MY God ! พระเจ้า ฉันไม่เอาพี่ชาย !

ลำดับตอนที่ #6 : ประเพณี รับน้องใหม่

โห่ยยยย อีตาบ้าจะมาแกล้งฉันทำไมกันนะ เล่นแรงวุ้ยยย�
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งทานข้าวกลางวันกับเพื่อนๆ อีก 2-3 คนอยู่ เพื่อนฉันอิจฉากันใหญ่เลยแร่ะนะ เรื่องเมื่อเช้าน่ะ ไม่เห็นจะน่าอิจฉาตรงไหนเลย น่าอายซะมากกว่า�
" อ่าว ที่รัก มาอยู่ตรงนี้นี่เอง หาตั้งนานแน่ะ :) "�
" นะ..นี่ นายอย่ามาพูดอย่างนี้ได้มั้ย คนอื่นเขาเข้าใจผิดหมดแล้ว ! "
" อ่าวทำไมล่ะ ไม่เห็นจะเป็นไรเลยเนอะ " นายนั่นพูดพร้อมส่งยิ้ม ไปให้เพื่อนๆ ของฉัน ยัยเพื่อนพวกนั้นทำหน้าตา เยิ้มเชียว โอ้ยยย�
" งั้นผมไปแล้วนะที่รัก จุ๊บๆ " เย้ยย�
" เอออ ! จะไปไหนก็ไปไป๊ ! " ขนลุกโว้ยยย จุ๊บๆ แหวะ !�
" นี่ เจเปน เธอดูยัยแก๊งป็อปเกิลล์ สิ มองเธออย่างกับจะฆ่าแน่ะ ! " เพื่อนของฉันบอกพร้อม ชี้ให้ดู
" ห่ะ อะไรคือแก๊งป็อปเกิลล์ ? "�
" ก็แก๊งที่ผู้หญิงทุกคนในโรงเรียนกลัวน่ะสิ ยัยพวกนั้นน่ะ อยากได้อะไรก็ต้องได้ มีอิทธิพลมากเชียวแร่ะ ! "�
แก๊งป็อปเกิลล์งั้นหรอ เหอะ ไม่เห็นจะน่ากลัวเลย ก็แค่พวกลูกคุณหนูเอาแต่ใจ�
" เออ ! นี่เธอรู้รึป่าวว่า คืนนี้เธอต้องทำตามประเพณีรับน้องใหม่ น่ะ " เพื่อนอีกคนนึงบอก พร้อมทำน่าตกอกตกใจ�
" ประเพณีอะไรหรอ ไม่เห็นรู้เรื่อง "
" ก็คนที่เข้ามาที่โรงเรียนใหม่น่ะ ต้องเข้าไปที่บ้านร้างหลังโรงเรียน เพื่อไปเอากระเป๋านักเรียนขอองตัวเองน่ะสิ เชื่อเถอะ ตอนนเนี้ย กระเป๋านักเรียนของเธอไม่ได้อยู่ที่โต๊ะ เธอแล้ว "
" ห่ะ !! มีประเพณีอย่างนี้ด้วยหรอ ? "
" ก็ใช่น่ะสิ ต้องเข้าไปคนเดียว ตอนกลางคืน ในบ้านร้างมืดๆ อย่างนั้นน่ะ น่ากลัวจะตาย บึ่ยยย ยิ่งเข้าไปคนเดียวอย่างเธอล่ะก็ หู้ยย ขนลุก! "
" นี่ยัยบ้า เจเปนเข้าไปคนเดียวที่ไหนล่ะ ยังมีอีกคนนึง แม็กไง เด็กใหม่เหมือนกันเลยนี่ " เพื่อนอีกคนนึงแย้งขึ้นมา
แม็กหรอ .. ใช่คนที่ฉันเจอเมื่อคืนรึป่าวนะ�
" นี่แม็กน่ะ ใช่คนที่ น่าตาน่ารักๆ ใช่แม่ะ " ฉันถาม "�
" อือๆ ใช่อ่ะ เขาเพิ่งย้ายมาจากเกาหลี " เห้ยยย ถึงว่า หน้าคล้ายคนเกาหลีเลย นายนั่นลูกครึ่งเกาหลี ฉันลูกครึ่งญี่ปุ่น เป๊ะอ่ะ !�
" แล้วฉันต้องไปที่บ้านร้างนั่น กี่โมงหรอ ? "
ณ เวลา 21.30
แว้กกก ตั้งแต่เมื่อกลางวันตอนทานข้าวเสร็จ พอขึ้นห้องไปไม่มีกระเป๋าฉันอยู่แล้วจริงๆด้วยอ่ะ แถามมีจดหมายเล็ก บอกเงื่อนไข การทำตามประเพณีบ้าๆนั่นด้วย และตอนนี้ฉันก็อยู่ที่หน้าบ้านร้างนั่นแล้ว( คือฉันแอบหนีออกมาจากบ้าน ) กำลังรอแม็กอยู่�
" เจเปนนน แฮ่ก .. แฮ่ก. " แม็กวิ่งมา ด้วยความเหนื่อหอบ
" 555 เหนื่อยล่ะสิ หอบเหมือนหมาเลย ฮ่าๆ " ฉันแกล้วเเซวเล่น
" โห่ววว เหนื่อยดิ 555 "�
" นี่เราเข้าไปข้างในบ้านนั่นเลยแม่ะ จะได้รีบกลับ "�
" เดี๋ยว ! พวกเธอยังเข้าไปไม่ได้ " เสียงผู้หญิงคนนึงที่เดินมาทางด้านหลังเรา ด้วยใบหน้าที่ดูหยิ่งๆ อ่อออ ! ฉันจำได้ล่ะ ยัยพวกแก๊งป็อปเกิลล์" พวกเธอจะต้องฟัง กติกาก่อน�
" งั้นก๊รีบว่ามาสิ "
" นี่ยัยบ้า อย่าเร่งได้แม่ะ ! " เชอะ ยัยลูกคุณหนู
�หลังจากนั้นยัยนั่น ก็อธิบายกติกานานมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก !�
คือฉันจะบอกแบบย่อๆ ก็ได้ คือกรัเป๋าของฉันและแม็กจะอยู่ในห้องนอน ซึ่งห้องนอนในบ้านหลังบะเร่อบะร่านี้มีตั้ง 20 ห้อง เพราะว่ามันเคยเปิดเป็น หอพักมาก่อน ( ฉันเริ่มรู้สึกเหมือนมา ล่า ท้า ผั ยังไงไม่รู้ T^T ) และ ต้องแก้ไขปริศนา ให้ได้ถึงจะรู้ห้องที่แท้จริง ! พระเจ้า ฉันยิ่งโง่ๆ อยู่ หวังว่าแม็กคงจะฉลาดนะ T^T�
" เอาล่ะ ถ้าเข้าใจแล้ว พวกเธอเข้าไปข้างในกันได้ ขอให้พวกเธอ ' โชค-ดี ' :) "
โอ๊ยยย เริ่มกลัวแล้วนะ�
" ไปกันเถอะ ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะอยู่ข้างๆ ^^ "
" อา..อ่า ห๊ะ T^T "
�แอ๊ดดดด�
แม็กเปิดประตูออก และค่อยก้าวเข้าอย่างช้าๆ ข้างในมืดมาก ยัยโหดนั่นให้มาแค่เทียนเล่มเดียวเองอ่ะ ใจร้าย !
" นั่นกล่องหีบอะไรน่ะ " ฉันบอกแม็ก หีบอยู่ข้างหน้าพวกเรา 4-5 ก้าว ฉันกับแม็ก เดินไปเอาอย่างช้าๆ เมื่อได้แล้วก็เปิดออก
ในนั้นจะมีอะไรนะ�
" กุญแกห้องน่ะ " แม็กบอก มีอะไรใบ้รึป่าว�
"�มีๆ สลักว่าเป็นเลข 3 น่ะ "
" ห้องเบอร์สามรึป่าว เราไปดูกันเถอะ "
" อืมๆ ไปสิ " หลังจากนั้นเราสองคนก็เดินขึ้นมา ชั้น 2�
" นั่นไง ห้องหมายเลขสาม " แม็กบอก�
" ไหนลองสิ "
กึก... แก๊กๆๆ
แม็กบิดลูกกุญแจไปมา�
" ไม่ใช่อ่ะ " ไม่ใช่ห้องหมายเลขสามหรอ .. งั้น�
" ห้องที่อยู่ตรงทางสามแพร่งรึป่าว ?"
" งั้นลองดูก็ได้ "�
" นั่นไงห้องนั้น "
เราค่อยๆ เดินไปอย่างช้าๆ
" เอาล่ะนะ " แม็กเริ่มลองไขกุญแจ
กึก...แก๊ก
" เห้ยย ได้อ่ะ " แม็กบอก
" เย้ๆ เปิดเข้าไปเลยสิ "�
" เอาจริงหรอ "�
" เอาสิ จะได้รีบกลับบ้าน >< "
" ก็ได้ "�
ตึกๆๆๆๆๆ
เสียงหัวใจฉันเต้นแรงมาก ตอนนี้เหมือนตัวเองกำลังแสดงหน้าผีอะไรเทือกนั่นที่มีซาวด์ค่อย ดังขึ้น ดังขึ้น และ�
ปัง !!
" เย้ยยย " เราสองคนร้องพร้อมกันนน
" เซอร์ไพสร์ �>< " เอ๋ ? เสียงใคร�
" ฉันค่อย ลืมตาขึ้นมาช้าๆ พบไฟเปิดสว่าง พร้อมเพื่อนๆ ของฉันและแม็ก มากมาย อะไรกันเนี่ยย
" ยินดีต้อนรับเด็กใหม่นะจ๊ะ 555555 ตกใจล่ะสิ ฮ่าๆ >< " เพื่อนทุกคนต่างพากันหัวเราะ�
" โอ๊ยยย กลัวแทบตาบแน่ะ 555 ." แม็กบอก�
" 555 รีบกลับบ้านกันเถอะ อยู่ที่นี้นานๆ เริ่มหลอนล่ะ >< "
" ไปสิๆๆๆ "�
หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ
" นี่เจเปนกลับไงอ่ะ เดี๋นสเราไปส่ง " แม็กชวนฉัน
" อ่อ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวเราเรียกแท๊กซี่ "
" 55 ป่านนี่แท็กซี่ หมดแล้วแร่ะ ไปกับเราเถอะ "
" เอ่อ.. ก็ได้ จ๊ะ ^^ "
หน้าบ้าน เจเปน�
" ขอบใจใากนะ แม็ก เจอกันพรุ่งนี้ที่โรงเรียนจ้า บายบ่าย ^^ "
" ครับผม บายบ่ายครับ ^^ "
เห้อออ ผ่านไปซักที�
" นี่ ไปไหนมาน่ะ "�
" เย้ยยยยยยย " ฉันตกใจเลยล้มทับคนตรงหน้า นั่นก็คือนายพีช ! ตอนนี้เราสองคนนอนทับกันอยู่ สบตากันปิ๊งๆ เขาดูเท่จังเลย อ่ะ เหมื่อพระเอกในนิยายเลย ><�
" นี่ จะลุกออกไปได้รึยังครับ - -" อ่าวเห้ยย
" เอ่อ.. ขอโทษย่ะ "�
" นี่ไปไหนมาน่ะ "
" แล้วมันเรื่องอะไรของนายย่ะ กลัวฉันจะไม่อยู่ให้นายแกล้งปั่นหัวฉันหรอ "
" ป่าว.. " เสียงเขาดูอ่อนลง
" แล้ว.. ทำไมล่ะ "
" ก็เพราะผมเป็นห่วงเธอน่ะสิ " เขาพูดพร้อมมองฉันด้วยความเป็นห่วง แววตาดูอ่อนโยนลง�
" เอิ่ม.. ฉันก็อยู่นี่แล้วนี่ไง ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยนี่ เห็นมั้ย " ฉันพูดพร้อม หมุนตัวให้เขาดู�
" แล้วเมื่อกี้ กลับมากับใคร "
" ก็แม็กน่ะ เพื่อนฉันเอง "
" ห่ะ !! ผู้ชายหรอ ! "
" อืม.. ทำไมย่ะ หึงหรออออ ^^ "
" ปะ.ป่าว นี่ ทำไมผมต้องหึงเธอ "
" แหมมม เมื่อกี้ยังบอกว่าเป็นห่วงอยู่เลยนี่น่าาาา ฮันแน่ ! "
" กะ..ก็ กลัวว่าคุณน้าจะเสียใจไงล่ะ ถ้าเธอเป็นอะไรไป "
" งั้นหราาา เชอะ ฉันไปอาบน้ำนอนดีกว่า �ไปนะ จ๊ะ ' ที่รัก ' :) " ฉันพูดพร้อมยื่นหน้าไปใกล้เขา เล่นเอาเขาอึ้งไปเลยทีเดียว แล้วฉันก็ปล่อยให้เขายิ่นอึ้ง ทึ่งไปเลย เป็นไงโดนเล่นกลับเลยไงล่ะ 55�
นายนั่น เป็นห่วงฉันจริงหรอเนี่ย เขินนะ ! ><�