คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : มืดมน มืดมนและเลวร้าย
เช้าวันหนึ่งที่สุดแสนจะสดใสสำหรับใครบางคนแต่มันมืดมนสำหรับฉัน
"ลูกจํา พ่อ/ลูกจํา แม่ มีอะไรจะบอกลูกจ๊ะ"
ตอนนี้ชั้นกำลังเห็นพ่อแม่กำลังทำสายตาปิ้งๆๆใส่ฉันอยู่ซึ่งมันอุบาตมาก
"มีอะไรค่ะพ่อ/แม่"
-*-โอ้มันช่างอิมพาสซิเบิลปกติไม่เคยเห็นพูดแบบนี้เลย
"ลูกต้องสัญญาก่อนว่าลูกจะไม่กินตับพ่อกับแม่"
"นี่แม่ว่าหนูเป็นปอบหรือไงฮะ"
"แหะๆๆเปล่าจะลูก โอเคแม่จะบอกว่า ฮืด ฮืด"
ดูแม่ฉันทำยังกับจะโดนใครเชีอดซะงั้นแหละ
"เอ่อ พ่อกับแม่กับแม่ได้รางวัลไปเที่ยวรอบโลกฟรีอะพ่อกับแม่ก็เลยจะฝากลูกใว้ที่บ้านของเพื่อนแม่นะ"
"อ๋อฝา.อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกพ่อกับแม่จะบ้ารึไง"
"ไม่บ้าลูกเอาน่าไปแป๊บเดียวเดี๋ยวก็กลับ"
"แป๊บเดียวแม่นะมันรอบโลกเลยนะ แล้วนี่พ่อกับแม่จะกลับมาเมื่อไร"
">.<เอ่อไม่มีกำหนดจะกลับลูก"
"นี่หลอแป๊ปเดียวของแม่นะห๊า แล้วเอาหนูไปฝากกบเพื่อนแม่ได้ไงเนี่ย แล้วนี่บ้านเพื่อนแม่อยูที่ไหนล่ะ"
"อยู่บนภูเขานะจ่ะลูกเอ้อแม่ลืมบอกที่นั่นมีเพื่อนลูกด้วยนะ"
"เพื่อนหนูใครค่ะแม่ -*-"
" *U*ก็ลิงภูเขาไงจ๊ะลูก"
โถดูแม่ชั้นทำหน้าใสซื่อบริสุทธิ์มากๆๆ
"แม่อยากโดนบีบคอมากใช่ไหมค่ะแม่"
"เอ่อT_Tเอ่อเกรงใจนะลูกฮิฮิ"
เฮ้อพ่อนิเอาทำเป็นภรรยาได้ไงเนี่ย ปัญญาอ่อนจิงๆแม่ชั้น
"แล้วนี่พ่อกับแม่จะไปเมื่อไรอ่ะ"
"พรุ่งนี้จะลูก/พรุ่งนี้จะลูก"
"ปุด ปุดเดือดแล้วน๊ะพ่อแม่ตายส้าอ๊ากกกกกกกกกกกกกกก"
โอ้สอรี่ๆพอดีไอไม่ว่างเลยไม่ไดมาลงขอโทษจิงๆน่ะอากงอาม่าทั้งหลาย
เดี๋ยวไอมาแต่งต่อทีหลังเด้อ
ความคิดเห็น