ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : คนเลว 7
่อนเ้าทเฮแ่ัวลับอนโ่อนะล้มัวลนอน้าๆร่าบาอย่าเียบๆเพื่อไม่ให้เยอื่นแ่เยอเป็นนที่วามรู้สึไวมา เยอเหลือบมอนาฬิาบนหัวโ๊ะบ่บอเวลาีสี่รึ่ 'ีสี่รึ่ั้นหรอ นายลับมาหาั้นอนเ้าเลยหรอ' เยอพยายาม่มาให้หลับลนเ้า แสแลอเ้ามาในห้อนอน เยอลุึ้นอาบน้ำแปรฟัน่อนะเินไปทำอาหารในห้อรัว่อนทเฮะื่น ร่าหนาที่ลับมานอนมาที่อนโอนีสี่รึ่่อยๆลืมา่อนะมอหาร่าบาที่นอนอยู่้าๆ แ่ลับไม่มีใรอยู่เลยทเฮลุึ้นอาบน้ำ่อนะเินออมานอห้อนอน
"อ้าวื่นแล้วหรอ" เยอทัทายเหมือนไม่มีอะไรเิึ้น ทเฮ็เ่นัน ทเฮเินมาอร่าบา่อนะหอมแ้มไปหนึ่ที
"หิวัมีอะไรินมั่เนี่ย" ทเฮถาม่อนะนั่ลที่โ๊ะอาหาร
"ั้นไปเอาอในห้อั้นมาทำน่ะ ็มีแ่นี้แหละ" เยอย้าว้มุ้มาวา
"น่าินัเลย" ทเฮพู
"แน่นอนอยู่แล้ว" เยอพู่อนะนั่ลร้ามทเฮ
"ั้นหมายถึนทำน่ะนะที่น่าิน" ทเฮพู่อนะอมยิ้มแล้วัเ้า้มเ้าปาทันที
"ทเฮเมื่อืนนานลับบ้านี่โมหรอั้นรอนายั้นาน" เยอถาม
"อ้อ ประมาเที่ยืนแหละเห็นนายหลับไปแล้วเลยไม่อยาปลุ" ทเฮอบเรียบๆเหมือนิำอบที่ะอบเอาไว้แล้ว
"อ่อั้นหรอ" เยอพู่อนะัเ้า้มเ้าปาไปเียบๆ
"เป็นอะไรรึเปล่าเยอ" ทเฮถามอย่าสสัย
"เปล่าหรอ แล้วืนนี้นายะไปไหนอีรึเปล่า" เยอถาม
"ไม่หรอ ั้นอยานอนอเมียบ้า" ทเฮพู่อนะมอเยอึ่หน้าแไปแล้ว
"ไอบ้า" เยอบ่นอุบอิบ
"นายว่าั้นบ้าอีแล้วนะเยอ ่อานี้ถ้านายว่าั้นว่าบ้าอีล่ะ็ั้นะูบนายไม่ว่าะที่ไหน็าม" ทเฮพู่อนะยยิ้มึ้น
"ไอบ้าทเฮ" เยอหลุพูออมา้อนะรีบเอามือปิปาัวเอ ทเฮยิ้มเ้าเล่ห์่อนะเินมาหาร่าบาับมือเยอออาปา่อนะบูบลไปทันที ทเฮสอลิ้นไปเี่ยวับลิ้นเล็ เยอเลิ้มไปับูบทเฮอย่า่ายาย ทั้สอผละออาัน เยอหน้าแแ๋ ส่วนทเฮ็ไ้แ่ลูบหัวร่าบา้วยวามเอ็นู
"วันนี้ั้นมีลาสบ่าย ะรีบไปรีบลับ ะไปไหน็โทรบอ่อน้วย" ทเฮพู่อนะว้าุแรถสปอร์ออไป
รื รื เยอหยิบโทรศัพท์ออมา่อนะรับสายอย่าุ้นเย
"ว่าไอมิน"
(ยูฮยอนวนไปินไอิมน่ะ ไป้วยันนะถ้าั้นไปับยูสอน้ออึอัมาแน่ๆเลย)
"โอเๆ มารับั้น้วยแล้วัน" เยออบ่อนะเปลี่ยนเสื้อผ้าเินลมาหน้าอนโรออมินมารับ ไม่นานอมิน็มารับเยอแล้วับรถออไป้วยัน
"นายอบยูฮยอนั้นหรอ" เยอถามอมิน
"บ้าหรอ ั้นเปล่านะ" อมินปิเสธ
"อแหลลลล ั้นรู้นะมินว่าแแอบอบยู" เยอแล้แว
"อีบ้าเย่ แห้ามล้อั้น่อหน้ายูนะ" อมินพู เยอไ้แ่หัวเราะน้อยๆ
ร้านไอิมน่ารัในห้าแห่หนึ่
"อยาทานอะไรเลือเลยนะรับเี๋ยวผมเลี้ย" ยูฮยอนยื่นเมนูให้ทั้สอ
"ั้นผมเอาฮันนี่โทสรับ" อมินบอพนัาน
"เยอเอาอะไรีรับ" ยูฮยอนหันมาถามเยอ
"เอ่อ ผมอ Sparkling S&Mละันรับ" เยออบ
"ผมเอาาแฟำ" ยูฮยอนสั่่อนะยื่นเมนูืนพนัาน
"เยอมีแฟนรึยัรับ" ยูฮยอนถาม
"อ่อ...มีแล้วรับ" เยออบ
"ยูฮยอนถามทำไมหรอ" อมินถาม้วยสีหน้าัวล
"นึว่ายัไม่มีแฟนน่ะ ะว่าะีบ" ยูฮยอนอบ
"เอ่อ..นาย็พูเป็นเล่นไปไ้ แหะๆ" เยอหัวเราะแห้ๆ
"ผมพูริๆนะ" ยูฮยอนย้ำอีรั้
"็ีหนิเยอ ทเฮน่ะสันานไม่ีั้นไม่อบ ถ้าเปลี่ยนาทเฮเป็นยูฮยอนน่าะี" อมินพู ไม่ไ้พูออเสียประประัน แ่เป็นารพูเสียเศร้าๆมาว่า ึ่เยอสัมผัสไ้ อมินอบยู แ่ยูลับมาอบเ้า
"ไม่เอาหรออมิน นาย็รู้นี่ว่าั้นรัทเฮน่ะ" เยอเน้นว่ารัทเฮออมา
"แ่ถ้านเ่ามันไม่ีเป็นแฟนเราีว่ามั้ยเยอ" ยูฮยอนพูทีเล่นทีริ
"บ้าหรอยู ทำไมไม่ีบอมินล่ะ อมินโสนะ" เยอโบ้ยให้เพื่อน
"อมินไม่ใ่สเปผมนี่นา" ยูฮยอนพูสบายๆไม่สนใแม้แ่น้อยว่าอมินะรู้สึยัไ ทั้ที่ยูฮยอน็รู้อยู่แ่ใว่าอมินนั้นสนใในัวเอ
"อาหารที่สั่ไ้แล้วรับ" พนัานเินมาเสิร์ฟทั้สามทานันไปอย่าเียบๆ
"เยอินยัไให้เลอะรับเนี่ย" ยูฮยอนึระาษทิู่่อนะเ็ที่มุมปาอร่าบา
"อมิน็เหมือนันทำไมินเลอะเทอะแบบนี้ล่ะรับ" ยูฮยอนยื่นทิู่ไปให้อมิน อมินรับมา่อนที่ะับที่มุมปาอัวเอเบาๆ
รื รื โทรศัพท์อเยอัึ้น
(อยู่ไหน)
"ห้า"
(ไปไหนทำไมไม่บอ)
"อโทษพอีลืม"
(ไปทำไร ไปับใร)
"มาับเพื่อน มาินิมเยๆ"
(เมื่อไหร่ลับ อนนี้เลยมั้ยะไปรับเี๋ยวนี้แหละ)
"ไม่เอาเี๋ยวลับับอมิน / ให้ผมไปส่็ไ้นะเยอ" เสียยูฮยอนัึ้น เ้าั้ใะพูให้ทเฮไ้ยิน
(นั่นเสียใร นายไปับใรันแน่)
"เพื่อนริๆนะทเฮ" เยอพยายามอธิบาย
(นายอยู่ที่ไหนั้นะไปหาเี๋ยวนี้) ทเฮเสีย่ำ
"ไม่เอาทเฮเี๋ยวั้นะลับแล้วนายรอที่อนโนั่นแหละ เี๋ยวลับเี๋ยวนี้เลยแ่นี้่อนนะ รันะุ้บๆ" เยอรีบัสายทิ้ทันที
"เอ่อ...อโทษนะพอีเรา้อรีบลับน่ะ ไป่อนนะยู" เยอรีบลาอมินให้ไปส่ัวเอทันที อมินเอาแ่เียบลอทา นเยอ้อเป็นนพูออมา
"อโทษนะอมิน"
"หืม อโทษั้นเรื่ออะไร" อมินถาม
"เรื่อยูฮยอนน่ะ" เยออบ
"ไม่เี่ยวับนายัหน่อย นายไม่ผินะ"
"แ่ั้นรู้สึผิ" เยอ้มหน้า
"ิมาหน่า" อมินอรถ่อนะเอามือยี้ผมเยอ เยอยิ้ม่อนะรีบเินเ้าอนโแล้วรไปที่ห้อัวเอทันที
แร็ เยอเปิประูห้ออย่าแผ่วเบา่อนะมอไปรอบๆห้อ็เอร่าหนานั่อยู่ที่โฟา
"ลับมาแล้ว" เยอพูพอให้ทเฮไ้ยิน ทเฮหันมามอร่าบา่อนะรีบปรี่รเ้ามาหาทันที
"ไปไหนมา ไปับใร" ทเฮบีบ้อมือเยอแน่น
"ะ..็บอแล้วไว่าไปับอมินไปินไอิมัน" เยอพยายามสะบัมือออ
"โห!!! ทำไมมีเสียผู้ายนอื่น้วยอบมา!!!" ทเฮเริ่มึ้นเสีย
"เพื่อนใหม่พึ่เอเมื่อวาน...ทเฮปล่อย ั้นเ็บ" เยอเริ่มมีน้ำาลอเพราะวามเ็บ ทเฮ่อยปล่อยมือออ
"อโทษ" ทเฮพู่อนะพาร่าบามาที่โฟาแล้วหาผ้าเย็นมาประบรอยแที่้อมือ
"อโทษที่ใร้อน" ทเฮพูแ่นั้น
"นายหึเพราะนายรัั้นไม่ใ่หรอ ถ้าใ่ั้น็ไม่โรธหรอ" เยอพู่อนะยิ้มออมา ทเฮึร่าบาเ้ามาอ
"อโทษนะ ็นายน่ารั ั้น็้อหวเป็นธรรมา ำไว้นะเยออทุอย่าที่เป็นอั้น มัน้อเป็นอั้นนเียวเท่านั้น นอื่นไม่มีสิทธ์มายุ่" ทเฮพู่อนะหอมแ้มร่าบาเบาๆ
"อืมมม ็ไม่ไ้ะไปเป็นอนอื่นัหน่อย" เยอุเ้าับอว้าทำเอาทเฮยิ้มออมา
รื รื เสียโทรศัพท์อทเฮัึ้น
(มาเที่ยวเปล่า วันนี้ผับูึัิบหาย) ัอินเอ่ยวน
"อืม เี๋ยวไป" ทเฮพูบ็ทำท่าะลุึ้น เยอึิถามึ้นมาว่า
"ะไปไหนน่ะทเฮ ไหนบอว่าืนนี้ะนอนอั้นไ"
"ัอินมีปัหานิหน่อยน่ะะว่าะไป่วยมัน" ทเฮอบ่อนะลุึ้นเ้าห้อไปเปลี่ยนเสื้อ ส่วนเยอยันั่อยู่ที่เิม ร่าบา้มหน้า่อนะำมือแน่นลั้นน้ำา ทเฮเปิประูออมาไม่มอร่าบาแม้แ่น้อย ว้าุแรถระเป๋าั์และโทรศัพท์ เินไปที่ประูแ่ะัเล็น้อย่อนะหันมาบอร่าบาว่า
"นอน่อนเลยนะวันนี้ลับึ" ทเฮพู่อนะเินออาห้อไป
"ฮึ...ผู้หิพวนั้นีว่าั้นรไหนหรอทเฮ ทำไมอ่ะ ทำไมฮืออออออ" เยอเอามือปิหน้าร้อไห้ เวลาผ่านไปนีหนึ่ว่าทเฮ็ยัไม่ลับมา เยอึเินเัาไปในห้อทิ้ัวลนอนทันที
.
.
.
ผับัอิน ที่เาท์เอร์บาร์
"ทำไมวันนี้ึั?" ทเฮมาถึ็ถามทันที
"วันนี้มีบริษัทมาัเลี้ย สาวออฟฟิศสวยๆเอ็์ๆเ็มเลยูเห็นแล้วยัะลึ" ัอินยยิ้ม
"หึ เยี่ยม" ทเฮหัวเราะในลำอ่อนะมอหาเป้าหมายสำหรับืนนี้ทันที นระทั่เอสาวสวยนนึำลัมอมาทาทเฮพอี ทเฮยแ้วึ้นเล็น้อย สาวสวยนนั้นึเินมาหา
"มานเียวรึเปล่าะ?" หิสาวถามทเฮ
"มาับเพื่อนรับ" ทเฮยิ้ม
"ั้นยุนอา่ะ" หิสาวแนะนำัว่อนะลูบไล้ไปามอว้าอทเฮ
"ผมทเฮ" ทเฮแนะนำัว่อนะรวบเอวหิสาวให้ยับมาใล้
อี้านอผับ
"อมินพอแล้วเี๋ยวพรุ่นี้็ไปเรียนไม่ไหวหรอ" รยออุห้าม
"หวายยย~ ั้นเสียายยยนี่ ิว่า่ายมาหรอที่อบเ้าแ่เ้าไม่อบอ่ะ!!!" อมินพรั่พรูวามรู้สึออมา
"ทำใเถอะหน่าาา เี๋ยวล้มอมินนั่ีๆสิ่" รยออุึเพื่อนัวหนัึ้นมานั่รๆ
"ทำไมไม่วนเยอมาาาาา~ โทรหามันเร็วๆ" อมินเย่ารยออุ
"ไม่!! ปล่อยให้สวีทับผัวไป ั้นเนี่ยะนั่เป็นเพื่อนแเอ" รยออุพู
"สวีทบ้าบออะไร แรู้มั้ยไอทเฮมันมีิ๊ มันแอบเยอไปผู้หิทุวัน" อมินพู
"บ้า แเอาไรมาพู" รยออุใับสิ่ที่ไ้ยิน
"ั้นับเยอเห็นับา ไม่เื่อแลอมอรอบๆผับสิ่ ไอทเฮมันอยู่ในนี้นั่นแหละ!!" อมินพู่อนะลุึ้นมอรอบ รยออุ็เ่นัน
"นั่นรึเปล่า ที่เาท์เอร์นั่นน่ะ" รยออุี้ไปทาทเฮ
"นั่นไบอแล้ว เหอะ ไอพวั่ว ั้นล่ะสสารเยอริๆ!" อมินพู
้านทเฮ
"วันนี้ยุนอาอยาสนุับทเฮัเลย่ะ" พูบหิสาว็ใ้นิ้วลาั้ลาอนถึหัวเ็มัอทเฮ
"ั้นไปันเลยมั้ยรับ" ทเฮยยิ้ม่อนะวาแ้วลับเาท์เอร์บาร์ แล้วโอบเอวหิสาวึ้นไปบนห้อสวีทอัอินทันที เมื่อถึห้อสวีททเฮัารถอเสื้อัวเอแล้วและหิสาว่อนะบูบอย่าเร่าร้อน ทเฮลูบไล้ไปามร่าายหิสาว ่อนะสอใส่เ้าไปทันที ทเฮอยเอาๆเร่ัหวะอย่าไม่ลละ
"ี้ เยอ เยออผม อ่าาาาา" ในที่สุทเฮปลปล่อยโยที่ไม่รู้ัว้วย้ำว่าหลุื่อเยอออมา ทเฮทิ้ัวลนอน้าๆหิสาว
"รอบเียวเอหรอะ" ยุนอาหันมาถามายหนุ่ม
"ถ้าุอยา่อ ็ึ้นเอสิ่รับ" ทเฮยยิ้ม่อนะให้หิัารับัวเออีหลาย่อหลายรอบ นระทั่ีสามว่า ทเฮลุาเียอาบน้ำแ่ัว่อนะมุ่ลับอนโทันที ทเฮมาถึอนโ็ัารเปลี่ยนุนอนแล้ว่อยๆสอัวใ้ผ้าห่ม้าๆร่าบาทันที ทเฮหันหน้าเ้าหาเยอ่อนะเอามือเลี้ยผมที่ปปิใบหน้าออ
"ทำไมนายน่ารัแบบนี้นะ ั้นรันายนะเยอ" ทเฮยับเพื่อที่ะอร่าบา เยอรู้สึัวั้แ่ทเฮเปิประูเ้ามาแล้ว 'รัหรอทเฮ นายทำับนที่นายรัแบบนี่หรอ' เยอพยายามลั้นน้ำาแ่ทำไม่ไ้นน้ำไหลลมาเป็นทายาว ทเฮที่มอร่าบา็ไ้แ่ใว่าทำไมอยู่ร่าบา็ร้อไห้
"ฮึ..ฮึ.." เยอพยายามลั้นสะอื้นทันทียัหลับาอยู่
"เยอ เยอร้อไห้ทำไม ื่น่อนนะ ื่น" ทเฮเย่าเยอำใลืมาึ้นมา
"ฮึ...ฮืออ" เยอร้อไห้ออมา ทเฮึเยอเ้ามาอ
"ไม่เป็นไรนะ ฝันร้ายหรอ" ทเฮถาม เยอไ้แ่พยัหน้า
"บอั้นไ้ว่าฝันเรื่ออะไร" ทเฮถาม่อนูบับน้ำาบนใบหน้าหวาน
"ฝันว่าที่นายออไปทุืน เพราะนายแอบไปมีนอื่น ฮึ นายไม่รัั้น ฮืออออ" เยอสมมิเหุาร์ริให้เป็นแ่วามฝันเพื่อูปิิริยาอทเฮ แ่ทเฮไม่รู้สึแปลใแม้แ่น้อยแม้ว่าในใะะเ้นเร็วมาแ่ไหน 'ฝันแม่นัวะ' ทเฮไ้แ่ยิ้มแล้วพูว่า
"ิมาหน่า ั้นรันายนเียวนะ" ทเฮูบหนัลับริมฝีปาอเยอ
"นอนไ้แล้วเี๋ยว็เ้าแล้ว" ทเฮอเยอ่อนที่ทัู้่ะมสู่ห้วนิทรา้วยัน
---------------------------------------------------------
สวัสีรีเอร์ทุน้า ะบอว่า่วนี้อัพเร็วอัพยาวเนื่อาไรท์ไ้แ่ล่วหน้าไปมาพอสมวรแล้ว ่วนี้ึอัพไ้บ่อยและยาว พอัลาเรื่ออาะอัพ้าและสั้นนิหน่อยเนื่อาแ่ไม่ทัน55555
ไรท์พยายามะไม่ทำร้ายเยอไปมาว่านี้แ่ทำไม่ริๆพี่เย่้อเ็บอีเยอะทำใันไว้เนอะ ㅋㅋㅋ
อบุทุอมเม้นท์้วยนะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น