ความสุขของ ผม คือ" คุณ"

"พี่ฮะทำไมต้องไปด้วย" คนเป็นพี่ชายจึงตอบน้องไปว่า"เพราะพี่ต้องการอยู่กับพ่อไงล่ะ" "แต่พ่อก็อยู่กับเราตลอดเวลาไม่ใช่หรอครับ แล้วไหนจะท่านแม่อีก"

"ไม่ใช่หรอวิน" " ไม่ใช่อะไรฮะ" "เมื่อถึงเวลาน้องจะรู้เอง พี่ต้องไปก่อนแล้วใกล้ถึงเวลาแล้วไว้เจอกันใหม่นะน้องรัก"

 

  นั้นเป็นวันสุดท้ายที่ผมได้คุยกับพี่ฝาแฝดของตัวเองจะเรียกง่ายๆก็คือวันสุดท้ายของความสุขของผมทั้งหมด

แล้ววันหนึ่งผมก็ได้รู้ความจริงที่ท่านพ่อพยายามปิดบังไว้ตลอดว่าพ่อไม่ใช่พ่อแต่เป็นแม่ของผมพ่อของผมคือราชาปีศาจหรือง่ายๆก็คือจอมมารพี่ถึงออกไปหาพ่อแล้วทิ้งให้ผมต้องเดียวดาย  แต่จะพูดความจริงก็ไม่ได้เพราะผมดันถูกลบความทรงจำทั้งหมด ทั้งพลังเวทย์ ทักษะการต่อสู้   ทำให้ผมอยู่ในฐานะนักเวทย์คนนึงซึ่งไม่ได้เก่งกาจอะไรมากมายทั้งที่จริงแล้วพลังของผมมากกว่าคนอื่น เพราะผมมีสายเลือดของปีศาจแม่ของผมเลยกลัวว่าคนอื่นจะสั่งผ่านผมหรือพี่ของผมตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันแม่จะแสดงบทเป็นพ่อทำให้พ่อตัวจริงของผมหายสาบสูญไป   "นั่นมันคือความสุขจริงหรือเปล่า " แต่ที่แย่กว่านั้นผมต้องสู้กับพี่ชายตัวเองที่เป็นสายเลือดของตัวเองเป็นคนที่ผมรักแล้วผมจะทำยังไงต่อเจ้าหน้าที่ หรือหัวใจผมควรเลือกอะไรดี

***นี่เป็นเรื่องแรกที่ผมแต่งนะครับถ้ามีความผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยฝาก คอมเม้น แล้วติดตามด้วยนะครับ