คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : รอได้เพื่อนาย15
อาาศเวลาเ้าที่แสนสใส วอาทิย์บิ้มรับวันใหม่แห่บ้านูู นั่นเป็นสัาว่าวันใหม่ไ้เริ่มึ้นแล้ว เหล่าบันาสมาิในุนัเรียน นัศึษาลมานั่รอรับประทานอาหารเ้าันที่ห้อรับประทานอาหาร
"วันนี้ลับบ้านอนสามโมร ห้ามถเล ถไลที่ไหนนะ" ลีทึำับ
"รับ/ฮะ" ทุนอบพร้อมัน
"อืม ั้น็รีบๆทานะ ฮยอแ" ลีทึหันไปบอทุน่อนะหันไปเรียฮยอแที่นั่อยู่้าๆ
"ฮะ"
"เป็นไรมั้ยหน้าีๆ" ลีทึถาม้วยวามเป็นห่ว
"ผมปวหัว"
"มามั้ย" ลีทึถามอี ฮันยอหยุทานอาหารแล้วใ้มือทาบที่หน้าผาฮยอแ
"มาฮะ"
"ัวร้อนนานี้ไปเรียนไหวมั้ย" ฮันยอถาม
"ไม่รู้สิฮะ"
"หยุวันนึีว่านะ สีหน้านายูไม่ีเลย" ฮีอลบอ
"ใ่ ทาน้าวแล้วไปนอนะนะ" ลีทึบเบาๆที่ไหล่ฮยอแ
"ผมทานไม่ลอ่ะฮะ"
"ทำไมล่ะ ั้น็ื่มน้ำะหน่อยแล้วัน" ฮีอลบอ
"ผมื่มไม่ลหรอฮะ ผมไม่อยาทานอะไรเลย" ฮยอแพู้วยน้ำเสียึมๆ
"แย่แล้วนายเป็นไรมารึเปล่าเนี่ย" เฮถามึ้นบ้า
"ไปหาหมอมั้ย" อมินถาม
"รอู่อน ถ้าวันนี้แย่ล่อยไปแล้วัน" ฮยอแบอทุน
"ั้นเี๋ยวันพาฮยอแไปพัผ่อนแล้วัน" ฮีอลอ้อมไปพยุฮยอแึ้นห้อไปโยมีฮันยอเินามไป้วย
ที่ห้อฮยอแ
"เี๋ยวันไปรอ้านอนะฮันยอ" ฮีอลเินออไปนอห้อปล่อยให้ฮยอแับฮันยออยู่ันามลำพั
"พี่ฮันไปเรียนเถอะ ผมอยู่ไ้"
"ะให้พี่ทิ้นายไว้อย่านี้ไ้ไ" ฮันยอย่อัวลนั่้าๆฮยอแที่นอนอยู่บนเีย
"พี่อย่าทำแบบนี้สิ"
"พี่เป็นห่วนายมารู้มั้ย" มือหนาวามือบามาุมไว้
"ผมรู้ฮะ"
"พี่ะรีบลับแล้วัน"
"ฮะ"
"พี่ลับมานาย้อหายนะ"
"ฮะ พี่ไปไ้แล้ว พี่้อไปส่นอื่นอีนะ"
"อืม พัผ่อนมาๆนะ"
"ฮะ" ฮันยอเินออไปาห้อเียบและไม่ลืมที่ะไปำับฮีอลเรื่อูแลฮยอแ
"ฝา้วยนะฮีอล"
"ไม่้อห่ว เี๋ยวันูฮยอแให้"
"ันะโทรถามอาารฮยอแเป็นระยะนะ"
"อืม ไปไ้แล้ว" ฮันยอและีวอนทำหน้าที่ับรถไปส่น้อๆและัวเอไปเรียนเหมือนเ่นเย เว้นแ่ีวอนและฮีอล้วยเหุผลที่พูไปแล้วว่าพึ่ลับเาหลียัไม่ไ้ัารเรื่อเรียน เท่าับว่าวันนี้มี ฮยอแ ฮีอล้ละีวอนที่อยู่บ้าน วันนี้ทุนไปเรียน้วยวามเป็นห่วฮยอแโยเพาะฮันยอที่ไม่เป็นอันเรียนเลย
"ฮยอแเป็นไบ้า" ฮีอลเินเ้ามาถามไถ่อาารอนที่นอนอยู่บนเีย
"ผม อุ๊บ" ฮยอแวิ่เ้าห้อน้ำไป่อนที่ะไ้พูอะไร โยมีฮีอลวิ่ามไปู
"เป็นอะไร"
"อวๆๆๆๆๆๆๆๆ" ฮยอแระหน่ำอวออมาแบบเป็นุ
"่อยๆนะ" มือบาลูบไปที่หลัเพื่อ่วยให้ระบายออไ้ีึ้น
"แฮๆ" ฮยอแหายใถี่ ่อนะล้มลไปนอนออยู่ับพื้นอย่าหมสิ
"ฮยอแ!!! ีวอนๆมานี่ที" ฮีอละโนเรียีวอน เ้าอื่อรีบวิ่เ้ามา้วยวามใ
"มีไรฮีอล"
"ฮยอแเป็นลม พาไปโรพยาบาลีว่า"
"อืม" ีวอน้อนัวฮยอแึ้นและเินรไปยัรถสปอร์ันหรูอีวอน
"ีวอนับไปเร็วๆนะ ันะโทรบอฮันยอ"
"ไม่ๆ โทรบอพี่ลีทึ"
"ทำไม?"
"เี๋ยวไอฮันมัน็วู่วามอี"
"โอเ" ฮีอล่อสายถึลีทึทันที
"ฮัลโหล พี่ลีทึ" ฮีอลรอเสียใส่โทรศัพท์ไปแบบลวๆ
//มีไรฮีอล ว่าแ่ฮยอแเป็นไบ้า//
"ฮยอแอวนเป็นลมไปน่ะฮะ ผมำลัพาไปส่โรพยาบาลฮะ"
//อะไรนะ!!! แล้วอนนี้เป็นไบ้า//
"ัวร้อนี๋เลย อว ไอนเ็บหน้าอ เ็บอ ปวหัวมาผมให้ทานยา็ไม่หาย แถมยับ่นว่าปวามัวอีฮะ" ฮีอลเล่าอาารทั้หมให้ลีทึฟั
//เมื่อเ้า็บอว่าทานอะไรไม่ล เป็นไ้หวัให่รึเปล่า พาไปหาหมอ่วนเลยนะ//
"ถึโรพยาบาลแล้วฮะพี่"
//อืมๆ แล้วนี่มีใรรู้รึยั//
"ยัฮะ"
//ีแล้ว เี๋ยวเลิเรียนพี่โทรบอทุนให้เอ//
"ฮะ แ่นี้นะฮะเี๋ยวผมไปูฮยอแ่อน"
//อืม ิ๊//
"นไ้เป็นอะไรมาะ" หมที่รวฮยอแถาม
"ปวหัวมาแม้ินยาพาราเามอล็ยัไม่ีึ้นนั เบื่ออาหารอย่ามา ไม่อยาินอะไรเลย น้ำ็ไม่อยาื่มเหนื่อย อ่อนเพลียและปวเมื่อยล้ามเนื้อมา ไอแล้วเหนื่อย หรือไอแล้วเ็บเพาะที่ ไอแล้วเ็บหน้าอ มีอาารอาเียนฮะ" ฮีอลเล่าอาารทั้หมให้หมอฟั
"เป็นมานานรึยัะ"
"พึ่เป็นฮะ"
"ไ้ึ้นสูมานะะ หมอ้อให้นอนโรพยาบาล่อนเพื่อรอูอาาร่อไปนะะ"
"ฮะ"
ที่ห้อพัฟื้น
"อื้อ" ร่าบาในุนป่วย่อยๆปลือาึ้นเล็น้อย
"ฮยอแ ฟื้นแล้วหรอเป็นไบ้า"
"ปวหัว"
"ให้พี่ามหมอมั้ย"
"หมอ?" ูเหมือนฮยอแะยัไม่รู้ว่าอยู่ที่โรพยาบาล
"นายเป็นลมพี่เลยพามาโรพยาบาล"
"แล้วพี่ฮันล่ะฮะ" ฮยอแวาสายามอไปทั่วห้อ
"พี่ยัไม่ไ้บอเ้าว่านายอยู่นี่"
"ีแล้วฮะ" ฮยอแมีสีหน้าสลลเล็น้อย
"นายพัผ่อนเยอะๆ หลับัื่นรับรอื่นมาอีทีนายะเห็นฮันยอ" ีวอนที่นั่เียบมานานพูพลาปลอบเพราะเ้ารู้ว่าฮยอแเสียใที่ื่นมาแล้วไม่เห็นฮันยอ ฮยอแนอนหลับามที่ีวอนบอเพราะหวัว่าื่นมาะเห็นนที่เ้ารัที่สุอยู่รหน้า
เวลา 15:10 น.
"ฮยอแ" ฮันยอวิ่เ้ามาในห้อที่มีฮีอลและีวอนนั่เฝ้าฮยอแอยู่้วยวามระวนระวายใ
"ู่ว์" ฮีอลทำเสียห้าม ฮันยอพยัหน้ารับ
"ฮีอลไปเถอะ" ีวอนับมือบาเินออไปนอห้อเพราะไม่อยาเป็น ..
"อื้อ" ร่าบายับัวและปลือาึ้นทีละนิ
"ฮยอแ" มือหนาว้ามือบามาุมไว้แน่น
"พี่ฮันๆ ริๆ้วย" ฮยอแโผล่เ้าอฮันยอ้วยวามีใ เวลานี้นที่เ้า้อารที่สุมาอยู่รนี้แล้ว //เอามานี่ ฮัลโหล นี่พี่เยอนหน้าาีนะ รไหน!!!// เยอพูทัทาย่อนะาม้วยเสียั้านอสมาิในว
//พอเลยพวนาย หายเร็วๆนะฮยอแ บาย ิ๊// ลีทึพูับท เพราะืนปล่อยให้พวนั้นพูฮยอแ้ออาารทรุลแน่
"เห็นมั้ย ทุนเ้าห่วนายนะ"
"ฮะ" ใ่แล้ว อบุทุนมานะฮะที่เป็นำลัใให้ผม ผมสัาว่าะรีบๆหาย ผมะลับไปเป็นนเิมอทุนฮะ
*****************************************************************************************
รบนะะ
ในอนที่15นี้ ไรเอร์เอาเรื่อริมาเลย
ทุนรู้ว่าอนนี้ไ่อเราป่วยเป็นไ้หวัให่สายพันธุ์ใหม่ 2009
มาร่วมส่ำลัใให้ไ่น้อยหายไวๆนะะ
http://my.dek-d.com/janjapan/blog/?blog_id=10055005
"เป็นไบ้านเ่" มือหนาลูบไปมาที่ผมนุ่มอนัวเล็ในอ้อมอ
"ผมอยาลับบ้าน"
"นายป่วยอยู่นะ ยัลับไม่ไ้"
"ผมไม่อยาอยู่ที่นี่" ฮยอแลายอ้อมอออาฮันยอแล้วับมือทั้สอ้าอนัวสูไว้
"ฮยอแ"
"ฮะ"
"นายรัพี่มั้ย"
"รัฮะ รัมา้วย"
"นายรู้ใ่มั้ยว่าพี่รันายยิ่ว่า" ฮยอแพยัหน้า ฮันยอึร่าเล็เ้ามา อ
"นาย้อรัษาัวให้หาย พี่ลีทึ ฮีอล เยอ ัอิน ิน อมิน เฮ ีวอน เรียวอุ ิบอม ยูฮยอน แล้ว็พี่ ทุนเป็นห่วนายนะ"
"ผมอโทษที่ทำให้ทุนเป็นห่วฮะ"
"นาย้อไถ่โทษโยารรีบๆหาย"
"ฮะ"
"วันนี้พี่ะอยู่ับนายนะ"
"แ่วันนี้มี้อมรั้แรนะฮะ"
"นาย็รู้ พี่น่ะเ่ะาย เพราะวันนี้เป็นวัน้อมวันแรทุนเลยไม่ไ้มาเยี่ยมนาย นายเ้าใพวเ้านะ"
"ฮะ"
๊อๆ
"เิรับ" ฮันยอะโนออไปนอประู
"หมออรวเลือหน่อยนะะ" หมอเินมาพร้อมับพยาบาลและเรื่อมือ่าๆที่ทำให้ฮยอแลัว
"ะ รวเลือหรอฮะ"
"่ะ ไม่้อลัวนะะ พี่ายุ็อยู่รนี้ริมั้ยะ" หมอไม่พูเปล่ายื่นมาไปับมือฮันยอ ไม่รู้อะไระแล้วไ่ป่วยเวลาหึมันแรนาไหน
"ผัวฮะ! ไม่ใ่พี่าย" ฮึ ให้มันรู้ะบ้าว่าอๆใร ฮันยอูะอึ้ๆเล็น้อย โอ้แม้เ้าไ่หึแรว๊!!!!
"อะ อ๋อหรอะ"
"ใ่ฮะ มีไระถามอีมั้ยฮะ"
"เออ ุื่ออะไรหรอะ" หมอยัไม่เลิ่ายๆ
"ฮัน..."
"มิทราบว่าะอยารู้ื่อ 'ผัว' ผมไปทำไมฮะ" ไม่เลิใ่มั้ย อย่าหาว่าฮยอไม่เือน!!!!!!!!!!
"ือมันเป็น้อมูลที่ทาเรา้อทราบน่ะ่ะ ว่าแ่มีเบอร์มือถือมั้ยะเผื่อะไุ้ยันเป็นาร 'ส่วนัว' "
"อะ.."
"มีแ่เบอร์รอเท้าะเอามั้ย!!!" เริ่มเือแล้วนะ ฮยอแไม่เปิโอาสให้ฮันยอพูเลย
"ไม่ีว่า่ะ" หมอเาะเลือฮยอแไปรวเพื่อหาสาเหุว่าฮยอแเป็นอะไรันแน่
"เสร็แล้วนะะ หมอไปนะ่ะ บาย"
"ไปไลๆเลยฮะ"
"ฮยอแ" ฮันยอเรียปนำหนิ
"ฮันยอ!!!" สิำหนิอริ
"รับ"
"เียบ!!!"
"รับๆ"
เ้าอเบอร์นี้มีผัวแล้วโว้ย ใรล้าแะเมีย_ๆะเอาระเบิไปปาบ้านมึ_
เสียโทรศัพท์ฮยอแัึ้น
"ฮัลโหล"
//ฮยอแเป็นไบ้า๊ะ// รีเอร์สุสวยถาม้วยวามเป็นห่ว
"็..."
//ฮัลโหลๆ ฮยอแเป็นไบ้า// ยัไม่ทันที่ะพูอะไรลับไปเฮ็สวนึ้นมาะ่อน
"เออ....."
//โหลๆ นี่อมินนะ เป็นไบ้าฮึๆ//
"อ้อ..."
//พูบ้าิ โหลๆนี่เรียวอุสุหล่อนะ แหวะ// เสียเรียวอุพูาม้วยเสียอวอสมาินอื่น
//แหวะไร พูวามริ//
ความคิดเห็น