ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    *-*รักวุ่นวายยัยจอมซ่า*-*

    ลำดับตอนที่ #2 : โรงอาหาร

    • อัปเดตล่าสุด 13 พ.ย. 50


    ที่โรงเรียน

                                วันนี้ฉันคิดว่าเวลาแต่ละวินาทีมันช่างนานเหลือเกิน  นานมาก  อาจเป็นเพราะวันนี้ฉันไม่มีความสุขล่ะมั้งเสียงออดหมดคาบเรียนดังขึ้นฉันกำลังเก็บของเพื่อเตรียมตัวไปกินข้าว

                                         เฟย์ไปกินข้าวกันเสียงเจนเพื่อนสนิทของฉันเรียกฉันให้ไปกินข้าว

                                         ฉันเก็บของแปปนะฉันตอบกลับแล้วหันไปยิ้มให้เพื่อนสนิท

                                         เสร็จและ  ไปกันเถอะ

                                         ในขณะที่ฉันกำลังจะเดินไปนั่งที่โตะเดียวกับพวกพี่ของฉันที่โตะประจำของพวกเราขณะที่ฉันกำลังจะนั่งลงจู่ๆก็มีผู้ชายสามคนมานั่งลงตรงที่ของฉัน

                                         ขอโทษนะคะพอดีตรงนั้นมันเป็นที่ของฉัน  แล้วคุณถือดียังไงมาแย่งที่นั่งของฉัน ฮ่ะ

    ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่อารมณ์เสียอย่างที่สุดเพราะตอนนี้ฉันหิวมาก

                                         ขอโทษนะครับพอดีมันไม่มีชื่อเขียนไว้นี่ครับผมเลยมานั่งหนึ่งในสามคนนั้นพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนโมโหสุดๆ  แต่นายนั่นก็ถือว่าหน้าตาดีเหมือนกันนะเนี่ย เอ๊ะแล้วทำไมฉันไม่คุ้นหน้านายพวกนี้สักคนเลยนะ

                                         แล้วพวกนายเป็นใครฉันถามด้วยน้ำเสียงเคืองๆ

                                         หยุดทะเลาะกันได้แล้วเฟย์  โซล  เฟย์นี่โซลเพื่อนพี่  โซลนี่เฟย์น้องสาวของฉันเองทีนี้ก็รู้จักกันแล้วนะตอนนี้ก็มากินข้าวได้แล้วเฟย์พี่เมลพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจ

                                         พี่เมลเฟย์จะนั่งตรงนี้นี่มันที่ของเฟย์ให้นายนี่ลุกไปนั่งที่อื่นสิฉันพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจแล้วทำหน้ามุ่ยใส่

                                         โซลงั้นนายมานั่งกับฉันแล้วกันพี่เมลพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

                                         ไม่ฉันมาก่อนฉันต้องได้นั่งตรงนี้เธอก็ให้น้องเธอไปนั่งกับเธอสิโซลพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ยอมแพ้พร้อมกับทำหน้าล้อเลียนเฟย์

                                         พี่เมลเฟย์จะนะ...ฉันพูดยังไม่ทันจบพี่เมลก็ลุกขึ้นแล้วพูดว่า

                                         เมย์แกมานั่งกับพี่แล้วก็ปล่อยสองคนนี้ทะเลาะกันไปพี่เมลพูดขึ้นพร้อมส่ายหน้าอย่างระอากับทั้งสองคนที่ไม่มีใครยอมใคร

                                         หลังจากที่พี่เมลพูดจบพี่เมย์ก็ลุกไปนั่งข้างพี่เมลพร้อมกับถือถาดอาหารไปด้วยส่วนฉันก็ต้องไปนั่งตรงที่ของพี่เมย์ที่อยู่ข้างๆนายนั่นส่วนเจนก็นั่งอยู่ข้างๆฉันแทนที่แอลที่ปกติเขาจะนั่งข้างๆฉัน

     

                                         พี่เมลทำไมเฟย์ไม่เคยเห็นหน้านายสามคนนั้นเลยล่ะฉันถามพี่เมล

                                         ก็สามคนนั้นเขาเป็นเด็กใหม่น่ะพึ่งมาเรียนที่นี่วันนี้วันแรกพวกเขายังไม่ค่อยรู้ใครแล้วเวลานั่งเรียนพวกโซลเขาก็นั่งอยู่ข้างๆพี่ก็เลยพอจะคุยกันได้บ้างเขาก็เลยมาขอนั่งกินข้าวด้วยไงพี่เมลตอบฉันยาวเป็นวัชพืชด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม  อ้ออย่างนี้นี่เองถึงไม่เคยเห็นหน้าเลย   ที่ตอนนี้ฉันถามได้ก็เพราะอยู่ในห้องน้ำซึ่งนายพวกนั้นก็ไม่ได้อยู่ด้วย    ดูเหมือนว่าตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอแอลอีกเลย

                                         เฟย์ฉันว่าพักนี้แกดูเศร้าไปนะแล้วก็ไม่เจอแอลเลยพวกแกทะเลาะอะไรกันรึป่าวปรึกษาฉันได้นะถ้าแกยังเห็นว่าฉันยังเป็นเพื่อนแกอยู่เจนพูดด้วยเสียงที่แสดงถึงความเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัดบวกกับสีหน้าที่ดูไม่ค่อยสบายใจนักที่เห็นเพื่อนเป็นแบบนี้

                                         ฉันไม่ทะเลาะอะไรกับใครหรอกแต่ฉันหยุดพูดเพราะฉันกำลังจะต้องเสียน้ำตาให้คนคนนั้นเป็นรอบที่สอง

                                         เฟย์มันเกิดอะไรขึ้นเล่าให้ฉันฟังเดี๋ยวนี้เจนพูดด้วยน้ำเสียงคาดคั้น

                                         เขาบอกเลิกฉันแล้วฉันพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือตอนนี้น้ำตาของฉันกำลังจะไหลออกมาแต่เหมือนเจนจะรู้ว่ายังไม่ควรคาดคั้นอะไรตอนนี้เธอจึงเดินเข้ามาปลอบฉันอย่างเข้าใจที่สุด

                                         ไม่เป็นไรนะเฟย์ผู้ชายมันเลวก็ปล่อยมันไปเถอะเจนพูดเพื่อปลอบฉันแต่ดูเหมือนมันจะไม่ทำให้ดีขึ้นเลย

                                         วันนี้ฉันเดินกลับบ้านกับพี่เมลพี่มย์แล้วก็เอตามปกติ

                                         พี่เฟย์แล้วพี่ได้เจอไอแอลนั่นมั่งปะเอถามขึ้นฉันเลยได้แต่ส่ายหน้าแล้วไม่พูดอะไร

                                         เออสงสัยมันตายไปแล้วมั้ง5555ไอน้องชายตัวแสบของฉันพูดขึ้นเลยทำให้พลอยหัวเราะไปตามๆกันแต่เฟย์กลับไม่รู้สึกขำเลยสักนิด

     

     

     

                                         สั้นไปมั้ยคะเนี่ยฮืออออออออคิดอะไรไม่ออกแล้วถ้าสนุกก็อ่านแล้วเม้นกันเยอะๆๆนะคะช่วงนี้การบ้านก็แยะเลยอ่ะยังไงก็ช่วยๆกันเม้นให้หน่อยก็แล้วกันนะคะช่วงนี้พระเอกของเรายังไม่ค่อยได้ออกเลยไวเดี๋ยวอีกนีดนึงจะเอาออกมาเยอะๆเลยนะคะรอนางเอกทำใจเรื่องแอลได้ก่อน  ไปแล้วนะคะง่วงแล้วอย่าลืมเม้นกันเยอะๆนะคะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×