คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SF HaruHaru [temg] ( 100%)
Oh girl i cry, cry
You're my all, say goodbye
Oh my love don't lie, lie
You're my heart, say goodbye...
.....................................................................................................................................................................
'ชั้นรักนายนะ'
'อะ..อืมชั้นรู้แล้ว'
'ชั้นจะรักนาย รักนายคนเดียว ตลอดไป...'
.............................................................................................................................................................
ณ ตรอกแห่งหนึ่งที่เงียบสงบเหมาะแก่การคุยธุระเป็นอย่างยิ่ง
หญิงสาวร่างเล็กเดินตรงมาหาชายร่างสูงด้วยความกังวลใจ เธอมาเพื่อคุยธุระกับชายร่างสูงคนนี้
“ ‘ท็อป’ ที่ชั้นนัดพี่มาวันนี้เพราะฉันมีเรื่องจะคุยด้วย ”
หญิงสาวบอกชายร่างสูงเมื่อชายร่างสูงเดินเข้ามาเขาหันไปมองหน้าเพื่อ นที่รออยู่บนรถ และเดินมาหยุดตรงหน้าหญิงสาว
………………………………………………………………………………………………………….....................................
ผมออกมาเดินเล่นกับแทยังและแดซอง อ่อ ผม ควอน จียง เพื่อนๆผมเรียกผมว่า ‘ จี ’
ผมเดินลัดเลาะไปเรื่อยๆเพื่อจะกลับบ้านไปเล่นเกมต่อ จนได้ยินเสียงคนคุยกันผมเริ่มอยากรู้มาขึ้นว่าเขาคุยอะไรกันเพราะผมได้ยิน
เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นเรื่อยๆ จนเห็นใบหน้าร่างสูงที่ผมคุ้นเคย กำลังกอดหญิงสาวร่างเล็กอยู่สีหน้าร่างสูงดูเป็นห่วงสาวร่างเล็กคนนั้นมาก
ผมรู้สึกเจ็บจัง เจ็บทีหน้าอกอกข้างซ้ายผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน หญิงสาวหันหลังให้ผมทำให้ผมไม่เห็นหน้าสาวคนนั้น เธอเป็นหญิง
ร่างเล็กดูน่ารัก
ร่างสูงปล่อยหญิงสาว เธอยืนแหวนให้ร่างสูงหญิงสาวจับมือซ้ายร่างสูงขึ้นมาแล้วจะสวมแหวนให้ร่างสูงที่นิ้วนางข้างซ้ายแต่มันมี
แหวนอยู่ก่อนแล้วร่างสูงก็พูดอะไรกับหญิงสาวสักอย่างผมไม่ได้ยินแล้วร่างสูงก็หัวเราะแล้วถอดแหวนมาใส่ไว้ที่กระเป๋าเสื้อ ภาพนั้นมัน
ทำให้ผมเจ็บมันปวดหนึบๆที่หัวใจ ใช่แหวนวงนั้นผมเป็นคนให้เขาเองมันเป็นของขวัญชิ้นแรกที่ผมให้เขาในวันเกิดของเขาผม
เลือกมันเป็นอย่างดี
แหวนที่ผมให้ใครไปสำหรับผมมันเหมือนตัวแทนความไว้ใจที่ผมมีให้ แต่เขากลับถอดมันออกแล้วให้หญิงสาวคนนั้นสวมแหวนวง
ใหม่มาแทนผมเจ็บจนพูดอะไรไม่ออก ผมมองแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของผม
‘ อะ ชั้นให้นาย ลองเปิดดูสิ '
‘ แหวนนิ นายให้ชั้นทำไม ’
‘ ชั้นรักนายแหวนวงนี้เป็นตัวแทนความรักของชั้น เหมือนที่นายให้แหวนชั้นแทนความเชื่อและไว้ใจที่นายให้ชั้นไง ’
ร่างสูงแตะไหล่หญิงสาวและพูดอะไรสักอย่างและหญิงสาวคนนั้นก็เดินออกไปทิศทางตรงข้ามผมทำให้ผมไม่เห็นหน้าหญิง
สาวคนนั้นแต่ไม่สนใจหรอกผมสนใจแต่ร่างสูงที่ตอนนี้เห็นผมแล้วผมเดินเข้าไปหาแต่ร่างสูงหันหลังทำท่าจะเดินออกไป ผมพยายาม
เร่งฝีเท้าจนผมจับไหล่ร่างสุงให้หันมาคุยกับผม
“ นั่นใคร ” ผมถามร่างสูง
“ ใครอะไร ” ร่างสูงตอบผมด้วยน้ำเสียงและสีหน้านิ่งๆ
“ เธอให้อะไรนาย ” ผมถามในสิ่งที่รู้อยู่แล้วแต่ผมอยากรู้ว่าร่างสูงจะตอบว่าอะไร
“ … ” ร่างสูงไม่ตอบเอาแต่นิ่งเงียบ
“ นายเป็นอะไรกับเธอ ” ผมถามในสิ่งที่ผมอยากรู้มากที่สุด
“ ท็อป นายตอบชั้นมา! เธอเป็นอะไรกับนาย!!! ” ผมเริ่มจะหมดความอดทน
“ นายมีสิทธิ์อะไรมาตะโกนใส่ชั้น!!! ชั้นจะทำอะไรก็เรื่องชั้นไม่เกี่ยวกับนาย!!!! ” ร่างสูงตะโกนใส่ผมกลับ ผมน้ำตาคลอแต่ผมไม่ให้
มันไหลออกมาหรอก
“ นายพูดงี้หมายความว่ายังไง ” ผมถามกลับด้วยอารมณ์ล้วนๆ
“ ก็หมายความตามที่พูดนั้นแหละ ” ร่างสูงแสยะยิ้มกลับมา และทำท่าจะเดินออกไป
ผมเอาหมัดน้อยๆของผมไปกระแทกเข้าที่หน้าของร่างสูงทันที แดซอง แทยองและ ซึงริ เพื่อนของร่างสูงก็เข้ามาห้ามผม ร่างสูงทำท่าจะ
เดินออกไปอีกรอบ ผมสะบัดออกและเข้าไปกระชากท็อปให้หันมาคุยอีกรอบ
“ ท็อป! นายทำกับชั้นอย่างนี้ได้ไง ” ผมถามพลางเก็บน้ำตาและความเจ็บปวดไว้ในใจ
“ ไหนนายบอกว่ารักนายรักชั้นไง! นายบอกว่ารักชั้นคนเดียว! ” ผมถามออกไปโดยไม่คิดอะไรทั้งนั้นผมเจ็บ จนอยากร้องไห้ออกมา
ดังๆ แต่ผมจะต้องไม่ร้องไห้
“ … ” ท็อปไม่ตอบเอาแต่ทำหน้านิ่ง ผมกระชากเสื้อท็อปให้มองหน้าผม
“ นายทำอะไรกับชั้น นายจำไม่ได้รึไง นายพูดอะไรไว้กับชั้น นายจำไม้ได้รึไง!!! ” ผมพูดพลางจ้องไปที่หน้าของท็อป
“ หึ! นายก็เป็นตัวขั้นเวลาเท่านั้นแหละ!!! ” ท็อปตอบกลับมา พลางแสยะยิ้มกลับมา
“ … ” ผมเจ็บจนพูดอะไรไม่ออก
“ คิดซะบ้าง! ”
ท็อปพูดพลางเอานิ้วมาจิ้มหน้าผากผม ผมกำลังจะต่อยมันกลับแต่แทยัง แดซอง และ ซึงริ ก็มาห้ามผม
40%
ผมก็สะบัดตัวออก และตบเข้าไปที่ใบหน้าร่างสูง หน้าร่างสูงหันไปตามแรงตบ ผมก็เดินออกมาจากบริเวณนั้นทันที
แหมะ
ไม่ใช่เสียงอะไร มันคือเสียงร่ำร้องของผมเอง ผมร้องไห้ผมไม่เคยร้องไห้ให้ใครมาก่อนนี่ครั้งแรกเพราะผู้ชายคนเดียวที่ผมรัก ท็อป
.
.
.
.
ลานจอดรถในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
“ ท็อปนายเป็นอะไรรึป่าว…ขอโทษนะ ” หญิงสาวจับใบหน้าของหนุ่มร่างสูงที่ใบหน้าหล่อเหลามีรอยสีแดงจางๆ
.
.
.
.
วันนี้ซึงริ แทยังและแดซองชวนผมไปนั่งรถเล่นเพื่อให้ลืมใครบางคน ผมหิวแทยังเลยขับรถเข้ามาในห้าง
ลานจอดรถ
ผมมองไปที่รถคันนึง มีชายหญิงคู่นึงกำลังคุยกันอยู่บนรถหญิงสาวจับใบหน้าชายหนุ่มโดยชายหนุ่มหันมามองทางผม ผมเพ่งมอง
ชายหนุ่มตรงหน้าผมรู้สึกเจ็บที่อกอีก
แล้ว เพราะผู้ชายคน ‘ เดิม ’
TOP
ผมเห็นร่างเล็กมองมาที่ผม ผมนั่งอยู่กับ‘ มินยอง ’ ผมมองหน้ามินยองเธอมองหน้าผม ผมโอบไหล่เธอเธอมองตามผมเธอเห็น
ร่างเล็กแล้ว
“ จียง ” เธอมองหน้าผมแล้วยิ้ม เรารู้ว่าเราต้องทำอย่างไร
เธอขยับมาใกล้ผมเธอมองไปที่จีและยิ้ม ผมแสยะยิ้มเมื่อเห็นร่างเล็กเปิดประตูรถออกมาแล้วเธอเข้ามาที่รถผม
ร่างเล็กเอามืออันบอบบางมาตบที่กระโปรงรถผมและกำลังจะปีนขึ้นมาบนกระโปรงรถผม(?) ซึงริและแทยังเข้ามาจับตัวจีออกไป
จากกระโปรงรถผม จีหันหน้ามองหญิง
สาวข้างกายผม จีชงักทันทีร่างเล็กผ่อนแรงลง ผมและมินยองแสยะยิ้มให้จีอีกครั้ง จีเดินออกไปด้วยสีหน้านิ่งๆแต่แววตาเหมอลอย
End top
.............................................................................................................................................................................................................
จบไปแล้วกับบท1 จะมีใครอ่านไหมนะ แต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะ^^
ไม่เม้นไม่ว่าแต่เม้นบางก็ดี^^
ความคิดเห็น