ปิ๊ง

ลำดับตอนที่ #15 : อ๊าก กิจกรรมสุดสยิว

คืนนั้นทั้งคืนฉันแทบนอนไม่หลับเลยล่ะ จินตนาการไปสารพัด ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะต้องเจออะไรบ้าง เฮ้อ… -0- และแล้วลางสังหรณ์ของฉันก็เป็นจริง

ตื่นเช้าขึ้นมาก็ต้องออกกำลังกายกับคู่Buddyของตัวเอง โดยการวิ่งรอบสนามบอล 2รอบ โอ๊ย เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว +0+ แถมยังต้องผูกมือติดกันอีก อยากจะตายซะให้ได้เลย

“โอ๊ย”

ฉันสะดุดก้อนหินเข้าซะแล้ว ฮึฮึ มันเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้นน่ะหรอ ฉันก็ล้มลงไปหงายหลังกับพื้น และที่สำคัญฉันฉุดนายยูยะลงไปด้วย ปากของเราแทบจะประกบกันเลยล่ะ *0* อู๋…หวั่นไหวๆ หน้าแดงหมดแล้ว ลุกขึ้นเร็วๆสิ ฉันสั่งตัวเองแต่มันก็ไม่ยอมทำตาม หนักจะตายอยู่แล้วน้า นายยูยะนายทับฉันอยู่นะเนี่ย -0- นายนั่นรีบลุกขึ้นหลังจากรวบรวมสติได้ แล้วเราก็วิ่งต่อจนครบ 2รอบ เฮ้อ… เหนื่อยจะแย่ (ทั้งกายทั้งใจ)

            หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จพวกเราก็ต้องไปฝึกขี่ม้ากันต่อ การขี่ม้าเป็นความฝันของเราเลยล่ะ (ประมาณว่าพระเอกขี้ม้าขาว)ซะงั้น +0+ เมื่อเช้านี้ยัยฮินะทำเอาใจหายใจคว่ำหมดหวังว่าวันนี้คงไม่มีกิจกรรมบ้าๆอย่างนั้นอีกนะ เห็นว่ากิจกรรมหลังจากขี่ม้าช่วงบ่ายก็เป็นการเดินป่า คงไม่ให้ทำอะไรพิลึกๆอีกหรอกน่า

            แต่แล้วยูยะก็ต้องผิดหวังอย่างแรง เมื่อการเดินป่าครั้งนี้ เค้าไม่ได้เดินกับเพื่อนอย่างที่หวังเอาไว้ แต่กลับต้องเดินกับฮินะแทน0+0 กติกามีอยู่ว่า ถ้าใครเดินไปถึงจุดหมาย 20 คู่แรก วันนี้ทั้งวัน จะได้พักตลอด ไม่ต้องทำกิจกรรมอื่นอีก หลังจากจบกิจกรรมนี้ เค้าไม่รู้ว่าจะดีใจหรือว่าเสียใจก่อนดีที่ต้องเดินป่ากับฮินะ แต่เอาเถอะไหนๆก็ได้คู่กันแล้ว คิดว่าเธอคงไม่กัดเค้าหรอก

            “โอ๊ย”

หลังจากเดินไปได้ซักพักความซุ่มซ่ามของฮินะก็ทำให้เกิดเรื่อง

            “เป็นอะไรมากป่าว”

ยูยะถามพร้อมกับเดินเข้ามาดู

            “เจ็บดิ”

            “เดินอีท่าไหนหัวถึงไปชนต้นไม้ได้อ่ะ”

ฮินะค้อนยูยะวงใหญ่ แล้วรีบลุกขึ้นเดินลิ่วๆ ยูยะมองตามงงๆ แปลกดีแฮะ…+-+

            หลังจากสมบุกสมบันกันมามาก ทั้ง 2 คนก็เดินทางไปถึงจุกหมายปลายทางซะที แต่ผลปรากฏว่าคู่พวกเค้าเข้าเส้นชัยเป็นคู่สุดท้าย

            “พวกเธอรู้มั๊ยว่าเธอมาถึงช้ากว่าคนอื่นเค้าไปกี่นาที”

ครูฝึกถามด้วยน้ำเสียงอันเหี้ยมโหด - -

            “ไม่ทราบค่ะ /ครับ” +0+

            “ครึ่งชม.”

ยูยะกับฮินะหน้าตาตื่น

            “โทษฐานของการมาช้า ต้องอึ๊บ 10 ครั้งปฏิบัติ”

ยูยะกับฮินะหน้าซีดเผือด

            “อึ๊บ 10 ครั้งปฏิบัติอึ๊บ1 อึ๊บ2อึ๊บ3…อึ๊บ10”

และแล้ววันเข้าค่ายที่แสนจะทรมาน + น่าปวดหัวก็ผ่านพ้นไป แต่มันทำให้ฮินะกับ   ยูยะสนิทกันมากขึ้น

แต่แล้วเวลาที่สงบสุขก็กำลังจะจบลง เมื่อมิโยะก้าวเข้ามา

            “ยูยะมานี่หน่อยดิ มิโยะอยากคุยด้วยอ่ะ มันเขิน”

กรี๊ด –3- ต่อหน้าต่อตาเลยนะ นายยูยะ กล้ามากที่เดินเข้าไปคุยกับมิโยะต่อหน้าฉัน คุยอะไรกันยะบอกบ้างดิ เชอะๆ+3+ ไปดีกว่า ทำอย่างกับฉันอยากรู้ตายแหละ (รู้สึกว่าจะสับสนกับตัวเองจังเนอะ)

            หลังจากวันนั้นนายยูยะก็เริ่มเดินผ่านหน้าห้อง 11 บ่อยๆๆๆๆ บ่อยขึ้นเรื่อยๆจนฉันชักทนไม่ไหว เลยตะโกนไป ตอนที่นายคิงคองน้อยเดินผ่านว่า

            “ท่อรั่วรึไง เดินไปเดินมาอยู่ได้นึกว่าเท่ห์นักหรอ”

น่าหมั่นไส้ คนอะไรก็ไม่รู้บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆที่สุด ดูท่าคงจะไปชอบยัยมิโยะอีกแล้วล่ะสิ เฮ้อ…-3- มีคู่แข่งเพิ่มขึ้นมาอีกคนเลยเป็นไงล่ะ ยัยฮินะเอ๊ย หมู่นี้ต้องยอมรับว่านายยูยะเปลี่ยนไปจริงๆ ไม่มองกันเหมือนเก่า ไม่ทักกันด้วย แล้วที่สำคัญก็ไม่ยอมไปกินโรงอาหารเดียวกับฉันแล้ว ด้วย T-Tทั้งหมดนี้ ต้องเป็นฝีมือของยัยมิโยะแน่ๆ

แต่ก็นั่นสินะถ้านายยูยะชอบมิโยะจริง เราก็คงทำอะไรเค้าไม่ได้ ใช่สิเรามันไม่มีสิทธิ์ *0* ชีวิตช้าน… ทำไมถึงรันทดอย่างนี้ ฮือ…  เชื่อมั๊ยว่า ข่าวร้ายนี้ทำให้อายูมิกับฉันถึงกับนั่งน้ำตาตก จากที่กัดกันอยู่กลายเป็นมิตรกันไปซะงั้น^0^ เอาเถอะพักรบชั่วคราว เพราะตอนนี้เรากำลังมีศัตรูคนเดียวกัน ฮึฮึ (นางเอกของเราเริ่มไม่เป็นนางเอกแล้วคับท่านผู้ชม)

            แล้วเราจะได้เห็นดีกันว่าคนอย่างฉัน โออิเมะ ฮินะจะร้ายได้แค่ไหน ชิ ชิ -0-

แต่ฉันก็พยายามสืบให้รู้ความจริงให้ได้ ว่านายยูยะชอบมิโยะจริงๆรึเปล่า โดยการสืบจากศพ เฮ้ย ไม่ใช่สืบจากทัคคุงเพื่อนสนิทของนายยูยะต่างหาก และผลที่ออกมาคือ… (^0^) เย้ๆโย่ๆโย่ๆเย้ๆนายยูยะไม่เคยรู้จักยัยมิโยะเลยซะด้วยซ้ำ แถมยังไม่รู้ด้วยว่ามีคนชื่อมิโยะแอบชอบ ดีจายจริงๆ *0*อย่างนี้ต้องฉลอง เฮ้… Happy happy ^w^