คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : พ่อ แม่ ลูก [END]
"ฮึ...ฮือออออ" เสียเล็ร้อไห้ระม ร่าบาอใรนนึยืนมออย่าหัวเสีย เสียร้อไห้เริ่มัึ้นเรื่อนอีนนึรำา
"หยุร้อไห้สัที!!!"
"ฮึ...ฮือออออออ..ฮืออออ" เสียร้อไห้ลับร้อัว่าเ่าเพราะลัวนรหน้า
"มาร์ทำอะไรน้อ?!" ร่าหนารีบเ้ามาอปลอบน้อาย่าแนวัย 14
"พูไม่รู้เรื่อน่ารำา"
"พี่ฮึ...พี่มาร์โยนโน้บุ๊ใส่ผม ฮึ..ฮืออออ" แบมแบมอแบอม่อนะร้อไห้ออมา
"เินไปรึเปล่ามาร์?" แบอมเยหน้าึ้นถามมาร์้วยวามเือหน่อยๆ
"How about minding your own business? (่วยอย่ายุ่เรื่ออนอื่นไ้ไหม?)"
"มาร์พูาไม่น่ารัเลย" แบอมุ
"Get out!!!" มาร์พูเสียัพร้อมับี้ไปที่ประูห้ออัวเอ
"ฮึ...ไปันเถอะพี่แบอม"
"พี่้อุยับมาร์ให้รู้เรื่อ่อน" แบอม้อมาร์อย่าไม่ลละ
"I have nothing to talk to you. (ันไม่มีอะไระุยับนาย)"
"แบมออไป่อน ินยออยู่้านอ ไปหาินยอ่อนไปเี๋ยวพี่ามไป" แบอมสั่ แบมแบมพยัหน้า่อนะเิมออไปาห้อ
"What 's wrong with you? (นายเป็นอะไรอนาย?)" แบอมถามเมื่อมาร์ไม่ยอมมอหน้าเา
"Get out of my room!!!" มาร์มอแบอมาวา ร่าบามอรอบๆห้อ่อนะว้าเอารอบรูปที่มีรูปเาถ่ายู่ับแบอมมาถือไว้
"Get out before I can't bear it. (ออไปะ่อนที่ันะทนไม่ไหว)"
"Just do whatever you want Mark (แ่ทำในสิ่ที่นายอยาทำมาร์)" แบอมพู้วยสีหน้าเรียบเยยิ่ทำให้มาร์นึโรธ
เพล้!!! รอบรูปนาพอีมือถูว้าไปที่หน้าอแบอม ร่าสูไม่ิะหลบเลยแม้แ่น้อย รอบรูประทบใบหน้าหล่ออแบอมนหน้าผาแ มาร์ใที่แบอมไม่หลบ เทรนนี่หลายนที่ไ้ยินเสียรีบวิ่มาูเหุาร์ที่ห้ออมาร์
"Why do you not ducking?!?!?! (ทำไมนายไม่หลบ?!?!?!)" มาร์ถามอย่าโรธเือ แบอมไม่ยอมอบำถามอมาร์แ่ลับเินเ้ามาใล้ร่าบามาึ้น
"Don't come in! Stop!!! (อย่าเ้ามานะ! หยุ!!!)" มาร์้าวถอยหลัอย่าอัโนมัิ แบอมรีบสาวเท้าเ้าหามาร์อย่ารวเร็ว่อนะรวบัวอีนเ้ามาไว้ในอ้อมอ
"ไ้ทำลาย้าวอแล้วอารม์ีึ้นหรือยั?" แบอมถาม้วยน้ำเสียอ่อนโยน
"..."
"เป็นอะไรหื้ม? ทำไมถึปาโน้บุ๊ใส่น้อ" แบอมถามอย่าใเย็น
"็แบมแบมอ่ะ..." มาร์ยู่ปา
"แบมทำไมหื้ม?" แบอมถาม่อนะพามาร์มาที่เียแล้วึร่าบามานั่ั เทรนนี่เห็นว่าแบอมมีวิธีัารมาร์แล้ว็ทยอยันแยย้ายออาประูห้ออมาร์
"็แบอมเอาแ่โอ๋แบม" มาร์พูเสียอ่อน
"แล้วเี่ยวอะไรับที่ปาโน้บุ๊ใส่น้อ?" แบอมถามอย่าไม่เ้าใ
"็ุยับแบมแล้วมันไม่รู้เรื่อเลยโมโห"
"ุยเรื่อ?" แบอมถาม
"เรื่ออย่ามายุ่ับแบอม" มาร์้มหน้าุเหมือนเ็โนทำโทษ
"ทำไมพูแบบนั้นล่ะมาร์" แบอมถาม
"็ไม่อยาให้มายุ่ รู้ัวไหมว่าเี๋ยวนี้แบอมแทบไม่สนใเราเลยนะ" มาร์มวิ้วอย่าหุหิ
"มาร์รู้ไหม ันอบเวลาที่นบอว่าันับแบมแบมสนิทัน" แบอมพู
"แบอม!"
"ฟั่อน ันอบเวลาที่นอื่นบอว่าันับแบมเหมือนพ่อลู อบเวลาที่นอื่นบอว่านายสนิทับแบม อบเวลาที่นายับแบมแบมไปไหนมาไหน้วยัน รู้ไหมมาร์มันให้วามรู้สึเหมือนพ่อแม่ลูเลย แล้วยิ่ันเป็นนเลี้ยแบมแบมมาั้แ่เ็ แ่อนนี้ัน้อเรียมเบิว์นทีู่แลแบมเลย้อเป็นมาร์ มาร์อาะไม่ิอะไร แ่ันินะว่าเราเป็นรอบรัว มีพ่อ มีแม่ แล้ว็ลู"
"แบอม..."
"แ่ถ้ามาร์อบริๆ ันะโอ๋แบมแบมให้น้อยลแล้วันนะ" แบอมยิ้ม่อนะเอามือลูบลุ่มผมนิ่มเบาๆ
"พ่อีๆที่ไหนเาโอ๋ลูัน แบบนี้ลู็ไ้ใน่ะสิ!!!" มาร์พู่อนะแอบอมยิ้ม
"ยอมรับแบมแบมเป็นลูแล้วหรอ" แบอมหัวเราะน้อยๆ
.
.
.
.
"ถ้านายิแบบนั้นริๆ เรายอมเป็นแม่แบมแบม็ไ้"
-----------------
ฟิ่วนั่ววูบมา่ะ555555
พลอเรื่อไ้มาาที่แบมบอว่า
ุยับพี่มาร์ไม่รู้เรื่อพี่มาร์เลยปาโน้บุ๊ใส่นะะ^^
ความคิดเห็น