คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : BABY witnessinlove : ABUSE
ปฏิทินบอกวันเวลา ผิดกับใจฉัน ..ที่บอกรักเธอ
“เซฮุนปล่อย!! โอ๊ย”
เมื่อมาถึงคอนโดของร่างหนา เซฮุนก็แบกร่างเล็กๆของลู่หานพาดไหล่ พร้อมทั้งพาขึ้นไปยังห้องของตนเอง เสี่ยวลู่พยายามดิ้นร้องขอความช่วยเหลือ แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครจนใจสักนิด จนในที่สุด ร่างหนาก็โยนร่างเล็กๆทุ้มลงไปบนเตียงอย่างไม่ปราณี ใบหน้าสวยตื่นกลัวอย่างเห็นได้ชัด ลู่หานสั่นไปทั้งตัว
ความทรงจำ กับ เซ็กซ์ ที่โหดร้าย
มันกำลังกลับมาอีกครั้ง !!
“ฉะ ฉันจะกลับบ้าน ..กลับไปนอนกับลูก”
“แล้วไง ?”
ตอนนี้เซฮุนถูกฤทธิ์แอลกอฮอล์ครอบงำโดยสมบูรณ์ เขาพูดในสิ่งที่คิด เขาทำในสิ่งที่เลว เขาไม่มีสติ เขาโกรธ โมโห ฉุนเฉียวและหึงหวง !! ไม่ว่าตอนไหน เซฮุนก็ยังรักลู่หานเสมอ แล้วลู่หานล่ะ ? ยังรักเซฮุนอยู่หรือเปล่า ถ้าไม่รัก ..ร่างหนาก็จะข่มขืน ครอบครองจนลู่หานขาดเซฮุนไม่ได้!!! ร่างหนายอมเป็นคนเห็นแก่ตัว
คนเห็นแก่ตัวที่ต้องการเพียงแค่ ลู่หาน !!!
ฉากไม่เหมาะสม
>จิ้มรูปเลยค่ะ
“นี้เธอ เห็นคุณลู่หานบางไหม”
เช้าวันต่อมา ชานยอลเดินตามหาลู่หานซะทั่วบ้าน เนื่องจากเขาจองตั๋วเครื่องบินกลับจีนให้เรียบร้อยแล้ว บอดี้การ์ดหนุ่มไล่ถามทุกคนเรื่องลู่หาน แต่สุดท้ายก็ได้ความว่า ..ร่างเล็กยังไม่กลับเพนท์เฮ้าส์ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว!! พอแบคฮยอนรู้ข่าว เขาจึงอาสาออกตามหาลู่หานเอง! เพราะแบคฮยอนมีลางสังหรณ์ว่า เรื่องนี้เซฮุนต้องรู้แน่!! ดังนั้นตอนประกอบอย่างชานยอลจึงต้องเดินตามหาลู่หานอยู่เพียงแค่ในเพนท์เฮ้าส์หลังนี้ - - **
“ชานยอลลลลล มามี๊ล่ะ?”
เด็กน้อยตัวเล็กที่พึ่งอาบน้ำเสร็จเดินลงมาด้วยท่าทีห่อเหี่ยว ก็เมื่อคืนมามี๊ไม่ยอมนอนกอดไอ้ตัวเล็กเลยนะซิ !! หว่าหวาชักจะงอนแล้วนะ .. ชานยอลได้แต่ยิ้มเจือนๆ ไม่รู้ว่าจะแก้ตัวอย่างไรดี อยากจะโทรรายงานกับเจ้านายโดยตรง แต่เขาก็กลัวเพนท์เฮ้าส์ระเบิดตูมมมมมม !!~
“ผมเห็นคุณลู่หานออกไปจ่ายตลาดนะครับเดี๋ยวก็กลับ ^^;;”
“..ชานยอล..” นายโกหก ..มามี๊ไม่เคยออกไปจ่ายตลาด
“ครับ?”
“พาวาวาไปลาปะป๊าเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม?”
เชือดดด! สายตาแสนเศร้าสร้อยอันไร้เดียงสา ทำเอาชานยอลเหงื่อตกแปลกๆ เขาเองก็ปฎิเสธคำขอนั้นไม่ได้ด้วย เขารู้สึกลังเลสุดๆแต่เมื่อเด็กน้อยทำท่าทีราวกับจะร้องไห้ ผู้ใหญ่อย่างเขาคงจะใจร้ายไม่ได้แล้วซิ!!! ไอ้ชานยอลเอ๊ยยยย ใจอ่อนอีกแล้วคุณคริสต้องฆ่ามึงแน่
“ครับคุณหนู”
<เซฮุน talk>
ผมรู้สึกมึนหัวอย่างบอกไม่ถูก ผมลุกชันตัวขึ้นจากที่นอนก่อนที่จะเอาหลังพิงหัวเตียงเพื่อความผ่อนคลาย ทำไมทำเหนื่อยแบบนี้ว่ะ ?? ผมอยากจะบ้าตายจริงๆ เมื่อคืนเหมือนกับฝันไปเลยแฮะ ...ฝันว่าได้เจอกับลู่หาน ผมแม่งโครตมีความสุขเลย
“ฮึก ฮื่อ”
เสียสะอื้นที่ดังข้างๆทำให้ผมถึงกับเบิกตากว้าง ..นี้มันอะไร!! เมื่อคืนมันไม่ใช่ความฝัน ตอนนี้เสี่ยวลู่ตัวเป็นๆกำลังนอนหันหลังให้กับผม มือเล็กๆดึงผ้าห่มขึ้นปิดบังร่างกาย แต่มันก็ไม่มิด ผมแอบเห็นเนินไหล่เล็กๆขาวๆเต็มไปด้วยรอยแดงช้ำ ..น่าสงสาร นี้ผมทำร้ายร่างกายแสนบอบบางอีกแล้วหรอ?
“พอใจหรือยัง!! ฉันถามว่าพอใจหรือยัง” ลู่หานตะโกนลั่นทั้งๆที่ไม่มองหน้าผม ..ผมรู้ว่าตอนนี้เขาคงโมโหมาก
“..ฉัน ..”
“ออกไปได้แล้วฉันจะแต่งตัว วันนี้ฉันต้องบินกลับจีนตอนเช้าพร้อมพี่คริสและลูก”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงสุขุม ซึ่งมันทำให้ผมไม่พอใจ สุดๆ!! กลับจีนงั้นหรอ? หึ กลับจีนไปพร้อมชู้ คิดว่าคนอย่างผมจะยอมซินะ ฝันไปหรือเปล่าเสี่ยวลู่ตัวน้อย ผมจะบอกไว้เลย ว่าเขาไม่มีทางหนีผมพ้นหรอก ผมจะทำทุกอย่างเพื่อพันธนาการให้ลู่หานเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น
“ดีเลย คลิปที่นายครางใต้ร่างฉันจะได้ถูกปล่อยในเน็ตน่าสนุกชะมัดว่าไหม? หึหึ”
ได้ผล!! ลู่หานหันมาจ้องมองผมตาเขียว ถ้าถามถึงคลิปบ้าๆนั้น บอกเลยว่าไม่มีหรอก ..ผมหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาถือเล่นๆ เสี่ยวลู่รีบกระโดดตะคุบด้วยความเร็ว แต่เสียใจผมเร็วกว่า หึหึ ผมวางสมาร์ทโฟนไว้ที่เดิมก่อนที่จะกอดรวบตัวลู่หานไว้จากทางด้านหลัง
ผมนั่งซ้อนตัวลู่หาน กอดลู่หานจากข้างหลัง เอาคางเกยไหล่เล็ก
กำไรมึงแท้ๆเลยนะ ไอ้เซฮุน คิคิ
“ปล่อย!!!”
ฟอด
“ไอ้บ้า โรคจิต ลามก!! ปล่อยนะ อย่าคิดทำอะไรบ้าๆ ฉันขอเตือน” กวางน้อยแยกเขี้ยวใส่ผม ถามว่ากลัวมั้ย ?? ตอบได้เลยว่ากลัวเซฮุนน้อยตั้งอีกครั้งมากกว่า =W=
“คิดว่าอยากกอดงั้นหรอ? ของเหลือเดนจากไอ้คริส ฉันไม่จริงจังหรอก”
“..เลว”
ปากพาซวยแล้วกู -0- ผมแค่พูดเล่นๆเองนะ ไม่คิดว่าลู่หานจะจริงจังแบบนี้ คนตัวเล็กเลิกดิ้นพร้อมทั้งสั่นไปทั้งร่างกายจนผมรู้สึกได้ ผมมันโง่อีกแล้ว!! ผมรู้สึกผิดมากๆจนต้องจำใจคลายอ้อมกอดในที่สุด ..เมื่อได้อิสระ ลู่หานก็ลุกลงจากเตียงโดยเร็ว แต่ก็ทรุดลงกับพื้นเพราะพึ่งผ่านกิจกรรมรักแสนหนักหน่วงไปเมื่อคืน ..ผมลุกขึ้นใส่บ็อกเซอร์หลังจากนั้นก็หยิบเสื้อเชิ้ตของตัวเองมาคลุมร่างกายขอลู่หาน
เสี่ยวลู่โป๊ทั้งตัว ผมกลัวว่า ผมจะมีอารมณ์อีกครั้งเลยให้เสื้อเชิ้ตไปคลุม
แต่สิ่งที่ลู่หานทำก็คือ ...ปามันทิ้งลงกับพื้น!!
“เลว สัตว์นรก เหอะ! ดีนะ ที่ฉันไม่เลือกนายเป็นพ่อของลูก ช่างโชคดีจริงๆที่เจอกับพี่คริส”
ไม่เลือก .. แปลว่าเขาไม่รักผมซินะ งั้นได้ในเมื่อนายหมดรักฉันแล้วนายก็เป็นได้แต่ตุ๊กตายางระบายความใคร่เท่านั้นแหละ! ผมกระชากตัวลู่หานซึ่งนังอยู่บนพื้นขึ้นมา ก่อนที่จะโยนร่างเล็กๆลงบนเตียงอีกครั้ง ดวงตาช้ำมองผมด้วยความหวาดกลัว เสี่ยวลู่ค่อยๆขยับร่างกายแสนบอบช้ำหนีผม แต่มีก็สายไปเมื่อผมขึ้นคร่อมตัวเขาซะแล้ว!
“โอ เซฮุน!!!!”
พฤติกรรมไม่เหมาะสม>จิ้มรูปเลยค่ะ
“คุณลู่หาน!!”
เสียงเรียกดังขึ้นทำเอาผมและลู่หานหันหน้าไปทางประตูโดยไม่ได้นัดหมาย ..นั่นมันแบคฮยอนลูกน้องของไอ้คริสนี่นา! ผมถึงกับขมวดคิ้วด้วยความงุนงง เขามาทำอะไรที่นี่? ส่วนลู่หานก็เบิกตากว้างอ้าปากหวอไปเลย แน่ซิ แบคฮยอนว่าเห็นพวกผมในสภาพ ..โม้ก! คราบน้ำรักผมยังติดเต็มปากของเสี่ยวลู่อยู่เลย แถม !! ลู่หานก็ยังนั่งแทรกกลางระหว่างขาของผม ..จบป่ะ? –[]-*
“ขอโทษครับ ยังเช้าอยู่เลยเนอะ ฮ่าๆ เชิญตามสบาย^^;;;” แบคฮยอนยิ้มเจื่อนๆก่อนที่จะปิดประตูห้องนอน ผมกับลู่หานหันมาจ้องหน้ากันสักพัก แต่ก็ต้องหันกลับไปที่ประตูอีกครั้งเหมือนได้ยินเสียงโวยวายของคนทะเลาะกัน
{ไอ้ ##%%$$@@$ ออกไป!! อย่านะครับ คุณหนู!!} >เสียงนอกห้องนอน
{แบคฮยอน $%@#!@$^#%$^%*& !! ให้%&^ได้เจอกันเป็นครั้งสุดท้ายเถอะ} >เสียงนอกห้องนอน
“..ป๊ะป๊า เอ๊ะ!! มามี๊ ^^”
บรรลัยแล้ว ท่าเดิมเป๊ะ !! อะไรมันจะเป๊ะเวอร์ขนาดนี้ -0-
<เซฮุน end>
ความคิดเห็น