ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปิ๊ง

    ลำดับตอนที่ #3 : บอกรัก

    • อัปเดตล่าสุด 21 ต.ค. 48


    ยายบ้าเอ๊ย+-+ ไปพูดอย่างนั้นได้ยังไงเนี่ย ถ้านายคิงคองนั่นเกดิเดินมาเฉียดเราขึ้นมา เราไม่ตายหรอกหรอ ยายบ๊องปัญญานิ่ม *-* และ



    แล้วเหตุการณ์ที่ชั้นไม่เคยอยากให้มันเกิดขึ้นก็มาถึง (คาบประชุม)



       \" เมื่อตอนกลางวันมันก็มาใกล้แกทีนึงแล้ว แกไม่เห็นจะทำอะไรเลย\"



    มาริพูดหยามกันนิดๆ



       \"ก็้เค้าลืมไปอ่ะ แล้วตอนนี้มันก็ไม่ได้มาใกล้เค้าเเล้วด้วย\"



    ไดจิยิ้ม^0^แล้วพยักหน้าให้กับมาริ



       \"มันไม่มาใกล้แก แกก็เข้าไปใกล้มันเองสิ\"



    และแล้วเพื่อนตัวแสบทั้ง 2 คนก็ลากชั้นไปหานายยูยะนั่น ทั้งฉุด ทั้งกระชาก ยังไงๆชั้นก็ไม่มีวันยอมไปหรอก ถึงตายก็ไม่ยอม แล้วเพื่อนบ้าก็



    ลากชั้นเข้าไปใกล้นายคิงคองน่ันเข้าไปทุกที่ พอชั้นคิดว่าต้านทานเเรงยัยถึก 2 คนนนี้ไม่ไหว ชั้นก็นั่งลงไปกองกับพื้น0-0



       \"เอาสิถ้าลากไปไหวก็เชิญเลย\"



    ยัย 2 คนนั้นยังไม่หมดความพยายามลากชั้นสุดแรงเกิด แหม ดูท่าทางจะรักเพื่อนมากเลยนะเนี่ย



       \"ไม่เป็นไรเดี๋ยวเค้าไปเรียกยูยะมาก็ได้\"



    ชั้นถึงกับหน้าซีด+-+ จะเอาจริงๆหรอเนี่ย ชั้นมองตามยัยไดจิไป จริงๆด้วย  มันไปพูดอะไรกับนายยูยะน่ะ มันหัวเราะด้วยอ่ะ*3* แล้วในที่สุด



    คนที่เเสนจะบอบบางอย่างชั้น ก็ต้านเเรงช้างยัยมาริกับไดจิไม่ได้ ตายล่ะ มันหันมามองแล้วยิ้มด้วย *-*สภาพของชั้นตอนนั้นคงไม่ต่างอะไร



    กับผีกระสือยายสายเลยล่ะมั้ง แล้วนายยูยะก็เดินหนีไปหัวเราะกับเพื่อน ฮึๆ แค้นนี้ชั้นไม่มีวะันลมแน่เพื่อนนะเพื่อน ทำกันได้ลงคอ พระเจ้า



    ช่วยกล้วยทอด อาจารย์ลงมาจากหอประชุมพอดี แล้วก็มาเรียกเราขึ้นหอประชุม เย้-0-...ในที่สุดชันก็รอดพ้นจากมหันตภัยร้ายแล้วโย่ๆ^0^



         แต่คนอย่างชั้นก็จะยอมเสียศักดิ์ศรีไม่ได้เป็นอันขาด คนสวยพูดไปแล้วอย่าคืนคำ ช่วยไม่ได้ก็โม้ออกไปแล้วนี่ ชั้นตะโกนสุดเสียงก่อนขึ้น



    หอประชุม



       \"เราชอบเธออ่ะยูยะ\"



    เวรกรรมของชั้นยังไม่หมดแค่นั้น หลังเลิกเรียนดันไปเดินสวนกับนายคิงคองน้อยนั่นอีก+-+



       \"เฮ้ย เธอๆอยู่ฟังเพื่อนเราพูดอะไรก่อนได้ป่ะ\"



    ไดจิบอก นายยูยะทำหน้ากวนแล้วตอบสั้นๆว่า



       \"ไม่ได้\"



    แต่ชั้นก้ไม่สนใจคำพูดของนายนั่นเลยซักนิด



       \"เราชอบเธออ่ะ\"



    นายคิงคองยักษ์หันมามองชั้นอีกครั้ง ก่อนที่จะเดินจากไป เชอะ~0~ทำเป็นเก็ก คนอะไรวะขี้เก็กชะมัด คงนึกว่าตัวเองหล่อซะเต็มประดาล่ะสิ



    หลงตัวเองเป็นบ้า -3-
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×