ยัยน่ารักขอลองรักเจ้าชายเย็นชา

ลำดับตอนที่ #1 : เตรียมไปเกาหลี!

                   

       หนมหวาน                                             แฝดพีพี

ว้าว  อากาศสดใสจัง วันนี้แล้วสินะที่ฉันจะได้ไปเรียนที่เกาหลี อ๊ายยยย>< ตื่นเต้นๆๆๆๆ

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก หนมหวาน  ตื่นรึยังลูก วันนี้ลูกกับเจ้าพีไปขึ้นเครื่องนะ”

“ตื่นแล้วค่ะแม่  หนูกำลังเช็คกระเป๋าอยู่ค่ะ” อ่า เกาหลีจ๋าเราใกล้กันแล้วน้า

“แล้วของเรียบร้อยหมดรึยังหม่าม๊าจะได้ให้ลุงเติมเข้ามาขนลง” กระเป๋าเสื้อผ้า รองเท่า บลาๆๆ

“เสร็จแล้วค่ะ  เดี๋ยวหนูจะลงไปแล้วค่ะ” เฮ้อ ทำไมฉันขนไปเยอะจังเนี้ย กว่าจะเสร็จ

“เสร็จแล้วก็ตามลงไปกินข้าวนะจ๊ะ คุณพ่อกับตาพีกำลังรอหนูอยู่นะจ๊ะ”

“ค๊า” อิอิอิ เกาหลีจ๋า

 

…………………………………………….

 

ที่โต๊ะอาหาร

“มาแล้วค้า” พ่อกับแม่ไปไหนเนี้ยเห็นแต่พีนั่งมองทำหน้ากวนประสาท

“กว่าจะลงมาได้นะยัยเตี้ย ชักช้าจริงๆ” ฮึ้ย  กรอดๆเตี้ยงั้นเหรอ ยอมม่ายยได้

“เค้าไม่ได้เตี้ยสักหน่อยอย่ามาว่าเค้า เดี๋ยวเค้าก็สูงเหมือนพีนั่นแหละ” ToT โฮ เกิดมาสูงแค่ 158 จะสูงอีกนิดก็ไม่ได้ สวรรค์ใจร้าย แล้วดูสิพี่ๆฉันสิสูงตั้ง180ขึ้นขนาดนายพีเป็นแฝดกันยังสูงตั้ง182แหนะ โฮ ทำไมฉันเตี้ยอย่างนี้ เอาความสูงมาแบ่งกันบ้างเซ่

“แล้วตอนไหนจะสูงล่ะยัยเตี้ย” กร๊าซซซซซซ

“เดี๋ยวก็สูงย่ะ ตอนนี้เค้ายังเด็กอยู่ยังไม่โตซะหน่อย” เดี๋ยวเถอะ

“เฮอะ อายุก็16เท่ากันฉันยังสูงกว่าเลย เธอคงไม่สูงแล้วล่ะม้าง~” หน่อย

งับ  นี่แน่ะ เถียงไม่สูงต้องกัด

อ๊ากกกกก “ มันเจ็บนะยัยบ๊อง เป็นหมารึไงกัดอยู่ได้” ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้า

“ เดียวเถอะ” ตายแน่เลย

“เล่นอะไรกันจ๊ะเด็กๆ มากินข้าวได้แล้วจ๊ะ” รอดแล้ว แม่มาทันเวลาพอดี อิอิอิ

“แม่ขา หนมหวานหิวข้าวจังเลย” รีบวิ่งไปประจบทันทีทันไร

“แม่ ยัยนี่กัดผมฮะ ทำผิดแล้วยังไปประจบอีก ยัยขี้ประจบ” ชิๆ ช่วยไม่ได้นี่นา ต้องปลอดภัยไว้ก่อน

“ก็พีว่าหนูก่อนหนิ แถมจะตีหนูด้วย หนูก็เลยสู้” แบร่ๆๆๆ :P

“ ยัย” ฮิๆๆๆ

“เอาล่ะๆๆ อย่าทะเลาะกัน พีลูกก็อย่าชอบแกล้งน้องสิ” พ่อมาแล้ว ฮ่าๆๆๆ พ่อรักฉันจะตาย

“ไปนั่งกินข้าวไป แล้วนี่ไปอยู่เกาหลีไม่ตีกันตายเลยเหรอเดี๋ยวพ่อต้องโทรไปบอกตาพีทห้ามทัพ” ตาพีทที่ว่าก็คือพี่ชายคนโตฉันเองอายุ18ปี และมีพี่ฝาแฝดอีกคือพี่พลาสเตอร์ กับพี่พาสต้าอายุ17ปี หนีน้องไปเรียนที่เกาหลีตั้งหลายปี จะมาก็แต่ปิดเทอม แต่ยังดีคิดถึงน้องเอาของฝากมาให้เยอะแยะเล้ย

“เอาล่ะกินข้าวซะเดี๋ยวเตรียมขึ้นเครื่อง”  กินข้าวตุนดีกว่าเดี๋ยวหิว และทำสงครามประสาทกับแฝดตัวเองอย่างลับๆ พีถึงแม้จะชอบแกล้งฉันแต่เค้าก็ทั้งรักทั้งหวงฉันมากไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายฉันได้ ยกเว้น ตัวมันเอง

ก็ฉันเป็นลูกผู้หญิงคนเดียวนอกนั้นเป็นพี่ชายหมดทำไงได้ พี่ๆทุกคนเลยรุมรักรุมเอาใจแต่ฉัน