานน่ากิน  สัมผัส ไออุ่นใจชื่น”

“ ดังนั้นจิตคนเรามัน ออด อ้อนออเซาะ สุดยอด ”

“ ท่านบอกว่าจิตคือนาย กายคือ บ่าว”

“ท่านครับ…เปรียบเหมือนคำว่าเจ้าบ่าวน่าจะถูกครับ”

“ เจ้า แปลว่า ผู้เป็นนาย หรือมีอำนาจ บ่าว คือคนรับใช้ รวมแล้วเจ้าบ่าวไม่หรูดังที่เข้าใจกัน มันคือทาสรับใช้ จริงมั้ยครับ”

“คนเรานะโยม หลงตนเองมาก มาก  ทุกวันนี้ยิ่งน่ากลัว ความทยานอยากมันรุมล้อม จิตจนโงหัวไม่ขึ้น ความมืดบอดลดทอนสติปัญญาหนักข้อทุกวัน  ”

“ ความหฤโหดอำมหิต ก่อเกิดทุกวงการ เหตุเกิดที่โคราช  กราดยิงที่หนองบัวลำภู  …ล่าสุดยิงเมียและลูก …อนิจจาชีวิต  หันหลังให้กับธรรมชาติ กันหมด ”

“รำพึงไปอย่างนั้นเอง อดคิดไม่ได้ แล้วแต่บุญนำพา …

นะโยม ”

“ ความสงบนี่เองทำให้ฉันไม่ยอมลาสิกขา ”

“ ไม่หันมามองออกบวชบ้างน่าจะดี ”

“ บุญมีแต่คงไม่ถึงท่านขออยู่รับใช้เป็นทาสฐานะเจ้าบ่าวไปก่อนครับ”

“ ดูแล้วหมอคงจะได้พบใครเขาเข้าสักวันที่ภูหลวงนี่เองหละ”

“ คอยดู..นะ”

เส้นทางเดินชมป่า ชมวิว บนหลังภูหลวง ผ่่านหน้าสถานีถ่ายทอด ที วี ชื่อดัง ที่ขออาศัยพักค้างแรม ทำงาน กลางคืนจับยุงกลางวัน นำกล้องจุลทัศน์ ตรวจวินิจฉัย ผ่ายุงดูต่อมน้ำลาย หาเชื้อโรค ตามกิจกรรม    เสียงคนเฮฮา ตามรายทาง สนุกสนานกับการท่องเที่ยวชมป่า ผ่านไป ผ่านมา กลุ่แล้วกลุ่มเล่า …

สามสาวเดินเข้ามาหา ทักทาย….

“ สวัสดีค่ะ”

“ครับผม…เช่นกันครับ”

“ มีธุระอะไร? ให้รับใช้บ้างคับ”

 อยากดูค่ะ" 

“ยินดีครับ”

“ เชิญครับ ใช้สองตามองดูมือขวา ปรับสายตา มองไปจะพบตอมน้ำลายลายของยุง  สีใส มีหกโหลบครับ ”

“ เจอแล้วค่ะ สวยงามค่ะ”

“ งานวิชาการครับ ”

“ ลบกวนมั้ยคะ”

“ยินดีครับ เป็นหน้าที่บริการครับ”

“คุณคะ… เป็นเจ้าของพื้นท่ี่หรือคะ” “ครับผม”

“ พรุ่งนี้ มีงานไม้ดอกเมืองหนาวครับ”

“ ก็มาเที่ยวภูหลวงชมงานด้วยค่ะ”

“  นี่ มด นะคะ  นั่น ออม ค่ะ นั่นเล็กนะคะ ขอรู้จักได้มั้ยคะ”

“ ด้วยความรู้สึกดีครับ”

“ นี่ทานโทษ …. จำไม่ได้หรือคะ เคยพบกันที่กลางคืนลานก้อนหินหลายเดือนก่อน  ยังชมนกกะบาเล่นเริงระบำกันนั่นไง? ”

“ ขอโทษครับ ..กลางคืนมองไม่ชัดเจนครับ สวมหมวกกันน้ำค้างด้วย เลย มิบังอาจจะคิดคร้บ”

“ พักที่บ้านรับรองค่ะ พรุ่งนี้ลงเขาชมงานกันค่ะ”

“ ทำหน้าที่อำนวยการฐานะหัวหน้าหน่วยงาน หากมีอะไรให้รับใช้เชิญครับ ”

พาชมอาทิตย์ตกดินได้นะคะ"

" ยินดีครับ"

“ ได้เดินชมเส้นทางท่องไพร หลังพระตำหนักยังครับ ” 

“มีหรือคะ”

“ ขอเป็นผู้นำทางหากพอมีเวลาค่ะ”

…..เส้นทางเดิน  พอหลวมตัวคน สมุนไพร ตามข้างทางมากมาย ป่าดงดิบชื้น ทำให้อุณหภูมิภาคบ่ายเ็นในระดับ สิบองศา 

สามสาวยังใส่เสื้อกันหนาว สุดสวย ออกเดิน ตาชมนกทุกชนิดบินตามส่ง เสียงร้อทักทาย ขออาหาร ตามความคุ้นชิน สามสาวโปรยอาหารให้นกไพร ด้วยรอยยิ้มแก้มปริ .. ในขณะที่ ออมทำหน้าที่บันทึกภาพ ..

“ มด คะ เธอดูนกน้อยคู่นั้น เคียงคู่ คุยกัน ปาก พร่ำบอกรัก คลอเคลีย เสียดายเรานะเพื่อนไร้อารมณ์นั้น งง”

“ ไม่ชวนเค้าร่วมเดินทางบ้างครับ”

“ ไม่มีใครถูกใจค่ะ  และงานล้นมือไม่มีเวลาให้คิดค่ะ”

“ ที่นี่รับแขกบ้านแขกเมืองตลอดครับ  หัวหน้าส่วนราชการไม่มีเวลาเป็นของตนเอง ทุกคนอยู่ที่นี่ไม่ว่างครับ มีงานสัมมนาบ่อย ประชุม ทุกฝ่ายมากันครับ อากาสดี ..”

“ เวลาเดินเร็วมากครับ ไปที่ผาชมวิวด้านหลังพระตำหนักครับ”

“ ออม  เล็ก เราขอเวลาใจบ้างนะเพื่อน”

" ทุกท่านครับ ที่หุบเขานั้น  มองสุดลูกตาคือ ชายแดนด่านซ้าย … ตรงนี้มีต้นไม้ใหญ่หนาแน่นครับ เป็นแหล่งอาหารของช้าง เสือ สัตว์ใหญ่ทุกชนิด  หน้าผาสูงกรุณาอย่าเข้าใกล้ครับ จะตกใจ  เคยมีหนุ่สาว เอาชีวิตมาทิ้งที่นี่ ครับ จาก ความผิดหวัง บ้าง 

จนเจ้าหน้าที่ทำรั้วกั้นเอาไว้  พระอาทิตย์กำลังจะตกแล้วครับ  สายลมเย็นมาก  สีเขียวใบไม้ที่อยู่ข้างหน้า คือชีวิตสีเขียวครับ  ภูหลวงเสมือนฟองน้ำครับดูดซับความชื้นเอาไว้หล่อเลี้ยงทุกชีวิต และให้ความร่มเย็น สบายกายสบายใจทุกคนที่มาเยือนครับ"

“ คุณเคยเชื่อพรหมลิขิตมั้ยค่”

“ ไม่ลบหลู่ครับผม ”

“ ออม ขอคุยด้วยค่ะ” ผู้หญิง จะเดินหน้าคุยกับใครสักคน ถ้าไม่ถูกชตา จะไม่เสียเวลาค่ะ"

“ เข้าใจครับ อยากบอกครับ แต่ มิบังอาจ กลัวใจตนเอง”

“ มองทุกคนเป็นคนดีครับ เสรีภาพนั้น มิอาจรองรับอารมณ์ได้ครับ ”

“ รู้แต่เพียงว่าไม่อยากให้ห่างสายตา รู้สึกดีตลอดดีใจ เมื่อเข้าใกล้ ใจหายเมื่อรู้ว่าจะจากไป ”

"ป่าไม้ให้ทุกอย่างแก่เรา ขอภาวนาให้ธรรมชาตินำพาพบใครสักคน ไว้เป็นที่ปรึกษายามเหงาครับ"

“ให้คนอื่นมามาก ลืมนึกถึงใจตัวเอง ได้แต่คิด ครับ”

“ ดู ตาของเค้า นะคะ มดเค้า สนใจอยากฟังคุณคุยค่ะ” 

“ ลมเย็นมากค่ะ” 

“ฝากเพื่อนด้วยนะคะ”

แสงตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า  ฝูงวิหกนก กา คืนรังส่งเสียงดังจนแสบแก้วหู  นึกถึงคำพระพูดว่า จะมีใครเข้ามาหา … หรือคือเค้าคนนี้ … สวย เรียบง่าย สายตาคม ตางาม หน้าหวานธรรมชาติไร้การปรุงแต่ง ความรู้ดี  ให้เกียรติ "

“ ขอโทษครับ … หากให้รับใช้ นำเที่ยว หรือ  อยากได้ข้อมูลเกี่ยวกับป่า ยินดีครับ ”

“ พรุ่งนี้ขอจองนำเที่ยวชมแม่คะนิ้งนะคะ” 

“ตกลงครับ ”

“ เล็ก…. เราพบเขาคนนี้ แปลกเพื่อน ถูกชตา อยากอยู่ใกล้เค้าเพื่อน ”

“ ไม่เห็นจะแปลก ลุยตามตรง ผู้ชายชนบท รัก เจียมตนเสมอ ไม่ชีกอ หรอกเพื่อน”

 “เวลาเรามีไม่มาก งานราตรีแม่คะนิ้ง จองเลยเพื่อนเปิดอกคุย เราชอบความเป็นสุภาพบุรุษไพร นะมด ”

“ หมอคะ.. งานมดมีมากนัก รับผิดชอบการเงิน หนักมากค่ะ หากมีที่ปรึกษาใจคงดีไม่น้อยค่ะ”

“ อย่าถามนะคะ ว่า คนกรุงเทพฯ มากมาย จริงค่ะ แต่ มดไม่เคยสนใจใครที่เข้ามา  ในชีวิต แต่เมื่อมาเจอหมอ ทำไม?คะ ถึงไม่อยากให้ห่างสายตา หรือรักเข้าแล้ว”

“ ใจตรงกันครับ แรกพบเสมือนจิตมันร้องเรียกหา หากเป็นพรหมลิขิต ก็เป็นบุญครับ”

“ มีเพื่อนที่กรุงเทพฯ ครับ เค้าอยู่แถว สาธุประดิษฐ์  พบกันที่ตาดฟ้าสองปี ลูกศิษย์ มหาลัยดังครับ ในนามบัณฑิตอาสาสมัครครับ เรารักกันมาก ”

มด อมยิ้ม … เป็นสื่อแห่งใจรัก อา ซิว ของมดเองค่ะ  คนที่อา รำพึงถึงคือ หมอเองหรือคะ"

“ จุดไต้ตำตอ”

“ มดครับถ้าเป็นหลานซิว ยินดีถวายชีวิตครับ”

“ รู้จัก อา ซิวหรือคะ”    ออม หลุดคำ 

“ เล็ก … มีอะไร? เพื่อน มานี่จะบอกข่าวดีให้"

“ หมอรู้จัก อาซิวเพื่อนรัก”

สายตา มด น้อย เป็นประกาย เสียแล้ว เพราะ อา ซิว บ่นหาเค้าตลอดมา เค้าเก่งคน เก่งงาน ครองตนดีมาก  มดเจอ แล้วชายในอุดมคติ  แต่จะครองใจเค้าได้อย่างไร? “ อยู่คนละฟากฟ้า  ชนบท กรุงเทพฯ มีเรื่องราวมากมาย  จะครองใจเค้าได้มั้ยนะ…มด น้อย..”

“ หมอคะ พระอาทิตย์ ไม่สวย เลยมัวเพลินกับใจที่แอบรัก คิดถึงค่ะ”

“ เส้นทางใจเปิดกว้างครับ มีเวลาศึกษาใจรัก เอาวันนี้ให้ดีที่สุดครับ อย่ามองอนาคต”

“ มีเเพื่อนพยาบาลที่ภูเรือมิใช่หรือ ขอข้อมูลได้ครับ”

ภูหลวง เสมือนฟองน้ำ ซับความชื้นเอาไว้ รองรับความร้อน กาย ใจ ของ สัตว์โลกทุกชนิด เสน่ห์ไพร มีมากมายหลายทางแยก  ทางสายกลางมีอยู้ในอณูของชีวิต สักแต่ว่า คนเราจะนำออกมาใช้ตามสติปัญญา  บทสนทนาธรรม ยังตราตรึงในสมองตลอดเวลา ….

ชีวิตคนเรามันยาวมากนะ มีทุกอย่างแทรกเข้ามาตามบุญกรรมที่เราสั่งสมไว้ มากน้อยต่างกัน จิตคนเรา จะสมหวัง ผิดหวัง หัวเราะ น้ำตา ปล่อยมันไป …..

พบกันใหม่ตอน บันทึกรักแม่คะนิ้งครับ

" 

"

" 

"