ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Lovely Drumer ปฏิบัติการร้าย แผนรักฉบับนายมือกลอง

    ลำดับตอนที่ #13 : Lovely Drumer Chapter 12

    • อัปเดตล่าสุด 29 ต.ค. 56


    Lovely Drumer ปฏิบัติการร้าย แผนร้าย ฉบับนายมือกลอง




    Chapter 12
     
            
                     'ฉันอยู่หน้าห้องพักเธอ'..

                      
    อ๊ากกกกกก....ว่าไงนะ!!! อยู่หน้าห้องพัก >< มาไวไปป่ะเนี่ยแก ไม่จริง มินฮวานอำฉันแน่ๆ ไม่จริงๆๆ จริงสิ ปลุกเจ๋งซี่..ยัยเด็กนี่ก็หลับไวซะจริง -_-

                      ปิ๊งป่องงง... (เสียงกดกริ่ง)

                       "เจ๋งงงงงงงงง...." ตะโกนเรียกแปดล้านเดซิเบล.. ตื่นสิเว้ยเห้ยยย

                       "............"     ไม่มีสัญญาณตอบรับจากลิงน้อยที่ฉันเรียก

                       "เจ๋งซี่!!!!!!" ตะโกนอีกที จะตื่นไม่ตื่น ไม่ตื่นมีกระโดดทับอ่ะ
                       
                       "หืมมมมมม......... ว่างายยยเจ้...."  อื้อหือ เสียงยานมาเลยว่ะ -_-

                       "ตื่นเร็วเข้า มินฮซาน ตอนนี้อยู่หน้าห้องแล้วววววว..." ฉันบอก และมันก็ได้ผลเมื่อเจ๋งซี่เด้งตัวขึ้นไวมาก..
     
                       "ว่าไงนะเจ้.. มินัลโอป้ามาที่นี่หรอ.." ใช่สิยะยัยเด็กลิง -_-

                       "ใช่สิ ช่วยไปเปิดประตูให้ที และบอกว่าเจ้หลับแล้ว.."

                       "อ้าว ทำไมเจ้ไม่ไปเองวะคะ -__-"    ไม่เอาอ่ะ ไม่อยากเสียฟอร์ม โฮ๊ะๆๆ ^O^

                        "เอาเถอะน่า ไปเถอะ เร็วเข้าๆ" ฉันผลักเจ๋งซี่ลงจากเตียง ยัยน้องคนนี้ก็เดินไปที่ประตู ฉันก็ทำหน้าที่ คือ..แกล้งหลับ!!

                        "ว่าไงคะมินัลโอป้า.." เสียงสนทนาได้ยินมาถึงนี่ คุยกันเบาขึ้นอีกนิดสิ -_-

                        "เมย์ล่ะ" อยู่นี่..แกล้งหลับอยู่..

                        "อ๋อ เจ้หลับไปแล้วค่ะ มีอะไรรึเปล่าคะโอป้า" ดีมากน้องรัก...

                        "หลับ?????" ฉันได้ยินเหมือนเสียงคนเดินใกล้เข้ามา ไม่เอานะเมย์ ห้ามลืมตา >_<

                        "โอป้าคะ เจ้หลับแล้วจริงๆนะ" มินฮวานไม่ได้ฟัง แต่ดึงผ้าห่มออกจากหน้าฉัน.. O_O

                        "ฉันรู้เธอยังไม่หลับนะเมย์..ลุกขึ้นมาคุยกันดีๆเถอะนะ" อ๊ากกกก ไม่นะไม่ ฉันหลับ หลับอยู่โว้ยยยยยยยย!!

                        "......" เงียบนี่แหละดี

                        "เอ่อ..เจ๋ง ออกไปรอด้านนอกก่อนได้มั้ย โอป้าขอคุยกับออนนีเธอหน่อย" หึ! ถึงกับไล่น้องสาวฉันออกไปเลยเหรอเธอ น้องสาวฉันไม่ออกไปหรอกย่ะ โฮ๊ะๆๆ เพราะเจ๋งซี่รักฉัน... :P

                        "อะ..อ๋อ ได้ค่ะ รีบๆเคลียร์กันให้เข้าใจนะคะ ^____^" อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก..เจ๋งซี่!!!!!!!!! กลับมาก่อนนะว้อยยยยยยยยย

                        "เมย์..ลุกขึ้นมาเถอะ ฉันขอร้อง.." ทำไมต้อทำน้ำเสียงอ้อน.. ลุกก็ได้วะ -__-

                        "ว่าไง.." ฉันลุกขึ้นนั่งแล้วถามบุคคลที่นั่งอยู่ข้างหน้า...บนเตียงเดียวกันกับฉัน

                        หมับ!! จู่ๆเข้าก็คว้าฉันเข้าไปกอด O_O อะ.. อะไรของเขา....!! และความเงียบเข้าครอบงำ..

                        "เมย์....ฉัน..รัก..เธอ"

                        "O_O!!!!!!" ห๊ะ???!!! ว่าไงนะ มินัลบอกรักฉันเหรอ..ทำไมกัน เขาแกล้งใช่มั้ยยยย 

                        "จริงๆนะ เธอไม่เชื่อฉันใช่มั้ย เธอไม่เชื่อฉันเหรอ?" เขาถามย้ำๆ

                        "ห๊ะ! อะไรนะ? อ๋อ.." โอ๊ยยย!! ใครก็ได้ เอาแบตมาชาร์ตให้ฉันที เครื่องรวน..

                        "เมย์..ฉันรู้สึกไม่ดีนะที่เธองอนฉันแบบนี้..ฉันรู้สึกแย่มากเธอรู้มั้ย"

                         "ฉันไม่ได้งอนอะไรนายเลยนะ..แต่นายก็น่าจะรู้ว่าฉันรักนาย และความรักระหว่างศิลปินกับแฟนคลับมันเป็นไปไม่ได้เลย.." หน้าฉันเศร้าลงอีกครั้งเมื่อนึกถึงกฏข้อนี้...

                         "ทำไมล่ะ ทำไมเธอถึงคิดแบบนั้น ที่ฉันทำเพื่อเธอทุกอย่าง ที่ผ่านมายังไม่ชัดเจนอีกเหรอ..ว่าฉันสามารถปกป้องเธอได้" โอ้โห.เท่ห์ เท่มาก อยากจะจับหอมแก้มเลย.. โอ๊ะ ลืมไปดราม่าอยู่ T_T

                         "ฉันรู้..ที่ผ่านมาฉันก็คิดมาตลอด ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้ว. ฮือๆๆ~~~~....." จู่ๆ น้ำตาที่กลั้นไว้ก็ไหลออกมา โดยที่ฉันไม่สามารถทำอะไรได้.. มินฮวานเขาคว้าฉันเข้าไปกอดอีกครั้ง พร้อมกับรูปผมฉันเบาๆ

                         "เมย์..ฉันมั่นใจว่าจะผ่านไปได้ เราจะข้ามกำแพงระหว่างศิลปินกับแฟนคลับไปด้วยกัน ขอแค่เธอเชื่อใจฉัน.." ฉันมองหน้าเขาทั้งน้ำตา..และโอบกอดเขา (-"-)

                         "ฉันเชื่อใจนายนะ..แต่ฉัน....." ฉันคงไม่สามารถเป็นที่พอใจของใครหลายๆคน

                         "ช่างมันเถอะ ขอแค่เธอเชื่อใจ เราจะสู้กับปัญหา และใครอีกๆหลายๆคนต้องยอมรับ" แมนมาก..แมนจริงๆ >///<
                         
                         "มินฮวาน..." ฉันมองหน้าเขาอีกครั้ง

                         "เป็นแฟนกันนะ ^_____^ " 

                         "อืม...ได้สิ ^_^" ฉันยิ้มตอบเขา..

                         วินาทีนี้เขาค่อยๆก้มหน้าลงมา มือข้างหนึ่งกอดฉันเอาไว้ และอีกข้างจับที่ใบหน้า..ก่อนเขาจะเอาปากเข้ามาประกบกับปากของฉัน...เป็นจูบที่แสนหวาน นุ่มนวล และแผ่วเบา... เป็นสัมผัสที่ไม่อาจลืม ฉันอยกาหยุดเวลาไว้ตรงนี้ไปนานเท่านาน



    (โปรดติดตามตอนตอไป)

    กรี๊ดดดดดด ตอนนี้โรแมนติกมากกกก ชอบๆ ฮ่าๆๆ 
     
                         
                        

                       
                        


                       

                    

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×