ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : คนเลว 19
วัน่อมาเยอื่นแ่เ้ามอนาฬิา่อนะเ้าห้อน้ำทำธุระส่วนัว่อนะเ้ารัวทำอาหารเ้าามปิ เยอทำทุอย่าให้เรียบร้อย่อนะเ้าไปปลุทเฮ
"ุ้บ ทเฮื่นไ้แล้วนะ" เยอุ้บปา่อนะปลุทเฮ ทเฮอมยิ้ม่อนะวัแนมาอร่าบาแ่เยอรู้ทัน ึเบี่ยัวหลบ
"โธ่เยออ่า" ทเฮบ่นอย่าเสียาย
"ไม่้อเลยมุเ่าแล้ว อาหารเสร็แล้วนะ" เยอึแนทเฮให้ลุึ้น ทเฮยอมลุแ่โยี ทเฮมอหน้าร่าบา่อนะเห็นว่าเยอหน้าแแ๋เลย ทเฮุ้มมอัวเอ่อนะร้ออ๋อในใ ทเฮเินเ้าไปใล้เยอ่อนะรวบเอวบาเ้ามาแล้วแล้ยื่นหน้าเ้าไปใล้
"แ่ถอเสื้อนอนเอนะยัไม่ินอีหรอ มาว่านี้็เยแล้วนี่" ทเฮระิบ่อนะเม้มหูร่าบาเบาๆ
"ื้อออ ็มันเินอ่ะ" เยอพยายามะหลัทเฮแ่พอเยอเอามือแะอเปลือยเปล่าหน้าลับแเพิ่มึ้นเรื่อยๆ
"หึ" ทเฮหัวเราะในลำอ่อนะหอมแ้มร่าบาแล้วหยิบผ้านหนูเ้าห้อน้ำไป เยออมยิ้มน้อยๆ่อนะเินมาหยิบโทรศัพท์แล้วทิ้ัวนอนลบนเีย เยอเปิหน้าอ็้อวามที่อึนฮยอส่มา เยอเ้าไปอ่าน แววาเล็แ่มสั่นไหวเล็น้อย 'ฮันยอโนแทอาารสาหัส' เยออ่าน้อวามนั้นวนไปมา ฮันยอโทนแทเพราะเ้ารึเปล่านะ เพราะเ้าไม่ให้ทเฮไป่วยฮันยอึถูแทเพราะอย่านี้ใ่รึเปล่า
"เยอ เป็นอะไรรึเปล่า" ทเฮถาม
"หะ อ่อเปล่า" เยออบ
"เป็นอะไรรึเปล่าูเหม่อๆนะ" ทเฮถาม
"ไม่ๆ สบายีไปิน้าวัน" เยอบอ่อนะรีบ้อวามส่ให้อึนฮยอแบบลวๆ 'อนนี้ฮันอยู่ที่ไหน'
"เยอ" ทเฮเรีย
"หะ" เยอรีบละาโทรศัพท์หันมามอทเฮที่ยืนอยู่หน้าประูห้อ
"ไปิน้าวสิ่" ทเฮพู ่อนะสัเว่าเยอำลัวุ่นวายับโทรศัพท์แ่ไม่พูอะไร
"อ่า ไปๆิน้าวัน" เยอบอ ่อนะลุามทเฮไป ทั้สอิน้าวันามปิ เยออัวไปล้าานทเฮึเินลับเ้ามในห้อ่อนะเอโทรศัพท์ร่าบาอยู่บนเีย ทเฮมออย่าั่ใ แ่อยู่ๆโทรศัพท์เยอ็ัึ้นมา ทเฮึเินไปูหน้าอ 'ฮยอแ'
"อึนฮยอั้นหรอ" ทเฮมวิ้ว่อนะรับโทรศัพท์
(เยอ...) ไม่ทันที่อึนฮยอะพูบ ทเฮ็แทรึ้นมา
"มึโทรหาแฟนูทำไม" ทเฮรอเสียนิ่ไปามสาย ปลายสายะัอย่าใ
(ือู...) อึนฮยอไม่ทันอบเยอ็พรวพราเ้ามาในห้อ
"ทเฮทำอะไรน่ะ" เยอถาม ทเฮหันมามออย่าุันทำเอาเยอนึลัว แ่เยอ็ทำใีสู้เสือ
"อโทรศัพท์ืน" เยอแบมืออ
"ิ่อับฮยอแทำไม อบมา!" ทเฮวาลั่นเลียที่สุือารหัหลั
"เพื่อนัน" เยอพู
"นาย็พูแบบนี้ลอนั่นแหละ!" ทเฮพูทั้ที่โทรศัพท์ยัแนบหู แล้วอึนฮยอไ้ยินบทสนทนาอทัู้่ลอ็พูออมา
(ือี้ไอท ฮันยอโนแทอาารสาหัส) อึนฮยออธิบาย
"โนแท! แล้วไปมีเรื่อเมื่อไหร่ทำไมไม่บอู" ทเฮถาม
(ือพวูยัไม่ไ้มีเรื่อ ไอฮันโนลอบแท) อึนฮยอแถ
"แล้วทำไมไม่บอูทำไม้อโทรหาเยอ" ทเฮถาม
(ูโทรหามึไม่ิ) อึนฮยอพูทั้ที่ยัไม่โทรหาทเฮ้วย้ำ ทเฮึเินไปที่โมไฟบนหัวเียแล้วหยิบโทรศัพท์ึ้นมา
"เอออูแบหม" ทเฮพู
(เออไอห่าแล้วมาหึไม่เ้าท่า) อึนฮยอพูแย่าโล่อ
"เออเี๋ยวูไปเยี่ยมมัน" ทเฮพู่อนะวาสายไป
"ฮยอว่าไ" เยอถาม
"ฮันโนลอบแทเ้าโรพยาบาล" ทเฮพู เยอทำท่าใ
"แล้วเป็นอะไรมารึเปล่า" เยอเล่นละรอย่าแนบเนียนเพื่อไม่ให้ทเฮสสัย
"บาเ็บสาหัส" ทเฮอบ
"ไปเยี่ยมฮันเถอะ" เยอพู
"อืม ไปอาบน้ำ่อนไป" ทเฮบอเยอ
"ั้นอาบั้แ่เ้าแล้วนายนั่นแหละไป" เยอพู่อนะผลัทเฮไปห้อน้ำ ทเฮยอมเินไปแ่โยี เมื่อเยอแน่ใว่าทเฮเ้าห้อน้ำไปแล้ว็เินออมานอระเบียห้อ่อนะโทรฟสัพท์หาอึนฮยอ
(ฮัลโหล)
"อึนฮยอฮันยอโนแทเพราะมีเรื่อับยูฮยอนั้นหรอ" เยอถามอย่ารู้สึผิ
(อืม แ่ั้นบอทเฮว่าโนัแท)
"..."
(ฮัลโหลเป็นอะไรรึเปล่าเยอ)
"เปล่าหรอ ไว้เอันที่โรพยาบาลนะ" เยอพู่อนะัสายไปเยอเินลับเ้ามาในห้อ ในใ็ิแ่เรื่ออฮันยอถ้าเมื่อวานเ้าให้ทเฮไป้วยฮันยออาะไม่ถูแท็ไ้ แ่ถ้าทเฮไปแล้วนที่ถูแทเป็นทเฮล่ะเ้าะทำยัไ เยอินสมอหนัอึ้ ร่าบาเอนออมาาห้อนอน่อนะรไปที่ล่อยาเปิหายาแ้ปวหัว ่อนะินมันาม้วยน้ำ
"เป็นอะไรินยาทำไม" ทเฮที่เินออมาาห้อนอนเห็นเยอินยาึถามึ้น
"ปวหัวนิหน่อย" เยออบ่อนะเินมาหาทเฮ
"ไหนูหน่อย" ทเฮพู่อนะหอมแ้มร่าบาไปหนึ่ที
"อื้อออ นะล่อน" เยอุ
"อะไร็อุส่าห์วัไ้ให้" ทเฮยัไหล่
"ใรเ้าวัใรแบบนี้" เยอหน้าแ
"โอเมาๆวัีๆและ" ทเฮพู่อนะยมือแะหน้าผามน ่อนะไล้ไปามแ้มป่อน่ารันั่น
"ัวรุมๆ ระวัเป็นไ้นะ" ทเฮพู เยอพยัหน้า
"ไปันเถอะ" ทเฮพู่อนะับมือร่าบาไปที่รถแล้วรไปที่โรพยาบาลทันที เมื่อมาถึ็เอพวัอินยืนันอยู่หน้าห้อไอียู
"ไอฮันเป็นไบ้า" ทเฮถาม ในะที่ร่าบาวิ่ไปที่ประูห้อไอียูแล้วพยายามมอเ้าไป้านใน
"อย่านสิ่" ีวอนึแนเยอเบาๆ เยอหันมายิ้มแหยๆ่อนะเินไปยืนหลัทเฮแล้วเอาหน้าุหลัว้าเอาไว้
"เป็นอะไรไอัวเล็" ทเฮหันมาถามร่าบาทีุ่หน้าอยู่ที่หลัเ้า
"เปล่า ปวหัวนิหน่อย" เยอพู
"นั่่อนีว่านะ" ัอินี้ที่เ้าอี้้าเยอึเินไปนั่แ่็ไม่ลืมที่ะลาทเฮไปนั่้าๆ้วย
"สรุปเรื่อมันเป็นไ" ทเฮถาม
"็ไอฮันโนัแทมีทะลุเ้าปอ ปอีเลือไหลไม่หยุ ้อรอเวลาผ่านั และอาะไม่ไ้ผ่ารั้เียวและโอาสรอมีแ่ 20%เท่านั้น" อึนฮยอที่ปั้นเรื่อไว้แล้ว เล่าอย่าไม่ิั
"ทำไมแม่เล่นสปรนานี้วะ" ทเฮพูอย่าอารม์เสีย
"ใเย็นๆหน่ามึ" ีวอนพูออมา ระหว่าที่ทั้หมำลันัุ่ยันเรื่อฮันยออยู่ ็มีพยาบาลหลายนและหมอวิ่เ้าห้อไอียูันอย่ารีบร้อน อึนฮยอว้าแนนาพยาบาลนนึ่อนถาม
"เิไรึ้นรับ" อึนฮยอถามอย่าัวล
"นไ้อาารทรุ่ะหัวใหยุเ้นเียบพลัน อัว่อนนะรับ" พยาบาลสาวรีบวิ่เ้าไปในห้อไอียู
"เี่ยเอ๊ย!!!" ทเฮ่อยำแพรัวๆโรพยาบาลอย่าแรนมือแ
"ทเฮอย่าแบบนี้นะ อย่าทเฮ" เยอพยายามห้าม
"พอแล้ว มึทำไปไอฮันมัน็ไม่หายหรอ" ัอินพู
"ไอเี่ยยููะ่ามึ อึนฮยอูฝาเยอไว้ับมึ่อยเี๋ยวูมารับ" ทเฮพู่อนะเินำหมัออไปทันที
"ทเฮอย่าไปนะทเฮ" เยอำลัะวิ่ามทเฮไปแ่ีวอนับแนเอาไว้
"เี๋ยวพวั้นามไปเอ ไม่้อห่วนะ" ีวอนพู่อนะวิ่ามทเฮไปพร้อมับัอิน
"ฮืออออออ ฮึ อโทษ ั้นอโทษ" เยอร้อไห้ออมา ลำบาอึนฮยอ้อมานั่ปลอบ
"อโทษเรื่ออะไร ไม่้อร้อแล้วนะ" อึนฮยอพู
"เพราะั้น...ฮันยอถึเป็นแบบนี้" เยอพูทั้ที่ยัสะอื้นอยู่
"ไม่เี่ยวหรออย่าิมา" อึนฮยอโอบเยอเบาๆ
------------------------------------------------------
หลัานี้อัพ้านะะ อาะ้าไปัสามสี่วัน
อทนรอเ้า้วยน้าาาาา ㅠㅠ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น