คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : ตัดขาด
เมื่อ2ปีก่อน ณ สหรัฐอเมริกา
“ชานยอล .. เราเลิกกันเถอะ”
น้ำเสียงหวานกล่าวออกมาด้วยใบหน้านิ่งเงียบ แววตามันช่างเยือกเย็นอย่างเห็นได้ชัด การกระทำนี้ทำเอาชานยอลที่กำลังทานอาหารอยู่ สำลักอาหารออกมาอยุ่ในจานดังเดิม
ใบหน้าหล่อคมจ้องมองที่ใบหน้าหวานด้วยความงุนงง ทั้งๆที่พวกเขารักกันมากขนาดนี้ทำไมร่างบางถึงพูดออกมาอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร ตั้งแต่มาเรียนที่อเมริกามา ชานยอลไม่เคยคบใครเลยนอกจากแบคฮยอนเพียงคนเดียว
“ที่นายนัดฉันออกมากินข้าวเพราะเหตุนี้เองซินะ .. นายล้อฉันเล่นใช่ไหมเนี่ย!”
ชานยอลพยายามฝืนยิ้มกับสิ่งที่ได้ยิน แววตาคมมองประสานเข้าไปนัยน์ตาสีสวยแล้วก็พบเพียงความเย็นชาและความว่างเปล่าเท่านั้น .. ชานยอลยอมรับว่าตลอดเวลาที่คบกันชานยอลไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากแบคฮยอนเลยสักนิด
“ฉันไม่ได้ล้อเล่น ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันทำไปเพราะแก้แค้นเท่านั้น”
“หมายความว่าไง!!”
“ครอบครัวนายทำให้ครอบครัวฉันล้มละลาย!! ฉันได้ทุนมาเรียนที่อเมริกาจากบริษัทของเพื่อนคุณพ่อฉัน ฉันเลยมาเจอนายไง .. ฉันแค้นตระกูลนายมาก!!”
“บะ แบคฮยอน .. เรามาก้าวข้ามปัญหาไปด้วยกันเถอะนะ”
“ไปบอกพ่อนายเถอะ ปาร์ค ชานยอลตลอดเวลาที่ฉันอยุ่กับนาย ฉันอึดอัดจนอยากอ้วก ขยะแขยงตัวนายเต็มทน”
ร่างบางลุกขึ้นพรวด แล้วเดินออกจากร้านอาหารหรูหรา ทิ้งให้ร่างสูงนั่งอึ้งกับเหตุการณ์ที่พึ่งได้ยินมา ยอมรับว่าชานยอลรู้ทุกอย่างว่าพ่อของตนทำอะไรไว้ เขาคิดมาเสมอว่าแบคฮยอนไม่รู้เรื่องนี้
ตลอดเวลาที่คบกับแบคฮยอน ชานยอลให้เกียรติแบคฮยอนทุกอย่างแม้แต่จูบยังไม่เคยเลย .. เขาอยากไถ่โทษในสิ่งที่พ่อได้ทำลงไป .. ชานยอลนั้นหลงรักแบคฮยอนหมดหัวใจ แต่ดูเหมือนร่างบางจะไม่ต้องการความรักจากเขาสักนิด
“แบคฮยอน!! ฟังฉันก่อน ฉันจะบอกให้พ่อคืนบริษัทของตระกูลบยอนให้กับนายได้โปรด ..อย่าไปจากฉัน”
เมื่อร่างบางมีท่าทีจะลุกหนี ร่างสูงจึงรีบคว้าข้อมือบางเอาไว้ เพราะต้องการอธิบายให้แบคฮยอนเข้าใจตน ร่างสูงยอมทุกอย่างถ้าร่างบางต้องการอะไร แต่ร่างสูงเองก็ต้องการเพียงอย่างเดียวคือ อย่าทิ้งเขาไป
“พ่อกับแม่ฉันตรอมใจตายเพราะตระกูลนาย!! คิดหรอว่าฉันจะให้อภัยนาย นายมันก็แค่เครื่องมือในการแก้แค้นของฉันเท่านั้น ทำไมโกรธฉันหรอ?? หึหึ ฉันผลาญเงินนายไปเยอะเลยซินะ ”
“...ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีนาย..”
รอยยิ้มอันน่าสะพรึงกระตุกขึ้นมาจากริมฝีปากบาง มือเล็กสะบัดข้อมือให้หลุดจากมือใหญ่ก่อนที่จะสะบัดตัวเดินหนีไปอย่างไร้เยื่อใย
………………………………………………………….
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาชานยอลก็ทำตัวไร้ค่าเป็นไอ้ขี้เมาไปวันๆเวลาพบเจอแบคฮยอนที่มหาลัยชานยอลก็พยายามจะเดินเข้าไปปรับความเข้าใจแต่กลับเจอแบคฮยอนไล่อย่างกับหมูกับหมา ชานยอลรักแบคฮยอนมากชนิดว่ายอมตายแทนได้เลย
เมื่อแบคฮยอนปฎิเสธตน .. ชีวิตนี้ก็ไม่รู้จะอยู่เพื่อใคร
เชือด!!
ร่างสูงตัดสินใจกรีดข้อมือของตนในห้องนอน โชคดีที่เพื่อนเข้ามาเห็นเสียก่อนทำให้เอาตัวส่งโรงพยาบาลทัน เสียงเลือดไหลหยดเป็นทางเสียงนี้ช่างฝังลงไปในจิตใจของร่างสูงเสียเหลือเกิน
ตั้งแต่ชานยอลเข้าโรงพยาบาลมา มีเพื่อนจากมหาลัยมากหน้าหลายตาแวะมาเยี่ยมถามไถ่อาการของร่างสูง มีเพียงแค่ตัวต้นเหตุอย่างแบคฮยอนเท่านั้นที่ไม่มีวี่แววจะเก้าเข้ามาในโรงพยาบาลแห่งนี้สักนิด
“ชานยอล ..”
“o_o”
ร่างสูงสะดุ้งตกใจเมื่อเห็นร่างบางของแบคฮยอนเดินเข้ามาในห้องผู้ป่วยของเขาด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มออกหน้าออกตา เขาควรจะดีใจสิที่คนรักมาหา .. แต่ทำไมเขาต้องรู้สึกหนาวแปลกๆด้วยก็ไม่รู้
“แบคฮยอน ..นายมาหาฉันหรอ?”
“อื๊มมม !~”
น้ำเสียงน่ารักๆกับใบหน้าที่เปอะยิ้มทำเอาร่างสูงรู้สึกถึงอันตรายที่จะมาเยือน .. สักพักรอยยิ้มบนใบหน้าสวยก็แปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่แสยะขึ้นมาอย่างน่าขนลุก เสียงฝีเท้าบางดังขึ้นเป็นระยะอย่างช้าๆพร้อมกับสายตาสวยที่มองด้วยหางตามายังเตียงผู้ป่วยที่ชานยอลนอนอยู่ ก่อนจะโยนบางสิ่งบางอย่างลงบนตักของชานยอล
สิ่งนั้น ..คือปืน!!
“!!!”
“ถ้าจะฆ่าตัวตายทั้งทีก็ทำให้มันตายๆไปเลย! มานอนทำตัวน่าสมเพชอยู่ได้อยากให้ฉันสงสารสินะ เถอะๆ แหวะ!!คนอย่างนายตายๆไปได้ก็ดี”
ร่างบางกระแทกเสียงหนักๆ ลงไปด้วยความโมโหก่อนจะเดินออกไป ทำให้คนที่นอนอยู่บนเตียงหน้าซีดไปเลยทีเดียว คนที่เขารัก .. กำลังผลักให้เขาไปลงนรก ความรู้สึกจุกแปลกๆเริ่มเกิดขึ้น .. น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมา อย่างห้ามไม่อยู่
ในหัวใจฉันรักเพียงนาย .. แค่นายเท่านั้น
ตลอดเวลานายไม่เคยรักฉันเลยหรอ??
ทั้งๆที่ฉันรักนายมากขนาดนนี้ รักจนยอมตายเมื่อไม่มีนายอยู่ข้างกาย
นายไม่เคยรักฉันเลยซินะ!
RRrr
ในขนาดที่ชานยอลตกอยู่ในภวังค์ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ทำให้ชานยอลเบี่ยงความสนใจมายังโทรศัพท์แทน
[คุณชาย!! ตอนนี้คุณท่านทั้งสองประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตแล้วครับ!! คุณชายรีบกลับเกาหลีเถอะครับ สมาชิกผู้ถือหุ้นบริษัทกำลังจะให้คนอื่นที่มีหุ้นมากที่สุดรองจากตระกูลปาร์คมาเป็นประธานแทนถ้าคุณชายไม่รีบกลับมาเราจะมีแต่เสียนะครับ]
พอฟังเรื่องจากเลขาซูโฮ(เลขาพ่อชานยอล)โทรศัพท์ก็ล่วงลงพื้นทันที!!!
ความคิดเห็น