ปิ๊ง

ลำดับตอนที่ #9 : ไม่เเข่งยิ่งแพ้

        เฮ้อ... พรุ่งนี้เเล้วสินะที่เราจะต้องลงเเข่งบอลกับห้อง 10 ไม่รู้ว่ายัยฮินะตัวป่วน จะมาเชียร์เรารึป่าว แต่ถึงไม่มาก็ไม่เห้นจะเป็นไรเลย มี



คนที่เค้าคอยเชียร์เราอยู่ตั้งเยอะ -0-





     พรุ่งนี้ชั้นจะไปเชียร์คิงคองน้อยดีมั๊ยน้า ๑-๑ อย่าเลยดีก่า ถึงยังไงนายนั่นก้คงจะไม่สนใจชั้นอยู่เเล้ว แล้วอีกอย่างนึง ยัยปลาบู่ทองก้คงจะ



ส่งแรงกายเเรงใจ ไปเชียร์ติดขอบสนามเลยล่ะมั้ง -3-



   \"เฮ้ย ยูยะจะเริ่มแข่งแล้วนะเว้ย ยืนเหม่ออยู่ได้\"



   \"นั่นน่ะสิรอใครอยู่รึป่าว\"



เคอิกับทัคคุงทัก



     ยัยนั่นไม่มาจริงๆด้วย ไม่คิดจะมาเชียร์กันหน่อยรึไง เอ๊ะ๑-๑ แต่ทำไมเราต้องคิดถึงยัยฮินะจอมป่วนด้วยนะ +-+ ช่างมันเหอะเตรียมตัว



แข่งดีกว่า



    เลิกเรียนซะที ชั้นก้มลงดูนาฬิกาข้อมือสุดสวย



   \"เฮ้ย 4 โมงแล้วหรอเนี่ย\"



ไดจิถาม



   \"แกมีธุระอะไรหรอ\"



   \"ป่าวอ่ะ แค่ห้อง 8 กำลังจะแข่งบอลกก็เท่านั้นเอง\"



   \"อ้าว งั้นแกก็รีบไปเชียรืสิ\"



มาริบอก



   \"อย่าเลยยังไงนายนั่นก้ไม่สนใจชั้นอยู่เเล้วนี่\"



ชั้นบอกด้วยสีหน้าเศร้าๆT-T    พอดีอายูมิเดินผ่านมาได้ยินเข้าเลยกระซิบข้างหูชั้นว่า



   \"อย่าเพิ่งท้อสิ เคยได้ยินมั๊ยว่าไม่เเข่งยิ่งแพ้ ถ้าเธออยากเเพ้ก็ตามใจนะ\"



พอได้ยินอย่างนั้นชั้นก็มีแรงฮึดขึ้นมา ขอบใจนะอายูมิ^0^ชั้นรีบวิ่งลงไปที่สนามบอล แล้วรีบนั่งเชียร์ติดขอบสนาม เสียดายนัที่ชั้นมาไม่ทัน



แข่งครึ่งแรก ไงล่ะนายนั่นถึงกับแพ้ไป1-0 เลย ไงไม่เห็นหน้าชั้นแล้วมันขาดกำลังใจล่ะสิ*-*



   \"เบอร์ 6 สู้ๆ\"

ชั้นตะโกนเสียงดังลั่น จนนายยุยะหันมามอง แล้วยิ้มให้ ท่าทางหลายๆคนคงจะหมั่นไส้ชั้นเต็มที่ถึงกับหันมาทำตาขวางใส่ +-+ แต่ชั้นไม่สน



หรอก ผลครึ่งหลังออกมาเรีบยร้อยเเล้วปรากฏว่าห้อง 8 เป็นฝ่ายชนะ



   \"เย้\"



ชั้นกระโดดตัวลอยเหมือนกับเป็นห้องตัวเอง (จะว่าไปห้องตัวเองชนะชั้นยังไม่ดีใจขนาดนี้เลย)^^



   \"เธอ เดี๋ยวก่อน\"



ชั้นหันหลังไปตามเสียงเรียก แล้วก้พบกับนายยูยะ*-*



   \"ขอบใจนะที่มาเชียร์\"



ชั้นพยักหน้ารับเเล้วเดินต่อไป ส่วนยัยปลาบู่ทองอายูมิน่ะหรอ อิจฉาชั้นจนแทบจะไปนอนดิ้นอยู่กับพื้น แต่ท่าทางจะไม่กล้าล่ะสิ^0^ ชั้นกลับ



บ้านมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ร่าเริงผิดปกติ จะไม่ให้ร่าเริงได้ไงล่ะจริงม้า