ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ชั่วโมงเรียนที่ 1
@ 06:12 น.
เช้าตรู่ วันที่อากาศสดใส นักเรียนหญิง กำลังเดินทางไปโรงเรียนสตรีที่อยู่ไม่ไกล้ไม่ไกล หนึ่งในนั้น ก็มี ฮโยมินอยู่ด้วย
ฮโยมิน- “
~ เขินจนหัวใจเต้น แทบไม่เป็นจังหวะ ร่างกายก็เริ่มเคลื่อนไหว พูดอะไรล่ะเธอ ~
”
ระหว่างที่กำลังเดินไปโรงเรียน ฮโยมินร้องเพลงไปพลาง เต้นไปพลาง ไม่สนใจสายตาคนรอบข้าง ที่จ้องมองเธอแบบแปลกๆ เอาซะเลย
ชาวบ้าน- “กรี๊ด! ช่วยด้วยโจรกระชากกระเป๋า”
โจรกระชากกระเป๋าผู้หญิงคนนึงแล้ววิ่งหนีมาชนหลังฮโยมิน
ฮโยมิน- “โอ๊ย! อะไรย่ะ ชนแล้วหนีเรอะ?”
ชาวบ้าน- “หนูช่วยป้าด้วย ไอ้นั่นมันขโมยกระเป๋าป้าไป แฮ่กๆๆ”
ฮโยมิน- “อ๋อ โจรนี่เอง ชนแล้วหนีอีกต่างหากอย่างงี้ต้องสั่งสอน หยุดนะไอ้โจรห้าบาท”
ฮโยมินตะโกนไล่หลังโจร และวิ่งตามไปอย่างรวดเร็ว
ในขณะนั้น ในซอยข้างหน้ามีรถ BMW สีดำคันหรู แล่นออกมากำลังจะถึงปากซอย แต่ดูเหมือนรถจะเอนไป เอนมา ในรถ ฮิมซานเป็นคนขับอยู่ส่วนยงกุกนั่งหลับอยู่เบาะข้างๆ
อิมซาน- “อืม~” ฮิมซานสลึมสลือไกล้จะหลับเต็มที จู่ๆก็หน้าฟุ่บลงกับพวงมาลัยรถจนเสียงแตรดัง ฮิมซานถึงได้ตาสว่างอีกครั้ง แต่ก็ยังงัวเงียอยู่
ฮิมซาน- “ง่วงชะมัด” คนหน้าหล่อบ่นงุดก่อนที่จะสะบัดผมอย่างเท่ (กรี๊ดสลบ >O<)
ในขณะเดียวกันฮโยมินกำลังวิ่งตามโจรกระชากกระเป๋า จนฮโยมินวิ่งถึงตัวโจร ฮโยมินจึงแตะตัดขาโจรจนมันล้มลงกับพื้น แต่โจรมันกลับลุกขึ้นมา แล้ววิ่งหนีไปอีก
ฮโยมิน- “อึ้ย! จะหนีไปไหนนักหนา เหนื่อยแล้วนะเฟ้ย” และฮโยมินก็ต้องวิ่งตามไปอีก เมื่อถึงระยะประชิด ฮโยมินจึงหยิบมีดสั้นออกมาจากต้นขาที่ผูกติดไว้ มาขว้างใส่โจร จังหวะนั้นรถของฮิมซานก็แล่นออกมาจากซอยข้างหน้าพอดี
ฮิมซานพอเห็นโจรวิ่งมาหน้ารถจึงเบรกกะทันหัน แต่โจรหยุดไม่หันชนหน้ารถฮิมซานซะเอง มีดของฮโยมินที่ปามามันพลาด ทะลุกระจกรถและเฉียดไหล่ยงกุกไปเสียบเบาะหลังอย่างเฉียดฉิว
กระเป๋าหลุดออกจากมือโจรกระเด็นไปตกใส่มือผู้หญิงเจ้าของกระเป๋าไว้ได้พอดี (เวอร์ป่ะล่ะ =_=)
ชาวบ้าน- “ขอบใจมากนะหนู”
ฮโยมิน- “สบายมากค่ะ” จากนั้นตำรวจก็มาลากตัวโจรห้าบาทไป (มาตอนจบทุกที) ฮโยมินกำลังจะเดินไปต่อ โดยไม่สนใจรถของฮิมซานเลย ฮิมซานและยงกุกจึงลงมาจากรถ
ฮิมซาน- “เดี๋ยวก่อนสิเธอน่ะ ปามีดมาเสียบหัวคนอื่นแล้วคิดหนีเรอะ ยัยฆาตกร!!!”
ยงกุก- “เฮ้ยๆ ฉันยังไม่ตายนะเว้ย”
ฮโยมิน- “อย่ามาตะโกนจะได้มั้ย เซ่อซ่าเองแล้วจะมาโทษฉันได้…เอ๊ะ!?”
ฮโยมิน- “ไอ้ฮิมเน่า!!”
ฮิมซาน- “ยัยมินเหม็น!!”
ทั้งสองคนอุทานออกมาพร้อมกันซะเสียงดัง เหมือนรู้จักกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน
(ก็รู้จักน่ะสิ นี่แหละฮิมซานและฮโยมินสุดยอดอภิมหาคู่กัดกัน ตั้งแต่ม.ต้น -_-)
ฮโยมิน- “อย่ามาเรียกฉันว่ามินเหม็นนะย่ะ (โมโห)”
ฮิมซาน- “จะทำไม ยัยมินเหม็น (เยาะเย้ย)”
ฮโยมิน- “แน่จริงก็พูดอีกทีเดะ”
ฮิมซาน- “ยัยมินเหม็นๆๆ”
ฮโยมิน- “จะหยามกันเกินไปแล้วนะไอ้ฮิมเน่า ตายซะเถอะ!!!”
ย้อนกลับไปเมื่อ 3 ปี ก่อน (นานว๊าก =_=) ตอนที่ฮโยมินและฮิมซานอยู่ ม.3 (อยู่โรงเรียนเดียวกัน ก่อนที่ฮโยมิน จะไปเรียนม.4 ที่โรงเรียนสตรี)
ในพิธีเปิดเทอมใหม่ นักเรียนยืนเข้าแถวฟังอาจารย์ใหญ่ปราศรัยกันอย่างเงียบสงบ
ผ.อ- “เปิดเทอมใหม่แล้ว ยินดีกับทุกๆคนที่ได้เลื่อนชั้นด้วย ขอให้ต้อนรับเทอมใหม่ด้วยการขยัน หมั่นเพียรศึกษาและ...”
ฮโยมิน (อายุ 15) ก็ยืนฟังอยู่อย่างสงบ นั่นก็เพราะว่ากำลังยืนหลับอยู่นั่นเอง =_=
ณ ประตูหลังห้องประชุมซึ่งไม่มีใครสังเกตเห็นว่า ฮิมซาน (อายุ 15) กำลังคลานเข้ามาในแถว หลบอาจารย์อย่างช้าๆ มองซ้ายมองขวา คลานหาแถวของตัวเองอยู่ แต่เพราะมัวแต่มองทาง หัวจึงไปมุดกระโปรงฮโยมินเข้าให้ซะงั้น!!!
ฮโยมิน- “เอ๊ะ!” ฮโยมินสะดุ้งตื่นทันที
ฮิมซาน- “เอ๋! ใครปิดไฟฟร๊ะเนี่ย?” ยังไม่รู้เรื่อง -_-
ฮโยมิน- “อะ อะ ไอ้โรคจิต” ฮโยมินตะโกนเสียงดังลั่น จนนักเรียนหันมามองเป็นตาเดียว
ฮิมซาน- “อึ้ย!!!” ฮิมซานรีบเอาหัวออกมาจากกระโปรงฮโยมินทันที
ยังไม่ทันที่ฮิมซานจะได้พูดอะไร ฮโยมินก็แตะฮิมซานจนหน้าหัน เลือดกำเดาพุ่งกันเลยทีเดียว (อ๊าย!ฮิมซานของเค้า><)
ฮิมซาน- “โอ๊ย! เจ็บนะเฟ้ย!!! ทำอะไรน่ะยัยบ้า ฉันเปล่าโรคจิตนะ”
ฮโยมิน- “แล้วเอาหัวมามุดกระโปรงฉันได้ไงย่ะ?”
ฮิมซาน- “ใครเขาอยากดู กางเกงในลายลูกหมีเหม็นโคตรๆของเธอห๊ะ” ที่จริงไม่รู้หรอกว่าลายอะไร =_=
ฮโยมิน- “อ๊ายยย! ไอ้ลามก ไอ้โรคจิต!” ฮโยมินต่อยฮิมซานหน้าหันอีกรอบ -- ทำเอาฮิมกระอักเลือด
ฮิมซาน- “หน็อย! ยัยบ้า ผีปอปเข้าสิงเรอะ มันเจ็บนะเฟ้ย”
และแล้ว ฮโยมินกับฮิมซานก็ตีกันไม่หยุด ไม่มีใครกล้าเข้ามาห้าม แม้แต่อาจารย์ยังกลัวโดนลูกหลง จากนั้นพอทั้งคู่เจอกันเมื่อไหร่ ก็เป็นต้องใส่กันทุกที กลายเป็นคู่กัดประจำโรงเรียนไปโดยปริยาย
กลับมาที่ถนน ตอนนี้ทั้งคู่ก็ยังตีกันอยู่ไม่เลิก ยงกุกได้แต่ยืนมอง คิดซะว่ากำลังดูลิงกัดกัน =_=!
ฮโยมิน- “ง่ำ ง่ำ” เสียงง่ำๆนั่นก็คือเสียงที่ฮโยมินกำลังกัด (หรือกิน) หูฮิมซานอยู่นั่นเอง
ฮิมซาน- “จ๊ากกกก! หูฉันไม่ใช่หมูหันนะเฟ้ย +O+ ยัยมินเหม็น ~ งั่ม!” ฮิมซานไม่ยอมแพ้งับแขนฮโยมินเหมือนกัน +_+ (เอาเข้าไป)
ฮโยมิน- “อ๊ายย! ไอ้ฮิมเน่า! ไอ้บ้า!” ฮโยมินตีเข่าใส่ฮิมซานทันที ทำให้ฮิมซานกระเด้งตัวออกมาโดยอัตโนมัติ ร้องโอดโอยจนหน้าเขียว (มันจุกง่ะ ><)
ฮโยมิน- “แบร่ สมน้ำหน้า เป็นไงจ๊ะ พ่อหนุ่มหน้าเขียว”
ฮิมซาน- “ยัยบ้า จะฆ่ากันเรอะ?”
ฮโยมิน- “เป็นผู้ชายซะเปล่า อย่ามาร้องโอดโอยจะได้มั้ย” ฮโยมินลุกขึ้นมาก่อนที่จะจิ้มตาฮิมซาน
ฮิมซาน- “จ๊ากกก! เจ็บนะยัยบ้า”
ฮโยมินหัวเราะเยาะเย้ย ก่อนที่จะเดินเข้ามาไกล้ และแตะเป้าฮิมซานอีกทีเป็นการแถมท้าย และเดินยิ้มออกไปอย่างสบายอารมณ์ แต่ตอนนี้ฮิมซานตอนนี้ยิ้มไม่ออก ร้องโอดโอย และค่อยๆร่วงลงกับพื้น (เจ็บมากมาย >.<)
ฮิมซาน- “ไอ้ยงกุกแกไม่คิดจะช่วยฉันเลยใช่มั้ยว่ะ”
ยงกุก- “อ้าว ก็เห็นแกเล่นกับสาวอยู่เลยไม่อยากกวน” ฮั่นพูดพลางพยุงฮิมซานให้ลุกขึ้นมา
ฮิมซาน- “ฉันน่าจะให้ยัยมินเหม็นแตะแกด้วย โอ๊ย! จุกชะมัด”
ยงกุก- “ฉันไม่โง่ให้ใครมาแตะเหมือนแกหรอก ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นเด็กแกเหรอ?”
ฮิมซาน- “ที่พูดนี่ แกคิดหรือเปล่าว่ะ ยัยนั่นน่ะเหรอ ชาตินี้ทั้งชาติก็ไม่มีทางได้เป็นเด็ก คนหล่อๆอย่างฉันแน่เว้ย”
ยงกุก- “เออๆให้มันจริงเหอะไอ้หล่อ ไปขึ้นรถเหอะ พวกนั้นคงรออยู่ที่โรงเรียนสตรีแล้วมั่ง”
ฮิมซาน- “ฝากไว้ก่อนเหอะ ยัยมินเหม็น” (ตะโกนไล่หลังฮโยมินไปเสียงดังสนั่น)
ยงกุก- “จะตะโกนหาอะไรว่ะ ไอ้นี่? =_= (อุดหู)”
ตอนหน้า พบกับคู่ต่อๆไป เรื่องราวจะเป็นอย่างไรโปรดติดตาม
เม้นให้ด้วยน้า จะได้แต่งต่อ กราบงามๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น