ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บอกรัก
ยายบ้าเอ๊ย+-+ ไปพูดอย่างนั้นได้ยังไงเนี่ย ถ้านายคิงคองนั่นเกดิเดินมาเฉียดเราขึ้นมา เราไม่ตายหรอกหรอ ยายบ๊องปัญญานิ่ม *-* และ
แล้วเหตุการณ์ที่ชั้นไม่เคยอยากให้มันเกิดขึ้นก็มาถึง (คาบประชุม)
  \" เมื่อตอนกลางวันมันก็มาใกล้แกทีนึงแล้ว แกไม่เห็นจะทำอะไรเลย\"
มาริพูดหยามกันนิดๆ
  \"ก็้เค้าลืมไปอ่ะ แล้วตอนนี้มันก็ไม่ได้มาใกล้เค้าเเล้วด้วย\"
ไดจิยิ้ม^0^แล้วพยักหน้าให้กับมาริ
  \"มันไม่มาใกล้แก แกก็เข้าไปใกล้มันเองสิ\"
และแล้วเพื่อนตัวแสบทั้ง 2 คนก็ลากชั้นไปหานายยูยะนั่น ทั้งฉุด ทั้งกระชาก ยังไงๆชั้นก็ไม่มีวันยอมไปหรอก ถึงตายก็ไม่ยอม แล้วเพื่อนบ้าก็
ลากชั้นเข้าไปใกล้นายคิงคองน่ันเข้าไปทุกที่ พอชั้นคิดว่าต้านทานเเรงยัยถึก 2 คนนนี้ไม่ไหว ชั้นก็นั่งลงไปกองกับพื้น0-0
  \"เอาสิถ้าลากไปไหวก็เชิญเลย\"
ยัย 2 คนนั้นยังไม่หมดความพยายามลากชั้นสุดแรงเกิด แหม ดูท่าทางจะรักเพื่อนมากเลยนะเนี่ย
  \"ไม่เป็นไรเดี๋ยวเค้าไปเรียกยูยะมาก็ได้\"
ชั้นถึงกับหน้าซีด+-+ จะเอาจริงๆหรอเนี่ย ชั้นมองตามยัยไดจิไป จริงๆด้วย  มันไปพูดอะไรกับนายยูยะน่ะ มันหัวเราะด้วยอ่ะ*3* แล้วในที่สุด
คนที่เเสนจะบอบบางอย่างชั้น ก็ต้านเเรงช้างยัยมาริกับไดจิไม่ได้ ตายล่ะ มันหันมามองแล้วยิ้มด้วย *-*สภาพของชั้นตอนนั้นคงไม่ต่างอะไร
กับผีกระสือยายสายเลยล่ะมั้ง แล้วนายยูยะก็เดินหนีไปหัวเราะกับเพื่อน ฮึๆ แค้นนี้ชั้นไม่มีวะันลมแน่เพื่อนนะเพื่อน ทำกันได้ลงคอ พระเจ้า
ช่วยกล้วยทอด อาจารย์ลงมาจากหอประชุมพอดี แล้วก็มาเรียกเราขึ้นหอประชุม เย้-0-...ในที่สุดชันก็รอดพ้นจากมหันตภัยร้ายแล้วโย่ๆ^0^
    แต่คนอย่างชั้นก็จะยอมเสียศักดิ์ศรีไม่ได้เป็นอันขาด คนสวยพูดไปแล้วอย่าคืนคำ ช่วยไม่ได้ก็โม้ออกไปแล้วนี่ ชั้นตะโกนสุดเสียงก่อนขึ้น
หอประชุม
  \"เราชอบเธออ่ะยูยะ\"
เวรกรรมของชั้นยังไม่หมดแค่นั้น หลังเลิกเรียนดันไปเดินสวนกับนายคิงคองน้อยนั่นอีก+-+
  \"เฮ้ย เธอๆอยู่ฟังเพื่อนเราพูดอะไรก่อนได้ป่ะ\"
ไดจิบอก นายยูยะทำหน้ากวนแล้วตอบสั้นๆว่า
  \"ไม่ได้\"
แต่ชั้นก้ไม่สนใจคำพูดของนายนั่นเลยซักนิด
  \"เราชอบเธออ่ะ\"
นายคิงคองยักษ์หันมามองชั้นอีกครั้ง ก่อนที่จะเดินจากไป เชอะ~0~ทำเป็นเก็ก คนอะไรวะขี้เก็กชะมัด คงนึกว่าตัวเองหล่อซะเต็มประดาล่ะสิ
หลงตัวเองเป็นบ้า -3-
แล้วเหตุการณ์ที่ชั้นไม่เคยอยากให้มันเกิดขึ้นก็มาถึง (คาบประชุม)
  \" เมื่อตอนกลางวันมันก็มาใกล้แกทีนึงแล้ว แกไม่เห็นจะทำอะไรเลย\"
มาริพูดหยามกันนิดๆ
  \"ก็้เค้าลืมไปอ่ะ แล้วตอนนี้มันก็ไม่ได้มาใกล้เค้าเเล้วด้วย\"
ไดจิยิ้ม^0^แล้วพยักหน้าให้กับมาริ
  \"มันไม่มาใกล้แก แกก็เข้าไปใกล้มันเองสิ\"
และแล้วเพื่อนตัวแสบทั้ง 2 คนก็ลากชั้นไปหานายยูยะนั่น ทั้งฉุด ทั้งกระชาก ยังไงๆชั้นก็ไม่มีวันยอมไปหรอก ถึงตายก็ไม่ยอม แล้วเพื่อนบ้าก็
ลากชั้นเข้าไปใกล้นายคิงคองน่ันเข้าไปทุกที่ พอชั้นคิดว่าต้านทานเเรงยัยถึก 2 คนนนี้ไม่ไหว ชั้นก็นั่งลงไปกองกับพื้น0-0
  \"เอาสิถ้าลากไปไหวก็เชิญเลย\"
ยัย 2 คนนั้นยังไม่หมดความพยายามลากชั้นสุดแรงเกิด แหม ดูท่าทางจะรักเพื่อนมากเลยนะเนี่ย
  \"ไม่เป็นไรเดี๋ยวเค้าไปเรียกยูยะมาก็ได้\"
ชั้นถึงกับหน้าซีด+-+ จะเอาจริงๆหรอเนี่ย ชั้นมองตามยัยไดจิไป จริงๆด้วย  มันไปพูดอะไรกับนายยูยะน่ะ มันหัวเราะด้วยอ่ะ*3* แล้วในที่สุด
คนที่เเสนจะบอบบางอย่างชั้น ก็ต้านเเรงช้างยัยมาริกับไดจิไม่ได้ ตายล่ะ มันหันมามองแล้วยิ้มด้วย *-*สภาพของชั้นตอนนั้นคงไม่ต่างอะไร
กับผีกระสือยายสายเลยล่ะมั้ง แล้วนายยูยะก็เดินหนีไปหัวเราะกับเพื่อน ฮึๆ แค้นนี้ชั้นไม่มีวะันลมแน่เพื่อนนะเพื่อน ทำกันได้ลงคอ พระเจ้า
ช่วยกล้วยทอด อาจารย์ลงมาจากหอประชุมพอดี แล้วก็มาเรียกเราขึ้นหอประชุม เย้-0-...ในที่สุดชันก็รอดพ้นจากมหันตภัยร้ายแล้วโย่ๆ^0^
    แต่คนอย่างชั้นก็จะยอมเสียศักดิ์ศรีไม่ได้เป็นอันขาด คนสวยพูดไปแล้วอย่าคืนคำ ช่วยไม่ได้ก็โม้ออกไปแล้วนี่ ชั้นตะโกนสุดเสียงก่อนขึ้น
หอประชุม
  \"เราชอบเธออ่ะยูยะ\"
เวรกรรมของชั้นยังไม่หมดแค่นั้น หลังเลิกเรียนดันไปเดินสวนกับนายคิงคองน้อยนั่นอีก+-+
  \"เฮ้ย เธอๆอยู่ฟังเพื่อนเราพูดอะไรก่อนได้ป่ะ\"
ไดจิบอก นายยูยะทำหน้ากวนแล้วตอบสั้นๆว่า
  \"ไม่ได้\"
แต่ชั้นก้ไม่สนใจคำพูดของนายนั่นเลยซักนิด
  \"เราชอบเธออ่ะ\"
นายคิงคองยักษ์หันมามองชั้นอีกครั้ง ก่อนที่จะเดินจากไป เชอะ~0~ทำเป็นเก็ก คนอะไรวะขี้เก็กชะมัด คงนึกว่าตัวเองหล่อซะเต็มประดาล่ะสิ
หลงตัวเองเป็นบ้า -3-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น