ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Lovely Drumer Chapter 3
'Lovely Drumer ปฏิบัติการร้าย แผนร้กฉับบนายมือกลอง'
Chapter 4
ไกด์ออกสื่อ..
Chapter 4
ไกด์ออกสื่อ..
ฉันเดินทางเข้าตัวจังหวัดพร้อมกับมินฮวาน แต่ปัญหาคือ...ฉันจะพาเขาไปพักที่ไหน เพื่อที่จะไม่เป็นจุดสนใจของนักข่าว สุดท้าย...จำเป็นต้องพาเขาไปที่หอเดิมฉันซึ่งไกลจากมหาลัยพอควร ต้องไปขอร้องอดีตรูมเมทเพื่อให้มินฮวานมาพักด้วย แต่รูมเมทฉันมีข้อแม้ว่าต้องมาอยู่ด้วยระหว่างที่มินฮวานพักที่นั่น เพื่อมินฮซานฉันต้องยอม การที่ขอร้องให้มินฮวานไปอยู่ด้วยนี่ก็ลดทิฐิสุดๆแล้ว
หอพักนั้นเป็นหอรวมผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ร่วมกันได้ เพื่อนฉันคงไม่ไว้ใจตัวเองเลยให้ฉันไปอยู่เป็นเพื่อนมินฮวานซะเลย นั่นก็ดีนะ เพราะฉันก็ไม่ไว้ใจเพื่อนเช่นกัน คือ..กลัวเพื่อนเอาไปป่าวประกาศไงว่ามีนักร้องเกาหลีมาแถวนี้ แค่มินฮวานฟอลทวิตฉันก็เป็นจุดสงสัยแล้ว
*ซารังแฮดดอน นาอึยมาอึมโซเก ชากึนตุมฮา นามันนึนนานอจูโก...* (เพลง HeartBroken - FT ISLAND)
ซวยแล้ว... เจ๋งซี่โทรมา ><
"อันนยองงง...เจ๋งซี่ ว่าไงจ๊ะ" ทำเสียงให้เนียนเข้าไว้ๆๆ
(เจ้ ไม่ต้องเลย เจ้ทำหนูช็อครู้ป่ะ)
"เรื่องไรอ่ะ?" แกล้งทำเป็นงงต่อไป
(เจ้รู้..เมื่อวานเจ้ปิดคอมฯ หนีเค้าไม่ตอบเมนชั่นเค้าอ่ะ)
"หืม..เรื่องมินฮวานเหรอ เจ้ก็ไม่รู้นะว่ามินฮวานมาฟอลเจ้ได้ไงอ่ะ"
(เจ้ไม่รู้เหรอ? เห็นพรีลือกันว่ามินฮวานมาไทย แต่ไม่รู้อยู่ส่วนไหนเหมือนกัน) เฮือกกกก!!!! O_O เอาแล้วไง ข่าวหลุดแล้ว ให้ตาย ความเคลื่อนไหวของเอฟทีปกปิดแฟนคลับไม่ได้จริงๆ
"เห้ย จริง!!! เจ้ไม่ได้ตามทวิตมาหลายวันแล้ว นี่เมนเรามาเหรอ? เขามาหาใคร เขามีเพื่อนที่เมืองไทยเหรอ(เค้าเอง)"
(หนูไม่รู้ หนูก็งงเหมือนเจ้แหละ นึกว่าเจ้รู้..)
"เจ้ไม่รู้ เพราะปกติเจ้รู้เรื่องเอฟทีหลังพรีคนอื่นอยู่แล้วอ่ะ"
(เรื่องมินฮวานฟอลกลับเจ้นี่ยังคาใจอยู่เลยนะ -_-) คาใจเจ้เหมือนกัน ฮืออออๆๆ T_T
"แหะๆ เอาเป็นว่า ปล่อยนางไปเถอะ จะตามนางเลย นางคงมาเที่ยวกับเพื่อนนางมั้ง"
(เจ้ พิรุธแล้วรู้ป่ะ) นั่นไง ยัยน้องคนนี้ฉลาดเป็นกรด -_-
"เจ๋งซี่ เจ้ปวดท้องหนัก เจ้ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ไว้คุยกันน้องรัก บาย.."
ฉันรีบกดตัดสายน้องทันที แล้วกลับไปหามินฮวานบนห้องพัก ซึ่งฉันยังไม่ได้คุยกับเพื่อนเลยว่าจะให้ฉันกับมินฮวานนอนตรงไหน
ก๊อกๆๆ (เสียงเคาะประตู)
"จุ๋ม...ให้ฉันนอนห้องไหน" ฉันเคาะประตูถามอดีตรูมเมท
"เธอจะนอนห้องเดิมมั้ยล่ะ หรือจะนอนข้างล่าง"
ข้างล่างในที่นี้คือบ้านปูนสองชั้น ชั้นบนมีสองห้องนอน ข้างล่างเป็นห้องโถง ซึ่งฉันชอบเรียกติดปากว่าหอเสมอ มันชินปากอ่ะ ฉันเลือกนอนข้างล่างดีกว่า เกรงใจเจ้าของบ้าน
"ไม่ดีกว่า นอนข้างล่างก็ได้มั้ย"
"เธอไปนอนห้องเล็กก็ได้ วันนี้แฟนฉันไม่มาหรอก เดี๋ยวฉัน ฝ้าย อัญ จะนอนห้องใหญ่เอง"
"จะดีเหรอ?"
"ดีสิ ห้องนั่นก็เคยเป็นห้องเธอ ไม่เป็นไรหรอก พาเกาหลีเธอมาพักแปปเดียวไม่ใช่เหรอไง"
"อืม..ก็ได้ ขอบใจนะ"
"ไม่เห็นเป็นไรเลย เราเพื่อนกันนี่นา... ^_^"
ฉันคิดผิดที่โกรธเพื่อนคนนี้จริงๆ ทั้ๆที่เป็นคนดีมากเลยนะ แต่ฉันกลับไม่เข้าใจเพื่อนเป็นบางอารมณ์ คงต้องโทษที่ฉันเองล่ะถ้างั้นที่เอาแต่ความคิดตัวเองจนเกินไป..
"เมย์..." ฉันหันตามเสียงมินฮวานเรียก
"ว่าไง..มินัล"
"ช่วยเรียกสักชื่อเถอะ ฉันงงเหมือนกันนะที่ตัวเองมีชื่อเยอะแบบนี้"
"ก็พรีคนอื่นพาเรียกแบบนี้นี่นา.."
"เอาเถอะ ฉันไม่คุ้นเคยกับที่นี่ เธออย่าออกห่างจากฉันนะ ถ้าไม่มีเธออยู่ด้วยฉันอยู่ไม่ได้แน่ๆ เพราะเธอคือเพื่อนร่วมเดินทางของฉัน" เออดี อย่างน้อยก็ได้เล่นขั้นจากแฟนคลับเป็นเพื่อนร่วมเดินทาง เหอะๆ -_-
"งั้นนายอยากไปไหนต่อ.."
"ฉันอยากไปสวนสัตว์ ที่นี่มีมั้ย?" ห๊ะ? สวนสัตว์ O_O
"ไปทำไมอ่ะ ที่เกาหลีไม่มีเหรอไง"
"มี แต่ฉันอยากเห็นของที่นี่ไง ไม่ได้เหรอ?"
"ไอ้ได้มันก็ได้อยู่หรอกค่ะคุณเมน แต่ว่าตอนนี้เค้าปรับปรุงอยู่ บรรยากาศยังไม่น่าไปเท่าไหร่ อย่าไปเลย หาที่อื่นดีกว่า"
"งั้นไปเดอะมอลล์ได้มั้ย ฉันอยากเดินห้าง" นี่เขาเดินห้างเป็นด้วยเหรอ นึกว่าจะชอบอยู่เฉยๆ
"มันเสี่ยงเกินไปหรือเปล่า ที่นั่นคนไม่ใช่น้อย นายอาจเสี่ยงต่อการโดนจับได้นะว่านายมา"
"ไม่เป็นไรหรอก จะรู้ตอนนี้รึช้ากว่านี้ ก็ต้องเปิดดเผยอยู่ดี"
"ก็ได้ๆ"
ฉันพาเขานั่งรถเมล์ไป เพราะฉันไม่อยากเสี่ยงขับมอไซค์ไปถึงที่นั่น มันไกลจากที่หอนี่พอควร ดังนั้น นั่งรถเมล์ไปสะดวกสุด พอหันไปมองมินฮวาน ฉันขำมาก เขาปลอมตัวเนียนมากนะ แต่เป็นแบบเอ๋อๆอ่ะ คือใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงขาสามส่วนสีดำ รองเท้าผ้าใบสีแดง หมวกแก๊ปสีดำเขียนว่า Freedom และแว่นตาสีดำตามสไตล์ แต่..เขาเอาหนวดปลอมดำเคราเยอะๆมาติดด้วย ซึ่งยิ่งทำให้เขาดูตลกเป็นที่สุด คือแต่งตัวจนสายันต์ ดอกสะเดาเงิบเลย...
เนื่องจากมีเวลามากมายในวันนี้ เขาให้ฉันพาไปดูหนัง(ผู้ชายต้องพาผู้หญิงไปไม่ใช่เหรอ?) เพราะฉันเป็นเจ้าบ้านไง ฉันเลยพาเขาไปดูเรื่องยอดมนุษย์ไม้จิ้มฟัน ที่นำแสดงโดยหม่อง ท่อง เหน่ง แห่งแก๊ง 18 ดีกรี แต่...เขาฟังภาษาไทยเก่งถึงกับจะดูหนังทั้งเรื่องเลยเหรอ?
ในโรงหนัง...
"เมย์..ฉันเคยเห็นคนหัวเหม่งนะ ใช่คนที่เล่นเรื่องบอดี้การ์ดหน้ากระดานป่ะ"
"อ๋อ ใช่ นายรู้จักเหรอ?"
"ฉันต้องดูหนังไทยเพื่อฟังภาษาไทยให้ออก ก็เหมือนกับพวกเธอที่เรียนภาษาเกาหลี ต้องดูรายการเกาหลีไง"
"เห๋ย... ฉลาดมาก ^^ "
ฉันยิ้มให้เขาก่อนหันไปสนใจจอภาพยนต์ ในขณะที่เขาค่อยเอื้อมมืออันเย็นเชียบเพราะแอร์ของฉันเข้าไปจับ ด้วยความตกใจ ฉันจึงหันไปมองหน้าเขา
"ขอจับหน่อย แอร์มันเย็น" ที่เกาหลีหนาวกว่าแอร์ล้านเท่า -_-
"ปล่อยเถอะนะ คนมองเยอะแล้ว" ด้วยสายตาจากคนนั่งรอบข้าง ซึ่งพวกเขาคงคิดว่าฉันมากับตัวประหลาดมากกว่า...จะมากับไอดอลเกาหลีนะ =_= ณ จุดๆนี้มึนค่ะ
"เอาเถอะน่า...แค่เวลานี้เท่านั้น ฉันขอร้อง"
ฮือออๆๆ.... ถ้าน้ำเสียงเขาจะมีอิทธิพลต่อจิตใจฉันขนาดนี้ ฉันยอมทำตามได้หลายอย่างเลย
"ก็ได้..ตามใจนาย"
"อีกไม่นาน ฉันก็ต้องกลับเกาหลีไปเตรียมตัวคัมแบค และจะไม่มีเวลาพักผ่อน ฉันอยากได้ความผ่อนคลาย ขอโทษนะที่ล่วงเกินเธอด้วยการจับมือ"
"ที่ฉันให้นายจับ ไม่ได้แปลว่าฉันใจง่ายนะ เพราะมันแค่การจับมือ ไม่ได้มากกว่านั้น ฉันรู้.."
"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าการพบกันครั้งแรกของเราแค่สามวัน มันจะทำให้ฉันรู้ว่า พรีมาดอนนาไทยก็มีจิตใจที่เป็นมิตร"
"มนุษย์เราไม่สามารถอยู่ที่ต่างถิ่นได้ด้วยคนเดียวหรอก มันต้องมีการเชื่อมกัลยาณมิตรด้วย"
"คำนี้ฉันไม่เคยได้ยิน? คืออะไร" นั่น ว่าแล้วไง.. -_-
"กัลยาณมิตร ก็คล้ายๆ การเป็นเพื่อนกันนั่นแหละ เพียงแต่เป็นคำที่เข้าใจยากหน่อย"
"ฉันต้องเรียนรู้แล้วสิ เพราะเธอทำให้ฉันติดใจเมืองไทย"
"พูดเป็นเล่นน่า อย่าพูดให้ดีใจสิ"
"เอาเถอะ ตอนนี้อย่าเพิ่งตัดสินใจ ดูหนังต่อดีกว่า ใกล้จบแล้ว คุยกันซะเพลิน"
ประโยคนี้ฉันต้องพูดไม่ใช่เหรอ โดนไอดอลแย่งซีนซะงั้น...
เมื่อหนังจบแล้ว ฉันพาเขามาที่ Food center ชั้นสาม ถ้าหากไปชั้นใต้ดิน อาจจะเป็นที่สงสัยได้ เพราะตรงนั้นวัยรุ่นค่อนข้างเยอะ อันตรายต่อเขามากๆ ฉันไปซื้อข้าวยำไก่แซบรสชาติไม่เผ็ดมากให้เขา ส่วนฉันกินราดหน้าทะเล สองอย่างนี้อย่างละ 50 บาท ซึ่งปกติแล้วฉันกินแค่ 30 บาทเท่านั้นเองนะ
จะบอกว่าเขาแอบขโมยกุ้งในถ้วยฉัน โหย อุตส่าห์เก็บไว้กินทีหลัง ผู้ชายอะไรเนี่ยยย >o< ฉันรีบกินให้หมด แล้วพาเขาซื้อของใช้ส่วนตัว ก่อนจะกลับมาที่พัก
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
โอ้ว รอกันหลายวันเลยใช่มั้ยคะ ขออภัยจริงๆ ช่วงนี้ติดเทรน #FTISLAND ให้บรรดาสามี กับติดสอบ แต่จะพยายามมาอัพให้อ่านกันน๊าา ><
หอพักนั้นเป็นหอรวมผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ร่วมกันได้ เพื่อนฉันคงไม่ไว้ใจตัวเองเลยให้ฉันไปอยู่เป็นเพื่อนมินฮวานซะเลย นั่นก็ดีนะ เพราะฉันก็ไม่ไว้ใจเพื่อนเช่นกัน คือ..กลัวเพื่อนเอาไปป่าวประกาศไงว่ามีนักร้องเกาหลีมาแถวนี้ แค่มินฮวานฟอลทวิตฉันก็เป็นจุดสงสัยแล้ว
*ซารังแฮดดอน นาอึยมาอึมโซเก ชากึนตุมฮา นามันนึนนานอจูโก...* (เพลง HeartBroken - FT ISLAND)
ซวยแล้ว... เจ๋งซี่โทรมา ><
"อันนยองงง...เจ๋งซี่ ว่าไงจ๊ะ" ทำเสียงให้เนียนเข้าไว้ๆๆ
(เจ้ ไม่ต้องเลย เจ้ทำหนูช็อครู้ป่ะ)
"เรื่องไรอ่ะ?" แกล้งทำเป็นงงต่อไป
(เจ้รู้..เมื่อวานเจ้ปิดคอมฯ หนีเค้าไม่ตอบเมนชั่นเค้าอ่ะ)
"หืม..เรื่องมินฮวานเหรอ เจ้ก็ไม่รู้นะว่ามินฮวานมาฟอลเจ้ได้ไงอ่ะ"
(เจ้ไม่รู้เหรอ? เห็นพรีลือกันว่ามินฮวานมาไทย แต่ไม่รู้อยู่ส่วนไหนเหมือนกัน) เฮือกกกก!!!! O_O เอาแล้วไง ข่าวหลุดแล้ว ให้ตาย ความเคลื่อนไหวของเอฟทีปกปิดแฟนคลับไม่ได้จริงๆ
"เห้ย จริง!!! เจ้ไม่ได้ตามทวิตมาหลายวันแล้ว นี่เมนเรามาเหรอ? เขามาหาใคร เขามีเพื่อนที่เมืองไทยเหรอ(เค้าเอง)"
(หนูไม่รู้ หนูก็งงเหมือนเจ้แหละ นึกว่าเจ้รู้..)
"เจ้ไม่รู้ เพราะปกติเจ้รู้เรื่องเอฟทีหลังพรีคนอื่นอยู่แล้วอ่ะ"
(เรื่องมินฮวานฟอลกลับเจ้นี่ยังคาใจอยู่เลยนะ -_-) คาใจเจ้เหมือนกัน ฮืออออๆๆ T_T
"แหะๆ เอาเป็นว่า ปล่อยนางไปเถอะ จะตามนางเลย นางคงมาเที่ยวกับเพื่อนนางมั้ง"
(เจ้ พิรุธแล้วรู้ป่ะ) นั่นไง ยัยน้องคนนี้ฉลาดเป็นกรด -_-
"เจ๋งซี่ เจ้ปวดท้องหนัก เจ้ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ไว้คุยกันน้องรัก บาย.."
ฉันรีบกดตัดสายน้องทันที แล้วกลับไปหามินฮวานบนห้องพัก ซึ่งฉันยังไม่ได้คุยกับเพื่อนเลยว่าจะให้ฉันกับมินฮวานนอนตรงไหน
ก๊อกๆๆ (เสียงเคาะประตู)
"จุ๋ม...ให้ฉันนอนห้องไหน" ฉันเคาะประตูถามอดีตรูมเมท
"เธอจะนอนห้องเดิมมั้ยล่ะ หรือจะนอนข้างล่าง"
ข้างล่างในที่นี้คือบ้านปูนสองชั้น ชั้นบนมีสองห้องนอน ข้างล่างเป็นห้องโถง ซึ่งฉันชอบเรียกติดปากว่าหอเสมอ มันชินปากอ่ะ ฉันเลือกนอนข้างล่างดีกว่า เกรงใจเจ้าของบ้าน
"ไม่ดีกว่า นอนข้างล่างก็ได้มั้ย"
"เธอไปนอนห้องเล็กก็ได้ วันนี้แฟนฉันไม่มาหรอก เดี๋ยวฉัน ฝ้าย อัญ จะนอนห้องใหญ่เอง"
"จะดีเหรอ?"
"ดีสิ ห้องนั่นก็เคยเป็นห้องเธอ ไม่เป็นไรหรอก พาเกาหลีเธอมาพักแปปเดียวไม่ใช่เหรอไง"
"อืม..ก็ได้ ขอบใจนะ"
"ไม่เห็นเป็นไรเลย เราเพื่อนกันนี่นา... ^_^"
ฉันคิดผิดที่โกรธเพื่อนคนนี้จริงๆ ทั้ๆที่เป็นคนดีมากเลยนะ แต่ฉันกลับไม่เข้าใจเพื่อนเป็นบางอารมณ์ คงต้องโทษที่ฉันเองล่ะถ้างั้นที่เอาแต่ความคิดตัวเองจนเกินไป..
"เมย์..." ฉันหันตามเสียงมินฮวานเรียก
"ว่าไง..มินัล"
"ช่วยเรียกสักชื่อเถอะ ฉันงงเหมือนกันนะที่ตัวเองมีชื่อเยอะแบบนี้"
"ก็พรีคนอื่นพาเรียกแบบนี้นี่นา.."
"เอาเถอะ ฉันไม่คุ้นเคยกับที่นี่ เธออย่าออกห่างจากฉันนะ ถ้าไม่มีเธออยู่ด้วยฉันอยู่ไม่ได้แน่ๆ เพราะเธอคือเพื่อนร่วมเดินทางของฉัน" เออดี อย่างน้อยก็ได้เล่นขั้นจากแฟนคลับเป็นเพื่อนร่วมเดินทาง เหอะๆ -_-
"งั้นนายอยากไปไหนต่อ.."
"ฉันอยากไปสวนสัตว์ ที่นี่มีมั้ย?" ห๊ะ? สวนสัตว์ O_O
"ไปทำไมอ่ะ ที่เกาหลีไม่มีเหรอไง"
"มี แต่ฉันอยากเห็นของที่นี่ไง ไม่ได้เหรอ?"
"ไอ้ได้มันก็ได้อยู่หรอกค่ะคุณเมน แต่ว่าตอนนี้เค้าปรับปรุงอยู่ บรรยากาศยังไม่น่าไปเท่าไหร่ อย่าไปเลย หาที่อื่นดีกว่า"
"งั้นไปเดอะมอลล์ได้มั้ย ฉันอยากเดินห้าง" นี่เขาเดินห้างเป็นด้วยเหรอ นึกว่าจะชอบอยู่เฉยๆ
"มันเสี่ยงเกินไปหรือเปล่า ที่นั่นคนไม่ใช่น้อย นายอาจเสี่ยงต่อการโดนจับได้นะว่านายมา"
"ไม่เป็นไรหรอก จะรู้ตอนนี้รึช้ากว่านี้ ก็ต้องเปิดดเผยอยู่ดี"
"ก็ได้ๆ"
ฉันพาเขานั่งรถเมล์ไป เพราะฉันไม่อยากเสี่ยงขับมอไซค์ไปถึงที่นั่น มันไกลจากที่หอนี่พอควร ดังนั้น นั่งรถเมล์ไปสะดวกสุด พอหันไปมองมินฮวาน ฉันขำมาก เขาปลอมตัวเนียนมากนะ แต่เป็นแบบเอ๋อๆอ่ะ คือใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงขาสามส่วนสีดำ รองเท้าผ้าใบสีแดง หมวกแก๊ปสีดำเขียนว่า Freedom และแว่นตาสีดำตามสไตล์ แต่..เขาเอาหนวดปลอมดำเคราเยอะๆมาติดด้วย ซึ่งยิ่งทำให้เขาดูตลกเป็นที่สุด คือแต่งตัวจนสายันต์ ดอกสะเดาเงิบเลย...
เนื่องจากมีเวลามากมายในวันนี้ เขาให้ฉันพาไปดูหนัง(ผู้ชายต้องพาผู้หญิงไปไม่ใช่เหรอ?) เพราะฉันเป็นเจ้าบ้านไง ฉันเลยพาเขาไปดูเรื่องยอดมนุษย์ไม้จิ้มฟัน ที่นำแสดงโดยหม่อง ท่อง เหน่ง แห่งแก๊ง 18 ดีกรี แต่...เขาฟังภาษาไทยเก่งถึงกับจะดูหนังทั้งเรื่องเลยเหรอ?
ในโรงหนัง...
"เมย์..ฉันเคยเห็นคนหัวเหม่งนะ ใช่คนที่เล่นเรื่องบอดี้การ์ดหน้ากระดานป่ะ"
"อ๋อ ใช่ นายรู้จักเหรอ?"
"ฉันต้องดูหนังไทยเพื่อฟังภาษาไทยให้ออก ก็เหมือนกับพวกเธอที่เรียนภาษาเกาหลี ต้องดูรายการเกาหลีไง"
"เห๋ย... ฉลาดมาก ^^ "
ฉันยิ้มให้เขาก่อนหันไปสนใจจอภาพยนต์ ในขณะที่เขาค่อยเอื้อมมืออันเย็นเชียบเพราะแอร์ของฉันเข้าไปจับ ด้วยความตกใจ ฉันจึงหันไปมองหน้าเขา
"ขอจับหน่อย แอร์มันเย็น" ที่เกาหลีหนาวกว่าแอร์ล้านเท่า -_-
"ปล่อยเถอะนะ คนมองเยอะแล้ว" ด้วยสายตาจากคนนั่งรอบข้าง ซึ่งพวกเขาคงคิดว่าฉันมากับตัวประหลาดมากกว่า...จะมากับไอดอลเกาหลีนะ =_= ณ จุดๆนี้มึนค่ะ
"เอาเถอะน่า...แค่เวลานี้เท่านั้น ฉันขอร้อง"
ฮือออๆๆ.... ถ้าน้ำเสียงเขาจะมีอิทธิพลต่อจิตใจฉันขนาดนี้ ฉันยอมทำตามได้หลายอย่างเลย
"ก็ได้..ตามใจนาย"
"อีกไม่นาน ฉันก็ต้องกลับเกาหลีไปเตรียมตัวคัมแบค และจะไม่มีเวลาพักผ่อน ฉันอยากได้ความผ่อนคลาย ขอโทษนะที่ล่วงเกินเธอด้วยการจับมือ"
"ที่ฉันให้นายจับ ไม่ได้แปลว่าฉันใจง่ายนะ เพราะมันแค่การจับมือ ไม่ได้มากกว่านั้น ฉันรู้.."
"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าการพบกันครั้งแรกของเราแค่สามวัน มันจะทำให้ฉันรู้ว่า พรีมาดอนนาไทยก็มีจิตใจที่เป็นมิตร"
"มนุษย์เราไม่สามารถอยู่ที่ต่างถิ่นได้ด้วยคนเดียวหรอก มันต้องมีการเชื่อมกัลยาณมิตรด้วย"
"คำนี้ฉันไม่เคยได้ยิน? คืออะไร" นั่น ว่าแล้วไง.. -_-
"กัลยาณมิตร ก็คล้ายๆ การเป็นเพื่อนกันนั่นแหละ เพียงแต่เป็นคำที่เข้าใจยากหน่อย"
"ฉันต้องเรียนรู้แล้วสิ เพราะเธอทำให้ฉันติดใจเมืองไทย"
"พูดเป็นเล่นน่า อย่าพูดให้ดีใจสิ"
"เอาเถอะ ตอนนี้อย่าเพิ่งตัดสินใจ ดูหนังต่อดีกว่า ใกล้จบแล้ว คุยกันซะเพลิน"
ประโยคนี้ฉันต้องพูดไม่ใช่เหรอ โดนไอดอลแย่งซีนซะงั้น...
เมื่อหนังจบแล้ว ฉันพาเขามาที่ Food center ชั้นสาม ถ้าหากไปชั้นใต้ดิน อาจจะเป็นที่สงสัยได้ เพราะตรงนั้นวัยรุ่นค่อนข้างเยอะ อันตรายต่อเขามากๆ ฉันไปซื้อข้าวยำไก่แซบรสชาติไม่เผ็ดมากให้เขา ส่วนฉันกินราดหน้าทะเล สองอย่างนี้อย่างละ 50 บาท ซึ่งปกติแล้วฉันกินแค่ 30 บาทเท่านั้นเองนะ
จะบอกว่าเขาแอบขโมยกุ้งในถ้วยฉัน โหย อุตส่าห์เก็บไว้กินทีหลัง ผู้ชายอะไรเนี่ยยย >o< ฉันรีบกินให้หมด แล้วพาเขาซื้อของใช้ส่วนตัว ก่อนจะกลับมาที่พัก
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
โอ้ว รอกันหลายวันเลยใช่มั้ยคะ ขออภัยจริงๆ ช่วงนี้ติดเทรน #FTISLAND ให้บรรดาสามี กับติดสอบ แต่จะพยายามมาอัพให้อ่านกันน๊าา ><
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น