*-*รักวุ่นวายยัยจอมซ่า*-*

ลำดับตอนที่ #4 : หยุดนะ

            “คูล  ดิล  พวกเอ็งจะเอายังไง”ผมชื่อโซลวันนี้มีเด็กที่อยู่ประมาณม.3มาบอกว่ามีคนมาท้าผมต่อยเพราะผมไปยุ้งกับผู้หญิงของมันมันเป็นเหตุผลที่แย่มากเพราะพวกผมไม่เคยสนใจผู้หญิงมีแต่พวกนั้นแหละที่ชอบเข้ามาหาผมเอง  ผู้หญิงที่ผมยุ้งด้วยอยู่ตอนนี้ก็มีแต่เมล  เมย์  ยัยตัวแสบก็เฟย์แหละแล้วก้เจนเพื่อนของเฟย์ที่ผมยุ้งด้วย

                “จะเอาไงถ้าไม่ลุยพวกมันก็หาว่าพวกเรากลัวอะดิ”ดิลพูดด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความไม่เกรงกลัวใคร

                “แล้วแกล่ะคูล  สนมั้ย”ผมถามคูลคนจอมเย็นชาที่สุดในกลุ่ม

                “อือ  แล้วแต่”คูลพูดน้ำเสียงเย็นมากนี่ถ้าไม่เป็นพวกผมที่ได้ยินเสียงอย่างนี้อยู่บ่อยๆจนชินนะต้องวิ่งหนีกันไปหมดแน่ๆเพราะเสียงของคูลเป็นเสียงที่เย็นมากมากจนทำให้คนฟังเสียวสันหลังได้เลย

                “เออ  งั้นตกลงตามนี้นะจะได้ไปดูด้วยว่าผู้หญิงของมันที่ว่าเนี่ยคือใคร”ผมพูดสรุป

                “เอองั้นก้ไปเรียนเหอะ”ดิลพูด

                “ไปไหนมาจ๊ะ”เสียงเมลถามพร้อมส่งยิ้มหวานบาดใจหนุ่มๆหลายคนในห้องมาให้

                “ป่าวคร้าบบบบบ”ดิลตอบ

                “อืม  รีบนั่งทีเถอะอาจารจะเข้าแล้ว”เมลพูด

                “ไปเหอะ”ผมพูดกับเพื่อน

                เด็กคนที่มาบอกผมเรื่องมีคนท้าต่อยเมื่อเช้าวิ่งเข้ามาหาพวกผมอีกครั้ง

                “ไปเลยใช่ปะ”เด็กคนนั้นพยักหน้า

                “ไปเหอะเพื่อน เค้าอุตสาให้คนมารับ”ผมพูดส่วนเพื่อนของผมก็พยักหน้าจากนั้นพวกเราสามคนก้เดินตามเด็กคนนั้นไป    เด็กคนนั้นพาเราเดินมาจนถึงมุมตึกตึกหนึ่งด้านหลังโรงเรียน

                “ถึงแล้ว”เด็กคนที่เดินนำทางมาพูดขึ้น

                “แกไปได้แล้วไอแทน  ขอบใจมาก”หลังจากสิ้นเสียงพูดเด็กคนที่ชื่อแทนก็วิ่งออกไปทันที

                “ว่าไงมากันแค่นี้จะไม่ดูถูกพวกเราไปหน่อยหรอ”คนที่ไล่เด็กคนเมื่อกี้ออกไปพูดขึ้น

                “ก็ไม่คิดว่าพวกแกจะเป็นพวกไร้ฝีมือถึงขนาดต้องใช้คนมากกว่ามารุมนี่  หึหึ”ผมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนโมโห  จริงๆแล้วผมต้องการยั่วโมโหพวกมันเพื่อให้พวกมันออกมาสู้กับผมตัวต่อตัว

                “ได้  พวกเอ็งหลบไปข้าจัดการเอง”มีเสียงๆหนึ่งดังมาจากกลางกลุ่มของพวกมันแล้วพวกมันทุกคนก็ถอยหลังและมีผู้ชายคนหนึ่งก้าวมาอยู่ข้างหน้าพวกมัน

                “แล้วฝังเอ็งจะส่งใครมาสู้ล่ะ”ผู้ชายคนเดิมพูดขึ้น

                “ข้าเอง”ดิลพูดพร้อมกับก้าวออกไปข้างหน้าพวกเรา

                “ดี  ส่วนคนอื่นห้ามยุ้ง”หมอนั่นพูดเสียงเฉียบขาด  และการต่อสู้ก็เริ่มขึ้นดิลต่อยเข้าที่ท้องของมัน

ตุบ  ผลั่ว  ผลัก

                “หยุดเดี๋ยวนี้นะพีท”มีเสียงเสียงหนึ่งดังมาจากข้างหลังพวกเราทุกคนหันมามอง  เสียงเสียงนี้เป็นของเมย์ที่ตอนนี้ดูจะโกรธสุดขีด

                “เมย์...เมย์มาที่นี่ได้ยังไง”ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าพวกนี้เป็นใครและพวกเมลมาที่นี่ได้ยังไงแต่ที่ผมรู้ตอนนี้คือพวกนั่นรู้จักกันและท่าทางว่าไอพวกนั้นก็จะกลัวพวกเมลด้วย

                “มาได้ไงไม่สำคัญแต่ที่สำคัญพวกนายต่อยกันทำไม”เมย์พูดด้วยน้ำเสียงโกรธ

                “ก็  ไอพวกนี้มันอยากมายุ้งกับเมย์ทำไมหล่ะ”คนที่เมย์เรียกว่าพีทพูดขึ้น

                “ทำไม  ยุ้งแล้วทำไมพวกเราไม่มีสิทธิ์คบใครเลยรึไง  ฮ่ะ”ตอนนี้เมย์พูดด้วยน้ำเสียงสุดจะทน

                “เมย์  คือเราก็ไม่ชอบนี่ที่พวกนี้มายุ้งมาสนิทกับพวกเมย์นี่”พีทพูด

                “หรอ  ทำไม  เห็นฉันเป็นเด็กทารกรึไง  ฉันดูแลตัวเองได้ไม่ต้องมาห่วงฉัน”เมย์ตะโกนใส่พีท

                “เมย์  เราก็ไม่ได้เห็นว่าเธอเป็นเด็กแต่พวกนี้เพิ่งจะมาเรียนกับพวกเธอแต่ทำไมเธอถึงทำตัวสนิทกับพวกนี้”พีทพูดเพื่อแสดงถึงความเป็นห่วง

                “ทำไม  พวกนี้ก็ไม่ได้เป็นโจรสักหน่อยนี่  พี่พีทนั่นแหละที่เป็นห่วงไม่เข้าเรื่อง”เฟย์พูดเป็นเชิงบอกว่าไม่ต้องมาห่วงมากนักก็ได้ 

                “นี่  ตกลงพวกเธอรู้จักกับพวกนี้หรอ”ดิลพูดถามขึ้นเมลหันมาพยักหน้าแทนคำตอบส่วนเมย์ตอนนี้ก็จ้องหน้านายพีทนั่นแบบโกรธสุดๆ

                “เมย์  คือเรา  คือ  เราแค่เป็นห่วงเธออ่ะ  เราขอโทษ”พีทพูดเสียงเบา

                “ไปเถอะ  พวกนายจะไปกับพวกเรามั้ยหรืออยากมีเรื่องต่อ”เมย์หันมาพูดกับพวกผมแล้วพวกเธอก็เดินออกไปผมจึงเดินตามเธอไป

                        ถ้าอยากรู้ว่าพีทเป็นใครก็ต้องรอดูตอนต่อไปนะคะ  หรือถ้ามีอะไรสงสัยก็เม้นถามหรือไม่ก็แอดเมล์มาถามได้นะคะ