คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : Just...
Chapter 2 : Just…
อากาศในเช้าวันนี้ค่อนข้างแจ่มใสทีเดียว แม้ว่าจะอยู่ในช่วงกลางๆเกือบจะปลายเดือนธันวาคมซึ่งเป็นช่วงเวลาที่หิมะตกปรอยๆนิดหน่อย ถึงจะพอเป็นได้แค่ละออง แต่ขึ้นชื่อว่า ‘หิมะ’ แล้ว ในความรู้สึกของเธอ ไม่ว่ามันจะมาในรูปแบบไหน ทิฟฟานี่ก็ยังรู้สึกว่ามันเย็นอยู่ดี ถึงเธอจะเคยอยู่ที่อเมริกาซึ่งหนาวกว่าเกาหลีมากโขเป็นเวลานานเกินกว่าครึ่งชีวิตของเธอ แต่เธอก็ยังไม่เคยนึกจะชอบอากาศเย็นๆเช่นนี้เลยซักครั้ง
และเกือบทุกๆปีที่ความหนาวมาเยือน เธอต้องปรับลดอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศภายในห้องของเธอให้สูงสุดๆ เพราะเธอคงทนอยู่กับอากาศเย็นๆนานๆไม่ได้
ว่าก็ว่าเถอะ...ถึงจะปรับให้มันสูงจนร้อนมากแค่ไหน เธอก็ยังรู้สึกว่ามันหนาวทุกทีแหละ
แต่ปีนี้กลับไม่เหมือนทุกครั้ง...จริงอยู่ที่ว่าหิมะตกเหมือนๆกับปีก่อนๆ อุณหภูมิเครื่องปรับอากาศก็เหมือนก่อน ผ้าห่ม เตียง หมอนข้างก็ยังเหมือนก่อน แต่เธอรับรู้ได้ว่ามันมีอะไรที่เปลี่ยนไป
อาจจะเป็นความอบอุ่นลึกๆ ที่เกิดขึ้นภายในจิตใจก็ได้มั้ง...
“อือ..ง่วงจัง”ทิฟฟานี่อยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น จริงๆแล้วถ้าไม่ติดว่านาฬิกาปลุกสีส้มเรือนเล็กที่สิงสถิตอยู่ข้างๆเตียงนอนเธอแสดงเวลา 10.52 น. แล้ว เธอก็ยังอยากจะนอนต่ออีกสักหน่อย
ไม่รู้เป็นอะไร..สบายจนไม่อยากตื่น
“ตื่นแล้วเหรอคะคนสวย”หากแต่เสียงของผู้มาใหม่ทำเอาเธอตาสว่างในทันที ทิฟฟานี่รีบหันหน้าไปยังทิศทางของที่มาของเสียง ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะได้พบกบอะไรที่เห็นแล้วชวนเพ้อชวนฝันได้ขนาดนี้
นะ...นะ นี่มันแทยอน...คิมแทยอนของเธอไม่ผิดตัวแน่
ทั้งท่าทางการพูด(ที่ศึกษาจากในรายการและแฟนแคมต่างๆ) น้ำเสียง(จากรายการและแฟนแคม) และรอยยิ้ม(จากรายการและแฟนแคมเดียวกัน) แล้วเธอจะมาบอกมันซ้ำๆไปทำไมล่ะเนี่ย!
เดี๋ยวสิ..เรื่องที่มานั่นไม่ต้องไปสนใจอะไรหรอก ในตอนนี้สิ่งที่เธอควรจะสนใจมากที่สุดคือการที่แทยอนมาอยู่ตรงหน้าเธอต่างหาก!
แถมยังเรียกเธออย่างสนิทสนมอีกต่างหาก!
ไวเท่าความคิดทิฟฟานี่รีบยกหลังมือขึ้นมาเช็ดหน้าตัวเองลวกๆ ขี้ตาเอย คราบน้ำลายเอย ไม่ได้ๆต้องเอาออกให้หมด เดี๋ยวหมดสวยกันพอดี
“ทะ..แทยอน”ก่อนจะยกมือ(อีกข้าง)ขึ้นมาสัมผัสกับแก้มขาวๆของคนตรงหน้าอย่างแผ่วเบา เพื่อเป็นการยืนยันว่าภาพที่เธอเห็นตรงหน้านั้นไม่ใช่แค่ภาพลวงตา!
“เอามือลูบหน้าแททำไมคะเนี่ย”
กรี๊ดดดดดดดดดด! แทยอนกุมมือเธอด้วยย
“เอ้อ ฟานี่หิวข้าวแล้วล่ะ”พยายามพูดด้วยน้ำเสียงแอ๊บแบ๊วที่สุดเท่าที่ตัวเองจะทำได้ ก็...แหม จู่ๆมาเจออะไรแบบนี้เธอก็ตั้งตัวไม่ถูกเหมือนกันนะ
เอ...หรือว่าความจริงแล้วเธอกับแทยอนเป็นแฟนกันตั้งนานแล้ว แต่ห่างกันไปช่วงนึงแล้วเธอเกิดประสบอุบัติเหตุความจำเสื่อมลืมแม้กระทั่งตัวเองเป็นใคร แต่ด้วยสายใยสัมพันธ์แห่งความรักเธอจึงได้มารักแทยอนอีกครั้งผ่านหน้าจอโทรทัศน์ เธอกลายเป็นแฟนคลับที่เหนียวแน่นของวง Chocolate และในงานแฟนมีตติ้ง แทยอนกับเธอก็ได้เจอตัวกันเป็นๆครั้งแรก ความรักในอดีตถูกรื้อฟื้น ทั้งสองต่างจำกันได้และประกาศรักต่อหน้าฝูงชนทั้งหลาย
แหม ยิ่งคิดก็ยิ่งโรแมนติกนะเนี่ย อุฮิอุฮิอุฮิ ~ !
แต่เธอคิดไม่ออกแฮะว่าเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?
“แทคะ แล้วฟานี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน”
“หืม...อะไรกัน”แทยอนเข้ามาโอบเธอจากทางด้านหลังแล้วเกยคางเข้ากับไหล่เนียนขาว “ฟานี่จำเรื่องเมื่อคืนของเราไม่ได้แล้วเหรอ”
…เรื่องเมื่อคืนของเรา
เรื่องเมื่อคืนของเรา
เรื่องเมื่อคืนของเรา
เรื่องเมื่อคืนของเรา
เรื่องเมื่อคืนของเรา…
กรี๊ดดดดดดดดดดด! นี่มันอะไรกันเนี่ยยยยย
อิชั้นล่ะอยากจะเป็นลมนาทีละหลายร้อยรอบ ถ้าไม่ติดว่ากลัวตัวเองจะเหนื่อยกับการเป็นลมถี่จนเกินไป
แหม...ถึงจะดีใจเว่อร์แค่ไหน เธอก็คำนึงถึงความเป็นไปได้หรอกน่า
นาทีนึงมีแค่ 60 วิ แล้วเธอจะเอาเวลาที่ไหนเป็นลมเป็นร้อย?
เออ เดี๋ยว...รู้สึกว่าเธอจะเริ่มนอกเรื่องไปไกลอีกแล้ว กลับมาก่อนฮวังทิฟฟานี่!
“บ้า มาพูดอะไรแบบนี้ล่ะ ฟานี่เขินนะ”ตีแขนคนลามกเบาๆก่อนจะทำท่าทีเอียงอายประดุจสาวแรกรุ่น
“อย่ามาเขินอะไรมากมายนักเลยน่า ไหนๆก็ทำไปแล้วนี่นา”
ต๊าย! ตาย ตาย ตาย ตาย พูดเรื่องแบบนี้ได้หน้าตาเฉย คิดว่าแค่ทำพิซซ่ากันหรือไงคะคุณผู้ชม!
ไม่เป็นไรๆ จริงใจแบบนี้...ฟานี่ชอบฮ่ะ
“บัดสีบัดเถลิง!”หยิกแขนเบาๆอีกทีหนึ่งอย่างพองาม แม้ว่าใจจริงแล้วเธออยากจะเป็นฝ่าย ‘กด’ แทยอน ให้รู้แล้วรู้แรด เอ๊ย! รู้แล้วรู้รอดซะตั้งแต่ตอนนี้
แต่ถ้าทำแบบนั้น เดี๋ยวจะถูกมองว่าไม่เป็นกุลสตรี ไม่ง๊าม ไม่งามค่ะ…เราเป็นสาวเป็นนาง ต้องรักนวลสงวนตัวไว้นะเคอะ!
“จริงๆแล้วตอนนี้แทก็หิวเหมือนกันนะ”จู่ๆคนตัวเล็กก็เปรยขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ไม่รู้ว่าแค่ต้องการพูดกับตัวเองหรืออยากบอกอะไรกับเธอกันแน่
และประโยคต่อมา ทำให้เธอตรัสรู้...
“แทกินฟานี่ก่อนได้ไหม”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด! เอามาพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆแบบนั้นนะคะที่รัก
“แหม แทยอนล่ะก็..รู้ใจฟานี่ เอ๊ย! ฟานี่เป็นลูกมีพ่อมีแม่นะคะ มาทำอะไรแบบนี้ได้ไง”ประท้วงด้วยท่าทีเขินอาย
“ไม่ต้องห่วงค่ะ แทจะรีบไปคุยกับพ่อแม่ของฟานี่ให้เร็วที่สุด”
“แต่ตอนนี้ สนใจเรื่องของเราก่อนดีกว่านะ”ว่าแล้วแทยอนก็จับทิฟฟานี่ให้นอนราบลงกับเตียง โดยมีสายตาค้อนๆพร้อมดวงหน้าแดงระเรื่อๆเพราะเขินจัด
“อ๊าย!แทคะ อย่าค่ะ อย่า”
“...”
“อย่าค่ะ ตรงนั้นมันจั๊กจี้ แว้กก!”
โป๊ก!!
แต่แล้วเรื่องราวความรักของทิฟฟานี่และแทยอนก็เป็นอันต้องจบลง เพราะอุบัติเหตุอันไม่คาดฝันที่เกิดขึ้นกับศีรษะงามๆของเธอเนี่ยล่ะ!
“โอย..เจ็บอ่ะ อะไรกันเนี่ย!”ทิฟฟานี่ลูบหัวป้อยๆ เจ็บจนน้ำตาแทบเล็ด แต่ก็ยังนึกสงสัยอยู่ว่าหัวเธอไปกระแทกกับอะไรเข้า อีกทั้งยังนึกผิดสังเกตว่าทำไมแทยอนถึงไม่ได้พูดอะไรเลย จึงเงยหน้าขึ้นมา
อ้าว...ทำไมแทยอนถึงหน้าตาเปลี่ยนไปล่ะ
ยกมือขึ้นลูบๆคลำๆจนหนำใจ เหมือนที่ทำก่อนหน้านี้ ก็รู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวง
เอ้อ...ไม่ได้เปลี่ยนแค่หน้าตาแฮะ เปลี่ยนสปีชีส์ได้ด้วยแหละ
จาก ‘คน’ กลายเป็น ‘คอมพิวเตอร์’ เฉยเลย
และถ้าสังเกตดูดีๆอีก ก็พบว่าตอนนี้เธอไม่ได้นอนอยู่บนเตียงภายในห้องนอนสีชมพูแสนหวานของเธอให้แทยอนกดเล่นตามที่คิด แต่เธอกลับนั่งอยู่บนเก้าอี้สีฟ้าสดใสพร้อมกับภาพเบื้องหน้าที่เป็นเพียงจอคอมพิวเตอร์มืดๆเปล่าๆเท่านั้น
แต่เท่านี้เธอก็เดาได้แล้วล่ะว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเหตุการณ์ระทึกขวัญเมื่อครู่
ฝัน ฝัน ฝัน ฝัน! มันคือความฝัน Just a dream!!!
ไม่ใช่แค่ฝันธรรมดาด้วยนะ ฝันเป็นตุเป็นตะ แถมยังลามกอีกต่างหาก!
รู้ถึงไหนคงได้อายถึงไหน...ทิฟฟานี่ฝันว่าตัวเองกำลังจะ ‘โบปี๊บโบปี๊บอ่าห์’ กับคิมแทยอนนักร้องชื่อดัง
จริงๆแล้วเธอควรจะสำนึกได้ว่ามันเป็นความฝันตั้งแต่เจอหน้าแทยอนแล้วล่ะนะ แต่ดันไปหลอกใจคิดเข้าข้างตัวเองอย่างน่าหมั่นไส้เลยปล่อยเลยตามเลย ไม่ได้ไปใส่ใจกับ ‘ความเป็นไปได้’ ของ ‘ความฝัน’ และสะเออะไปจริงจังกับ ‘ความเป็นไปได้’ ของ ‘การเป็นลมนาทีละร้อยรอบ’ ซะงั้น
แทนที่เธอจะเอามือไปลูบหน้าแทยอนเพื่อพิสูจน์ว่าเป็นความฝันหรือไม่...เธอน่าจะตบหน้าตัวเองมากกว่านะ
“เชอะ!เจ็บใจจริงๆเลย”
ดูเหมือนว่าเธอก็คงจะหงุดหงิดกับเรื่องที่เกิดขึ้นไปอีกพักใหญ่
จนไม่ได้นึกสงสัยเลยว่า ‘อะไร’ ที่หัวเธอเข้าไปทักทายอย่างสนิทสนม ช่วยปลุกให้เธอหลุดจากภวังค์
และถ้าเธอจะเอะใจกว่านี้ซักนิด ว่าทำไมหน้าจอคอมพิวเตอร์ถึงดับ...เธอคงจะได้รู้
เพราะตอนนี้...เครื่องซีพียูอันเป็นส่วนประกอบสำคัญยิ่งของคอมพิวเตอร์ได้ลงไปนอนแอ้งแม้งไส้ทะลักอยู่ข้างล่างเรียบร้อยโรงเรียนฟานี่!
“ฉันรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ว่ะ”
“คนอย่างพี่แทยอน..มีความรู้สึกด้วยเหรอ”สาวผิวคล้ำร่างสูงชะโงกหน้ามาแซวพี่สาวต่างสีผิว(และขนาดตัว) ที่นั่งหน้าเครียดอยู่เบาะหน้า ถึงแม้ลักษณะการพูดจะเป็นการหยอกเล่นตามประสาคนสนิทแฝงด้วยความห่วงใยเล็กน้อย ซึ่งคนถูกถามรู้ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะตอกกลับไปแรงๆซักดอกสองดอก
“ปากมากน่ะซูยอง อยากเจอดีนักหรือไง”ถ้าไม่ติดว่าสถานที่ไม่เอื้ออำนวยต่อการใช้ความรุนแรง ป่านนี้คนอย่างแทยอนคงกระโดดฟัดตะลุมบอนกับสาวร่างสูงปากหมาอย่างซูยองไปนานแล้ว
ตอนนี้พวกเธอ 5 คน กำลังอยู่ในระหว่างการเดินทางนั่งรถตู้ประจำวงเพื่อกลับไปยังหอพักของพวกเธอตามปกติหลังจากที่เสร็จสิ้นภารกิจทั้งหมดภายในวันนี้แล้ว
ก็นับว่าพวกเธอมีงานเยอะรัดตัวกันมากมายทีเดียว ถึงแม้ว่าตอนนี้พวกเธอจะเลิกโปรโมทอัลบั้มไปเป็นเดือนแล้วก็ตาม แต่กระแสก็ยังคงแรงอยู่ต่อเนื่องแบบนันสต๊อป
“โธ่! ฉันก็แค่ล้อเล่นเอง คิดจริงจังไปได้”ซูยองเอ่ยหน้าง้ำงอราวกับเด็กถูกขัดใจ “ว่าแต่...ไอ้ที่ว่าแปลกๆนี่มันคืออะไรเหรอ”
“ไม่รู้สิ รู้สึกแบบ...เสียวสันหลัง เหมือนมีใครคิดอกุศลยังไงก็ไม่รู้”พูดไปขนลุกไป สยองนิดๆนะเนี่ย...
จะว่าหลอนมาจากหนังผีเลือดสาดที่ดูเมื่อวานก็คงไม่น่าจะใช่ ปกติเธอดูหนังแนวนี้เป็นประจำ...น่ากลัวกว่านี้ตั้งเยอะ ยังไม่เห็นจะเก็บเอามาหลอนเลย
“เอ~ คิดดีๆนะพี่แทยอน มีสาวคนไหนที่พี่เคยหลอกใช้เขาเป็นพวกเจ้าคิดเจ้าแค้นหรือเปล่า”สาวร่างสูงเสนอความคิด
“ไม่แน่นะ บางทีคนพวกนั้นอาจจะเจ็บใจ เลยนึกแช่งเผาพริกเผาเกลือพี่อยู่ก็ได้”
“ถ้าจะปากแบบนี้ พี่ว่าเราเงียบไปดีกว่านะซูยอง”ฮโยยอนที่นั่งเงียบฟังบทสนทนาระหว่างนักร้องนำกับมือกลองของวงมานานเอ่ยขึ้น แม้จะรู้ดีและแอบเห็นด้วยกับสิ่งที่ซูยองพูดก็เถอะ
คิมแทยอน...เห็นท่าทางซื่อๆราวเด็กน้อบแบบนี้ก็อย่าไประมาทเชียวล่ะ เบื้องหลังของเจ้าตัวน่ะ ร้ายยิ่งกว่าปีศาจเสียอีก
แทยอนเป็นลูกคนจน พ่อแม่ทำไร่ทำสวนอยู่ที่ต่างจังหวัดเมืองโซโยซานซึ่งชนบ๊ทชนบทสุดๆ แต่ด้วยเป็นคนเสียงดีรักการร้องเพลงมาตั้งแต่เด็ก แทยอนจึงทิ้งไร่สวนมาเพื่อทำตามความฝันของตัวเอง โดยบอกกับบุพการีว่าอยากจะทำงานโดย ‘ยืนหยัดด้วยลำแข้งของตัวเอง’
ถึงปากจะบอกว่า ‘ยืนหยัดด้วยลำแข้งของตัวเอง’ แต่จากการกระทำเท่าที่ฮโยยอนทราบมานั้น ไม่เห็นจะมีตรงไหนเข้าข่ายเลยซักนิด
แทยอนเข้าวงการมาได้ เพราะใช้หน้าตาน่ารักๆของตัวเองไปหลอกสาวๆในสังกัดนี้ ทั้งดารานักร้องแถวหน้า ทีมงาน โปรดิวเซอร์ คณะกรรมการ เลขา ยันลูกสาวเจ้าของบริษัท CS Ent. คนสวยนาม ‘คัง จียอง’ ต่างก็ตกเป็นเครื่องมือให้แทยอนหลอกใช้เพื่อเป็นใบเบิกทางเข้าสู่เส้นทางบันเทิง
เรียกได้ว่า สาวๆในฮาเร็มของเจ้าตัว มีเกือบสิบชีวิตเลยทีเดียว...
ไม่งั้นต่อให้แทยอนเสียงดีระดับเทพแค่ไหน แต่ถ้าไม่มีเส้นสาย เจ้าหล่อนก็ไม่ได้เดบิวต์เร็วขนาดนี้หรอก
ในตอนแรกที่แทยอนยอมบอกเรื่องนี้กับพวกเธอ 4 คน รวมทั้งยุนโฮผู้จัดการวงสุดหล่อ ก็ยังนึกสงสัยอยู่ว่าทำไมแทยอนถึงได้ยอมเล่าเรื่อง ‘ชั่วๆ’ แบบนี้ให้พวกเธอฟัง ทั้งๆที่ถ้ามันเป็นความลับน่าจะดีกว่ามิใช่หรือ
แต่แทยอนก็ดูจะไม่ใส่ใจเท่าไร แถมยังเชื่อมั่นด้วยว่าพวกเธอจะไม่เอาเรื่องนี้ไปป่าวประกาศกับใคร...ซึ่งมันก็จริง
ถึงแทยอนจะมีนิสัยเลวร้าย ทะเยอทะยาน เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ เจ้าเล่ห์...เอ่อ พอก่อนเถอะ..
ถึงแทยอนจะมีนิสัยไม่ดีเช่นไร แต่เจ้าตัวก็ยังทำตัวเป็นหัวหน้าวงและเพื่อนที่ดีกับพวกเธอเสมอ เงินเดือนก้อนแรกที่ได้มาก็ส่งไปให้พ่อแม่ที่บ้านนอกเกือบครึ่ง...ฉะนั้นหนึ่งในนิสัยด้านดีๆของแทยอนก็คือความเป็นคน ‘รักเพื่อนรักครอบครัว’ นั่นแหละ
“เอ๋า!ก็มันจริงไหมล่ะ”ซูยองยังคงปากเสียต่อไป “ทีหลังพี่แทยอนก็หัดทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้คนพวกนั้นบางสิ เขาจะได้เลิกจองเวร..ชะเอ๊ยยย!”หันไปมองหน้าคนที่มาขัดจังหวะการพูดของเธอด้วยสายตาเคียดแค้น
“พี่ซันนี่ ตีหัวฉันทำไมอ่ะ!”
“พูดมาก รำคาญ...เงียบๆบ้างสักนิดมันจะตายให้ได้หรือไงห๊ะซูยอง”สาวร่าวเล็กเจ้าของชื่อซันนี่เอ่ย ก่อนจะเก็บ ‘กระบอกลม’ อุปกรณ์ในการทำร้ายคนอายุน้อยกว่า อย่างเรียบร้อย
“แง้~ ไอยูจ๋า ช่วยพี่ด้วย พี่โดนรังแก”ด้วยเห็นว่าตอนนี้สาวร่างสูงไม่มีพวกแล้วจึงหันไปอ้อนน้องเล็กแทน
“เอ่อ..”
“ไอยูไม่ต้องไปช่วยมันเลย ปล่อยให้มันเป็นยีราฟที่ตายอย่างโดดเดี่ยวเดียวดายไปเถอะ”ซันนี่ฉุดแขนไอยูให้ออกห่างจากซูยอง
“เอ๊ะ!ยัยพี่เตี้ยนี่ ยุ่งอะไรด้วยล่ะ”
“ทำไมจะไม่ได้ ก็ไอยูเป็นน้องสาวที่น่ารักของฉัน...ฉันก็ไม่อยากให้น้องสาวไปแปดเปื้อนกับสิ่งที่มันเป็นราคีน่ะสิ!”
“เหรอคะ~ แล้วไม่ถามความเห็นไอยูเขาหน่อยเหรอว่าอยากจะมีพี่สาวเตี้ยๆอ้วนๆแบบนี้หรือเปล่า!”
“วะ ว่าไงนะซูยอง! ถึงฉันจะเตี้ยกว่าเธอแต่ฉันก็น่ารักน่าเอ็นดูนะยะ”
“น่ารักน่าเอ็นดู? ตายล่ะคุณพี่ขา..ไม่ทราบว่าเคยส่องกระจกบ้างไหมคะ พูดออกมาได้หน้าไม่อายจริงๆเลยนะคะเนี่ย”
“ชอยซูยอง!!”
“เอ่อ..พี่คะ ใจเย็นๆกันก่อนดีกว่านะคะ เราเป็นพี่น้องกันนะ นะ..ยังไงก็รักกันไว้ดีกว่าค่ะ”
ศึกประทะน้ำลายระหว่างซันนี่กับซูยองก็ยังคงดำเนินต่อไปโดยมีน้องเล็กไอยูเป็นผู้ห้ามปราม คอยพยายามแยกพี่ๆทั้งสองออกจากกันอยู่เป็นระยะด้วยความยากลำบาก
เพราะไอยูเป็นคนกลาง..ที่นั่งคั่นระหว่างซันนี่กับซูยอง งานนี้เธอเลยโดนรับเละไปเต็มๆ
“ว่าแต่ ที่ว่าแปลกๆน่ะ หายหรือยังแทยอน”ฮโยอนทำเป็นไม่ใส่ใจสงครามข้างหลัง หันมาถามแทยอนด้วยความเป็นห่วง
“ไม่รู้สิ..มันมาเป็นช่วงๆน่ะ เดี๋ยวมา เดี๋ยวหาย เดี๋ยวมา เดี๋ยวหาย”แทยอนว่า “ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน”
“หวังว่าคงไม่ใช่พวกคนที่ฉันไปหลอกใช้อย่างที่ซูยองมันพูดหรอกนะ”
“คงไม่ใช่หรอกน่า อย่าไปคิดอะไรมากเลย”ฮโยยอนปลอบเพื่อนสาวยิ้มๆ ก่อนจะเอ่ยตามความคิดของตัวเองที่ทำเอาคนฟังหน้าเหวอ
“ไม่แน่นะ อาจจะเป็นพวกแฟนคลับที่เมนเธอเป็นพิเศษก็ได้...”
“ประมาณว่า อะไรๆก็คิดถึงแต่แทยอน นั่นก็แทยอน นี่ก็แทยอน มีแต่แทยอนอยู่ภายในดวงใจน้อยๆ”
“ไม่หรอกมั้ง..”หัวเราะแห้งๆ ทั้งๆที่ในใจก็อดคิดตามคำพูดของฮโยยอนไม่ได้“ฉันไม่คิดว่าแฟนคลับฉันจะเป็นพวกโรคจิตขนาดนั้นหรอก”
ได้ข่าวบ่อยเหมือนกันนะที่ว่าช่วงนี้มีแฟนคลับประเภทนี้ส่งหรือทำอะไรแปลกๆมาให้ศิลปิน เช่นกรีดข้อมือเป็นชื่อศิลปิน ส่งจดหมายมาบอกว่าอยากมีอะไรด้วย ฉุดศิลปินกลางงานคอนเสิร์ต หรือแม้แต่กระทั้งหอมแก้มศิลปินในที่สาธารณะ ซึ่งต่างก็เป็นข่าวที่ครึกโครมมากไม่น้อย
แต่เธอก็มั่นใจว่าแฟนคลับของเธอคงไม่บ้าคลั่งถึงขนาดนั้นหรอก...
คิดไปเช่นนั้น โดยหารู้ไม่ว่า...ตอนนี้มี ‘แฟนคลับ’ คนนึงกำลังคิดแผนการชั่วร้ายอยู่ และแผนร้ายนั้นจะส่งผลกระทบต่อตัวเธอเองเต็มๆ!
*******************************************
จบตอนที่สองไปอย่างสวยงาม(หรือเปล่านะ)กับความฝันของฟานี่และการปรากฏตัวของนักร้องดัง555
ตอนอ่านทวนบทนี้นี่ยังนึกขำตัวเองที่ยัดเยียดบทแบบนี้ไปให้ฟานี่ได้ยังไง
และในส่วนของชื่อตอนที่หลายท่านอาจจะไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงใช้ ‘Just’ ก็ขออธิบายตรงนี้เลยละกัน
จริงๆเราจะตั้งชื่อว่า ‘Just a dream’ เพื่อตอกย้ำทิฟฟานี่ค่ะ กร๊ากๆๆ
ไอ้ครั้นจะใช้ชื่ออย่างนั้นก็กลัวว่าคนอ่านจะไม่สนุก เพราะจากชื่อตอนก็รู้ได้อยู่แล้วว่ามันเป็นแค่ความฝัน
ก็เลยตัดให้เหลือแค่ ‘Just’ ตัวเดียว ให้คนอ่านเดาเล่นๆว่าตกลงมันคืออะไรเท่านั้นเอง5555
แต่คิดว่าก็คงรู้กันแหละเนอะ จู่ๆแทยอนก็โผล่มาเฉย จะไม่ให้คิดว่ามันเป็นความฝันก็กระไรอยู่ จริงไหม?
ส่วนตอนหน้า ขอให้แฟนคลับแทยอน(และแม่ยกแทนี่)ทุกคนระวังไว้ให้ดี
ศัตรูตัวฉกาจของทิฟฟานี่จะมาปรากฏตัวให้ทุกท่านได้เห็นค่ะ!5555
ความคิดเห็น