Best Band รักหมดใจ นายมือกลอง

ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 6

Best Band รักหมดใจ นายมือกลอง


Chapter 6

�

� � � � � � � � � � �ฉันไม่ติดต่อกับมินฮวานมาหลายวันแล้วนะ เขาหายเงียบไปเลย โทรไปก็ไม่รับสาย เกิดอะไรขึ้นกับเขารึเปล่านะ ฉันลงไปข้างล่างเจอพี่ฮยุนรีกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อย่างเคร่งเครียด พอฉันขออ่าน ฉันช็อคแทบเป็นลม

'มือกลองวัยใสแห่งวงป็อปร็อคเกาหลี ชเวมินฮวาน กำลังจะหมั้นกับสาวนางแบบมือใหม่ คังฮเยซองปลายเดือนนี้'

� � � � � � � � � � ฉันยังตั้งสติได้อยู่ สองคนนั้นจะหมั้นกันจริงๆเหรอ มันต้องไม่ใช่อย่างนั้นสิ ฉันรีบออกจากบ้าน ไปหามินฮวานที่คอนโด เมื่อติดต่อไม่ได้ ก็ไปหาถึงที่ซะเลย �พอไปถึง..ฉันเห็นสองคนนั้นเดินออกจากห้อง ฉันร้องไห้อย่างหนัก แต่ก็ยังเดินไปคว้าแขนเขาไว้

"มินฮวาน...เรื่องหมั้น มันไม่จริงใช่มั้ย? มันไม่เกิดขึ้นใช่มั้ย T_T" บอกฉันที ว่านายโกหก

"ขอโทษนะ ที่ฉันไม่ได้บอกเธอ แต่ฉันกำลังจะหมั้น.." �หน้าตาเขาไร้อารมณ์ใดๆทั้งนั้น ฉันไม่สามารถเดาใจเขาได้ เจ็บปวดที่สุดเลย

"ไม่จริง... นายโกหกฉัน ฉันไม่เชื่อ!.... >o<"

"เราเลิกกันเถอะ.."

� � � � � � �O_O �เปรี๊ยะ!!! �ฟ้าผ่ากลางใจ ประโยคที่ฉันไม่อยากได้ยิน ทิ่มใจสุดแรง ฉันไม่เคยคิดว่าเขาจะทำกับฉันแบบนี้ได้ ฉันไม่นึกไม่ฝันจริงๆ ฉันได้แต่ปล่อยให้น้ำตาไหลอยู่อย่างนั้น และเดินจากพวกเขาออกมา ฉันทนเห็นภาพการเดินจูงมือของคนที่มาแทนที่ฉันไม่ไหวจริงๆ ครั้งนี้ฉันเจ็บปวดมาก เจ็บปวดแสนสาหัส ทุกสิ่งทุกอย่างฉันเป็นคนเริ่มต้นทั้งหมด
� �
� � � � � � �ฉันผิดเองที่รักเขา ทั้งๆที่รู้ว่าฉันกับเขาไม่เหมาะสมกัน เราคบกันได้ 5 เดือนเท่านั้นเองนะ ทำไมช่วงเวลานั้นถึงได้ถูกดับลงด้วยเหตุการวันนี้ ถึงฉันไม่อยากให้เขาไป ก็ต้องปล่อยเขาไป มันไม่มีแรงยื้อเขาไว้ได้เลยตั้งแต่ได้ยินคำว่าเลิกกัน ฉันต้องยอมปล่อยเขาไปสินะ แล้วฉันต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะลืมเขาได้

� � � � � � �ฉันบอกกับพ่อแม่ว่าจะไปอยู่กับท่านและพี่ชายที่อเมริกา อ้อ ฉันลืมบอกไป ว่าฉันมีพี่ชายอีกคนเรียนอยู่ที่อเมริกา เป็นพี่คนโต นั่นแหละฉันให้พี่ฮยุนรีอยู่ดูทางนี้ พี่สาวฉันค่อนข้างเสียใจที่ฉันตัดสินใจแบบนี้ เพราะเหงาไง แต่ก็ยอมรับการตัดสินใจของฉัน พี่สาวฉันบอกไม่อยากให้ฉันอยู่ช้ำใจที่เกาหลี ฉันเลือกไปวันที่พวกเขาหมั้น นั่นก็คือ อีกไม่กี่วันที่จะถึงนี้ ต้องรีบหนีไปให้ไกล..

� � � � � � �ก่อนกำหนดเดินทาง 2 วัน เพื่อนๆมาหาที่บ้าน ต่างก็ร้องไห้เสียใจที่ฉันจะไปอยู่ที่อื่น ฉันก็ไม่ได้อยากไป แต่อยู่นี่ฉันก็เสียใจนะ

"รียอง....เธอไม่ไปไม่ได้เหรอ?" �ยัยจีอึน เพื่อนเลิพฉันพูด

"ใช่ๆ ทำไมเธอต้องไปด้วยล่ะ" โถ...ปาร์คคังฮยอง เธอกลัวไม่ได้แซะฉันเหรอ

"คือว่าฉันไปเพื่ออนาคตนะ" �ฉันบอก ทั้งที่ฉันก็รู้ว่าเพื่อนฉันไม่ได้หมายถึงแบบนี้

"ไม่จริงหรอก เธอต้องการหนีไปให้ไกลจากไอ้การหมั้นเฮงซวยของมินฮวานใช่มั้ย...?!" ฉันถึงกับสะอึก แทงใจฉันมากประโยคนี้ น้ำตาฉันเริ่มไหลออกมา... ไม่ได้อยากร้องไห้ แต่มันไม่ไหวจริงๆ

"ปาร์คคังฮยอง! อย่าพูดเรื่องชเวมินฮวานต่อหน้ารียองนะ"
��
"ก็มันจริงนี่นา ที่มินฮวานต้องแต่งเขาอาจมีเหตุผล หรือโดนบังคับมา เธอต้องเชื่อใจเขาสิ"มันไม่เหลืออะไรให้เชื่อใจแล้วล่ะ เขาทำลายลงทุกอย่างแล้ว..

"คังฮยอง หยุดได้แล้วนะ"

"หยุดทั้งสองคนนั่นแหละ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร เขาก็กำลังจะหมั้น ถึงฉันรักเขามากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ เพราะเขาไม่ใช่ของฉันอีกแล้ว ฮือๆๆๆ...YoY " น้ำตาของฉัันไหลมาปานสายฝน เหมือนความหมายเพลงชอนดุงของพวกเขาเลย มันอดไม่ไหวจริงๆ

"รียอง อย่าร้องนะๆ >o<" �คังฮยองกับจีอึนรีบกอดปอบฉันใหญ่เลย ฉันขอร้องไห้ดังๆละกันนะ

� � � � � � � � � � �เมื่อวันที่ฉันต้องเดินทางมาถึง.. พี่ฮยุนรีก็มาส่งฉันที่สนามบิน และฉันก็นั่งรอ จนกว่าจถึงเวลาเดินทาง หลังงจากนั้น พี่ฮยุนรีทำอะไรไว้บ้างฉันไม่มีทางรู้


Jariprim : Talk
� �
� � � � � � � � � ในงานหมั้นของชเวมินฮวานนั้น นักข่าวมามากมาย ด้วยความที่คังฮเยซองเป็นคนชอบอะไรที่ยิ่งใหญ่ และการหมั้นครั้งนี้ เป็นฝีมือของคังฮเยซองเช่นกัน เธอขู่ชเวมินฮวานให้มินฮวานหมั้นด้วย ไม่เช่นนั้น ไม่รับรองความปลอดภัยของคิมรียองที่โรงเรียน
� � � � � ��
� � � � � � ชเวจงฮุนตัดสินใจเปิดประตูโบสถ์เข้าไป เพื่อบอกกับสิ่งที่เขาควรจะทำ เขาไม่อย่างให้เกิดสิ่งผิดพลาดกับวงของเขา เมมเบอร์ทุกคนก็เช่นกัน ทุกคนพร้อมใจมาถล่มงาน ไม่ใช้มาร่วมงาน (อิพวกนี้แสบ)

"ชเว มินฮวาน! นายทำพวกเราผิดหวังมากเลยนะ!!!!!" จงงฮุนตะโกนลั่น

"มีอะไรครับพี่จงฮุน" จงฮุนสะกิดให้ฮงกิพูด ถึงคิวอิอ้วนแล้วสิ ๕๕๕๕๕

"นี่นายไม่รู้รึยังไง เฮอะ! นายมันโง่จริงๆ ทั้งที่คนที่นายรักมากที่สุด จะไม่อยู่แล้ว ยังมีหน้าตายิ้มแย้มมาจัดงานหมั้น นายไม่สงสารคิมรียองบ้างรึไง!!" �มินฮวานดูตกใจมากที่ได้ยินเช่นนั้น

"ตอนนี้คิมรียองกำลังจะไปอเมริกา ถ้านายไม่อยากเสียใจตลอดชีวิต นายถอนหมั้นกับผู้หญิงร้อยเล่ห์คนนี้แล้วรีบไปหาคิมรียองซะ" ลีแจจินเตือนสติ ซึ่งทำให้มินฮวาน รีบผลุนผลันลงจากเวทีที่กำลังจะทำพิธี แล้วเดินไปหาเมมเบอร์

"พวกพี่ว่า รียองจะไป..อเมริกาเหรอครับ!"

"ใช่!" �เพียงแค่นั้น FT ISLAND ทั้งหมดก็รีบนั่งรถไปยังท่าอากาศสยานนานาชาติอินชอนทันที(ปาด ชื่อยาวอ่ะ)

� � � � � � � �

� � � � � � � � � � Choi MInhwan : TALK
� � � � � � � � � � � � � � �
� � � � � � � � � � � � ผมตกใจมากที่เมมเบอร์มาบอกผมว่ารียองจะไปอเมริกา ผมรู้สึกผิดมากที่ทำให้รียองต้องเป็นแบบนี้ แต่ผมมีเหตุผลของผม�
� � � � � � � �1 เดือนก่อนหน้านี้
� � � � � � � � คังฮเยซองมาหาผมที่คอนโด โดยผมก็ไม่รู้ว่าเธอมาหาผมได้อย่างไร แต่เธอมีจุดประสงค์ที่น่าสงสัยมากแน่ๆ
"มีอะไรรึเปล่า"

"ฉันมีเรื่องจะบอก.."

"เรื่องอะไรเหรอ" � เอาแล้ว ทำไมเริ่มทำหน้ามีพิรุจแบบนั้นวะ

"นายต้องแต่งงานกับฉัน" �หา?! ทำไมฉันต้องแต่งงานกับเธอ

"ทำไม.."

"ฉันรักนาย อีกอย่าง..ฉันรู้ว่านายคบกับใคร ถ้านายยังอยากเห็นคิมรียองครบ 32 อยู่ล่ะก็.." �นั่นไง ว่าแล้วต้องไม่ปกติ

"เธอคิดจะขู่ฉันเหรอ"

"นายก็ลองดูสิ ฉันสามารถทำให้อนาคตนายดับได้ นายอาจจะไม่ได้เป็นบอยแบนด์ ไม่ได้เป็น FT ISLAND อีกเลย"

"เธอมันทุเรศมาก ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนเท่านั้น"

"เพราะอย่างนี้ไงล่ะ ฉันถึงต้องทำทุกอย่าง ให้นายมาเป็นของฉันให้ได้ ฉันไม่แคร์หรอกว่าฉันต้องทำตัวหน้าสมเพชแค่ไหน ขอแค่มีนายไว้ครอบครอง"

"แล้วเธอคิดเหรอ ว่าถ้าเธอแต่งงานกับฉัน เธอจะได้หัวใจฉัน เมื่อหัวใจฉันมอบให้คนที่ฉันรักไปหมดแล้ว" �ฉันรักคิมรียองมากที่สุด�

"หึ! ฉันรู้ว่านายต้องตอบแบบนี้ แต่ฉันไม่สนหรอกนะ ต่อให้ฉันต้องเป็นผู้ร้ายในสายตานาย ฉันก็ยอม" �นี่เธอรักฉันขนาดนี้เลยรึไง แต่ขอโทษเถอะ ไม่มีทาง

"สั้นๆนะฮเยซอง...ฝันไปเถอะ!!"�

� � � � � � � � �ผมพูดแค่นั้นก็ไล่ฮเยซองออกจากห้อง และปิดประตูใส่ ช่วยไม่ได้ ผมไม่ได้อยากเป็นผู้ชายแบบนี้ แต่ผมก็ไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้เช่นกัน เป็นเหตุให้วันต่อมา พี่มินซานมาหาผมและบังคับผมแต่งงานเช่นกัน พี่มินซานเอาเรื่องรียองมาขู่ผมเช่นกัน ผมไม่มีทางเลือก..รียองผมก็ห่วง พี่ชายผมก็รัก ผมไม่รู้จะทำยังไง สุดท้าย ผมเลยตัดสินใจขอแค่หมั้น โดยคังฮเยซองจัดการทุกอย่าง ผมไม่ได้ติดต่อรียองหลายวัน ใจผมเองก็คิดถึงเธอเหมือนกัน แต่ผมทำไรไม่ได้ ได้แต่ปิดเครื่อง�

� � � � � � � � คังฮเยซองประกาศข่าวการหมั้นออกไป ผมรู้แน่ๆว่ารียองต้องรู้เรื่องนี้ วันนั้นผมกับคังฮเยซองกำลังจะไปถ่ายรูป โดยยัยนั่นมาหาผมที่คอนโด ผมไม่รู้ว่ารียองมาหา ผมก็ตกใจเช่นกันที่เธอมาหาผมด้วยสภาพน้ำตาอาบหน้า ใจจริงผมอยากโอบกอดเธอไว้มาก แต่ผมทำไม่ได้ ยัยตัวมารคอยสะกิดผมไว้ตลอด ผมเลยต้องพูดคำที่ผมไม่เต็มใจจะพูด

'เราเลิกกันนะ' เธอเดินหันหลังจากผมไป ด้วยน้ำตาไหลพรากและไม่พูดอะไรเลย

� � � � � � � � � � � � � แต่คราวนี้ผมไม่สนแล้ว ผมต้องตามรียองกลับมา ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีรียองอยู่เคียงข้าง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ผมจะปกป้องรียองเอง ต่อให้ต้องตายก็ยอม..
� � � � � � � � � � � � � ผมกับเมมเบอร์มาถึงสนามบินแล้ว... เราแยกกันวิ่งตามหารียอง ผมหาจนเกือบทั่วแล้ว ยังไงก็ไม่เจอ �ผมเลยวิ่งไปทางเกทที่จะไปขึ้นเครื่อง เห็นรียองนั่งอยู่ตรงนั้น
� � � � � � � � � � � � �ผมค่อยๆเดินไปข้างหลัง จนได้ยินเสียงร้องไห้ และคำพูดทุกคำของเธอ ผู้เป็นที่รักของผม...

"มินฮวาน..นายคงกำลังมีความสุขมากสินะ ฮือๆๆ......ToT" �

"..........................." � ไม่ได้มีความสุขสักนิด -_-

"ฉันก็ขอให้นายมีความสุขมากๆนะ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้ไปร่วมงานหมั้นของนาย เพราะฉันรักนายมาก ฉันไม่อยากให้นายเห็นน้ำตาของฉัน ฉันไม่อยากเป็นคนงี่เง่าต่อหน้านาย... ฉันขอบคุณนายมากที่เคยมอบความรักให้ฉัน ต่อให้ฉันต้องไปอเมริกา ฉันก็คงไม่มีวันเลิกรักนายได้ ฉันไปก่อนนะ ขอให้นายโชคดี ฮึกๆ.. Y_Y"

� � � � � � � � � � � �ผมได้ฟัง ผมใจหาย ผมไม่มีวันปล่อยผู้หญิงที่ผมรักแทบขาดใจ ต้องเสียใจแบบนี้ ผมไม่มีความสุขเลย ถ้าไม่มีรียองอยู่ข้างๆ เธอทำเพื่อผมมาตลอด ผมเองต่างหากที่ไม่ค่อยมีเวลาใส่ใจ ไม่มีเวลาเจอเธอเลย นี่ล่ะมั้งข้อเสียของผม

� � � � � � � � � � � �ผมเดินไปโอบกอดเธอจากด้านหลัง ซึ่งเธอตกใจมากพอดู รียองพยายามดันผมออก แต่ยิ่งเอาออกผมก็ยิ่งกอดแน่นกว่าเดิม....ผมคิดถึงเธอมาก รียองปล่อยให้ผมกอดอยู่อย่างนั้น แต่เธอก็ร้องไห้ออกมามากเหมือนกัน ขณะที่ผมกอด ผมได้ยินเสียงสะอื้น เห็นหยดน้ำตาที่หยดลงมือ ได้ยินเสียงหัวใจเต้น ผมอยากจะฆ่าตัวเองให้ตายจริงๆ -_-

"ฉันก็รักเธอ..คิมรียอง" �ผมกระซิบ..

"มินฮวาน นายต้องหมั้นนะ นาายอย่ามายุ่งกับฉันอีกเลย ให้ฉันเสียใจแบบนี้ ไม่ดีกว่าเหรอ ทำไมต้องทำร้ายจิตใจฉัน..ซ้ำแล้วซ้ำเล่า" �โอ...อย่าพูดแบบนั้นสิ ฉันเสียใจนะ

"ฉันไม่มีทางหมั้น ถ้าคู่หมั้นของฉัน..ไม่ใช่เธอ"�

� � � � � � � � � �พูดจบ ผมก็คว้าเธอเข้ามาจูบอย่างอ่อนโยน โดยที่เธอเต็มใจ ผมต้องขอบคุณรียองที่ทำให้ผมฝ่าฟันอุปสรรคมาได้ ผมพร้อมสู้ทุกอย่าง เพื่อปกป้องคนที่ผมรัก
� � � � � � � � � �
� � � � � � � � � �ห้านาทีหลังจากนั้นเมมเบอร์ตามหาผมกับรียองเจอ พวกเขาก็ยืนดูผมกับรียอง พร้อมกับนักข่าวมากมายที่ตามมาเก็บภาพการจูบอย่างดูดดื่ม ผมสวมแหวนไปที่นิ้วนางของรียอง เวลาผู้หญิงคนนี้ยิ้มแล้วน่ารักมาก แต่เวลาเศร้า...ผมก็เจ็บปวดนะ�

� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � The End
� � � � � � � � � � � � � � � � � � �

� � � � � � � � � JariPrim : Talk

� � � � � � � � � ความรักของทั้งสองคนยังยืนยาวต่อไปเรื่อยๆ จนเรียนจบและแต่งงานกันในที่สุด
และคิมรียองได้ให้กำเนิดลูกสาวฝาแฝด ชื่อ "ชเว มินยอง" และ "ชเว มินซอง"�
� � � �
� � � � � � � � � �ติดตามความสนุกของนิยายรุ่นลูกได้ใน 'Best Band รักหมดใจ นายมือกลอง ภาค 2' ได้ ต่อจากเรื่อง 'Best Prince Island รักใสๆขององค์ชายบอยแบนด์' ค่ะ

� � � � � � � � � �ขอบคุณทุกคนที่ให้การติดตาม นี่เป็นตัวแทนของแฟนคลับหนึ่งคน ที่แต่งนิยายจากหัวใจแฟนคลับคนนึง ฮ่าาาาๆๆ �

�

คัมซาฮัมนีดา ^^


� � � � � � � � � ��
� � � � � � � � � � � � �
�
�