คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : BABY witnessinlove : CRY
ความเจ็บปวด 
ที่มาจากความเข้าใจผิด
<คริส talk>
ตอนนี้ผมกำลังเดินวกไปวนมาอยู่หน้าห้องVIP 301 ของโรงพยาบาลในเครือของตระกูลอู๋ ผมอยากจะเข้าไปดูอาการของอี้ชิง แต่จือเทาสั่งเสียงเข้ม ว่าไม่ให้ผมเข้าใกล้อาอี้ ..ทำไมผมต้องทำตามล่ะ? นี้มันโรงพยาบาลของผม อี้ชิงก็คือของๆผม แล้วไอ้เวร จือเทามันเป็นใคร? ทำไมมันถึงสั่งผม ?
“เอ๊ะ ..คุณอู๋ใช่ไหค่ะ”
ในขณะที่ผมจับลูกบิดประตู เสียงหวานๆก็เอ่ยทักขึ้น ทำเอาผมต้องเหลี่ยวหันกลับไปข้างหลัง ผมก็พบกับหญิงสาวผิวขาวที่ส่งยิ้มแสนหวานมาให้ ถ้าจำไม่ผิด ผู้หญิงคนนี้คือ เจ๊เจน สิ่งแรกที่ผมมองเลยก็คือ หน้าอก =.,= อย่าบอกนะว่า อี้ชิงติดเชื้อนมใหญ่มาจากผู้หญิงคนนี้
“อืม .. จะเข้าไปหาอี้ชิงงั้นหรอ เชิญครับ” ผมเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง ก่อนที่จะหลีกทางให้แต่โดยดี
“ค่ะ แต่ก่อนที่จะเข้าไป นี่ค่ะ ..ว่างๆแวะไปอีกนะ ไปห้องนี้ตามที่อยู่เลย”
เธอส่งแผ่นกระดาษมาให้ผมก่อนที่จะกระพริบตาให้ ..หึ ช่างยั่วเสียจริงๆ งั้นคืนนี้จัดไป!! ผมมันก็ไม่ใช่คนดีอะไร อี้ชิงก็นอนโทรมให้ความสุขไม่ได้ ผมคงต้องหวังพึ่งความสุขเล็กๆน้อยๆจากข้างนอกแล้วซิ ... เอ๊ะ!! ทำไมภาพที่อี้ชิงร้องไห้ถึงต้องลอยมาให้หัวผมด้วยนะ?
ผมขยำกระดาษก่อนที่จะทิ้งลงขยะ!
และก็อดไม่ได้ที่จะเก็บมันขึ้นมาใส่ไว้ในกระเป๋าสตางค์
“คุณคริสครับ!! คุณลู่หานเจอตัวคุณหนูแล้ว!!”
ชานยอลวิ่งหน้าตาตื่นมาหาผม สิ่งที่ได้ยินทำเอาผมยกยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจ ..ในที่สุด!! ไอ้หลานตัวแสบ อยากจะรู้เหมือนกันว่าไปอยู่กับใครมา ไอ้ตัวเล็กมันคงไม่รู้ล่ะซิว่าลู่หาน ร้องไห้แทบทุกคืน แถมกินข้าวก็น้อยลงอีก!! ค่อยดูนะจะรีบพาตัวกลับจีนแล้วขังไว้ในคฤหาสน์ซะให้เข็ด !!!
<คริส end>
ในร้านสตาร์บัคที่มีบรรยายกาศร่มรื่นและเสียงเพลงฟังสบายๆ แบคฮยอนนั่งจิบเอสเพรสโซ่ โซโล อย่างใจเย็น ผู้ชายร่างหนาฝั่งตรงข้ามเองก็ดูใจลอยบอกบุญไม่รับ แบคฮยอนรู้ดีว่าในตอนนี้ชานยอลคงไม่รับฟังอะไรทั้งสิน แต่ถึงอย่างไง!! แบคฮยอนก็จะพูด เพื่อความรักที่สวยงามของคุณลู่หาน
“สิ่งแรกที่ผมจะบอกกับคุณเลยก็คือ ..คุณลู่หานกับคุณคริสเป็นพี่น้องกัน เรื่องนี้คุณสามารถตรวจสอบได้ครับ”
“ถ้าจะมาโกหกก็กลับไป”
เซฮุนด้วยด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง เขาไม่แม้แต่จะมองหน้าแบคฮยอนด้วยซ้ำ!! คนสวยรู้สึกเสียฟอร์มเป็นอย่างมาก เขาเค้นฉีกรอยยิ้มอันไม่เป็นมิตรออกมาก่อนที่จะเอื้อมเอ่ยประโยคเด็ดบาดใจ แต่ยังไม่ทันที่แบคฮยอนจะพูดอะไร ชานยอลก็เดินเข้ามาเสียก่อน ...เดินมาคนเดียวไม่พอยังมีลูกน้องตามติดมาด้วย
แต่ถึงยังไง สายตาคมก็ยังคงมองออกไปข้างนอกร้าน ..ไม่สนใจสิ่งรอบข้างสักนิด
“แบคฮยอน .. เรามีเรื่องต้องคุณกัน”
“เสือก” แบคฮยอนพูดออกมาอย่างหมดอารมณ์
“นายไปโกหกคุณโอทำไม !! คุณลู่หานเป็นเมียเจ้านายเรานะ!!”
“นาย ...!!”
แบคฮยอนกัดฟันกรอดเมื่อชานยอลเริ่มสวมบทบาทเป็นนักแสดง!! จริงซิ ชานยอลมันลูกน้องคุณคริส ส่วนเขามันลูกน้องคุณลู่หาน ..คนสวยลุกขึ้นมาก่อนที่จะเดินกระแทกไหล่ชานยอลอย่างไม่สบอารมณ์นัก ใบหน้าของบอดี้การ์ดหนุ่มได้แต่อมยิ้มกับความน่ารักของแบคฮยอน
“ต้องขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยครับที่สร้างเรื่องโกหก หวังว่าคุณ ...”
“ออกไป”
“ครับ”
ชานยอลโค้งเล็กน้อยก่อนที่จะเดินออกไปพร้อมกับลูกน้องที่ติดสอยห้อยตาม เซฮุนกุมขมับตัวเองด้วยความสับสน ตอนนี้เขาทั้ง งง ทั้ง ปวดหัว ... หว่าหวาคือลูกของคริส แต่ทำไมถึงเรียกตนว่าปะป๊าตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้า แล้วทำไม ..เสี่ยวลู่ตัวน้อยถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ เซฮุนคิดถึงเสี่ยวลู่ คิดถึงมาก มากที่สุด
สับสน
“ฮัลโหล ... ไอ้ไค หาเหล้าแดกที่ผับ XX”
“มามี๊ กินอีกซิฮะ”
เมื่อกลับมาถึงเพ้นท์เฮ้า หว่าหวาก็นั่งปลอบผู้เป็นมารดาอยู่นานกว่าจะยอมกินข้าว เด็กน้อยรู้สึกผิดที่หนีออกไปแบบนั้น จนทำให้ลู่หานกินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่ตอนนี้เสี่ยวลู่รู้สึกมาความสุขที่ลูกชายตัวเล็กกำลังจิ้มแอปเปิ้ลสดให้กิน ..ร่างเล็กบอกกลับตัวเองว่าจะเลิกพูดถึงคนๆนั่นอีก!! ถ้าพูดถึง หว่าหวาอาจจะหนีไปอีกก็เป็นได้
“แม่อิ่มแล้ว ..ไอ้ตัวเล็กของแม่อิ่มหรือยังลูก?”
ลู่หานลูบหัวลูกรักเบาๆ พร้อมกับมอบรอยยิ้มแสนเป็นมิตรไปให้ หว่าหวารู้นี้ว่าภายใต้รอยยิ้มนั้น กำลังมีความเศร้าโศกและเสียใจอยู่ เด็กน้อยกุมมือมามี๊อย่างหลวมๆ ก่อนที่จะเข้าไปกอดผู้เป็นมารดาให้หายคิดถึง จังหวะนั้นเองคริสก็เดินเข้ามาพอดี!!~ ใบหน้าแสนเย็นยะเยือกของเขาทำเอาหว่าหวาสะดุ้งเฮือก !!
คุณลุงต้องโกรธมากแน่ๆ
“มีอะไรจะแก้ตัวมั๊ย ไอ้ตัวเล็ก”
“..วาวาก็แค่อยากอยู่กับปะป๊า” เด็กน้อยก้มหน้าต่ำก่อนที่จะเอ่ยประโยคเจ็บๆ ซึ่งทำเอาลู่หาน หายใจแทบไม่ออก
“แล้วมามี๊ของเราล่ะ!! หลานไม่เห็นหัวมามี๊เลยงั้นหรอ!” คริสชักจะทนไม่ไหว!! เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังโมโหแบบสุดๆ ที่หลานรักพูดชื่อ ไอ้เวรนั่น
“พี่คริส อย่าไปดุลูกเลยครับ ..ไม่เป็นไรนะลูกแม่ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราก็จะกลับจีนกันแล้ว ”
“พรุ่งนี้!!” คริสและหว่าหวาตะโกนพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
“ทั้งสองคนมีปัญหางั้นหรอ” ลู่หานเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดุๆ คู่ลุงหลาน ต่างกุมขมับทันที
อี้ชิงยังไม่ได้สติเลยนะ ฉันยังกลับจีนไม่ได้!! ไม่ได้เด็ดขาด เพราะอาอี้คือของๆฉัน
วาวายังทำให้ปะป๊ากลับมาหามามี๊ไม่ได้เลยนะ .. ไม่!! วาวาอยากอยู่กับปะป๊าและมามี๊
“เฮ้อ !~ ลูกจ๊ะ ไปนอนเถอะ มามี๊พานอน”
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปทำธุระก่อนนะ”
คริสหยิบแผ่นกระดาษที่ได้มาจากผู้หญิงสาวอกโตก่อนที่จะเดินออกจากเพ้นท์เฮ้าไป ในใจของเขารู้สึกถึงแรงชักจูงบางอย่างที่บ่งบอกเกี่ยวกับความลับ ซึ่งคริสเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ลู่หานมองพี่ชายอย่างงงๆก่อนที่จะให้ชานยอลโทรจ้องตั๋วเครื่องบินไว้ให้สำหรับพรุ่งนี้ เด็กน้อยเองก็อยากจะประท้วงจนใจจะขาดว่า ไม่อยากกลับ!! แต่ถ้าทำแบบนี้ มามี๊คงหัวใจวายแน่
“มองหน้ามามี๊ทำไมครับ? คิดถึงมามี๊หรอ”
ลู่หานหัวเราะ คิคิ ในลำคอก่อนที่จะหอมแก้มทั้งสองข้างของลูกชาย หว่าหวาเองก็รู้สึกจั๊กจี้เบาๆ เด็กน้อยจึงหอมแก้มมามี๊กลับ ..หว่าหวาเองก็คิดถึงมามี๊คนสวยมากๆไม่แพ้กัน ในขณะที่กุมลูกชายหัวแก้วหัวแหวนขึ้นมาในก้อมอก สายตาหวานก็เหลือกไปเห็นอะไรบ้างอย่างคล้ายกับกระดาษที่ถูกขยำปลิวผ่านหน้า แม่บ้านเห็นดังนั้นจึงไปเก็บมาให้ลู่หานดูว่าคืออะไร
“อะไรฮะ มามี๊” หว่าหวามองข้อความในกระดาษนั้น รู้สึกว่ามันจะคือที่อยู่ของอะไรบางอย่าง
“ที่นี่ที่ไหนครับ ป้าแม่บ้าน”
“ก็เป็นผับทีดังพอสมควรค่ะ รู้สึกจะขึ้นชื่อเรื่องใช้บริการทางเพศด้วยนะค่ะ อุ๊ย!!” ป้าแม่บ้านรีบปิดปากของตน เมื่อคิดได้ว่าตรงหน้า มีเด็กน้อยที่แสนไร้เดียวสาอยู่ !!
“ผับคืออะไรฮะ มามี๊ แล้วคุณลุงไปผับทำไม ..วาวาเห็นลุงคริสอ่านข้อความนี้แล้วก็รีบไปเลย”
“อ่อ ..มามี๊ไม่รู้จ๊ะ ป้าแม่บ้านครับ ฝากหว่าหวาด้วยนะ ผมจะไปตามพี่ชาย”
“มามี๊ !! วาวาจะนอนกับมามี๊ แง้ๆ”
“ไม่ร้องๆ มามี๊ไปทำธุระ ไม่เอานะลูกรัก มามี๊ไปแปปเดี๋ยว มามี๊สัญญา”
ลู่หานส่งเด็กน้อยให้หญิงสาวก่อนที่จะให้ลูกน้องก็พี่ชายไปส่งตนตามที่อยู่นี้ !! ในระหว่างที่ลู่หานนั่งในรถอยู่ เขาก็อดสงสัยไม่ได้เช่นกันว่าทำไมคนอย่างพี่คริสถึงไปในสถานที่ ที่คล้ายซ่องแบบนี้ ในนั้นอาจจะมีผู้หญิงติดโรคอยู่มากมายก็เป็นไปได้ ร่างเล็กรู้สึกเป็นห่วงพี่ชายตะหงิดๆ
ลู่หานไม่รู้เลยว่า ตนกำลังมาในสถานที่ แสนอันตราย!!
สถานที่ ที่มีแต่พวกสนุกและของมึนเมา
สถานที่ ที่มีผู้ชายแสนอันตรายอย่าง โอเซฮุน !
ไรท์อาจจะอัพไม่ปล่อยนะจ๊ะ เพราะไรท์ต้องไปเข้าค่ายขันน็อตที่มหิดล
เพราะงั้น ตอนหน้า เซฮุนเจอลู่หานจังๆ และไรท์ก็จะอัพ 100 เปอร์เซ็นเลยแล้วกัน
เพื่อเป็นการเอาใจรีดเดอร์ทั้งหลาย อิอิ ฝากคอมเม้นด้วยนะ
ความคิดเห็น