คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : BABY witnessinlove : PAST 5
ลู่หานไม่ใช่ของเล่นและไม่ใช่คู่นอนของเซฮุน ..แต่ลู่หานคือคนที่เซฮุนจะปกป้องตลอดไป
<ความเดิม>
หลังจากที่กลับมาถึงหอแล้ว ลู่หานดูเหนื่อยและหวานมาก เซฮุนจึงให้ลู่หานนอนพักผ่อนบนเตียงกว้างแล้วตัวเองก็นอนลงตะแคงข้างหน้าห น้าเข้าอีกฝ่าย ใบหน้าหล่อยิ้มให้ตัวเองเบาๆ เขาไม่คิดเลยสักนิดว่านักเรียนแลกเปลี่ยนจากจีน จะน่ารักน่าฟันขนาดนี้
มือยาวของเขาเริ่มลูบไล้ต้นขาอ่อนๆของลู่หานภายใต้ผ้าห่มผืนหนาอย่างเผอเรอ ผิวเนียนๆบวกกับกลิ่นหอมๆของแป้งเด็ก ทำให้เซฮุนเริ่มมีอารมณ์อย่างเห็นได้ชัด!!! ลู่หานตกใจสะดุ้งตื่นขึ้นมามองคนที่อยู่ข้างกาย กวางน้อยสัมผัสได้ว่า เซฮุนน้อยแข็งแล้ว!!
“ขะ ขอโทษนะ เสี่ยวลู่ ...คะ คือ ฉันปวดฉี่นะ”
เซฮุนหลุดออกจากภวังค์เมื่อรับรู้ว่าดวงตาแป๋วๆ กำลังจ้องมองมาที่ตน เขาอยากจะแทรกแผ่นดินหนี!! ลู่หานจะมองว่าคนเป็นคนอย่างไงเนี่ย .. เซฮุนรีบเด้งตัวออกจากเตียงและไม่ลืมที่จะเอามือกุมเป้าของตนไว้เพื่อป้องกันไม่ให้เสี่ยวลู่รู้!! รู้สึกว่า มันคงไม่ทันแล้วแหละ
“... ซะ ..เซฮุน”
“ลู่หาน ฉันขอโทษจริงๆนะ แต่นายอย่าโกรธฉันนะ ฉันไม่ได้เห็นนายเป็นแค่ของเล่น หรือ คู่นอนที่จะฟันแล้วทิ้ง ..ฉันขอโทษนะที่แสดงกิริยาแบบนี้ แต่ฉันรักนายจริงๆ นายจะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจ”
สีหน้าของเซฮุนดูจริงจังจนลู่หานทำอะไรไม่ถูก เซฮุนยิ้มบางๆให้อีกฝ่ายก่อนที่จะเดินเข้าไปช่วยตัวเองในห้องน้ำ ใบหน้าหวานรู้สึกสีระเรื่อขึ้นมานิดเมื่อได้ยินเสียงคำรามทุ้มต่ำของคนในห้องน้ำตะโกนเรียกชื่อของตน
“ละ ลู่หาน อ่า ~ อื๊มมม”
กวางน้อยหน้าร้อนจนถึงหูอย่างเห็นได้ชัด เขาทำอะไรไม่ถูกนอกจากรีบคลุมโปงอยู่ภายใต้ผ้าห่ม หัวใจมันเต้นรั่วจนจะระเบิดออกมาแล้ว ลู่หานรู้สึกร้อนทั้งตัว ในหัวมันก็คิดแต่เรื่องลามก !! กวางน้อยส่ายหน้าไปมาด้วยความสับสน ทั้งงงและกลัวเป็นที่สุด ..เมื่อไรเซฮุนจะเสร็จ ลู่หานอยากนอนแล้วนะ
<ลู่หานtalk>
เช้าวันต่อมาผมรับรู้ได้ว่านอนอยู่บนเตียงกว้างเพียงแค่คนเดียว สายตาของผมมองหาเซฮุนไปรอบห้อง และก็พบว่าเขากำลังนอนขดตัวอยู่บนโซฟาโดยปราศจากผ้าห่มสักผืน จริงซิ ในห้องนี้มีผ้าห่มผืนเดียวนี่นาเพราะว่าเซฮุนเคยอยู่คนเดียวแล้วดันมีผมมาอยู่ด้วย เฮ้อ !! เขาคงคิดว่าผมโกรธแน่ๆเลย ผมไม่ได้โกรธสักหน่อยเพียงแค่ผมตกใจและตื่นเต้นเท่านั้น >3<
ผมหยิบผ้าห่มบนเตียงไปห่มให้ร่างสูงก่อนที่จะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและไม่ลืมที่จะทำอาหารไว้ให้เขาทานด้วย หว่า! รู้สึกเหมือนเป็นภรรยาเลยแฮะ >////< นี่ผมกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย ~!
ผมใช้ชีวิตตามปกติ เข้าห้องเรียนเช้าหน่อยเพื่อจะได้มีเวลาอ่านหนังสือ และ ทบทวนเรื่องที่อาจารย์สอนเมื่อวาน ในขณะที่ผมกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ จู่ๆไค เพื่อนร่วมห้องของผมก็เดินเข้ามาทักทาย ผมรู้จักเขาเพราะเขาค่อนข้างเป็นมิตรและอัธยาศัยดี
“ลู่หาน ได้ข่าวว่าอยู่หอเดียวกับไอ้เซฮุนหรอ?”
“ฮะ เซฮุนแบ่งเตียงให้ลู่หานด้วย” ผมตอบกับไปอย่างยิ้มแย้ม
“อ่า ~ เป็นแฟนกันแล้วใช่ป่าว? ปกติมันหวงเตียงจะตาย แถม ไม่ยอมให้ใครเป็นรูมเมทมันด้วยนะ นายต้องเป็นคนพิเศษมากๆแน่ ใช่ป่ะ??”
คำพูดของไคที่แสนทะเล้น ทำเอาผมหน้าขึ้นสีขึ้นมาทันที ผมยอมรับครับ ว่าผมรู้สึกรักเซฮุนขึ้นมาที่ละนิดๆแล้วซิ บางครั้งเขาก็นิสัยแย่แต่ลึกๆแล้ว เซฮุนก็เป็นคนที่ค่อยปกป้องผม ... เมื่อคืนเขาเสียสละทั้งเสื้อกันหนาวและผ้าพันคอให้ผมด้วย เซฮุนคงหนาวมาก แต่เขาก็ไม่บ่นสักคำ
“ไอ้ไค!! ออกไปไกลๆได้ล่ะ”
ร่างหนาเข้ามาในห้องตอนไหนก็ไม่รู้ เขาผลักไคออกห่างจากโต๊ะผมเบาๆเชิงหึงหวง เพื่อนในห้องต่างแซวผมกับเซฮุนใหญ่เลย ~ หน้าผมขึ้นสีเล็กๆด้วยความเขินอาย ..แต่ผมก็ต้องหุบรอยยิ้มเมื่อเจอกับสายตาที่ไม่พอใจเท่าไรนัก ใบหน้าแสนน่ากลัวนี้มันอะไรกัน?
อี้ชิงมองมาทางผม!! เขาดูเหมือนไม่พอใจ
หรือผมคิดไปเองนะ??
<ลู่หานend>
ในระหว่างที่กำลังเรียน เซฮุนก็อยู่ไม่นิ่งเลยจนลู่หานที่นั่งข้างๆถึงกับหันมามองหน้า เซฮุนดูอึดอัด การกระทำแบบนั้นทำเอาลู่หานเอง รู้สึกไม่ได้เลยสักนิด เพราะร่างหนาคนเดียวเลย พลอยทำให้ร่างเล็กไม่ได้เรียนไปด้วย
“ลู่หาน”
“หือ” ใบหน้าหวานหันไปสบตากับคนหล่อ
“โกรธอยู่หรือเปล่า?”
เซฮุนใช้ความกล้าทั้งหมดกุมมือของลู่หานที่ทาบหนังสืออยู่บนโต๊ กุมเอาไว้หลวมๆ ร่างเล็กเองก็ไม่ขัดขืนอะไรแต่กลับมองเซฮุนด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยเข้าใจนักพร้อมทั้งส่ายหัวเบาๆ
“คะ คือ ..ฉันขอโทษเรื่องเมื่อคืนนะ” เซฮุนแคร์ลู่หานมาก
“ลู่หานไม่ได้โกรธเซฮุนสักหน่อย”
“ฉันไม่เคยเห็นลู่หานเป็นแค่คู่นอนนะ”
“ลู่หานรู้”
ใบหน้าหวานคลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อย รอยยิ้มที่แสนจริงใจและอ่อนโยนทำเอาเซฮุนใจเต้นตึกตักทันที เซฮุนเองก็หน้าขึ้นสีและอมยิ้มข้างมุมปากตลอดชั่วโมง ในเวลาเรียนเขาก็จะกุมมือลู่หานข้างหนึ่งไว้ตลอด การทำแบบนี้ไม่ใช่เพื่อที่จะกอบโกยผลประโยชน์ แต่กลับรู้สึกอุ่นไอเวลามีคนที่เรารักอยู่ข้างๆ เขาไม่เคยได้รับความรักที่อบอุ่นขนาดนี้มาก่อน ..ผู้หญิงส่วนใหญ่เข้าหาเขาเพราะ เงิน
ทุกอย่างในแต่ละวันของทั้งสองคนเป็นไปด้วยดีและมีความสุขมากขึ้นทุกวันๆ ลู่หานหัวเราะและพูดมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกวันเขามักจะติดกับเซฮุนเหมือนปาท่องโก๋และมีไคเขามาคุยด้วยเป็นประจำ ...ลู่หานรู้สึกห่างเหินกับอีชิ้งอย่างบอกไม่ถูก
กวางน้อยพยายามเข้าไปคุยกับอีชิ้งคนสวย
แต่ก็มักจะถูกตวาดกลับมาเป็นประจำ
ลู่หานรู้สึกไม่ดีเลย ที่จู่ๆเพื่อนของตัวเองก็เป็นซะแบบนี้ ร่างเล็กก็ไม่สามารถทำอะไรให้อีชิ้งพอใจได้เลย แต่ถึงอย่างไงเขาก็รู้สึกอบอุ่นที่มีเซฮุนอยู่ข้างๆค่อยให้กำลังใจเสมอ : ))) ทั้งสองคนอยู่ห้องหอเดียวกัน ทำให้บางครั้งก็มีเรื่องบนเตียงบ้าง
ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของลู่หาน มอบให้เซฮุนคนเดียว
“อ๊ะ!! เซฮุน! ลู่หานเจ็บ”
“อ่า ฉันขอโทษ อื้มม”
“อ๊ะ อ๊ะ อ่า~”
ความรักของเซฮุนกับลู่หานดำเนินไปด้วยดี ร่างหนารักและทะนุถนอมอีกฝ่ายราวกับไข่ในหิน ไคเองก็เชียร์คู่นี้อย่างเต็มกำลัง เขาไม่เคยเห็นเพื่อนของตัวเองมีความรักสักที ปกติก็ one night stand ไม่จริงจังคืนเดียวจบ พอไคมาเจอเซฮุนแบบนี้เขาเองก็อดไม่ได้ที่จะมีความสุขไปด้วย
มีสุขก็ต้องมีทุกข์ ....
มินซอก
มินซอกเหม่อมองร่างเล็กนั่งคุยกะหนุงกะหนิงกับร่างหนาอย่างออกรสชาติ เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากเฝ้ามองอยู่ตรงนี้ .. เขายอมรับว่าไม่เคยถูกใจใครเท่าลู่หานมาก่อน เสียดายที่ดันเจอหมาคาบไปกิน !!
พี่จะเฝ้ามองดูนายอยู่ตรงนี้นะ ลู่หาน : )
ความคิดบวกมักจะมีความคิดลบเสมอ..
อีชิ้ง
จะมีใครรู้บ้าง ว่าคนสวยชาวจีนคนนี้แอบชอบเพื่อนร่วมห้องอยยู่ ..และสุดท้ายก็เจอเด็กใหม่คาบไปกิน!! อีชิ้งคิดว่าลู่หาน อ่อนแอ ไร้เดียงสา และน่าทะนุถนอม แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป!! ลู่หานมันคือ นังงูพิษ นังจิ้งจอกวายร้าย
ฉันไม่อยากร้าย แต่นายบังคับฉันเอง ลู่หาน!!
...อ่านแล้วเม้นเป็นกำลังใจด้วยนะ
ความคิดเห็น