ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : เพื่อนรัก...รักเพื่อน 12
วันริสมาส์ ้านเยอ ร้านไอศรีม
"อบุพี่เยอมาเลยนะรับที่พาผมมาเที่ยว" ทเฮพู่อนะัไอิมเ้าปา
"พี่็้อพาแฟนพี่มาเทึ่ยวอยู่แล้ว" เยอพูยิ้มๆ
รืๆๆ เสียโทรศัพท์อเยอที่อยู่บนโ๊ะัึ้น ทเฮเหลือบมอหน้าอเล็น้อย เยอหยิบโทรศัพท์ึ้นมาู่อนะแปลในเยอพึมพำออมา
"อึนฮยอ" ่อให้เยอพูเบาแ่ไหนทเฮ็ไ้ยิน
"ไม่รับหรอรับ" ทเฮถาม เยอเพียส่ายหน้า่อนะัสายทิ้
รืๆๆ เยอยัไม่รับ
"พี่เ้าอาะมีเรื่อ่วนนะรับพี่เยอ รับเถอะรับ" ทเฮพูอีรั้
"ไม่มีอะไรหรอทเฮ" เยอพู่อนะัสายทิ้แล้วปิเสียปิสั่น
"พี่เยอรับ พี่อึนฮยอเ้ารัพี่มาเลยนะรับ พี่ไม่รัพี่อึนฮยอหรอรับ" ำถามอทเฮทำเอาเยอแปลใ
"ทำไมถามพี่แบบนั่นล่ะอนนี้พี่็มีทเฮแล้วไ" เยออบ่อนะยิ้ม
"พี่เยอเลิโหัวเอเถอะรับ เวลาพี่อยู่ับพี่อึนฮยอน่ะในสายาพี่มีแ่วามรัวามห่วใยวามเอ็นู พี่แ่เ้าใผิไปว่าอบผม พี่น่ะรัพี่อึนฮยอแ่พี่เอาำว่าเพื่อนสนิทมาั้นวามรัระหว่าพี่ับอึนฮยอ พี่เป็นห่วเ้าพี่ิถึเ้าแ่พี่็พยายามปิเสธัวเอ เพราะพี่เอาำว่าเพื่อนสนิทมาิมาเินไปในะที่พี่อึนฮยอพยายามที่ะเอาำว่าเพื่อนสนิทออไป ในเมื่อพี่อึนฮยอเ้าสลัมันออไ้ ทำไมพี่ไม่ลอทำมั่ละรับ" ทเฮร่ายยาว
"ทเฮ ทเฮ้อาระบออะไรพี่ันแน่" เยอถาม
"ผมแ่ะบอให้พี่ไปหานที่พี่รัรับ" ทเฮพู่อนะยิ้มออมา
"แล้วทเฮ.." เยอถามๆ ทำไมทเฮไม่รั้เ้าแ่ลับผลัเ้าให้ับอึนฮยอ
"ผมิว่าผม็หลพี่เหมือนที่พี่ำลัหลผมมั้รับ เราทั้สอนไม่ไ้รีัน็แ่หลใหลในเสน่ห์อีนแ่นั้นเอ และอีอย่าเมื่อวานที่ผม้อนอนโรเรียนับพี่ฮยอ พี่เ้าน่ารัมาเลยนะรับ เป็นนสใสร่าเริ ไม่แปลเลยที่ใร็สนใพี่เ้าหรือแม้ระทั่ผม็สนใในพี่ฮยอไม่น้อยเลยนะรับ" ทเฮพูอย่าสบายๆ
"ทเฮอย่าบอนะว่า...." เยอไ้แ่อ้ำอึ้ บ้าหน่า!! อย่าทเฮน่ะนะะ...
"รับผมเป็นเมะรับพี่เยอ" ทเฮอบสบายๆอีรั้
"ทเฮ็น่าะรู้หนิว่าพี่เมะ แล้วถ้านายเมะ ทำไมถึ..." เยอถามๆ
ผม็พึ่ะเะให้พี่นแรนี่แหละรับ อนแรผมเห็นพี่ผมยอมรับเลยนะว่าพี่น่ะเท่มานผมิว่าผมยอมเะให้พี่ไ้ แ่พอผมไ้เห็นพี่ฮยอใล้ๆเมื่อืน แถมยัไ้เห็นร่าายาวอพี่เ้า ผมเลยิว่าถ้าพี่ไม่อยาไ้พี่ฮยอ ผมะลับไปเป็นเมะให้พี่เ้าแล้วนะรับ" ทเฮยิ้ววนๆให้เยอ
"ถ้าอย่านั้น ถ้าพี่ะอโทษอึนฮยอแล้วพันาวามสัมพันธ์..."
"มัน้อเป็นเรื่อที่ีแน่ๆรับ พี่อึนฮยอะ้อีใมาแน่ๆ" ทเฮยิ้ม
"ั้นเราลับันเถอะ พี่อยาลับไป้อเมียใะาแล้ว" เยอยิ้มออมา ทเฮรู้มาาีวอนแล้วว่าอึนฮยอับเยอมีอะไรันแล้ว เพราะีวอนเือนสิ ทเฮึิไ้ว่าำว่ารัยัไม่เิึ้นับเ้าและเยอเลยแ่มันเิึ้นับอึนฮยอและเยอไปแล้ว เยอเินมาส่ทเฮที่บ้าน่อนะอลาแล้วรไปบ้านอึนฮยออย่าอารม์ี เยอริ่ไม่นานโรา็เินออมา
"อึนฮยอล่ะรับ" เยอถาม
"ยัไม่ลับบ้านเลย ถ้าเอ็ฝาพามันลับบ้าน้วยนะเยอ พี่อัวไปทำาน่อนานยุ่มาเลย" โราพูบ็เินเ้าบ้านไป เยอพยายามโทรหาอึนฮยอ แ่็พบว่าปิเรื่อเยอึำใลับบ้าน
"พรุ่นี้่อยไปอโทษที่โรเรียน็ไ้มั้" เยอิ่อนะเินเ้าบ้านไป
วัน่อมา เยอ ทเฮ และีวอนนั่ที่โ๊ะประำามปิ เยอเอาแ่มอที่ประูทาเ้าว่าเมื่อไหร่อึนฮยอะมา
"มอหาอะไรวะไอเย่ ูเห็นมอนานละ" ีวอนถามอย่าหุหิ เ้ายัโรธเยอไม่หาย
"มอหาฮยอไ" เยออบ ปั!!! ีวอนบโ๊ะอย่าอารม์เสีย
"มึะมอหาทำไม มึเยสนใใส่ใ้วยหรอว่าอึนฮยอะเป็นยัไ เ้าะเป็นายมึเยสนใ้วยรึไ!!!" ีวอนึ้นเสียใส่เยอ
"พี่วอนใเย็นๆ่อนนะรับ" ทเฮพยายามห้ามเพราะอนนี้นเริ่มหันมามอแล้ว
"มึเป็นบ้าอะไรไอวอน ูเลิับทเฮ้วยีแล้วไูะไปอโทษอึนฮยอแล้ว็อบ ูผิอะไรเนี่ย" เยอถามลับอย่าหุหิไม่แพ้ัน
"็เพราะมึไ อึนฮยอถึมีสภาพเป็นแบบนั้นเพราะมึ ถ้าเมื่อวานมึรับโทรศัพท์อึนฮยอั้แ่แรอึนฮยอ็ไม่..." ีวอนหยุพูเพียแ่นั้น ภาพออึนฮยอที่โนทำร้ายโนระทำำเราผุึ้นในหัวีวอนเ็มไปหม
"ไม่อะไร...ไอวอนมึบอูมาอึนฮยอทำไม!!!" เยอรเ้าระาเสื้อีวอน
"พี่เยอพี่ีวอนใเย็นนะรับ พี่เยอปล่อยเสื้อพี่ีวอนนะรับ" ทเฮพยายามห้าม เยอยอมปล่อยแ่โยีแ่ยัถามเรื่ออึนฮยอ่อ แ่ีวอนลับเียบไม่ยอมอบ ทำเอาเยอหุหิมา วันนี้ทั้วันเยอไม่มีสมาธิเรียนหนัสือเลยเพราะเป็นห่วฮยอไม่รู้ไปอยู่ที่ไหนเป็นยัไบ้า โทรไป็ปิเรื่อิ่อทาไหนไม่ไ้เลย เมื่อเลิเรียนเยอแอบามีวอนไปอย่าเียบๆเพราะเยอิว่าีวอน้อไปหาอึนฮยอแน่ๆ เยอามมาเรื่อยๆนมาถึโรพยาบาล
"โรพยาบาลหรอ ไอวอนมันมาทำอะไรที่นี่ หรือว่าอึนฮยออยู่ที่นี่" เยอพึมพำับัวเอ่อนะเินเ้าไปที่เาท์เอร์
"เอ่อ อโทษนะรับ มีนไ้ื่ออีฮยอแมั้ยรับ" เยอถามนาพยาบาลประำเาท์เอร์
"มี่ะ อยู่ห้อ404" นาพยาบาลล่าว เยอล่าวอุ่อนะลิฟ์รไปยัั้นสี่ทันที เยอเินมานถึห้อ404 ่อนะเปิประูเ้าไป ภาพที่เยอเห็นืออึนฮยอนอนอยู่บนเียผู้ป่วยามร่าายมีบาแผลเ็มไปหม
"อึนฮยอ" เยอเรียอึนฮยอทำเอาีวอนแล้วนบนเียหันมามอ
"เยอ" อึนฮยอหลุื่อเยอออมาเบาๆ
"มึมาที่นี่ไ้ยัไ มึแอบามูมาหรอ!" ีวอนึ้นเสียอย่าโมโห แ่เยอไม่อบำถามีวอน เยอรีบเินรมายัเียออึนฮยอ่อนะลูบหน้าสวยเบาๆ
"ใรทำมึ ทำไมมึถึเป็นแบบนี้ อบูมาูะไป่ามัน" เยอพู่อนน้ำาะไหลออมา อึนฮยอปาน้ำาออาใบหน้าม
"มึมาหาูหรอ มึมาหาูริๆใ่มั้ย" อึนฮยอพูเหมือนนเพ้อ
"ูมาหามึแล้วูอยู่นี่แล้วฮยอ" เยอุมมืออึนฮยอแน่น
"มึมาหาูแล้ว มึมาแล้ว" อึนฮยอร้อไห้ออมา่อนะยิ้ม เยอปลอบนอึนฮยอหลับไป
"ีวอนูมีเรื่อะถาม" เยอเรียีวอนหลัาที่ฮยอหลับไป
"ไปุยันที่อื่น" ีวอนพู่อนะมอนที่พึ่หลับาพริ้ม เยอพยัหน้า่อนที่ทัู้่ะเินมาที่สวนอโรพยาบาล
"ทำไมฮยอถึ...ผลั๊วะ" เยอถามยัไม่ทันบหมัหนัๆอีวอน็พุ่เ้าปาทันที
"มึำไว้นะที่อึนฮยอเป็นแบบนี้็เพราะมึ ถ้าเมื่อวานมึรับโทรศัพท์มัน มันไม่ถูไอฮันยอ่มืนแล้ว็ทำร้ายร่าายแบบนี้หรอ!!" ีวอนี้หน้าเยออย่าอารม์เสีย
"แล้วทำไมมึไม่ไป่วย!!" เยอ็เริ่มอารม์เสียไม่แพ้ันเมื่อเห็นว่าเลือไหลออามุมปา
"เพราะมันไม่ไ้โทรหาูไ มันโทรหาแ่มึ นที่มันหวัะให้มา่วยือมึ แ่มึลับไม่เยสนใ ไอวายเอ๊ย!!!" ีวอนเริ่ม่า เยอยืนเียบ ถ้าวันนั้นเ้าเอ๊ะใันิที่อึนฮยอโทรมา ถ้าเ้ารับโทรศัพท์อึนฮยอไม่มีสภาพแบบนี้ เยอทรุลับพื้นอย่าอ่อนแร เพราะเ้านเียวอึนฮยอถึ้อเป็นแบบนี้
ีวอนลับไปแล้วเหลือแ่เยอที่เฝ้าอึนฮยออยู่ เยอมอรอย้ำามร่าาย่อนะร้อไห้ออมา พอีับที่อึนฮยอื่น อึนฮยอ่อยๆเลื่อนมึไปปาน้ำาออ
"มึร้อไห้ทำไมวะ" อึนฮยอถามเสียแหบ
"ถ้าวันนั้นูรับโทรศัพท์ ถ้าูเอ๊ะใันิว่านโรธที่ไหนะโทรหาันถ้าไม่มีเรื่อสำั ถ้าู..." ไม่ทันที่เยอะพูบ อึนฮยอ็เอานิ้วเรียวไปแะไว้ที่ปา
"แ่มึมาหาู็พอแล้ว" อึนฮยอยิ้มหวานให้เยอ
"ูอโทษนะอึนฮยอูอโทษๆ" เยอพูอโทษนอึนฮยอ้อบอให้หยุ
"เมื่อไหรู่ะออาโรพยาบาลไ้ัที" อึนฮยอถามเยอ
"พรุ่นี้ ูุยับหมออนเย็นหมอบอพรุ่นี้็ลับบ้านไ้แล้ว" อึนฮยอพยัหน้า่อนะ่อยๆหลับาล ืนนี้ทั้ืนที่เยอนอนเฝ้าอึนฮยอที่โรพยาบาล
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น