• ป่วนรักร้าย :: ก๊วนนายตัวแสบ •

ลำดับตอนที่ #1 : - Luckless -

When you love someone, say it. Say it loud. 
เมื่อไหร่ที่คุณรักใครสักคน จงบอกเขา บอกไปเลยดังๆ


Say it right away,
or the moment...just passes you by
บอกว่า คุณรักเขามากมายแค่ไหน
อย่าปล่อยจนถึงวันที่เขาไม่อยู่ให้คุณบอกรัก

- Korea Airport -

"เอ๊ะ.. นั่นใช่ไอน์ ฟีเวอร์หรือเปล่า" เสียงผู้หญิงกลุ่มหนึ่งจับกลุ่มซุบซิบกัน พลางชี้ไม้โบกมือมาทางฉัน

คำตอบคือ..

ใช่-_-

ฉันรีบแทรกตัวเข้าไปกลางฝูงชนที่กองกันอยู่คล้ายกองขี้หมา=_= กระเป๋าลากนี่ก็น่ารำคาญ ทำไมไม่มีแบบรีโมตคอนโทรลบ้างเนี่ย ไอ้ผู้ชายข้างหลังนี่ก็เบียดอยู่ได้ ไม่ชนฉันเลยล่ะ!

ปึ้ก!

"Oh! sorry" ไม่ให้อภัยเว้ยยย-_-^^ ไม่ทันขาดคำเลยนะ กระเป๋าฉันตกแล้วทำไมไม่เก็บให้ยะ เกาหลีตกต่ำมากจริงๆสิให้ตาย

ฉันขยับแว่นตาสีชาเล็กน้อยแล้วรีบเดินออกมาจากกองขี้ ไม่สิ.. ฝูงชน ก่อนที่ตัวฉันจะบี้เป็นขี้จริงๆ-_-;; ฉันเดินออกมาจากแอร์พอร์ตแล้วโบกแท็กซี่

"จะไปไหนครับ"

"ขับไปก่อน เด๋วฉันหาที่อยู่แป๊บ" ฉันล้วงหาที่อยู่ของคุณอา ลืมบอกไปว่าฉันมีธุระต้องมาสะสางแล้วมันก็ไร้สาระสิ้นดี!

ย้อนกลับไปเมื่อ 2 วันก่อน ~~~

"ลูกไปพาเจ้าจูเนียร์กลับมาทีนะ พ่อขอร้องT_T"

"หนูไม่ว่างค่ะ แล้วจูเนียร์ก็อยู่กับคุณอาสุขสบายดี พ่อไม่ต้องเป็นห่วงหรอก"

"พ่อรู้ว่าลูกงานเยอะ แต่ว่าพ่อคิดถึงเจ้าโกลเด้นตัวน้อยน่ารักนี่นา.. มันคงโหยหวนหาพ่อแล้ว ลูกอย่าลืมสิ! จูเนียร์กำพร้าพ่อแม่นะ พ่อจะเป็นพ่อแม่ใหม่ให้มันเอง!"

พ่อยืดอกปฏิญาณอย่างหนักแน่น และนั่นหมายความว่าพ่อฉันเต็มใจเป็น 'หมา' =_= ไม่ขำเลยนะที่ฉันต้องมารับหมาข้ามทวีป โอเวอร์มาก!  ฉันควรจบเรื่องนี้แล้วรีบหาที่อยู่ของคุณอาก่อนดีกว่า ตาคนขับมองฉันตาขวางแล้ว-_-^ นั่นคือกิริยาที่กระทำต่อผู้ใช้บริการเรอะ เลือกขึ้นผิดคันจริงๆ  เอ.. ไม่ใช่ว่าฉันเก็บกระดาษนั่นไว้ในกระเป๋าเหรอ เออแฮะ! ลืมไปได้ไง

ฉันล้วงหยิบกระเป๋าตังค์ เฮ้อ.. ค่อยใจชื้นหน่อย ถ้าหาไม่เจอนี่ได้นอนแถวฟุตบาทชัวร์ป้าบ-_-;;

ชึ้บๆ

เฮ้อ.. ทีนี้จะได้ไปบ้านคุณอาสักที

ชึ้บบ..

ล้วงหน้าก็แล้ว.. แหวกหลังก็ด้วย ไม่ยักกะเจอ! ฉันเอาไปไว้ไหนอะ มะ..ไม่ขำจริงๆแล้วนะT_T  ถ้ากระเป๋าตังค์หายนั่นหมายความว่าฉันบ่จิ๊นะเว้ย แถมยังมีบัตรเครดิต บัตรประชาชน รูปตอนเด็ก พาสปอร์ต แล้วก็.. เอ๊ะ พาสปอร์ดเหรอ พาสปอร์ด...-_-;;

พาสปอร์ดฉันละเฮ้ยยย=[]=!!