ผิดไหม . . . ที่ทำไปแบบนั้น

เนื้อเรื่อง

ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่มีผู้ชายมาชอบ มามอบความรักให้
ซึ่งแน่นอนว่า . . . มันฟังดูแล้วเป็นเรื่องที่ดีไม่น่าจะมีอะไร
เพียงเเค่ . . . ฉันรับรักเขาคนนั้นคงจะพอ 
แต่ . . . ไม่ได้ง่ายอย่างนั้น 


ฉันคิดว่า . . . ความรักของคนเรา 
ต้องการส่วนประกอบหลายอย่าง
ไม่ใช่ว่ารักอย่างเดียว แล้วจะคบกันได้ตลอดไป
มันควรมีความเข้าใจความห่วงใย นิสัยที่เข้ากันได้ 
แต่เขาคนนั้น รักด้วยความหลง รักจนเกินความพอดี
รักจนฉันรู้สึกว่า . . . ตัวฉันขาดความเป็นส่วนตัว
เพื่อนๆ ก็เข้าใจผิดว่าเรารักกัน
แต่เป็นรักที่ฉัน รู้สึกอึดอัดกับมันเหลือเกิน . . .

ถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไร . . .
เพื่อนก็ไม่เข้าใจ ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกแบบนี้
ถ้าปล่อยเวลาให้ผ่านไป ฉันก็จะกลายเป็นผู้หญิง ที่เห็นแก่ตัวไปทุกวัน
ปล่อยให้ผู้ชายคนนั้นถลำลึกลงไป ในความว่างเปล่าของตัวฉัน
โดยใช่คำว่า เพื่อนบอกมาเรื่อย ๆ เพื่อไม่ให้เขาเสียใจ

แต่ดูเหมือนเขา . . . จะไม่เข้าใจอะไรเสียเลย
เขายังคงทำทุกอย่างทำให้ฉันรู้สึกดี
ต่ยิ่งทำมันก็ยิ่งไกลกันออกไปทุกที . . . โดยที่เขาไม่รู้ตัว

แล้วมาถึงวันนี้ . . . ฉันตัดสินใจ บอกความรู้สึกทั้งหมดที่ฉันมี
ฉันบอกว่า . . . ฉันไม่พร้อมที่จะมีรักกับเธอ
ฉันมีความสุขแล้วมากๆ กับเพื่อนและคนรอบข้างของฉัน
และอยากให้เรา กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
. . . จะดีกว่า การที่รักกันแบบแฟน
และฉัน . . . จะให้ความสนิทกันได้มากกว่านี้
แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจ และยังบอกว่าจะรอจนกว่าจะพร้อม
ฉันยกเหตุผลทั้งหมดมาบอก ด้วยเสียงที่เห็นใจและยอมรับในตัวเขา
แต่เขาก็ยังยืนยันคำเดิมว่า . . . จะรอ รอจนกว่าฉันจะพร้อม

เขาพูดคำ ๆ นี้มาพร้อมกับน้ำตาของผู้ชาย
ฉันเริ่มทำอะไรไม่ถูก . . .
ทั้งสงสาร กลุ้มใจ ความรู้สึกปนกันไปจนแยกไม่ออก
แต่ก็ต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเมื่อมาเจอเพื่อน ๆ ซึ่งมันทำยากนะ . . .
บอกเลยว่ายากมาก ๆ กับการที่ต้องเก็บความรู้สึกทั้งหมด  . . .
. . . แล้วฝืนยิ้มออกมาอย่างไม่มีอะไร

ฉันผิดหรือเปล่า? ที่ทำกับคนที่รักฉันด้วยความจริงใจ
กับคำที่ฉันพูดไป ฟังดูโง่นะ
ที่เจอกับผู้ชายดีๆขนาดนี้เเล้วปล่อยไป 
แต่ . . . ฉันไม่พร้อมจริง ๆ นี่นา . . .