นายคมเข้มกับยายเซ่อซ่า

ลำดับตอนที่ #1 : เช้าก่อนการไปรับน้องที่แสนหวาน(รึป่าว)T_T

           ติ๊ดๆๆๆๆติ๊ดๆๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น แถมยังตามมาด้วยเสียงพี่ชายมาปลุกอีก โอ๊ยจะมีอะไรน่ารำคาญกว่านี้ไหมเนี่ย

"ยัยอิ๊ก!!!!!!!!!ตื่นได้แล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนเนี่ย สายแล้วนะ"เสียงชายหนุ่มบ่นน้องสาวที่มีชื่อว่า"อิ๊ก"

"โอ๊ย!!!!ตื่นแล้ว เรียกอยู่ได้ น่ารำคาญอ่า คนจะหลับจะนอนกวนอยู่ได้ รู้ป่าวพี่แอลว่ากวนคนที่กำลังหลับอยู่อะมันบาปนะ"เสียงน้องสาวบ่นขึ้นมาบ้าง

"นี่พี่มาปลุกแกแล้วยังจะมาว่าพี่อีกเหรอเนี่ย มันน่านัก"

"เอ้า!!!มีอะไรก็ว่ามาดิพี่แอล มัวแต่มายืนบ่นอยู่ได้ ง่วงนอนจะตายอยู่แล้วนะ"

"อย่าบอกนะว่าแกลืมว่าวันนี้เป็นวันอะไรอะยัยอิ๊ก"

"จะลืมได้ยังไงอะ ก็อิ๊กไม่ได้จำอะไรไว้ซะหน่อย ถึงจะได้มีเรื่องให้ลืมอะ"

"อืม.......หรือว่าจะเป็น วันแต่งงานพี่รึไงเอ.......หรือว่าวันสิ้นโลกอะ"

"นี่!!!!ยัยอิ๊กพี่ถามดีๆนะ แกอย่ามากวนได้ไหม"

"เอ้า!!!งั๊นก็บอกมาดิว่าวันนี้มันเป็นวันอะไรอะ "

"มีน้องสมองปลาทอง&เซ่อซ่า แบบนี้ล่ะเบื่อจริง ก็วันนี้แกต้องไปรับน้องที่มหาฯลัยไม่ใช่เหรอไง"

         คำก็เซ่อซ่า สองคำก็สมองปลาทอง ใช่สิเรามันไม่เก่งไม่ดีเหมือนพี่แอลนี่ แต่เอ๊ะ!!เมื่อกี๊พี่แอลบอกว่ารับน้อง เออใช่วันนี้เราต้องไปรับน้อง!!!!!!!ที่มหาฯลัยนี่นา ตายแล้วจะทำยังไงดีเนี่ย

"เอ่อ.....คือพี่แอลรออิ๊กแป๊บเดียวนะเดี๋ยวอิ๊กขอเวลาไปแปลงโฉมแป๊บนึง"

"งั๊นก็เร็วๆและกันนะยัยอิ๊ก พี่ให้เวลาแกแค่10นาทีนะ ถ้าช้ากว่านี้ล่ะก็แกลากสังขารของแกไปเองนะ เพราะพี่ก็ต้องรีบไปจัดกิจกรรมรับน้องเหมือนกัน เข้าใจไหม"

"เยสเซอร์ รับทราบครับท่าน เข้าใจครับผม"

"มัวแต่ปัญญาอ่อนอยู่นั่นแหละ เหลือเวลาแค่7นาทีแล้วนะ"

"เออๆๆๆๆไปแล้วล่ะหน้า เร่งอยู่ได้"

            เฮ้อOoO เสร็จซะที พี่แอลจะรออยู่รึป่าวเนี่ย ทางด้านชายหนุ่มเมื่อได้ยิน
   เสียงน้องสาวเดินลงมาก็ทำทีเป็นพูดประชดน้องสาวของตนกับผู้เป็นแม่

"แม่สงสัยยัยอิ๊กมันคงจะคิดว่ามันจะไปประกวดนางสาวไทยมั๊งนั่น ถึงได้ช้าแบบนี้อะเน๊อะแม่"

"นินทาอะไรอิ๊กอะพี่แอล นี่อิ๊กรีบที่สุดแล้วนะยังจะบ่นอยู่อีก ทีตัวเองนะแต่งตัวช้ากว่าเค้าอีก ไม่รู้จะแต่งไปทำไมอะ เพราะว่าทำยังไงมันก็ไม่ดูดีขึ้นมาหรอก อะหิอะหิอะหิ"แม่ได้ยินดังนั้นก็ส่ายหัวไปกับความเป็นเด็กไม่รู้จักโตของสองศรีพี่น้องคู่นี้

"นี่ลูกๆจะกัดกันอีกนานมั๊ยลูก ไหนว่ารีบไปไงจ๊ะ"

"ไปแล้วก็ได้ครับคุณแม่"

"งั๊น ผม/หนู  ไปแล้วนะ ครับ/ค่ะ  คุณแม่ รักแม่นะจุ๊บๆๆอิอิอิ"สองศรีพี่น้องพร้อมใจกันพูด ทำให้แม่ส่ายหัวกับความเป็นเด็กของทั้ง2คนอีกครั้ง 

"ยืนทำหน้าปัญญาอ่อนอยู่ได้เดี๋ยวแม่ก็กลัวพอดียัยอิ๊ก ขึ้นรถได้แล้ว"

        ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
กว่าจะอัพได้เหนื๊อยเหนื่อย ทำไมมันยากอย่างนี้อ่า(ถ้ารู้ว่าเราลำบากแค่ไหนก็ช่วยมาอ่านมั่งนะ จ๊วบๆๆ