ปิ๊ง

ลำดับตอนที่ #4 : ศัตรู

     นับตั้งแต่วันนั้นเป้นต้นมาชั้นก็ตั้งแง่กับนายนั่นมาตลอด หรือจะเรียกว่าตั้งตัวเป็นศัตรูเงียบๆเลยก็ได้*+* ชั้นโจมตีนายคิงคองน้อยทาง



อินเตอร์เน็ต พยายามขุดหาข้อเสียของนายนั่นมาประจานให้คนทั้งโรงเรียนได้รับรู้ในนามป๊ะกะจัง คอยดูนะชั้นจะต้องแกล้งนายให้สำเร็จจง



ได้ เป้าหมายของชั้นคือ ทำลายชื่อเสียงของนายยูยะ แ้ลวสาวๆที่โคจรอยู่รอบนายนั่นก็จะกระเดนออกไปทีละคน-U- ฮะฮะฮ้า เสร็จเราล่ะ ไอ้



ขี้เก็กเอ๊ย แต่เวลาเข้าเว็บบอร์ดที่ไร ก็อดหมั่นไส้นายนั่นไม่ได้ทุกที แหม ก็มีแต่คนชมว่านายยูยะ น่ารักอย่างนั้น น่ารักอย่างโน้น ดีเลิศ



ประเสริฐศรี ชมกันอยู่นั่นเเหละ เชอะ -3- หลังจากเพื่อนๆสุดที่รักได้อ่านกระทู้เรียบร้อยเเล้วก็มาโวยกันยกใหญ่



   \"กระทู้เนี่ยฝีมือแกใช่มั๊ย\"



   \"ช่าย\"



ชั้นรุ้สึกภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง



   \"แกจะทำอย่างนั้นไปทำไมวะ ถ้านายยูยะรู้เข้าเดี๋ยวก็โกรธแกตายหรอก\"



   \"ไม่หรอกน่า ชั้นมีแผน\"



ไดจิกับมาริงงเป็นไก้ตาแตก ๑-๑



     เช้าวันเสาร์ชั้นนัดกับมิคินะไว้หน้าโรงเรียนสอนพิเศษ



   \"โหกว่าจะมาได้\"



   \"ก็รถมันติดอ่ะ\"



   \"กินข้าวมารึยัง\"



   \"กินแล้ว แล้วแกล่ะ\"



   \"ยังอ่ะ ไปซื้อขนมปังหมูหยองมากินดีก่า\"



ระหว่างที่มิคินะกำลังหม่ำขนมปังหมูหยองอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั้น ชั้นก็ถือโอกาสสอดเเนมซะเลย*-*



   \"อายูมิได้โทรไปหายูยะบ้างรึป่าวอ่ะ\"



   \"โทรดิ แต่ยูยะมันไม่ค่อยเปิดมือถือ แล้วตอนนี้มันก็ทำมือถือหายไปแล้วด้วย\"



โย่ๆ ชั้นดีใจอย่างบอกไม่ถูก^0^ ถ้าเป็นอย่างนั้นยายปลาบู่ก็ติดต่อนายยูยะไม่ได้เเล้วสิ