ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : สารภาพรัก
Siwon part
ผม้าาใมาทั้วันับเรื่อที่อุนบออบผมผมอยารู้ว่ามันริมั้ย ผมะว่ายัไวันนี้็้อุยันให้รู้เรื่อ ผมรอน้ออาบน้ำนเสร็ ผมเินเ้ามาในห้อเห็นน้ออุนยืนอยู่หน้าระผมึเินเ้าไปอน้อทันทีเพราะลัวว่าน้อะหนี
"อ๊ะ! พี่ีวอนใหมเลยรับ"
"พี่มีเรื่อะถาม" ผมพูพร้อมับเอามูไล้ไปามแ้มาวเบาๆ น้ออุนยืนนิ่ไม่ยับหนี
"ระ...เรื่ออะไรรับ" น้ออุนถามเสียสั่น
"น้ออุนอบพี่รึเปล่า หมายถึอบแบบแฟนน่ะ" ผมถาม
"อื้อออพี่วอนปล่อยนะรับ เี๋ยวพวพี่ฮันมาเห็นเ้า" ำพูน้ออุนทำเอาผมสะุ ผมปล่อยน้อ่อนะพูว่า
"พี่ลืมไปว่าเรามีไอฮันอยู่แล้วะมาอบพี่ไ้ไ เนอะ"
"ผมับพี่ฮันยอเราไม่ไ้เป็นอะไรันนะรับ" น้ออุนสวนผมทันทีที่ผมพูบ
"็เห็น..."
"พี่เ้าแ่มาีบแ่ผมับพี่เ้าไม่ไ้เป็นแฟนัน ผมน่ะ..ผมน่ะอบพี่ีวอนนะรับ" น้ออุน้มหน้าุแ้มใสึ้นสีแนเ่นั ผมใเ้นแรอย่าบอไม่ถู
"ผมน่ะอบพี่ีวอนมาั้นานแ่พี่บอว่าอบผมแบบน้อผมเลย...อ๊ะ" ผมสวมอน้ออุนแน่น
"พี่อบเรา พี่อบอุน เป็นแฟนันนะ" ผมอน้อเป็นแฟน
"อะ...อื้อออออ" น้ออุนอบรับ ผมิหอมแ้ม้ายวานน้ออุนเิน
"พอแล้ว" น้อท้ว
"เออแ่เรื่อนี้ห้ามบอใรนะ"ผมพู
"ทำไมล่ะรับ" น้ออุนถาม
"พี่สสารไอฮัน มันอบเรามาเลยนะ พี่ไม่อยา..."
"ผมเ้าใรับ เรื่ออเราะเป็นวามลับ ผมสัา" อุนสัาับผม่อนะเินไปนอนลบนเียแล้วถอแว่นวาเอาไว้
"ฝันีนะะนน่ารัอพี่" ผมพู่อนะุ้บปาน้อเบาๆแล้วเินออมา่อนออาห้อผมไ้ยินเสียบ่นุ้ิ้ๆว่า
"นบ้า! วยโอาสหลายทีแล้วนะ!"
ผมเินออมานอห้อเพื่อนผมยัเล่นเมันอยู่
"ไอห่าเี๋ยวูอาบน้ำนอนแล้วพวมึนอนหอูหรือะลับหอัวเอ" ผมถามเพราะผมับพวมันอยู่นละหอ หอแ่ละหอ็ะมีสีเียวทั้ึ ทั้ภายนอและภายใน ึผมเป็นสีแทั้ึ ไม่ว่าะในห้อนอนหรือห้อน้ำ็ะเป็นสีแนบาทีผมแอบสยอ ผมะะแอบแหโนารทาสีาว แ่น้ออุนบอว่าอบสีแผมเลยปล่อยให้มันเป็นสีแไป
"นอนนี่ละันี้เียับมอไ์ละ" อึนฮยอพู
"เห้ยอูนอนในห้อ้วยไ้ปะวะ" ไอทเฮยิ้มเ้าเล่ห์
"พ่อมึ!! ะนอน็นอนโฟา" ผมบอ่อนะเินลับเ้าห้อัวเอไป
วัน่อมาผมื่นมาอนเ้า็ไม่เอน้ออุนอยู่บนเียแล้วผมเินออมานอห้อ็เห็นพวไอฮันยอนอนเะะันอยู่บนพื้น ผมเินเ้าไปในรัว็เห็นน้ออุนำลัทออะไรัอย่าอยู่ ผมเินเ้าไปหาอุนเียบๆ่อนะ
"แฮร่!!!!"
"เฮือ!!! โอ๊ยยยย!!!"
"น้ออุน!!" แปลใสิ่นะรับว่าเิอะไรึ้นหลัที่ผมแล้ให้น้อใ น้ออุน็ใริๆ แล้วมืออุน็ันไปปัระทะร้อนๆเ้า
"เป็นอะไรรึเปล่าอพีู่หน่อย" ผมะับมือน้อแ่น้อไม่ยอมให้ับ
"ไม่เป็นไรรับๆ" น้ออุนปิเสธ
"ไม่เป็นไรไ้ไเอามาู" น้ออุนยอมยื่นมือให้ผมูแ่โยี
"นี่ไแนานี้ยับอไม่เป็นอะไรอี" ผมเอามือน้อไปล้ามือ่อนะประบเย็นให้
"อะ..โอ๊ยยยยย เบาๆรับผมเ็บ" น้ออุนพู
"พี่อโทษนะพี่เล่นอะไรไม่รู้เรื่อเอ" ผมพู
"ไม่เป็นไรรับ" น้ออุนยิ้มน่ารัให้ผม
"หิวว่ะมีไรให้ินมั่วะ อ้าวน้ออุนเป็นอะไรไปรับ" ไอฮันถามเมื่อเห็นว่าผมำลัพันผ้าพันแผลให้อุน
"อุบัิเหุน่ะรับ" น้ออุนยิ้มให้ไอฮัน
"เ็บมามั้ยนเ่" ไอฮันเินมาลูบหัวแฟนผมอย่าถือวิสาสะ หึย!!!!!
"ไปทำอาหารแทนน้อไปมึอ่ะ" ผมไล่มัน
"เออๆเี๋ยวูทำเอ" ไอฮันเินเ้าไปในรัวผมึพูเบาๆับน้อว่า
"หึนะ!" พร้อมับทำหน้าไม่่อยพอใ
"็พี่ฮันยอเ้าไม่รู้นี่รับ" น้ออุนยิ้มอย่าใสื่อ ไม่นานไอฮยอและทเฮ็ื่น พวผมนั่ินอาหารเ้า่อนะเรียมัวไปเรียนัน
"พวมึไป่อนเลยนะ เี๋ยวไปส่น้ออุน่อน" ไอฮันยอพูึ้น พูเหี้ยอารายยยยย หน้าที่นั้นมันอู
!!!
"เอ่อ..." เหมือนอุนะปิเสธแ่ฮันยอ็ไม่สนใับมือน้ออุนอผมลาออาห้อทันที
"เห้ยๆๆมึเห็นลิปใหม่อเยอแมฟอยั มันแบบ...ี้...อ่าาาาา สุๆอ่ะมึเปลี่ยนโลเั่นเป็นที่ระเบียอีโอ๊ยยยยอย่าฟิน" อึนฮยอพู
"ยัไม่เห็นเลยส่เ้าแทลุ่มิไอฮยอแ" ไอทเฮพู ผมไ้แ่ส่ายหัวับพวมันผมล่ะอยาะเห็นหน้านัว่าใรือเยอแมฟอ นที่ไม่เห็นุ่าอร่าายัวเอแบบนี้น่ะไม่วรอยู่บนโล้วย้ำ เห้อ~ แล้วทำไมผม้อสนใเรื่ออเยอแมฟอ้วยเนี่ย
"เี๋ยว่อนนะมึ หอไอวอนระเบียมันไม่ิป่าั้านั้นแสว่าเยอแมฟอ็ไม่ไ้อยู่หอเราิ่วะ" ไอทเฮพู
"เออริ้วยแสว่าเยอ้ออยู่ที่อื่น โหนึว่าะไ้เอเยอ่ายๆะแล้ว" อึนฮยอพู
"มึๆๆูในแมฟอเร็ว ในแทห้ออเยอแมฟออ่ะ" ทเฮพู ผมและอึนฮยอหยิบมือถือึ้นมาอัโนมัิ
"ไอวอนมึอยู่ในห้อเยอแมฟอ้วยหรอวะ?" ไอฮยอหันมาถามผม
"เปล่าูะเ้าทวิเอร์" ผมรีบแอพทวิเอร์ให้มันู พวมันเลิสนใผม ผมเปลี่ยนเป็นแอพแมฟอ่อนะเลื่อนูแท อนนี้ทุนำลัพยายาม้นหาว่าเยอแมฟอือใรและอยู่ที่ไหน ผมเห็นว่าไร้สาระึรีบปิ
"ะไปมั้ยมหาลัยอ่ะเี๋ยว็สายหรอ!" ผมพู่อนะว้าเป้เินออไปทันที
--------------------------------------------
อนแระะยัไม่อัพแ่ิบอมมาอัพไอีถึเอลฟ์ไทยแบบนี้
็เลยมาอัพลอ. ㅋㅋㅋㅋㅋ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น