คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHARACTER & PROLOGUE 100%
CHARACTER
บทนำ
เวลา 01.00 น.
ร่างสองร่างที่ประคองกันลงจากรถลีมูซีนคันหรู ซึ่งบ่งบอกฐานะได้เป็นอย่างดีว่าคนๆนั้นร่ำรวยแค่ไหน สาวร่างบาง เพรียวระหงในชุดเดรสสั้นเกาะอกสีแดงเพลิงรัดรูปไปทุกสัดส่วน โชว์ผิวขาวลาดไหล่บางจนถึงอก เอวคอด สะโพกงามงอนที่ดูสมส่วน ลงไปยังต้นขาถึงปลายเท้าที่สวมรองเท้าส้นเข็มสูง 6 นิ้ว ร่างที่โดนแสงไฟในยามค่ำคืนยิ่งทำให้ผิวเธอดูนวลผ่องมากขึ้นไปอีก เธอสวยมาก สวยจนผู้ชายหลงใหลรวมถึงคนที่เธอกำลังประคองลงจากรถคันหรูอย่างทุลักทุเล
“ท่านคะ ค่อยๆเดินนะคะ ใกล้จะถึงแล้วค่ะ” เสียงหวานเอ่ยบอกผู้ชายที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับพ่อ แต่ดูภูมิฐาน และที่สำคัญ
‘รวยมาก!!’
ก่อนหน้านั้นเครื่องดื่มสีอำพันที่ถูกสาดลงคออย่างไม่ได้หยุด ทำให้เมามายแทบไม่ได้สติ เธอจึงพาเขากลับมาที่คอนโด
แต่อย่าพึ่งคิดอะไรทำนองนั้น เพราะคอนโดนี้ไม่ใช่ของเธอ แต่เป็นของผู้ชายคนนี้ ความร่ำรวยของคนที่มีเงินแค่คอนโดห้องเดียวถ้าจะมีก็คงไม่แปลกอะไรหรอกใช่ไหม ยศถาบรรดาศักดิ์ที่มีอยู่ แค่เห็นแค่นามสกุลก็รู้ได้เลยทันทีว่าใครด้วยแล้วล่ะก็นะ
“ถึงหรือยางจ้า คนสวย” เสียงที่เปล่งออกมา ฟังแทบไม่รู้เรื่องบ่งบอกได้อย่างดีว่าเมามากขนาดไหน เขาโอบกอดร่างบางไว้ ใบหน้าที่ดูดี และไม่ได้แก่เกินไป แถมยังดูหล่อเหลาด้วยซ้ำ ก้มลงกระซิบข้างหู พลางกดหอมไปทั่วแก้มนวล
“ถึงแล้วค่ะ ท่านขา รอแปบค่ะ หวานตาเปิดประตูก่อนนะคะ อื้อออ.. ท่านอย่าซนสิคะ เข้าไปข้างในก่อนค่ะ เดี๋ยวหวานตาจะอาบน้ำและนวดตัวให้นะคะ” หญิงสาวเอ่ยออกไปพลางหันหน้าหนีปากของอีกคน ที่ซุกซนอยู่แถวบริเวณซอกคอขาว
“...”
“อย่าพึ่งค่ะท่าน อื้ออ... อย่างับหูหวานตาสิคะ” เสียงหวานเอ่ยห้ามปรามอีกคนที่ไม่ว่ายังไงก็ไม่ยอมเอาปากหนีห่าง จาก คอ แก้มและหู ของเธอสักที “นิดนึงสิจ๊ะที่รัก ขอผมชื่นใจนิดนึง” ร่างสูงพูดพร้อมกับก้มหน้าลงซุกไซร้ซอกคอขาวผ่อง แขนเรียวยกมือขึ้นโอบรอบคอแหงนหน้ารับริมฝีปากหนาที่ทำหน้าที่กดจูบ พรมไปทั่วลำคอระหง “อ๊ะ!!” เสียงครางเบาๆที่เปล่งออกมาทำให้คนตัวโตได้ใจ ยกยิ้มมุมปากแล้วดำเนินการต่อทั้งจูบทั้งเม้ม มือหนาสองข้างก็ช่วยกันทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ลูบไล้ไปทั่วกายสาว มือข้างนึงบีบคลึงเอวบาง อีกข้างลูบไล้สะโพกงามงอนลงไปยังขา มือหนาค่อยๆสอดเข้าในชุดเดรสสั้นทำให้ชุดร่นขึ้นมาเกือบจะถึงหน้าท้อง
“อืมมม... ท่านขา พอก่อนค่ะ ท่านไม่เห็นเมาเลย แกล้งเมาหลอกหวานตาเหรอคะ” หวานตาค่อยๆดัน ร่างสูงออก “โธ่ คนสวยจ๋าไม่อย่างนั้นคุณจะมาส่งผมเหรอ ผมขอต่ออีกนิดไม่ได้เหรอจ๊ะ” ร่างสูงพูดเสียงอ้อน “ไม่ได้ค่ะ อาบน้ำก่อนนะคะ ถ้าท่านอาบน้ำหวานตาจะบริการท่านให้ถึงใจเลยล่ะค่ะ นะคะ” หวานตาเอ่ยเสียงหวาน ร่างสูงเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มอย่างพอใจ “ก็ได้จ๊ะ “ และก้มลงหอมแก้มอีกครั้ง
“ถ้างั้น ท่านไปรับลมที่หน้าระเบียงรอหวานตาก่อนนะคะ เดี๋ยวถ้าหวานตาผสมน้ำในอ่างเรียบร้อยแล้วหวานตาจะออกมาเรียกนะคะ” เธอเดินไปที่ระเบียง “ อย่านานนะจ๊ะคนสวย ผมคิดถึง” สายตาหวานเยิ้มที่แสดงความปรารถนาออกมาอย่างชัดเจนส่งไปให้เธอ “ค่ะ ไม่นานหรอกค่ะ” และผละออกจากร่างสูงอย่างอ้อยอิ่ง
เมื่อผละออกจากร่างสูงได้แล้ว เธอ ก็รีบเดินเข้าไปไปในห้องน้ำ
ซ่า!!!
เสียงน้ำที่กระทบอ่าง ส่งเสียงดังไปถึงข้างนอก และคงดังมากพอที่จะกลบเสียงในห้องน้ำได้ เธอเดินสำรวจไปทั่วห้องน้ำ ตรวจดูกล้องวงจรปิดทุกซอกทุกมุม เมื่อตรวจตราความเรียบร้อยแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ เธอก็ยกมือขึ้นแตะหูฟังสายลับและบ่นออกมาทันที
“อี๋.... สกปรก ทำไมฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยนะ ไอ้แก่หื่นกาม ไอ้ลามก แหวะ ไอ้พี่บ้า ทำไมต้องเป็นน้อง ห๊ะ!! ทำไมวะ ตอบ!!” หวานตาเอ็ดใส่คนที่อยู่ในสายทันที
“โอ้ยยย ยัยน้องเบาๆดิวะ งานเว้ยงาน ท่องไว้ดิ เงิน เงิน เงิน ชอบใช้นักไม่ใช่เหรอไง” เสียงตามสายตอบกลับมา
“เฮ้ย!! อย่าทะเลาะกันดิวะ ทำงานก่อน หงส์ 3 ทางนู้นเป็นไงบ้างวะ เคลียร์ไหม ถ้าเคลียร์ฉันจะได้รีบปิดบัญชี” เสียงอีกเสียงที่แทรกเข้ามาห้ามก่อนที่ 2 พี่น้องจะทะเลาะกันยาวกว่านี้ และอาจจะทำให้เสียงานได้
“โอเค ปิดบัญชีค่ะ” หวานตาตอบกลับไปทันที “ระวังตัวด้วยยัยน้อง” พี่ชายที่ห่วงน้องสาวอยู่แล้วรีบพูดแทรกก่อนที่จะเริ่มทำงาน
“โอเคค่ะพี่ชาย ไม่ต้องห่วง นี่ใคร ‘หงส์3’ซะอย่าง หายห่วงครับผม”
อีกฟากหนึ่งของตึกที่ไกลออกไปราว 1,000 เมตร
คน 2 คน ที่สวมชุดสีดำทั้งตัว หัวที่สวมหมวกไอ้โม่งคลุมหน้ามิดชิดเหลือแต่ดวงตา คนนึงดวงตาออกสีเขียวอมน้ำตาล กับอีกคนดวงตาสีโอนิกส์ ทั้งคู่ซ่อนตัวอยู่เหนือตึกบนดาดฟ้าที่สูง 50 ชั้น โดยการทำงานครั้งนี้ทั้งคู่อยู่ในนามแฝงว่า ‘หงส์สีน้ำเงิน’
คนนึงเรียกตัวเองว่า ‘หงส์ 1’สองมือจับปืนสไนเปอร์ ไรเฟิล Chaytac .408
อีกคนเรียกตัวเองว่า ‘หงส์ 2’ สองมือจับปืนสไนเปอร์ M21 เพื่อชี้เป้าบอกทิศทางลม และบอกตำแหน่ง
ทั้งคู่เตรียมพร้อมกันตั้งนานแล้วเพียงแต่รอให้คนอีกฝั่งจัดการเคลียร์ทางให้เรียบร้อยก่อนที่จะลงมือ
“ขอพิกัดด้วย” หงส์1 ถามออกไป
“อยู่ตึกทางเหนือ ไปทาง 1 นาฬิกา” หงส์2
“ขอทราบระยะ” หงส์1
“ระยะ 870 หลา เป้าหมายเคลื่อนไหวเล็กน้อย ความเร็วลม 3 ส่วน 4 เปิดซ้าย 2 มิลเลียม ชั้น 42 ” หงส์2
“โอเค เจอเป้าหมาย” หงส์1
“ยืนยันตำแหน่ง เป้าหมายนิ่ง พร้อมแล้วยิงเลย” หงส์2
“ปัง!!” ภาพผ่านจากลำกล้องของปืนคือชายคนนึงที่ถูกกระสุนยิงเข้ากลางหน้าผากพอดี ร่างของชายคนนั้น หงายหลังลงไปนอนกับพื้น คาดว่าไม่น่าจะรอด
“หงส์2 เรียก หงส์3 ขณะนี้เป้าหมายสำเร็จลุล่วง เคลียร์!! ” หงส์2 เมื่อดูเป้าหมายและแน่ใจแล้วว่าชายคนนั้นไม่สามารถที่จะลุกขึ้นมาหายใจได้ จึงรีบติดต่ออีกคนทันที
ทั้งคู่รีบถอดปืน เก็บเข้ากล่อง และยัดลงกระเป๋ากีต้าร์ วิ่งลงมาทางบันไดหนีไฟ เข้าห้องที่ไม่มีคนอยู่ รีบเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับมาเป็นชุดไปรเวท ทั้งคู่ใช้เวลาไม่นานหลังจากที่เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกมาเจอกันตรงบันไดหนีไฟ “โทรรายงานหรือยัง” หงส์1 ถามออกไปเมื่อเดินเข้าไปในตึกเพื่อจะไปลงลิฟท์ “เรียบร้อย ไปรับเงินได้เลย ข้างตึก xxx ถนน xxx ซอย152”
“จัดไป นายไปเอารถ เดี๋ยวฉันไปรับเงินเอง เจอกันหน้าซอย” เมื่อลิฟท์เปิดประตูที่ชั้น 1 จึงแยกกันทันที
เวลา 01.30 น.
หงส์1 เดินเข้าไปในซอย แต่ยังไม่เห็นมีใครมา เลยเอนหลังพิงกำแพง ควักบุหรี่ Marlboro เมนทอล ไลท์ ยี่ห้อโปรดขึ้นมาจุดสูบ แต่สูบไปยังไม่ถึงครึ่งมวนก็มีชายร่างสูงเดินเข้ามา หงส์1 มองไปยังชายผู้นั้นด้วยสายตานิ่งๆ ร่างสูงที่สวมชุดสูทสีดำเดินเข้ามาหยุดไม่ห่างมากนัก
“ไงหงส์สีน้ำเงิน ทำงานเร็วดีนี่ ไม่นึกว่าจะเป็นผู้หญิงนะ กล้าดีนะเธอน่ะ” ริมฝีปากบางยกยิ้มแล้วพูดกลับไปว่า “ผู้หญิงแล้วยังไง อย่างน้อยก็ฆ่าคนได้สบายๆ โดยเฉพาะไอ้คนที่พูดมาก พล่ามอยู่นั่น มันน่าเก็บดีนะว่ามั้ย” ปากที่พูดด้วยรอยยิ้ม แต่แฝงไว้ด้วยการขู่ พร้อมกับทิ้งบุหรี่ในมือลงพื้นและยกเท้าขยี้
เมื่อร่างสูงได้ยินถึงกับน่าถอดสี “หึ!!” มีแต่เสียงหัวเราะในลำคอ เมื่อทำอะไรไม่ได้ จึงวางถุงสีน้ำตาลไม่ใหญ่มากนักไว้บนฝาถังขยะ และเดินออกไปทันที หลังจากรอชายคนนั้นออกไปสักพัก จึงเดินไปหยิบถุงสีน้ำตาลขึ้นมาและยัดมันเข้าไปไว้ในเสื้อเดินออกไปจากซอย พอเดินออกมาก็เจอรถปอเช่คันสีแดงสดจอดรออยู่แล้ว จึงไม่รอช้าเปิดประตูเข้าไปนั่งทันที
“มือยังแม่นเหมือนเดิมเลยนะ ไอ้โหด” เขาพูดยิ้มๆ พลางยกมือผลักหัว เบาๆเมื่อออกรถไปได้สักพัก
“ถ้าไม่แม่น ก็ไม่ใช่ ‘คีตา’ น่ะสิ”
________________________________
________________________________
Just Talk
มาอัพคาแรกเตอร์จ้า ><
เหนื่อยจังกับการแต่งหน้านิยาย 55555
พยายามที่สุดแล้วจ้า
ออกมาก็โอเค ตามที่ต้องการ
ที่เหลือคือบทนำ #ปาดเหงื่อ 5555
ขอบคุณที่เข้ามาดูค่ะ
_______________________________________
Just Talk2
อัพบทนำแล้วค่า เหนื่อยจังเลย 55555
กว่าจะจบเล่นเอาคนแต่งเหงื่อแตกพลั่กๆ แต่ก็โอแล้วละนะ
เพราะมือใหม่หัดแต่งก็เงี๊ยะ 5555
บางอย่างสิ่งที่อยู่ในนิยาย เจนมโนขึ้นมาเองเยอะเลยค่ะ
บางทีมันอาจจะไม่อิงความจริงเท่าไหร่ เพราะนิยายเรื่องนี้แต่งตามใจฉัน #โดนตรบ
ขอบคุณ Cr.จากหนังเรื่อง Shooter คนระห่ำปืนเดือด ด้วยค่ะ
(เรื่องนี้คนแต่งชอบมากๆเลย)
ชอบก็แอดเฟบ ถูกใจก็ช่วยโหวต
1 เม้นเป็นกำลังใจในการแต่งค่ะ
ติดตามกันตอนต่อไปนะคะ
ความคิดเห็น