คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ผจญภัยในไพรกว้าง
วัชระหนุ่มโสดที่ชอบกิจกรรมโลดโผนเป็นที่สุด เค้ากำลังทำวิจัยเกี่ยวกับเมืองมหินทราเมืองโบราณที่อยู่แถวเทือกเขาตะนาวศรี เค้าจึงรวบรวมเพื่อน เพื่อไปช่วยกันค้นหาข้อมูลในเรื่องนี้
รุ่งเช้าวันที่จะต้องออกเดินทาง
โยทะกาแบกกระเป๋าเดินทางใบใหญ่มา แต่ไกล
กรพูดขึ้น
“โอ้ว้าวพระเจ้าจอน์จ แฟนแกแบกกระเป๋าใบใหญ่เท่าบ้านมาโน่นแล้วว่ะ”
ภูเสริม
“ทำซะเหมือนกับจะไปรบที่อิรักอย่างนั้นแหละ”
โยเรียก
“วัชคะ มาช่วยโยหน่อยสิคะโยหนักจะแย่อยู่แล้วนะคะเนี่ย”
ปรางบ่น
“ก็ใครใช้ให้แบกบ้านมาเดินป่าล่ะ”
ขิมเถียง
“ใครบอกว่าแบกบ้านแบกโลกมาต่างหาก”
แล้ว 2 สาวก็หัวเราะกันรวน
วัชถาม
“เอ่อ คุณเอาอะไรมาเยอะแยะครับเนี่ย”
โยเริ่มสาธยาย
“ก็มีทั้ง Sleeping bag เต็นท์ ไดร์เป่าผมแบบใช้แบตเตอรี่ ไฟฉายอีก 5 กระบอก อาหารสำเร็จรูป เอาไว้สำหรับกินได้ 2 เดือนเลยค่ะ มีน้ำหอมจากฝรั่งเศสอีก 8 ขวด ลิปสติกอีก 9 แท่ง เครื่องแต่งหน้าอีก 3 ชุด สบู่จากอเมริกาอีก 4 ก้อน แล้วก็ยังมี…”
วัชเบรกก่อนที่โยจะพูดมากไปกว่านี้
“เอ่อ ผมว่าเราขึ้นรถกันเถอะครับ เดี๋ยวจะมืดซะก่อน”
โยบอก
“แต่นี้มันยังเช้าอยู่เลยนะคะ”
วัชได้แต่เฉย แต่ในใจคิดว่า “ แต่ถ้าปล่อยให้คุณพูดต่อแหละก็ คงจะไปถึงที่โน่นพรุ่งนี้เช้าเลยมั้ง ”
พอมาถึงชายป่าทั้งหมดก็ต้องลงจากรถ
โยถาม
“ทำไมเราต้องลงจากรถด้วยล่ะคะ”
กรอธิบายให้ฟัง
“คือว่าป่าข้างหน้าเนี่ย มันเป็นป่าทึบ ที่รถเข้าไปไม่ถึง…”
กรอธิบายยังไม่ทันจบโยก็พูดหักหน้า
“ขอโทษนะคะ โยถามวัชไม่ได้ถามคุณ”
กรหน้าแตก ปรางปลอบใจ
“แกนี่ทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาปจริงๆเลยนะ”
ขิมบอก
“ไปเที่ยวครั้งนี้อ่ะสนุกแน่เลยว่ะ”
ภูถาม
“สนุกตรงไหนวะ”
“แกก็คอยดูต่อไปสิวะ”
วัชบอก
“นี้มันก็ใกล้จะมืดแล้วนะ ฉันว่าคืนนี้พวกเรานอนกันที่นี่แหละ”
ขิมบอก
“เออ งั้นเดี๋ยวฉันกับปรางจะดูแลเรื่องอาหารนะ แล้วพวกแก 3 คนก็กางเต็นท์ไปก็แล้วกัน”
โยออกคำสั่ง
“อืม วันนี้ฉันเอาสเต็กปลากับสลัดผลไม้ก็แล้วกัน”
ปรางชักทนไม่ไหว
“ขอโทษนะ ที่นี่มันป่าไม่ใช้ภัตตาคาร ที่จะมีสเต็กให้เธอกิน แล้วที่สำคัญฉันก็ไม่ใช่คนใช้ของเธอด้วย ถ้าเธออยากกินก็มาทำเองก็แล้วกัน”
ขิมบอก
“เมนูของวันนี้นะจ๊ะ ก็จะมีคางคกทอดกรอบ กบแอฟริกันย่าง งูเหลือมผัดเผ็ด กิ้งก่ารมควัน ปลิงอบซอสอิตาเลี่ยนจ้า”
พอฟังจบโยก็ทำท่าจะอาเจียนพอขิมเห็นอย่างนั้นก็เลยบอกว่า
“แต่ถ้าเธอทานไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ เธอก็ทานอาหารสำเร็จรูปของเธอไปก็แล้วกัน”
ปรางยิ้มด้วยความสะใจ ส่วนกรกับภูก็ปล่อยก๊ากออกมา ด้วยความสะใจเช่นกัน หลังจากสะใจกันพอแล้วขิมกับปรางก็เดินไปทำอาหาร
ปรางถาม
“แกคิดได้ไงวะ”
“ไม่รู้ว่ะ อยู่ดีๆมันก็นึกขึ้นมาได้อ่ะ”
“แกเห็นหน้ายัยโยนั่นป่ะ สะใจ จริงๆเลยว่ะ5555”
ขิมเตือน
“หัวเราะเข้าไป ถ้าไอ้วัชมันได้ยินนะ มันโกรธตายเลย”
“โกธรก็โกรธไปดิ เออ มันคิดยังไงของมันวะ ถึงได้เอายัยโยมาเป็นแฟนเนี่ย”
“ไม่รู้มันดิ สงสัยผีเข้ามันมั้ง”
พอ 2 สาวทำอาหารเสร็จก็พอดีกับที่ 4 หนุ่มกางเต็นท์เสร็จเช่นกัน
ปรางตะโกนมาแต่ไกล
“คางคกทอดกรอบ กบแอฟริกันย่าง งูเหลือมผัดเผ็ด กิ้งก่ารมควัน ปลิงอบซอส อิตาเลี่ยนมาแล้วจ้า”
พอได้ยินเมนูโยก็ทำท่าขยะแขยงจนออกนอกหน้า
ภูจึงแกล้งวิ่งเข้าไปดูแล้วพูดว่า
“อู๋ หน้าตาน่ากินซะด้วย คุณโยจะทานด้วยกันมั๊ยครับ”
โยทำหน้าอี๋ๆแล้วตอบปฏิเสธ
“ไม่ล่ะค่ะ”
แล้วเธอก็บ่น
“ป่าเถื่อนสิ้นดี กินอะไรกันก็ไม่รู้ แหวะ”
วัชถาม
“เป็นอะไรไปหรอครับ”
“เปล่านี่คะ”
“เอ่อ เดี๋ยวผมขอตัวไปทานข้าวก่อนนะครับ”
“วัชกล้ากินของพวกนั้นด้วยหรอคะ”
“กล้าสิครับ อร่อยออกจะตายไป”
โยทำหน้าอี๋ๆ แล้วถามว่า
“อร่อยงั้นเหรอคะ”
วัชตอบ
“ครับ อร่อยกว่าสเต็กปลา หรือพิซซ่าอีกนะครับ”
ความคิดเห็น