คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รักที่ไม่แน่นอน
" โอ๊ย พี่ เจ็บนะทำไรเนีย " ปลอบถ้วงพี่คนโตของเขา ซึ่งอายุมากเขาแค่ 4 ปี " จะอารายก็แกเอาเงิน ที่ฉันให้ไปจ่ายค่าน้ำค่าไฟ ไปให้โสเพณี ที่ไหนก็ไม่รู้ "
อภิศรา หรือปราน พี่สาวของปลอบ บ่นเรื่องผู้หญิง ซึ่งคนเจ้าชู้อย่างปลอบ เบื่อหน่ายเต็มทน เขาฟังปรานบ่นตั้งแต่ ม ปลาย จนตอนนี้เขาจบแล้วก็ยังไม่เลิกบ่น
" ถ้าแกมีงานทำฉันจะไม่ว่าแกซักคำแต่นี้อะไรงานก็ไม่มีจบมาจะครบปีแล้วยังหางานไม่ได้เลย "
ขณะที่ปรานกำลังบ่นปลอบอยู่นั้นเอง อภินันท์ หรือ ปลา พี่สาวคนรองของปลอบก็เดินมาพร้อมกับน้องสาวคนเดียวของเขาคือ อภิชา หรือ ปราง ซึ่งเขาห่วงอย่างกับอารายดี มดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ต่อม แต่ถึงอย่างนั้น ปรางก็ไม่ค่อยที่จะพูดกับปลอบสักเท่าไรนั้น
" ข้อหา อะไรอีกละแก ฉันว่าแกรีบๆ หางานจะได้หลุดจากบวงกรรมนะ "ปลายกเย้ยปลอบที่ถูกบ่นจนหูดับไปข้องหนึ่งแล้ว
"หนูไปเรียนก่อนนะคะ เดียวสาย" ปรางพูดตัดบทแล้วเดินไปโรงเรียน
"เดี๋ยวปราง พี่ไปส่งนะ"ปรางเดินไปโดยไม่หันมามองพี่ของตัวเลย"เดี๋ยวไอ่ลอบ แกจะเคลียรเรื่องผู้หญิงของแกยังไม่จบ" ปรานไม่รู้จะทำยังไงกับน้องชายคนเล็กคนนี้สักเลย
วันต่อมา
ปลาเดินมาพร้อมกับชายนิรนามผู้หนึ่ง เขาเป็นคนที่ดูเสน่ห์ "มากับใครนะ เดี๋ยวบอกพี่ ปรานนะ "ปรางเดินออกมาดูเพราะได้ยินรถที่ขับเข้ามา "เดี๋ยวเหอะ แกนะจะโดนไม่น้อย"ปลาดุน้องสาวตัวปัญญาคนนี้ "โอ๊ย กลัวจัง แล้วคนนี้ใครละ ถ้าไม่ใช่แฟน" แล้วก็วนคำถามเดิม " เพื่อน มันชื่อภู ภูภูมิ แล้วนี่ไอ้ปลอบไปไหนไม่เห็นมันตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว"
คำถามนี้ถึงไม่รู้ก็เดาไม่ยากว่าปลอบไปอยู่ที่ไหน "พี่ไป งานเลี้ยงเพื่อน เห็นบอกว่าเพื่อนแต่งงานนะ"คำตอบผิดคาดแทนท่จะไปเที่ยวผับบาร์ไปงานแต่งงานเพื่อน ทั้งที่ปลอบไม่ชอบงานแต่ง งานศพ งานที่มีพิธีรีตองมากมาย " แกจะให้ฉันยืนตรงนี้อีกนานไหว ฉันไหวเป็นนะ เอ๊ย" หนุ่มหล่อข้างสองสาวทักท้วง เห็นคุยกันนานเหลอเกิน "โทดๆ เร็วไปทำงานกันพรุ่งนี้ต้องส่ง ต้นฉบับแล้ว ไอ้ปรางแกไปกับข้าวสักอย่างให้พี่กับเพื่อพี่หน่อย" คุยกับเพื่อนเสร็จสั่งน้องทำกับข้าวทันที "คาาา รู้แล้ว เดี๋ยวทำให้"
.......................................................
2 วันต่อมา
ขณะที่ผมไปส่งไอ้ปลาที่บ้าน โทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา
0936890895 "เบอร์ใครวะ"
“ฉันจะไปรู้แก”ปลาตอบกลับแบบงุดงิด ผมก็ทำได้แค่รับโทรศัพท์เท่านั้น "ยัยปลา! แกอยู่ไหนฉันมารับแกที่ทำงานไม่เจอ อะ " ใครละว่ะ แต่เขารู้จักไอ้ปลา "ขอโทษ ครับ คุณโทร....."คำพูดของผมกลืนหายไปในลำคอ เมื่อไอ้ปลาแย่งโทรศัพท์ผมไป
"อัลโหลพี่ปราน พี่เบอร์หนูนะมันเบอร์ 0908733830 ไม่ใช่0908733831 นะพี่"
เเล้วมันกับพี่สาวสุดโหดของมัน ก็คุยกันไปคุยกันมา จน....... ถึงบ้านของมัน
" พี่ หนูถึงบ้านแล้วนะ "แล้วมันก็วางสาย กว่าจะวางได้" คุยกับแฟน หรือไงมันถึงได้นานขนาดนี้ "ผมไม่ได้โมโหที่มันคุยนานจนเกินเหตุ" พี่เว้ย พี่สาวสุดสวยและสุดโหดของสันที่แก โคตรกลัว 5555 "เรื่องจริงอีกเรื่องที่ผมไม่อยากได้ยินอีกแล้ว โอ๊ย !!! อาย" แก เข้ามาในบ้าน ฉันก่อน เรว "
เเล้วผมก็ถูกชวน แกมบังคับ ผมก็เลยถูกลากเข้ามาใน หอม หอมอะ ใครทำอะไรอะ
"กลับมาเเล้วหรอ" พี่ปราน!!!!! นางฟ้า ชัดๆ ใครบอกว่าโคตรโหดว่ะ 
(แกนั้นแหละไอ้บ้า) "ไง ไอ้ปลา กว่าจะกลับบ้านได้นะ" แต่ก็แอบโหด นิดๆ "แล้วนั้น ภูมิ ใช่ไหม มาทานเข้าด้วยกันไหม" จะตอบว่าอารายดีว่ะ "ไม่ดีกว่าครับ ผมมีธุระ พอดี งั้นผมไปนะ งั้นฉันไปนะไอ้ปลา" ลาพี่ลาน้องเสร็จ กลับคอนโดดีกว่า
นี่ฉันเจอรักเเรกพบ แล้วหรอ จะเร็วไปไหนวะ
.........................................
ขอเท้าความหน่อยนะครับ
ครอบครัวของน้องปลา หรือ ไอ้ปลา มีกัน5คน
ประกอบด้วย
พี่สาวคนโต ปราน อภิศรา
ไอ้ปลา ปลา อภินันท์
น้องชายคนโต ปราบ อภิชาติ
คนนี้เป็นตำรวจ
น้องชายคนเล็ก ปล
อบ อภิชิต
เพิ่งจบ กำลังหางาน
และ
น้องสาวคนเล็ก ปราง อภิชา
กำลังเรียนอยู่ ม.2
ส่วนพ่อกับแม่ เอ่อ...มันไม่เคยพูดถึง
.................................
รุ่งเช้า ณ ที่ทำงาน
วันนี้ผมก็มาทำงานเมื่อทุกวัน ยกเว้นเสาร์อาทิตย์ และวันหยุดราชการ "Hi ทามไรยุจ๊ะคุณชาย ภูภูมิ" เสียงไอ้ปลา มาพร้อมกับเสียงเพลงชาติ
"ทามงาน คับพี่" ผมก็ตอบกลับไปงวนๆ เเล้วพวกเราก็เเยกกันไปทำงาน
เย็นของวันนั้น
ผมมาหาอะไรกิน ร้านแถวๆคอนโดของผม
ก็ผมมันคนโสด แฟนก็ไม่มี ก็ต้องหากินเองไรเอง ในห้องก็มีแต่ มาม่า โจ๊กซอง
ห้องอาหารแถวนี้ก็พวก!!! พี่ปราน อะไรว่ะมาแถวนี้ได้ไงว่ะ ้โกยเถอะโยม
"เอ๊ะ นั้นภูมิมั้ย" ชิบ พี่เเกเหน
"ครับ พะ...พี่มาทำอะไรแถวนี้ครับ"เอาวะ เจอแล้วต้องคุย
"พี่มาหาลูกค้า แล้วภูมิมาทำไรจ๊ะ" ตอบไงดีวะ "ผมอยู่แถวนีครับ"
คืนนั้น
'โอ๊ย!! อยากคุยกับพี่ปรานจัง มีเบอร์พี่เขานี่หนา'
ผมหยิบโทรศัทพ์มาหาเบอร์เมื่อวันก่อน'เจอเเล้ว โทรเลย'
"อัลโหล ภูมิมีอารายจะ"พี่ปรานรับ แต่เอ๊ะพี่แรกชื่อเราด้วย
"เอ่อ พี่มีเบอร์ผมด้วยหรอครับ" อยากรู้ต้องถาม
"ปลามันบอกนะ" ออ ไอ้ปลา แกนี่เอง "แล้วพี่ไม่ทำงานหรอครับ" มันดึกแล้วนะ จะทำ ทำไม เอ่อแต่พรุ่งนี้พี่ว่างนะ" ว่างหรอ พรุ่งนี้ เราก็ว่างนี่หน่า "เอ่อ พี่ว่างใช่ไหมครับ ไปเที่ยวกับผมได้ไหมครับ" รอคำตอบที่ดูถ้าจะ..... "ตกลง" ฮะ อารายนะตกลง จริงดิ "ครับๆ งั้นจอกันที่สยามก็แล้วกันนะคร้าพ"
หลังจากนั้นผมกับพี่ปรานก็คุยกันจน เกือบเที่ยงตคืนจึงได้วางสาย
............................................
เช้าที่เเสนน่าเบื่อของใครหลายคน แต่ไม่ใช่กับผม วันนี้ผมมีความสุขที่สุด เพราะผมได้มาเที่ยวกับพี่ปราน
"มานานหรือยัง" มาถึงเจอคำถามเป็นห่วง "ยังคับ ไม่นานคับ"
หลังจากที่เรา ไปเล่นเกม ซื้อของ เเล้วเราก็มาหยุดที่ร้านอาหาร
"พี่จะทานอะไรคับ" คำถามแบบพี่สาวน้องชาย "เอา สปาเก็ตตี้ ก็เเล้วกัน" น่ากินจัง
หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ เราก็คุยกันเรื่องนั้น เรื่องโน้นไปเลย แล้วผมก็เริ่มถาม
"พี่มีแฟนหรือยังคับ"ขอร้อง ตอบอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่มีแล้ว แต่งแล้ว เถอะ "เอ่อ....ก็ ยังจ๊ะ" โอ้ โล่ง เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน "พี่ครับ ผะ ผม ชอบพี่ครับ!!! เป็นแฟนกันนะครับ" ไงว่ะ เห๊ย!!!พะ พี่ครับนั้นจะไปไหนครับ ทำไม ยุ...อยู่ พี่ปรานก็เดินไปอะ ผมก็จะตามไป แต่ พนันงานมาบอกว่า กรุณาจ่ายเงินก่อน ทำให้ผมตามพี่ปรานไม่ทัน
.........................................
ปราน
มันเกิดอะไรขึ้น ยุ...อยู่ มีเด็กอายุน้อยกว่ามาบอกเนี้ยนะ
เเต่ว่าเราก็...ก็ชอบภูมิเหมือน
2 สัปดาห์ต่อมา
หลังจากที่ฉันถูกภูมิบอกรัก เราทั้งสองก็ไม่ได้เจอกันเลย
ทำไมถึงเหงาอย่างนี้นะ
"พี่ปรานคะ เอ่อ...ลูกค้ามาเเล้วคะ" เสียงรุ่นน้องที่ทำงานมาตามไปดูแลลูกค้าคนสำคัญ
ฉันเดินไปในห้องที่ รับรองลูกค้า คนๆนี้อยู่
'แต่เอ๊ะ ทำไมไม่มีใครอยู่เลยนะ การแต่งห้องเหมือนร้านอาหารที่คู่รักมาเดทกัน'
ยุ...อยู่ก็มีเพลง ที่รัก ถูกเปิดขึ้น และ ภูมิก็เดินถือดอกไม้เข้ามาหาฉัน นี่คืออะไรกัน
"พี่ครับ ผมไม่รู้ว่าพี่จะรัก จะชอบ จะเกลียดผมแต่ผมจะบอกกับพี่ แค่ประโยคนี้ประโยคเดียว คือ ผมรักพี่ นะคับ
นี้ฉันถูกบอกรัก อีกครั้งอย่างนั้นหรอ
"พี่...พี่ก็รักเธอนะ ภูมิ" ฉันคิดถูกซินะที่บอกความในใจออกไป "แต่งงานกับผมได้ไหมครับ" มันไม่ใช่แค่บอกรักแล้ว แต่มันขอแต่งงานเลยนี่ ตอบไงดี "เอ่อ ตก...ตกลงคะ"
ตอบ ตอบไปแล้ว ทำไมถึงมีความสูขจัง "เย้ๆๆ ลงเอยสักที ทำเอาเหนื่อยแทบเเย่" ยัยปลา ไอ้ปราบ ไอ้ปลอบ
นี่มาช่วยหรอ "นี่พวกแกมาช่วย เรื่องฉันกับภูมิหรอ ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องแท้ๆ" แล้วฉันก็ปล่อยโฮ ออกมา
................................................
ปลา
วันที่รอคอย งานแต่ง
งานจัดแบบเรียบ ธีมสีทอง แขกในงานก็ญาติๆทั้งสองฝ่าย
หลังจากรดน้ำสังข์ ตอนเช้า ตกดึกก็งานแต่ง ทั้งสองมารับแขกเข้างาน
"น้องภูมิ ไม่น่ารีบแต่งเลย อายุเพิ่งจะ24 เองกลัวไม่ทันใช่หรอ" บก หนังสือพิมพ์ของฉันกับภูมิ มาร่วมงานของเราด้วย ดูท่าร่าเริง สนุกสนานจัง "พี่ซ่าราคับ ถึงผมแต่งงานแล้ว ผมก็ยังทำงานกับพี่นะคับ" ไอ้ภูมิคุยกับพี่ซ่ารากำลังสนุก ยุ...อยู่
หนุ่มหน้าตาดีเดินเข้ามาทักภูมิ "Hi ไอ้ภูมิ แต่งก่อนเพื่อนเลยนะ รอกันมังก็ได้" เพื่อนไอ้ภูมิหรอ ทำไมไม่เคยเห็นอะ
"ใครหรอภูมิ" พี่ปรานถาม ก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากถาม "คับ ขอโทษที่เเนะนำตัวช้าไปนะคับ ผมสหรัฐ ศรีเมือง คับ"
ฉันดูเขาคนนั้นอยู่ทำไหมเขาถึงได้หล่ออย่างนี้นะ โอ๊ยเขิน
หลังจากที่พี่ปราน กับ ไอ้ภูมิ แต่งงานกัน ฉันกับเขาคนนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีก
........................................
ตอนต่อไป ตอนความหมายของคำว่ารัก
ความคิดเห็น