ตอนที่ 1 : BFF01:จุดเริ่มต้น
BFFเพื่อนที่ไม่ใช่เพื่อน..
"ข้าคือ อโฟร์ไดท์ วีนัส บุตรแห่งซูส"“มาแล้วหรือสหายข้า”
เทพโอดินกล่าวพร้อมกับเดินลงจากบัลลังค์ไปหาสหายสนิท ‘เทพซูส’
“ยินดีต้อนรับอย่างเป็นทางการสู่แอสการ์ด”
“ไม่ต้องมากพิธีสหายข้า”
เทพซูสผู้ปกครองเขาโอลิมปัสและเป็นกษัตริย์แห่งอัลฟ์ไฮล์มกล่าวพร้อมเดินไปที่สวนพร้อมกษัตริย์แห่งแอสการ์ด
“ว่าแต่เจ้ามาคราวนี้มีอะไรพิเศษหรือเปล่า”
“อ่า..เกือบลืม ข้าพาธิดาของข้ามาเปิดหูเปิดตาบ้างน่ะ”
เทพซูสก้าวพร้อมกับดันธิดาตัวน้อยๆออกมายืนข้างๆเขา
ธิดาตัวน้อยได้แต่เกาะขาของบิดาเหมือนเป็นที่พึ่งสุดท้ายของตนเอง
“ถวายบังคมเพคะ เทพโอดิน” เด็กหญิงตัวน้อยกล่าวขณะถอนสายบัวอย่างงดงาม
“โอ๊ะ ว่าไงธิดาน้อย”เทพโอดินกล่าวพร้อมกับเดินมาลูบหัวธิดาตัวน้อย
“เจ้ามีนามเยี่ยงไรเล่า”
“ข้า อโฟร์ไดท์ วีนัส บุตรแห่งซูส เพคะ” เด็กน้อยกล่าวพร้อมกับระบายยิ้มอ่อนโยนออกมา
ทันใดนั้นก็มีหญิงสาวนางนึงเดินมาหาพระราชาแห่งแอสการ์ด
“ราชา ท่านอยู่นี้นี่เอง”
ราชินีฟริกก้ากล่าวพร้อมกับสังเกตเห็นเด็กหญิงตัวน้อยข้างๆราชาแห่งอัลฟ์ไฮล์ม
“ถวายบังคม ราชาแห่งอัลฟ์ไฮล์ม”
“ไม่ต้องมากพิธีราชินีฟริกก้า”
“ว่าแต่เด็กหญิงท่านนี้ธิดาของท่านหรือ”
“ใช่แล้วฟริกก้า พาไปหาธอร์กับโลกิที่สวนเถอะ พวกข้ากะจะดื่มกันนิดหน่อย”
โอดินกล่าวพร้อมกับสั่งให้ทหารไปเตรียมสุรามา
“ถวายบังคมองค์ราชินีเพคะ หม่อนฉัน อโฟร์ไดท์ วีนัส บุตรแห่งซูส” เด็กหญิงกล่าวพร้อมกับถอนสายบัวอย่างงดงาม
“ธิดาน้อยข้าฟริกก้า ราชินีแห่งแอสการ์ด”ฟริกก้ามองเด็กหญิงตัวน้อยอย่างเอ็นดูพร้อมกับชวนเด็กสาวคุยไปตลอดทาง
เมื่อเดินมาถึงสวนขนาดใหญ่ อากาศเย็นสบาย มีต้นไม้ดอกไม้นานาพรรณชนิดเต็มไปหมด
ทำให้มีผีเสื้อและเหล่าสัตว์มากมาย แต่วีนัสก็ต้องชะงักเมื่อเห็นเด็กชายคนนึงนั้งอ่านหนังสือตำราเวทมนต์
ในขณะที่อีกคนกำลังพยายามวิ่งไล่จับผีเสื้ออยู่ แต่เด็กชายทั้งสองก็ต้องชะงักเมื่อเห็นเด็กสาวตัวน้อยที่เดินมาพร้อมมารดาของตน
“โลกิ ธอร์ มาทำความรู้จักกับอโฟร์ไดท์สิ”
เด็กชายทั้งสองได้ยินดังนั้นก็จึงค่อยๆเดินมาหาหญิงสาวตัวน้อย พร้อมกับราชนิที่เดินจากไปพร้อมกล่าวว่า
“แม่จะไปหาท่านพ่อก่อน ฝากลูกๆดูแลน้องด้วยละ”
เมื่อราชินีฟริกก้าเดินจากไปทิ้งไว้เพียงเด็กสาวตัวน้อยให้เจอกับลูกๆของตน เด็กชายผมทองยิ้มกว้างพร้อมกับแนะนำตัวเองให้เด็กหญิงตัวน้อยรู้จัก
“ข้า ธอร์ นะ”
เด็กสาวตัวน้อยได้แต่ส่งยิ้มกลับไปเบาๆ พร้อมแนะนำตัวเองกลับไป
“ข้า อโฟร์ไดท์ วีนัส บุตรแห่งซูส”
“ข้า โลกิ บุตรแห่งโอดิน”
“เจ้ากับน้องชายข้าเหมือนกันชะมัด แนะนำตัวอะไรแบบนั้นเกร็งกันทำไม” เด็กสาวได้ยินดังนั้นก็ได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆกลับไป
“พี่ข้ากล่าวเช่นนั้นก็ไม่ถูกหมดสิ เพราะพวกข้าแค่แนะนำตัวอย่างเป็นทางการไม่เหมือนการแนะนำตัวของท่านหรอก”
“อ้าวหรอ”
“ใช่สิเจ้าพี่โคถึก”
“เจ้าด่าข้าหรอ”
“ท่านพี่อย่าคิดเช่นนั้นเลย”
เด็กหญิงที่ได้ฟังสองพี่น้องทะเลาะกันก็หัวเราะออกมาด้วยความตลกสองพี่น้องที่ทะเลาะอย่างน่าเอ็นดู
สองเด็กหนุ่มได้ยินเด็กสาวหัวเราะก็ได้แต่มองหน้ากัน เด็กหนุ่มผมดำจึงกล่าวออกมาว่า
“เจ้าหัวสายไหมตลกอะไรของเจ้านะ?!”
“ก็พวกท่านทะเลาะกันทำไมเล่า อีกอย่างหัวข้าไม่ใช่สายไหม!” เด็กสาวได้ยินดังนั้นก็อมลมขึ้นมาทันทีด้วยความโกรธ
“นั้น! เจ้ามันสายไหมพองลมชัดๆ!”โลกิกล่าวพร้อมกับเอื้อมมือมาหยิกแก้มนุ่มๆของวีนัส
“อ่อย อ้า อะ!”เด็กสาวพยายามจับมือของโลกิออกจากแก้มของตนแต่ก็ดูจะไม่เป็นผล นอกจากนั้นโลกิยังแสยะยิ้มออกมาอีกด้วย
“ข้าไม่ปล่อย”
“พวกเจ้าลืมข้าแล้วหรอ..”
เด็กหนุ่มผู้ถูกลืมได้แต่มองเด็กสาวและน้องชายของตนเองทะเลาะกันอย่างเพลียใจ พร้อมกับคิดในใจว่าพวกเจ้าเห็นข้าหรือไม่?
ธอร์คิดได้ดังนั้นก็กระโดดวนรอบเด็กสาวและน้องชายอย่างเรียกร้องความสนใจแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ธอร์ถอนหายใจเบาๆพร้อมกับวิ่งออกไปไล่จับผีเสื้อต่อ
‘ผีเสื้อข้ามาแล้วรอก่อนนะ!’
หลังจากธอร์วิ่งไปจับผีเสื้อสักพัก เด็กน้อยที่ทะเลาะกันอยู่ก็เลิกทะเลาะกันพอดี
วีนัสและโลกิเดินไปนอนเล่นกลางผืนหญ้าอย่างสบายตน โลกินอนมองฟ้าสักพักก็หยิบหนังสือมาอ่านต่อ
“โลกิ เจ้าอ่านอะไรนะ”
“แค่หนังสือด้านความคิดนิดหน่อย”
เด็กสาวกลิ้งไปข้างๆโลกิพร้อมชะโงกหน้าไปดูหนังสือที่โลกิอ่าน
โลกิเหลือบตามามองนิดหน่อยแล้วอ่านต่อ แต่เด็กสาวก็ทักขึ้นมา“เจ้าชอบอ่านอะไรพวกนี้หรอ”เด็กสาวเท้าคางมองหน้าโลกิพร้อมกับยิ้มออกมาเบาๆ
“ข้าก็แค่อ่านมาประดับความรู้ไม่เหมือนเจ้าวัวถึกนั้นหรอก”
“ข้าได้ยินนะ!” ธอร์ตะโกนมาจากที่ใดสักแห่ง เด็กสาวได้ยินเสียงธอร์ก็หัวเราะเบาๆ
“เจ้าถามทำไมละ”
“ข้าก็ชอบอ่านหนังสือ มากกว่าใช้กำลังนะ”เด็กสาวกล่าวประโยคแรกแล้วเอื้อมหน้าไปกระซิบกับโลกิเบาๆที่ประโยคหลัง
โลกิได้ยินอย่างนั้นก็ยิ้มออกมาเบาๆ
“ว่างๆข้าจะเอามาให้เจ้าอ่านนะ”
“เอาสิ”
เด็กสาวได้ยินโลกิกล่าวเช่นนั้นก็ยิ้มออกมาเบาๆพร้อมเอื้อมมือมาลูบหัวโลกิเล่น ฝ่ายชายก็ไม่ได้ว่าอะไรนอนอ่านหนังสือต่อไป
.
ฝ่ายบิดามารดาของทั้งคู่ที่คอยมองอยู่ไกลๆก็เอ่ยขึ้นมาอย่างขบขันว่า
“ข้าว่าข้าต้องจองลูกเจ้าเป็นสะใภ้ให้ลูกข้าแล้วล่ะ เจ้าว่าไง”
“ก็แล้วแต่ลูกข้า”
“โถ่ โอดินปล่อยไปตามเวลาเถอะ ถ้าสองคนนั้นคู่กันจริงยังไงก็ไม่พ้น”
“ถ้าเจ้าว่านั้นนะฟริกก้า”"คงมีแต่ผีเสื้อที่รักข้า"TWR.อยากตั้งชื่อตอนว่าพี่ธอร์กับฝูงผีเสื้อของเขา...ไว้อาลัยให้พี่ธอร์2วินาทีเชิญสงบนิ่งเจอกันพรุ่งนี้ตอนเย็น -.0%เรื่องแรกจ้า ยังไงก็ฝากเม้นฝากติดตามด้วยนะ .)มีอะไรติชมก็ว่ามาได้เลยจ้า#เปลี่ยนใจอัพวันนี้แทน -.100%complete /1:35AM 8/4/19
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
พี่ท้อยังไงก็เป็นพี่ท้อ 5555