ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คนเลว 2 [Rewrite]
วัน่อมา มหาวิทยาลัย
"เออนี่เยอเมื่อวานใรวะที่มาลาแออไปอ่ะ ั้นมึนๆเลยำไม่่อยไ้" อมินถามเพื่อนลุ่มเียวัน
"ั้น็ไม่รู้ัพึ่รู้ัเมื่อวานนั่นแหละ ื่อ อีทเฮ เป็นใรมาาไหนไม่รู้อยู่ีๆ็ลาั้นออมาเหมือนรู้ัันมานานอย่านั้นแหละ" เยอเล่าอย่าเ็สุ แ่็้ออบใทเฮที่่วยไว้
"เห้ย ั้นไ้ยินมาว่าทเฮน่ะแบที่หนึ่เลยนะแ ินเหล้ามั่วหิ มีเรื่อ่อยับ่าสถาบันนี่โรเยอะ" รยออุพู
"ั้นเห็นว่าเ้า็เป็นนีนะ" เยอพู่อนะอมยิ้มน้อยๆ
"อย่าบอนะว่านายหลเสน่ห์ทเฮไปแล้วน่ะ" อมินถาม
"บ้าหรอ ไม่ใ่ัหน่อย" เยอปิเสธ
"นายหน้าแ้วยนะ" รยออุพูอย่าับผิ
"บ้าหรอรยออุ" เยอโบมือปิเสธพัลวัน
"เยอ" เสียบุลที่เินมาใหม่พร้อมับลุ่มเพื่อนสามสี่น
"เห้ย นะนาย!! มาทำอะไรที่นี่" เยอพูอย่าใ
"็มาหานายน่ะสิ่เ้าบื้อ" ทเฮนั่ล้าอย่าถือวิสาสะาม้วยเพื่อนอทเฮ็นั่ลในโ๊ะเียวัน
"มาหาั้น? มาหาทำไม แล้วพวนี้ใร" เยอมอหน้าเพื่อนๆอทเฮที่ล้ารยออุและอมิน
"นี่เพื่อนั้นเอ นี่ีวอน ฮันยอ อึนฮยอ แล้ว็ัอิน" ทเฮแนะนำ
"สวัสีรับเยอนสวย สวยอย่าที่ทเฮบอริๆ้วย" ีวอนยื่นมือไปับมือเยอ่อนะ่อย้มลูบหลัมือนุ่ม ทเฮมออย่าไม่สบอารม์นัทำเอาพวัอินหัวเราะันให่
"แนะนำเพื่อนนายบ้าสิ่" ทเฮบอร่าบา
"เออรู้แล้วหน่า นี่อมิน นี่รยออุเพื่อนั้น" เยอแนะนำเพื่อนัวเอ
"หวัี" อมินและรยออุทัทาย
"แล้วที่นายบอว่ามาหาั้นมาหาทำไมมิทราบ" เยอถามนที่นั่อยู่้าๆ
"็ิถึเลยมาหา" ทเฮพูบ็ไ้เสียแวาเพื่อนัวเอและเพื่อนเยอทันที ส่วนเยอ็นั่หน้าแไปแล้ว
"พูบ้าอะไรอนายน่ะ เพื่อนั้นเ้าใผิหมแล้ว" เยอหันมาุทเฮ
"ทำไม เพื่อนๆนายเ้าใว่ายัไ" ทเฮามอย่าสบายๆ
"็เ้าใว่านายน่ะ..." เยอเียบไม่พูออมา
"เ้าใว่าทเฮมาีบนายไเยอ ฮิ้ววววว" รยออุแวเยอ นเพื่อนๆในโ๊ะหัวเราะามันไปหม
"ะีบเยอริๆหรอรับุทเฮ" อมินถาม
"ไม่้อเรียุหรอรับ" ทเฮหันมาบออมิน
"โอเรับแุ่ยัไม่อบำถามผม" อมินถาม้ำ้วยสีหน้าที่ไม่่อยพอในั ทำเอาทเฮหัวเราะน้อยๆ
"รับ มาีบ" ทเฮอบแ่นั้น ส่วยเยอ้มหน้าุไปแล้ว
"เห้ยไอทไปเถอะ ถึเวลานัแล้ว" ฮันยอเรียเพื่อน่อนะลุึ้นยืน
"หวัว่าเราะไ้เอันอีนะ" ทเฮ้มลไประิบ้าหูเยอ่อนะเินออมา
"ไอบ้า!!! ใรเ้าอยาเอนายันห้ะ!!" เสียเยอที่ะโนไล่หลัทำเอาทเฮยิ้มน้อยๆ่อนะปรับเป็นสีหน้าเรียบเย
"มันนัที่ไหน" ทเฮถาม
"ที่เิม" ีวอนอบแ่นั้น่อนที่ทั้ห้าะับรถออไปยัุนัหมาย
.
.
.
ทั้สี่อรถ่อนะลมาใบหน้าที่อบเล่นหูเล่นลับเรียบเยไร้อามรืวามรู้สึ เมื่อเินมาถึ็เอผู้ายห้านยืนรออยู่แล้ว
"มา้าันะพวมึ" ยูฮยอนพ่นวันาวออมา่อนะทิ้ีบบุหรี่ลพื้นแล้วเหยียบ้ำ
"ะรอเหี้ยไรล่ะ" พูบัอิน็พุ่เ้าพวอริทันที เหุาร์ุลมุนอยู่พัให่ ทเฮและยูฮยอนแลหมัันอย่าไม่ยอมแพ้ ทเฮับให้ยูหายลพื้น่อนะัหมัหนัไม่ยั้ลบนใบหน้าหล่ออยูฮยอน ่อนะเหลือบไปเห็นโวมี่นอยูฮยอนวัมีออมาพุ่รเ้าหาีวอน ทเฮรีบผละออายูฮยอนแล้วพุ่รไประโถีบโวมี่ทันทีแ่็้าไปนิหน่อยเพราะมีเียแนีวอนไปแล้วเป็นทายาวแ่ไม่ลึเ้าไปสอสามเนทั้โวมี่และทเฮล้มลับพื้น
"พวมึเล่นสปรนี่หว่า!!" ฮันยอะโนบอ่อนะรีบพยุีวอนให้ลุึ้นแล้วรีบสาร์ทรถับออไปทันที
.
.
.
อนโทเฮ
"ไอวอนเ็บมามั้ย" ัอินถามเพราะเห็นว่าเลือไหลออมามา
"ไม่เ็บหรอแผลแ่นี้" ีวอนปิเสธ
"อะ ทำแผลให้มันะ" ทเฮวาล่อปมพยาบาลรหน้าอึนฮยอ อึนฮยอพยัหน้า่อนะลมือทำแผลให้ีวอน
"แม่ใ้อาวุธอีแล้ว" ฮันยอพูอย่าอารม์เสีย
"็ทุรั้ไม่ใ่หรอ ูว่าแม่ะเอาให้าย" อึนฮยอพูอย่าหุหิเ่นัน
อ๊อ เสียอ๊อห้อทเฮัึ้น
"ใรวะ" ทเฮเินไปเปิประู่อนะ้อใที่เยอยืนอยู่หน้าห้ออเา
"นะ...นายอีแล้วหรอ! แล้วนี่หน้าไปโนอะไรมาน่ะ!" เยอถามอย่าใ ไม่ใ่ใที่เอทเฮแ่หน้าออีนมีบาแผลแเยอะแยะนน่าลัว
"ยุ่ มาทำไมแล้วรู้ไ้ไว่านี่ห้อั้น" ทเฮถาม
"ั้นพึ่ย้ายมาอยู่ห้อร้ามเลย ทำ้าวผัิมิมาฝาถ้ารู้ว่าเป็นห้อนายนะั้นไม่ทำมาให้หรอย่ะ" เยอพู ทเฮยิ้มเล็น้อย่อนะผายมือเิเ้ามาในห้อ เยอเินเ้าไปในห้ออย่าสบายๆ ห้อทเฮเป็นโทนมืทั้หม
"ใรมาวะทเฮ อ้าว! เยอ" อึนฮยอหันมาถามเพื่อนแ่ลับเอว่าที่แฟนเพื่อนเินเ้ามา
"เห้ยๆไรวะเนี่ยไปมาหาสู่ันถึั้นึ้นอนโแล้วหรอวะ" ัอินแล้แว
"พ่อมึ" ทเฮพูแ่นั้น
"นี่ไปโนอะไรันมารับเนี่ย ทำไมสภาพเป็นแบบนี้" เยอถาม แ่ไม่ทันทีะมีนอบีวอน็ะโนึ้นมาะ่อน
"โอ๊ย!!!!!"
"เห้ย โทษๆไอวอน" อึนฮยอที่เผลอแอลอฮอล์ลแผลอีวอนรีบอโทษอโพย
"เี๋ยวผมทำให้ีว่ารับ" เยอพู่อนะเินมานั่้าีวอน ่อนะ่อยๆลมือทำแบบอย่าเบามือ ารระทำอเยออยู่ในสายาอทเฮลอ
"เสร็แล้วรับ อย่าพึ่ให้แผลโนน้ำนะรับุีวอน" เยอพู่อนะยิ้มให้
"อบุนะรับ" ีวอนยิ้มให้อย่าอ่อนโยน
"อะแฮ่มๆ เอ้ยยยยย อเพื่อนนะเว้ยยย" ัอินแล้พูลอยๆ่อนะหันไปหัวเราะันับฮันยอ
"อ๊ะน้ำ" ทเฮวาแ้วน้ำรหน้าเยอ
"อบใ ว่าแ่ทำไมสภาพถึเป็นแบบนี้ัน" เยอถาม แ่ลับไม่มีใรอบ
"โอเ มันอาะเป็นเรื่อส่วนัวอพวุ ั้นผมลับ่อนนะรับ" เยอลุำลัะเินออไปแ่ทเฮ็ว้ามือนุ่มนิ่มเอาไว้
"ว่าไ" เยอหันมาถาม
"อยู่่อนสิ่" ทเฮพู
"ไม่ล่ะ ั้นอาะเป็นส่วนเินถ้านายะุยเรื่อส่วนัวัน" เยอพู
"นายไม่ใ่นอื่น" ทเฮพู่อนะูบลบนริมฝีปาบา เยอใรีบผละออมา
"อย่ามารุ่มร่ามับั้นนะ!!" เยอพู่อนะรีบเินออไปาห้อทันที
"แหม ่อหน้าพวูเลยนะมึ" ฮันยอแล้แว
"้อมั้ย ูว่าเ้าโรธมึนะ" อึนฮยอพู
"ไว้ทีหลั" ทเฮพูแ่นั้น
"วันนี้ห้อมึละัน ูี้เียออไปไหนละ" ีวอนพู ทเฮเพียแ่พยัหน้ารับ
"ั้นเี๋ยวูโทรเรียเ็ๆมาให้พวมึละัน" ัอินโทรเ้าผับัวเอทันที่อนะสั่เ็มาห้าหน
ไม่นานปาร์ี้เล็ๆ็เิึ้นในห้ออทเฮ เหล้าหมไปหลายว่อนะมีเสียราอหลายู่ัึ้นมา ทเฮ็เป็นหนึ่ในนั้น แล้วไล่ะ วาม้อารไม่เ้าใรออใรทเฮือทเฮ มั่วหิามเย
-------------------------------------------------
่อนอื่น้ออภัยอย่าสูเพราะไรท์ลอนผิ่ะ ล้ามอนริๆ้วย อบุุิิมานะะที่แสวามเห็นมาบอ รั้หน้าะรอบอบว่านี้ออภัยริๆ่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น