คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : SF HaruHaru [temg] 2 (100%)
SEUNGRI
ผมขับรถมองส่งจีที่บ้าน พอถึงบ้านจีก็ขึ้นไปบนห้องและหมกตัวอยู่ในห้องไม่พูดอะไรเลย
สักพักก็ได้ยินเสียงมาจากข้างบน
เพล้ง เคร้ง ตุ๊บ โครม!!!!!!! อ๊ากกกกกกกกกก อึก
ผมนั่งที่หน้าทีวีกับแทยังและแดซอง สักพักผมก็ได้ยินเสียงโครมครามและเสียงกระจกแตก ตามมาด้วยเสียงเหมือนขวดแก้วตกลงมากระทบพื้น
เสียงตะโกนและอีกมากมาย ตามด้วยเสียงร้องไห้
ผมจะขึ้นไปดูแต่แดซองก็ห้ามไว้
“ ให้จีอยู่คนเดียวเถอะ มันไม่เป็นอะไรหรอกก็แค่ระบายหน่ะ เราดูอยู่ห่างๆก็พอ ” แดซองแตะบ่าและบอกผม
“ แต่จี… ” ผมจะแย้ง
“ หน่า จีไม่เป็นอะไรหรอก ”
‘ Rrrrrrrrr…’ ผมรับโทรศัพท์
“ ฮัลโหล ”
“ …. ”
“ อืม เดียวตามไป ” ผมกรอกเสียงใส่โทรศัพท์ และวางสายไป ผมกวักมือเรียกแทยังและแดซองให้เดินตามไปที่รถโดยไม่ลืมที่จะล็อกบ้านให้จี
End seungri
ผมกลับมาที่บ้านแล้วขึ้นไปบนห้องทันทีโดยแทยัง ซึงริและแดซองมาส่ง ผมเจ็บ เจ็บมาก เจ็บจนพูดอะไรไม่ออก
และเจ็บยิ่งกว่าเก่าเมื่อเห็นผู้หญิงข้างกายท็อปว่าเธอ
เป็นใครผมริ่มระบายอารมณ์โดยการปัดของที่อยู่บนโต๊ะ เอาหมอนสะบัดไปชนแจกันตกแตก โยนเก้าอี้ไปกระแทกกระจกแตก
“ อ๊ากกกกกกกกกก ” ผมตะโกนระบายอารมณ์
น้ำตาผมไหลลงมาจนปิดม่านตาไปหมดผมนอนลงบนเตียงแล้วซบหน้าลงบนหมอนอีกใบและมองไปยังกรอบรูปบนหัวเตียงมันเป็นรูปคู่ของชายสองคนที่ดูรักกันมาก
มันป็นรูปที่ผมถ่ยกับท็อปตอนไปเที่ยวด้วยกันครั้งแรก ผมขว้างมันลงพื้นกรอบแตกกระจาย
“ ทำไม อึก ทำไมนายทำกับชั้นอย่างนี้ ชั้น อึก ชั้นไม่น่าเชื่อใจนายเลย อึก ฮือๆๆๆ”
ผมร้องไห้หนักขึ้น สักพักผมก็ผล็อยหลับไป
.
.
.
.
TAEYANG
ณ โรงพยาบาล Y
ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงพยาบาล ผมไม่ได้เป็นอะไร แต่ผมมาเยี่ยมหญิงสาวคนนึง ตอนนี้เธอต้องรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งนี้
โดยมีหนุ่มร่างสุงคอยมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ
50%
เธอพูดคุย หยอกล้อกับชายหนุ่มคนนั้นอย่างสนิทสนม เธอพูดอย่างหน้าระรื่นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ถึงแม้เธอจะทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรแต่ภายใต้รอยยิ้มของเธอ เธอเจ็บปวดขนาดไหนที่เห็นคนที่เธออยากจะกอดแต่เธอก็กอดไม่ได้
เห็นเขาอยู่ตรงหน้าแต่กลับจับต้องไม่ได้
ใบหน้าเธอซีดลงทุกวันทุกวัน แม้เธอจะฝืนร่างกายตัวเองไป เล่นละครฉากใหญ่ ก็ตาม เธอชื่อ ‘ มินยอง ’
และชายหนุ่มที่มาเฝ้าเธอคือ ‘ ท็อป ’ นั่นเอง
เธอป่วยเป็นโรคร้ายและยิ่งนานเข้าอาการก็ยิ่งหนักขึ้น หนักขึ้น ผมของเธอเริ่มร่วง นี้ก็วันที่สองแล้วที่ เธอต้องเริ่มเข้าทำคีโมเพื่อยื้อชีวิตเอาไว้
แม้จะไม่เห็นทางรอดก็ตาม ที่ผมบอกว่า เริ่ม หมายถึงก่อนหน้านี้เธออาการดีขึ้นมากจนหมอให้เธอออกจากโรงพยาบาลไปรักษาตัวที่บ้านได้แล้ว
ซึ่งเห็นผลนี้แหละที่ทำให้เธอไม่บอกใครเพราะเธอคิดว่าเธอจะหายแล้ว ผมก็เพิ่งรู้ไม่นานมานี้เหมือนกัน
ผมรู้สึกสงสารจีมาก ที่มันรักและไว้ใจปิดบังอะไรมัน ผมว่าอาการของ มินยองแย่ลงทุกวันผมต้องทำอะไรสักอย่งแล้วก่อนที่จะสายไป
ผมเดินไปยังลิฟท์และลงไปชั้นล่าง ผมตัดสินใจโทรไปหาจี ถึงแม้ผมจะรับปากกับท็อปและมินยองแล้วก็ตาม แต่จะให้ทำยังไงละ
แต่ผมจะบอกจีแต่อย่าเพิ่งคิดว่าผมจะแฉ ท็อปกับมินยองนะผมไม่อยากให้ใครเสียใจทีหลังในวันที่มันสายไปแล้ว
‘ ฮัลโหล ’ จีรับสายแล้ว
“ จี นายอยู่ที่ไหน ” ผมถามทันที
‘ … ’ มันไม่ตอบ ผมออกจากลิฟท์มาที่สวนขนาดเล็ก แต่กอนที่ผมจะเข้าไปในสวน ผมได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลังผม
หันไปเห็นท็อปวิ่งตามรถเข็นไปทางห้องไอซียู ดังนั้นผมเลยรีบตอบจีไป
“ นายรีบมาที่โรงพยาบาล Y ด่วนเลย ”
“ ทำไม มีใครตายรึไง ” จีตอบมาเสียงนิ่งๆ
“ มินยอง อยู่ไอซียู ”
“ มินยองเป็นอะไร ทำไมอยู่ไอซียู!!!. ” มันถามมาอย่างรวดเร็ว
“ มินยองป่วยเป็น บลูคลีเมีย อาการทรุดหนักอยู่ไอซียู นายรีบมานะ ” ผมพูดจบมันก็ตัดสายไป
ผมว่ามันต้องรีบมาแน่เพราะมินยองเป็น ‘ น้องสาวแท้ๆ ’ ของมันไงละ
.............................................................................................................................................................................................................
มาอัพแล้วค่ะ ขอโทษที่หายไปนะคะ
คือไรเตอร์ มีสอบแต่สอบเสร็จแล้วจะมาอัพบ่อยๆนะคะ
ปล. ขอขอบคุณ momon มาค่ะ คอมเม้นคนแรกเลย ขอบคุณมากกกกกกกก
มาต่อแล้งนะอย่าเพิ่งหายไปไหน อีกไม่กี่ตอนก็จบแล้ว เพราะมันเป็นช็อตฟิคเอง มาอ่านกันหน่อยนะ
เม้นบางเราจะได้รู้ว่าควรปรัปรุงตรงไหนไหม ถ้าเราพิมผิดก็ช่วยบอกหน่อยนะเดียวมาตรวจสอบ
แล้วสุดท้ายนี้ twitter :@jane_14954 นี้ทวิตเราใครมาฟอลคุยกับเราได้ หรือมาทวงให้อัพได้ไม่ว่เราจะไดรู้ว่ามีคนอ่านของเรา
ถึงจะมีไม่เยอะก็ตาม ฮือๆ
ความคิดเห็น