ลำดับตอนที่ #30
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : คนเลว 30
เสียปืนัึ้น่อนะมีร่าหนึ่ล้มล าม้วยเสียปืนอีสอนั ปั!!! ปั!!!นะ ระสุนสอนัหลัพุ่เ้าร่าอยูฮยอนนแน่นิ่ไป
"ฮันยอ!!!!" ทุนะโนเรียื่อร่าหนารหน้าที่เอาัวมารับระสุนแทนเยอทำให้ร่าอฮันยอล้มล เยอทรุัวรับร่าอฮันยออเอาไว้แนบอ
"ทำแบบนี้ทำไมฮันยอ!!! ฮึ นายมารับระสุนแทนั้นทำไม!!!" เยอร้อไห้
"ำอบนั้น...นายน่าะรู้ีอยู่แล้วนะ...เยอ" ฮันยอยิ้มให้เยอ
"ไอบ้าฮันยอ ทำแบบนี้แล้วิว่าั้นะรันายรึไเ้าโ่" เยอระับอร่าอฮันยอแน่นึ้น
"อย่าน้อยนาย็...ร้อไห้ให้ั้นแล้วัน" ฮันยอพูแ่็ยัยิ้ม
"ูว่ารีบพาไอฮันไปโรพยาบาลเถอะ" ีวอนพู แ่ฮันยอยมือเป็นเิห้าม
"ไม่้อ ูออยู่แบบนี้อีัหน่อย" ฮันยอพูอย่ายาลำบา
"ฮึ...เ้าบ้าไปโรพยาบาลสิ่นโ่...ฮือออ" เยอพยายามะแบฮันยอึ้นแ่ฮันยอ็ฝืนัวเอเอาไว้
"ไม่...เยอ..อั้นแบบนี้...อั้นเอาไว้แบบนี้" ฮันยอพู
"ไม่เอา!!! นาย้อรอนาย้อไปับั้น! ฮึ...ทเฮ่วยหน่อยสิ่" เยอหันไปอวาม่วยเหลือ
"เยอ...ั้นรู้ว่ามันอาะเห็นแ่ัว...ั้นะไปับนาย..ถ้านายูบั้น" ฮันยอพู พร้อมลมหายใที่เริ่มะเบาลทุที
"ฮันยอ" เยอเรียื่อฮันยอเสียแผ่ว ่อนะหันไปมอทเฮที่มอนอยู่่อนแล้ว ทเฮหันหน้าหนีไปทาอื่น เยอัสินใ้มลประบปาับฮันยอทันที สร้าวามใให้ับทุนไม่น้อย ฮันยอใ้มือันท้ายทอยเยอเอาไว้่อนะสอลิ้นเ้าไปในปาอร่าบา เยอยอมูบอบ ในรสูบนั้นไม่มีวามรัอเยอแ่ลับมีวามรัอฮันยอที่พยายามส่มอบให้ร่าบา เยอูบเพราะฮันยอือผู้ายที่ีที่สุสำหรับเ้า แ่อย่าไร็ามผู้ายที่ีที่สุ...ลับไม่ใ่นที่รัที่สุ ไม่นานมือฮันยอที่ันท้ายทอยอเยอ็ล้าลำัวพร้อมันลมหายใอฮันยอที่หมล
"ไม่นะ!! ฮันยอ!! ฟื้นสิ่ ไม่นะไม่!!!" เยอร้อไห้ฟูมฟายในะที่นอื่นไ้แ่ลั้นน้ำา
"ฮือออออ ไอฮันฟื้นสิ่วะ!! มึะทิู้แบบนี้ไม่ไ้นะ!!" อึนฮยอที่ลั้นน้ำาไม่ไหวึวิ่เ้ามาหาฮันยอทันที
"โอ๊ยยยยย ฮึ...ไม่นะ!! โอ๊ยยยย" เยอุมมับัวเอแน่น ทเฮที่เห็นสภาพนรัไม่่อยีึเ้ามาู
"เยอเป็นอะไร" ทเฮับเยอมาเผิหน้า ่อนะมอเลือที่ไหลออมาาแผลเล็ที่แน
"รอยเ็มียา" ัอินเินมาู่อนะพูึ้น
"หรือว่าเยอโนยาัวเียวับยูฮยอน" อมินโพลึ้นมา
"ไม่นะ...ฮึ!!" เยอสะบัทเฮที่ับแนอนอยู่ออ สายาแสวาม้าวร้าวออมา
"ทเฮ!!" เยอประิัวทเฮ่อนะริมฝีปาร่าสูมาบูบอย่าเร่าร้อน ทเฮไม่ัืนนร่าบาัเ้าที่ริมฝีปา
"โอ๊ย นายัั้นทำไม" ทเฮพูอย่าหุหิ
"เียบปาะ" เยอพู่อนะพยายามระาเสื้ออทเฮออ
"มึำที่ไอโวมี่มันพูไ้มั้ยว่ายานี่น่ะ...เ็์าิสม์" ีวอนพู
"เยอปล่อย่อนนะ" ทเฮพยายามัืน แ่เยอ็บหน้าทเฮเ้าอย่าัทำเอาทุนยืนอึ้
"มึไม่มีสิทธิ์พู!" เยอพู่อนะพยายามีเสื้อทเฮออเหมือนเิม ้วยแรบอเยอที่เป็นผู้ายทำให้ทเฮเลือไหลที่มุมปาไ้เหมือนัน
"ปล่อยนะเยอ!!!" ทเฮพู่อนะรวบแนอเยอเอาไว้แ่มีหรอเยอะยอม เยอพยายามสะบัแ่ไม่เป็นผลเพราะทเฮัวให่ว่าและแรเยอะว่า ทเฮอเยอเอาไว้แน่น่อนะทุบเ้าที่ท้ายทอยทำเอาเยอสลบลทเฮอุ้มเยอึ้น่อนะบอให้พวัอินเอาร่าอฮันยอ ยูฮยอนและโวมี่ไป้วยเพื่อทำพิธีามศาสนา ทเฮับรถลับมาที่อนโ่อนะมัเยอเอาไว้ับเีย ทเฮมอเยอ้วยสายาเ็บปว ไม่ใ่แ่เพราะเยอโนยา แ่เพราะามัวเยอมีรอยรัที่ถูสร้าไว้ึ่ไม่้อถาม็รู้ว่ามันเป็นอไอยูฮยอน ไหนะเยอับฮันยอทีู่บัน่อหน้าเ้าอี อนนี้ทเฮโนโมี้วยเหุาร์เหล่านี้้ำๆ
"ทเฮ" ฮีอลเินเ้ามาในห้อนอนอทเฮอย่าถือวิสาสะ
"ทำไมไอฮันถึไปอยู่ที่นั่น" ทเฮถามฮีอล ฮีอลึเล่าเหุาร์ทั้หมให้ฟั
ย้อนลับไปอนที่ฮีอลไปหาฮันยอที่โรพยาบาล แร็!! เสียประูถูเปิฮันยอหันไปมอ่อนะพบร่าบาอฮีอล
"ิมฮี!" ฮันยอเรียื่ออีนรัอัวเอพ่ว้วยพี่ายอเพื่อน
"เป็นยัไบ้า" ฮีอลน้ำาลอ่อนะมออีนรัอัวเอ
"มาที่นี่ไ้ยัไ" ฮันยอถาม
"ั้นพึ่รู้ว่านายเ้าโรพยาบาลเลยมาเยี่ยม" ฮีอลพู่อนะับใบหน้าม้วยวามิถึ อันที่ริทั้สอ็สามารถไปมาหาสู่ันไ้สบายแ่ฮันยอเลือที่ะหลบหน้าฮีอลั้แ่เลิัน ฮันยอและฮีอลเยรัันมา ฮันยอเยไปสู่อฮีอลับพ่อแม่อฮีอลมาแล้วที่่าประเทศแ่ท่านทั้สอไม่ยอมรับในัวฮันยอ และพยายามัวานทั้สอ้อเลิราโยฮันยอเป็นนบอเลิและให้เหุผลว่าเ้ามีนอื่นทั้ๆที่วามริเ้ามีแ่ฮีอลนเียวเท่านั้น แ่เ้าไม่้อารให้ฮีอลโรธพ่อแม่ัวเอึยอมโนเลียแทน ฮีอลไม่เยไม่รัฮันยอ ทุวันฮีอลยัรอให้ฮันยอลับมา ฮันยอ่วแรๆหลัาเลิับฮีอล็หนัเอาเรื่อ ารเรียนไม่สนใาราน็ไม่แะอี ว่าพวทเฮะ่วยึลับมาไ้็ยาเหมือนัน และในที่สุฮันยอ็เริ่มรัใรอีน...นที่ไม่วระรั...เยอ
"ิมฮีไม่วรมาที่นี่" ฮันยอหลบสายา
"ไม่!! ั้นะทำามหัวใัวเอแล้วฮัน" ฮีอลพู
"ผมไม่รัิมฮีแล้ว ผมรันอื่น ผมรัเยอ!" ฮันยอพูอย่าเ็บปวเ่นัน อนนี้เ้าเหมือนผู้ายหลายใที่ำลัรัใรหลายๆน ในึ็รัและห่วเยอเอามาๆส่วนอีใ็ิถึนรหน้าเหลือเิน
"ั้นหรอ...เยอำลัอยู่ในอันรายะไป่วยเ้ามั้ยล่ะ" ฮีอลมอฮันยอ้วยสายาเ็บปว
"เยอเป็นอะไรเยอทำไม!!" ฮันยอลุึ้นนั่่อนะมอฮีอล
"นายไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เี๋ยวั้นะบอหมอว่านายะออาโรพยาบาล" ฮีอลพู่อนะเินออไปฮันยอรีบเ้าห้อน้ำอาบน้ำทันทีโนพยายามไม่ให้แผลโนน้ำมานั ฮันยออาบน้ำเสร็ ฮีอล็เินเ้ามาพอี
"ฮันไม่รัั้นแลัวริๆหรอ" ฮีอลอฮันยอา้านหลั
"ปล่อยผมิมฮี ผมะไป่วยเยอ" ฮันยอพู
"อืม" ฮีอลอบแ่นั้น่อนะพาฮันยอไปที่รถแลัวับไปามแผนที่ที่ัอินให้ไว้ทันที ใ้เวลาไม่นานฮีอลและฮันยอ็มาถึบ้านอยูฮยอน ฮีอลและฮันยอเ้ามาในบ้าน่อนะมอเห็นว่ามีรอยเท้ามุ่ไปทา้านหลัทั้สอึรีบามไป ฮันยอและฮีอลวิ่ไปามทา่อนะเอพวทเฮยืนอยู่่อนแล้วฮันยอเหลือบไปเห็นยูฮยอนว้าปืนมาเล็เยอ ฮันยอรีบวิ่ไปวา่อนะโนระสุนเาะเ้าที่ท้อทันที
ลับมาที่ทเฮ หลัาที่ฮีอลเล่าบ ทเฮ็พยัหน้าเ้าใ
"พี่โอเมั้ย"
"เรื่ออะไร" ฮีอลแล้ทำเป็นไม่รู้
"ไอฮัน ผมรู้ว่าพี่รัมันอยู่" ทเฮพู
"ฮึ..ทเฮ!" ฮีอลโผเ้าอน้อาย
"ไม่เป็นไรนะ" ทเฮอฮีอลอบ
"ทำไม! ทำไมเ้า้อรีบาไป ฮึ...พี่ไม่โอเเลย ไม่เลยันิ ฮึ เ้าบอรันอื่นพี่รับไ้ แ่ทำไม!! ฮึ..ทำไมเ้า้อมาาไปแบบนี้ ฮืออออ" ฮีอลร้อไห้ฟูมฟายอย่าบ้าลั่
"ผมเ้าใ" ทเฮอพี่ายแน่น
"แล้วนายโอเหรอทเฮที่ฮันรัเยอ" ฮีอลถาม
"โอเมั้" ทเฮอบ เ้า็ไม่แน่ใเหมือนัน
"ั้นไม่ไ้ยุนะทเฮ แ่เยอับฮันยอสนิทันอนไหน็ไม่รู้ แถมรอยพวนั้นน่ะเยอเ็มใรึเปล่าเรา็ไม่รู้" ฮีอลี้ไปที่ามัวอเยอที่มีรอยรัอยูฮยอนเ็มไปหม
"ผมเื่อใเ้า" ทเฮพู่อนะมอเยอ้วยสายาสับสน
-------------------------------------------
ยัไม่ลืมฮันใ่ม้ายยยย ออมา็ายเลยฮือออออ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น