My Prince จะบ้าตายทำยังไง(ไม่)ให้รักคุณ?! - นิยาย My Prince จะบ้าตายทำยังไง(ไม่)ให้รักคุณ?! : Dek-D.com - Writer
×

    My Prince จะบ้าตายทำยังไง(ไม่)ให้รักคุณ?!

    ผมเป็นแค่คนธรรมดา จืดๆ ใช้ชีวิตที่แสนจะธรรมดาเหมือนคนทั่วไป ใช่....มันเป็นแบบนี้มาตลอด จนมาวันนี้แหละ!!! ที่ 'เขา' ผู้ชายสุดคูล ที่ดูๆจากรัศมีแล้ว(โคตรรวย) กลับมาเปิดศึกกับผมเพระาเรื่่องไร้สาระ!!

    ผู้เข้าชมรวม

    101

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    101

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 ก.ค. 61 / 17:32 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    'คุณเคยคิดว่าคนธรรมดา บ้านๆ จะได้มีโอกาศเข้าไปเฉียดคนที่รวยๆไหม ตอบเลยว่า ผมเองก็ยังคงคิดว่าไม่ และผมคิดว่าคนพวกนั้นจะมายืนสถานที่เดียวกับผมได้ไง แน่นอนถ้ามันไม่ใช่ในนิยาย หรือในที่ทำงานที่โครตจะหรูหรืออะไรบลาๆๆๆ แต่ว่า...........'


     วันนี้ ที่ท้องฟ้าเหมือนจะแจ่มใสแต่จิตใจของผม ไม่เคยแจ่มใสกับมันเลย วันนี้อาจจะเป็นที่แดดไม่ค่อยแรงเท่าไหร่ เมื่อมันอยู่ในช่วงฤดูกาลชองหน้าร้อนที่ประเทศไทย ผมรู้ว่าทุกคนรู้จักกับมันดี และพยายามทำตัวให้ชินกับ ทั้งๆที่ใจไม่อย่างจะทำมันด้วยซ้ำ นั่นแหละ คืออารมย์ของผมตอนนี้ สรุปง่ายๆก็ เซ็งสุดๆ 

    แต่นั่นไม่ใช่ประเด็ด! สิ่งที่อยู่กับผมตรงหน้า คือ ผู้ชายตัวสูงใหญ่ที่รูปร่างผิดกับคนเอเชียอย่างสิ้นเชิง กับผม ที่พร้อมจะวิ่งหาย หนี้ไปจากตรงนี้ เพราะวีรกรรมที่แสนจะทรยศของผมตั้งแต่เมื่อ 5 นาทีก่อน จนถึงตอนนี้ 

    "คุณจะรับผิดชอบยัง?" 

    คนถามไม่ใช่คนตรงหน้าแต่ผู้ชายอีกคนที่ดูเหมือนจะเป็นลูกน้องที่สนิทที่สุด ดูจากระยะห่างของการยืนของทั้งสองคนทำให้ผมตีความอย่างนั้น

    "ตะ...แต่ผมไม่ได้ตั้งใจนะครับ มันเป็นแค่อุบัติเหตุ"

    ผมพยายามบอกเหตุผล และความเป็นมาอย่างที่ควรจะเป็น เพราะมันเป็นเหตุเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ผมไม่เข้าใจว่าคนพวกนี้ทำไมถึงซีเรียสกันขนาดนั้น?

    "แต่นั่นมันคือสิ่งที่คุณทำ และคุณควรจะรับผิดชอบ"

    ผมเข้าใจว่าเรื่องแบบนี้มันไม่น่าให้อภัยสำหรับคนอย่างพวกเขา แต่ก็เถอะ......

    "นายต้องรับผิดชอบ"

    ผมที่กำลังจะอ้าปากเตรียมจะตอบโต้กลับ แต่ผ้เป็นใหญ่ที่สุดก็พูดขัดสะก่อน ใช่ คู่กรณีตัวจริงของผม ผมไม่เห็นหน้าเขาทั้งหมดเพราะเขาใส่แว่นตากันแดดอันใหญ่อยู่ตลอด แล้วไงล่ะะะ มันไม่น่าให้อภัยขนาดนั้นเลยหรือไงกัน จะใจดำเกินไปหน่อยแล้ว!!!! 

    "ฉันคิดว่า ฉันพูดกับนายดีแล้ว"

    เขายังคงพูดต่อด้วยท่าทีนิ่งๆ แต่ดูจากรังศีรอบข้างของเขาแล้ว มันเย็นจนติดลบเลย น่ากลัว

    "แล้วคุณจะให้ผมรับผิดชอบยังไง"

    ผมยอมแพ้ ยังไงพวกเขาก็ไม่ปล่อยผมเอาไว้แน่ เพราะนี่ผมยืนเถียงกับ(ลูกน้อง)เขาตั้งนาน ตั้งแต่เริ่ม แต่สุดท้าย ผมจะต้องยอมรับชะตากรรมต่อไป บวกกับอารมย์ของคนตรงนี้ที่พร้อมจะฉีกเนื้อผมได้ทุกเมื่อแล้ว ผมว่า การดิ้นรนของผมคงต้องหยุดอยู่แค่นี้ ถึงยังไงผมก็ผิดอยู่ดี(แม้ปัญหาจะเล็กน้อยก็เถอะ) เอาไงเอากันวะ!!!

    "100,000" 

    ห้ะ...............vอะไรคือ หนึ่งแสน จู่ๆเขาก็พูดมาแบบนั้น ใครก็ได้ ช่วยแปลไทยเป็นไทยให้ผมที

    "อะไรครับ? 100,000?"

    "ใช่ 100,000 นายต้องชดใช้"

    ห้ะะะะะ!@#$ ตลกน่า
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    ผมแค่ทำซอสพริกหกใส่รถเขาเองนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!? 

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น