จิ้นนี้มีไว้ฟิน (รวมฟิคสั้น)

ลำดับตอนที่ #2 : เรทใสๆ (?)

เนื่องจากเราเตือนแล้วว่ามันมีเรทนะ #อย่าด่าไรท์ 55
.
.
.

1. Merry Christmas

 

คืนนี้เป็นวันคริสต์มาส เพื่อนคุณกับคุณเลยจัดปาร์ตี้เล็กๆกันที่บ้าน 

แต่ตอนนี้คุณกำลังนั่งเพ้อถึงของขวัญที่ซานต้าใจดีจะเอามาให้อยู่ โดยทิ้งเจ้าตัวแสบที่มาร่วมงานนั่งหงอยคนเดียวซะนี่ 

“นี่! เธอเป็นอะไร อยู่ๆก็เงียบ” เพื่อนฝรั่งตัวดีของคุณเขกหัวคุณเบาๆ “อ...เอ่อ ป่าวนี่ไม่มีอะไร” 

คุณพูดพร้อมเขียนสิ่งที่อยากได้ลงในการ์ดต่อ “แล้วนั่นทำอะไรหน่ะ... เขียนข้อความถึงซานต้าเหรอ?” 

ร่างสูงพยายามจะคว้ากระดาษจากมือคุณ แต่คุณไวกว่า เลยดึงมันมากุมไว้ได้ทัน 

“ยุ่งน่า กลับบ้านนายได้แล้วย่ะ ฉันจะรีบนอนแล้ว” 

พูดจบคุณก็เอาการ์ดที่เขียนเสร็จไปวางไว้ใกล้ๆถุงเท้าปลายเตียงนอน 

แล้วดันร่างสูงออกจากห้องอย่างทุลักทุเล “ง่า เธอนี่ผลักไสไล่ส่งฉันจริงๆเล้ยยยยย ไปนอนเหอะ เดี๋ยวฉันเก็บของให้แล้วค่อยกลับ” คุณพยักหน้าหงึกๆแล้วเดินไปนอนทันที 

ที่จริงคุณไม่ใช่คนนอนเร็วหรอกนะ แต่ถ้าคุณไม่นอน ซานต้าก็ไม่ได้เอาของขวัญมาให้หน่ะสิ... >__< 

เช้าวันต่อมา...

“หาวววว” คุณบิดขี้เกียจบนเตียงนอน ข้างนอกอากาศค่อนข้างหนาว คุณเลยซุกตัวกับหมอนข้าง 

แต่... เดี๋ยวนะ -___- ทำไมหมอนข้างมันแปลกๆ -0- “ไง ตื่นแล้วเหรอ?” 

เสียงนี้มัน... “กรี๊ดดดด น...นาย! นายมานอนบนเตียงฉันได้ไง เมื่อคืนนายกลับไปแล้วไม่ใช่เหรอ” 

คุณถอยกรูจนแทบตกเตียง โชคดีที่ร่างสูงรั้งไว้ได้ทัน “ระวังหน่อยซิ ยัยบ๊อง -3-” 

คุณผลักร่างสูงออกเบาๆ ก่อนที่จะหันมานั่งสงบสติอารมณ์แทน 

“เอาล่ะ ไหนนายบอกฉันมาซิว่าทำไมถึงมานอนกับฉัน ห่ะ???” 

คุณเห็นเขาล้วงอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง 

การ์ดที่คุณเขียนเมื่อคืนนั่นเอง “ก็... ซานต้าของเธอเป็นคนพาฉันมาไงเล่า” 

ร่างสูงเปิดการ์ดอ่านแล้วผิวปากอย่างอารมณ์ดี คุณหน้าแดงไปถึงหู ไม่ใช่เพราะถูกล้อเรื่องซานต้า 

แต่เป็นข้อความในนั้นต่างหาก... “ใครแถวนี้ขอฉันกับซานต้าน่า???” 

“พ...พอแล้ว >////< ฉ...ฉันก็แค่ล้อเล่น แค่โจ๊กหน่ะ โจ๊ก!” คุณแก้ตัวน้ำขุ่นๆ 

ถึงความจริงคุณจะเป็นคนขอร่างสูงจากซานต้าจริงก็เถอะ... 

ก็แค่แอบชอบ แต่ไม่กล้าพูดก็แค่นั้นเอง “ทีนี้นายก็ลุกจากเตียงฉันได้แล้วย่ะ >0<” 

“เธอล้อเล่น แต่ฉันเอาจริง :P” ห่ะ?? อะไรนะ? “ด...เดี๋ยว นายหมายความว่ายังไง?” 

คุณเริ่มถอยหนีคนตัวใหญ่กว่าอีกครั้ง และเป็นอีกครั้งที่ร่างสูงดึงตัวคุณเข้ามาใกล้จนหน้าคุณซบกับแผงอกของเขา 

“ก็... ฉันเป็นของขวัญของเธอแล้วนะ ” “หมายความว่ายังไงย่ะ -///-” คุณทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ 

“ไม่ลองแกะของขวัญเธอดูล่ะ -3-” “ห่ะ! อะไรนะ??? เดี๋ยว...กรี๊ดดดด” 

พูดจบเขาก็กดคุณลงกับเตียง แล้วจัดการแกะคุณ -3- 

#ตกลงใครแกะใคร -//////-

2.ไม่มีอะไรใต้ผ้าห่ม (?)

 

เมื่อวานตาเพื่อนฝรั่งข้างห้องของคุณมาทานมื้อเย็นที่ห้อง แถมยังเมากลิ้งกลับไปอีกตะหาก -0-
ไม่อยากจะนึกสภาพตอนนั้นเลยจริงๆ - -' เช้านี้คุณเลยต้องลุกขึ้นมาเก็บกวาดห้องเป็นการใหญ่
ภาระจริงจริ๊งงงงง -__- "หืม??? เสื้อโค้ตตัวนี้มัน... -3-" คุณหยิบเสื้อโค้ตสีน้ำตาลขึ้นมาดู
มันใหญ่เกินกว่าจะเป็นของคุณเองนะนั่นหน่ะ "ของตานั่นแหงๆ" คุณสะบัดเสื้อสองสามครั้งก่อนที่จะเอาไปแขวนไว้
กะว่าถ้าเก็บห้องเสร็จเมื่อไหร่แล้วค่อยเอาไปคืน...

20นาทีต่อมา...

"ก๊อกๆ" "นี่ฉันเอง เปิดประตูหน่อยสิ" คุณยืนรออยู่พักใหญ่ๆ ร่างสูงก็ไม่มีวี่แววว่าจะออกมาเปิดประตูให้ซักที
"แกร๊ก!" "ประตูไม่ได้ล็อค -___- เมายังไม่ส่างแหงเลย ตาบ๊องเอ้ยยยย"
คุณเปิดประตูเข้ามาในห้อง กลิ่นหอมอ่อนๆคล้ายๆกลิ่นน้ำหอมของร่างสูง ทำคุณใจเต้นแปลกๆ -///-
"เฮ้! ฉ...ฉันเอาโค้ตมาคืน วางไว้ตรงโซฟานี่นะ" เงียบ~ -0- คุณค่อยๆย่องไปดูในห้องนอน
หวังว่าเขาคงไม่เมาจนหัวทิ่มชักโครกตายหรอกนะ -___- เอ่อ... ในห้องนอนก็ไม่มี "ว้าย!!!" "ตุ้บ!"
คุณถูกดึงจนล้มลงกับเตียงนอน "จะแอบเข้ามาปล้ำฉันเหรอ???" เสียงนี้มัน -__- หมอนั่นนี่
"ป...ปล่อยนะ -//- พูดอะไรของนายหน่ะ ตาคนหลงตัวเอง "
คุณพยายามดิ้น แต่ก็ไม่หลุด ตอนนี้คุณถูกตานี่คร่อม แถมมือยังถูกกดไว้กับเตียงอีก -*- คิดจะทำอารายยยยยย
"ฮ่ะๆ ล้อเล่นหรอกน่า" เขาหัวเราะ "แล้ว..." "แล้วอะไร???" ร่างสูงเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงคำถาม
"แล้วเมื่อไหร่จะปล่อยฉันย่ะ!!! -//- ท่ามัน18+ นะเว้ย" "จะปล่อยง่ายๆได้ยังไง... กว่าจะวางแผนให้เข้ามาในห้องได้..."
ร่างสูงเสียงเบาลงเรื่อยๆ จนคุณแทบจะไม่ได้ยิน "ห่ะ??? อะไรนะ -__-" "ป๊าววววว"
นี่เขาไม่คิดจะปล่อยจริงๆใช่มั้ย -0- "งั้นก็ลุกออกไปเซ่~" ร่างสูงส่ายหัวไปมาแล้วยิ้มมุมปาก - -'
"ไม่มีทาง  อุส่าทิ้งเสื้อโค้ตอ่อยเลยนะนั่น 55" เอิ่ม... -_____- "ตกลงวันนี้ฉันคงไม่รอดใช่ม่ะ??? -//-"
ร่างสูงค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆจนได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ "ใช่ " -///-
พูดจบมือหนาก็ดึงผ้าห่มมาคลุมคุณและเขาเอาไว้ "เดี๋ยววววว กรี๊ดดดด >///<" 

#จบบริบูรณ์ 5555

-ไม่มีอะไรใต้ผ้าห่มจริงจริ๊งงงงง -3-