คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Idol,Secret love l 01
chapter 1
“นาอึน นาอึน นาอึนอา ซนนาอึนนนนนนนนนนน” เสียงที่ดังยิ่งกว่าระฆังดังเข้าใกล้เธอมาเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอกระดิกตัวแม้แต่น้อยเลย
“ซนนาอึน เธอจะตื่นไม่ตื่น นี่พี่เรียกเธอมาสิบชาติได้แล้วนะ” เสียงของอึนจิดังอยู่ข้างหูนาอึน ทำให้เธอเริ่มกระดิกตัวมานิดนึง
“ย่าห์นาอึน เมื่อคืนเธอก็นอนพร้อมกับคนอื่น แต่ทำไมเวลาตื่นมันยากนักนะ” เสียงพูดยังคงบ่นไม่หยุด
“รู้แล้ว ออนนี ฉันกำลังจะลืมตาอยู่นี่ไง” และแล้วก็มีเสียงตอบรับ ช่วยทำให้อึนจิไม่เหมือนคนบ้าที่พูดอยู่คนเดียว
“รู้แล้วก็ลุกขึ้นได้แล้ว พี่จะได้ไปปลุกโบมต่อ” อึนจิพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนเพลีย ไม่ใช่นาอึนไม่สงสารอึนจิหรอกนะ แต่วันนี้มันหนาวกว่าทุกวันนี่นา ที่จริงก็เป็นคนตื่นยากอยู่แล้ว วันนี้ยิ่งตื่นยากเข้าไปใหญ่
“ค่า กำลังจะลุกอยู่นี่ไงง พี่ไปปลุกพี่โบมีต่อเถอะ รายนั้นยากกว่านาอึนตั้งเยอะ 5555 เดี๋ยวฉันไปอาบน้ำดีกว่า ลั่ลลา ลั้ลลา” นาอึนฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี
วันนี้เป็นวันที่เราต้องไป café เพื่ออัดรายการกับรุ่นพี่ 4minute เพราะฉะนั้นพี่อึนจิเลยกระหน่ำปลุกแบบนี้ละมั้ง ให้ตายเถอะ เมื่อกี้สาบานว่าฉันไม่ได้ยินเสียงพี่โบมีตกลงเตียงใช่ไหม 555 โอ๊ย ดีนะที่เมื่อกี้ลืมตาทัน วันนี้ถ้าอัดรายการเสร็จเราก็ว่างชวนฮายองไปกินเนื้อย่างดีไหม วันนี้ฉันอารมณ์ดีจริงจริงนะเนี่ย
หลังจากอัดรายการเสร็จ
“นาอึนพี่ไปก่อนนะ” เสียงพี่โบมีตะโกนมา
“ค่า กินให้อร่อยนะคะ” ฉันโค้งให้รุ่นพี่ 4minute แล้วก็พี่พี่ ฮยอนอาออนนี่ชวนพี่โบมีกับพี่อึนจิไปกินข้าวกัน ฮายองก็ไปส่งนัมจูซื้อเสื้อ พี่โชรงไม่สบายกลับหอไปแล้ว ตอนนี้ฉันก็โดดเดี่ยวเลยอะดิ แล้วฉันจะเอายังไงกลับชีวิตดีเนี่ย โทรชวนใครไปกินเนื้อย่างดีนะ คริสตัลมันจะว่างไหมอ่า
หอ EXO
“จงอิน จงอิน แกทำอะไรอยู่ ออกไปหาไรกินกัน”
“แกเห็นไหม ว่าฉันนอนอยู่ โทรสั่งไรมากินดิ” เสียงไคตอบรับ น้ำเสียงอ้อนนั่น
“ฉันอยากออกไปเดินเล่นนี่นา เซฮุน เซฮุนนา นา นา นา ไปกินข้าวข้างนอกกันเถอะ” เสียงนั่นก็เปลี่ยนเป้าหมายไปที่เซฮุนที่นั่งอยู่ข้างๆ
“เทา แกจะออกไปข้างนอก ทุกครั้งที่ว่างเลยรึไง ข้างนอกวุ่นวายจะตาย” เซฮุนตอบพร้อมทำหน้าหงุดหงิด
“ใช่ๆๆ ข้างนอกทั้งหนาว คนก็เยอะ เดินก็ลำบาก เนอะๆ เซฮุน” เสียงไคตอกย้ำ สมน้ำหน้าเทาที่เซฮุนไม่เห็นด้วย
“นี่ตกลงแกจะไม่ไปกับฉันหรอ ?” เสียงเทาเริ่มอ่อนลง เพื่อเพิ่มความน่าสงสาร เทารู้ว่าทุกคนต้องยอมน้ำเสียงอ้อนของเขาอยู่แล้ว เพราะเขาใช้ทุกครั้ง ทุกคนก็ยอมเขาหมด 5555
“ไปก็ไปดิ ฉันละเกลียดน้ำเสียงแบบนี้ของแกจริงจริง ชวนชานยอลไปด้วยดิ ฉันแต่งตัวแปป” สุดท้ายเซฮุนก็ต้องออกไป ที่จริงเขาก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก ถ้าไปร้านที่เงียบไม่วุ่นวาย ดีกว่าอยู่แต่ในหอนี่ซะอีก
และแล้วสามหนุ่มก็ตกลงปลงใจ กอดคอกันออกหอ พร้อมมีเสียงตะโกนของไคให้ซื้อไก่ทอดเข้ามาด้วย สามหนุ่มได้แต่ทำไม่รู้ไม่ชี้ เดินผิวปาก อารมณ์ดี ก็พวกเขามันอยู่ช่วงวัยรุ่นก็ต้องชอบออกมาเที่ยวกันอย่างนี้อยู่แล้ว โดยเฉพาะชานยอล ที่ไม่ต้องเอ่ยปากชวน เขาก็พร้อมออกมาด้วยอยู่แล้ว
“สรุปไปไหนดี” เสียงชานยอลถามอย่างอารมณ์ดี
“ไปฮงแดดีมะ ฉันอยากกินเนื้อย่าง ไปร้านประจำของเรากัน” เสียงที่กระตือรือร้นของเทาตอบไปอย่างรวดเร็ว
“ก็ดีนะ ฉันก็เริ่มหิวไป ไปกันเถอะ” เสียงเรียบของเซฮุนตอบเทาไป
ด้านของนาอึน
“ซูจอง แกอยู่ไหน ไปกินเนื้อย่างกัน ฉันหิวมากเลย” ฉันพูดไปอย่างรวดเร็วเมื่อมีคนรับโทรศัพท์
“ฉันอยู่ฮงแดอะ เพิ่งถ่ายละครเสร็จ มากินที่ฮงแดปะละ เดี๋ยวฉันจะรออยู่แถวนี้”
“เย่ ฉันโชคดีชะมัด นึกว่าแกจะไม่ว่าง แล้วฉันต้องไปนั่งกินเนื้อย่างคนเดียวซะแล้ว” โชคดีจริงวุ้ยวันนนี้นาอึนเอ้ย
“โอเค รีบๆมาละกัน”
“โอเคค่า”
“ซูจอง ซูจอง ทางนี้” ฉันเรียกซูจองออกไปเสียงดังอย่างลืมตัว ทุกคนข้างๆหันมามองกันหมด ให้ตายเถอะ ฉันไม่อยากเป็นที่สนใจตอนที่ฉันกำลังหิวแบบนี้นะ ฉันได้ก้มหน้ากดหมวกที่ใส่มาลงต่ำๆ ดีที่ตะโกนว่าซูจองออกไป ถ้าตะโกนว่าคริสตัลนี่มีหวังไม่ได้กินเนื้อย่างกันพอดี
“เฮ้ เบาๆหน่อยสิ ยัยบ้านี่ เดี๋ยวแกจะไม่กินอะไรเลยนะ” เสียงซูจองเอ็ดเพื่อนสาวที่เสียงดัง
“รู้แล้วน่า ลืมตัวเฉยๆ ไปหาร้านนั่งกินกันเถอะ ฉันหิวมากเลยแก ทั้งวันได้กินแค่กาแฟเอง น่าสงสารปะละ” ฉันทำเสียงอ้อนใส่ซูจองหวังให้มันสงสาร 5555 เราเป็นเพื่อนกันเพราะเคยออกรายการด้วยกัน ซูจองที่บุคลิกเงียบๆ แต่ที่จริงแล้วก็เฉยๆ แค่เป็นคนที่ประหยัดคำพูดแค่นั้น ซึ่งต่างกับฉันที่ด้านหน้าเป็นไอดอลนางฟ้าแสนบริสุทธิ์นั่น ที่จริงฉันอยากจะบอกแทบตายว่าฉันเป็นนางฟ้าได้ฉันก็เป็นแม่มดได้เหมือนกัน เราสองคนเดินหาร้านไปเรื่อยๆ เพราะฉันไม่เคยมากินร้านเนื้อย่างที่ฮงแดเลย สุดท้ายเราก็จบลงด้วยร้านสุดท้ายของซอย คือขี้เกียจเดินกลับไปแล้วไง ร้านนี้ค่อนข้างเงียบและเป็นส่วนตัว ซึ่งมันก็ดีกับเรา
“เอาเนื้อสามที่เลยคะป้า” ฉันสั่งไปแทบจะไม่คิด
“แกแน่ใจนะว่าจะกินหมด” เสียงซูจองขัดขึ้น
“เถอะน่า แล้วก็โค้กด้วยนะคะ” เพราะวันนี้ฉันอารมณ์ดีที่ได้พักมั้ง มันเลยทำให้ทุกอย่างมันดูดีไปหมด ขนาดฉันนั่งมองหน้าซูจองฉันยังว่ามันสวยกว่าพี่มันซะอีก เพราะทุกครั้งฉันว่าพี่เจสสวยกว่ามันตั้งเยอะ สงสัยเมื่อคืนพี่อึนจิต้องเอาอะไรให้ฉันกินแน่นอนเลย ทำให้วันนี้อะไรก็ดูดีไปหมด
“เฮ้ยย เข้ามาดิ่” เสียงผู้ชายดังขึ้นที่หน้าประตู ทำให้ฉันกับซูจองเงยหน้าขึ้น รู้ไหมว่าฉันเห็นใคร นี่มันพวกเอ็กโซนิ โซลมันกลมขนาดที่พวกเราเจอกันง่ายขนาดนี้เลยเหรอ แล้วชานยอลก็เดินเข้ามาใกล้กับโต๊ะเราเข้าเรื่อยๆ
“หวัดดีคริสตัล หวัดดีนาอึน” ชานยอลเดินเข้ามาทักพวกเรา ยัยคริสตัลส่งยิ้มให้ชานยอล เทาและเซฮุน ตามลำดับที่พวกเขาเดินเข้ามา แล้วฉันต้องทำยังไงละเนี่ย
ความคิดเห็น