The Dark eYes สงครามมนุษย์ที่ไม่มีวันจบสิ้น

ลำดับตอนที่ #5 : ความรักแผ่ซ่าน --*คุกอัคคี

"นี่นาย"
"ฮือ"
"นายอยู่ที่นี่มากี่ปีแล้ว"
"ไม่รู้ ฉันไม่เคยจำ"
"ชั้นถามดีดีนะ ว่าแต่2-3วันนี้นายดูแปลกๆไปนะ"
"ไม่ต้องมายุ่ง"
"แล้วทำไมนายต้องหลบตาชั้นด้วย"
"บอกว่าไม่มีอะไรก็ไม่มีเซ่ เซ้าซี้จริงๆ"


ณ ห้องโถงใหญ่ /ที่เดิม/
"ที่แกทำตัวแปลกๆไปเพราะหวีฟ่านใช่มั้ย แกชอบหวีฟ่านใช่มั้ย"
เอ่อ..คือ.."
"ตอบมาสิ"
"ครับ"
คำตอบนี้ทำให้คนที่ชอบบังเอิญไปได้ยินเรื่องชาวบ้านเค้า //ยุ่งเรื่องชาวบ้านนั่นเอง// ถึงกับต้องซะดุ้งเป็นรอบ2 ถังตี้ชอบเทองั้นหรอ ไม่จริงมั้ง เทอเองก็ยังไม่เคยมีความรักมาก่อนซะด้วยสิ
"หึ ข้าเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามเกิดความรักในโรงงานแห่งนี้"
"แต่เรื่องความรักมันห้ามกันไม่ได้นิครับนาย"
"ยังจะมาเถียงอีก จับมันไปอยู่ในคุกอัคคี"
"เออ มันจะดีหรอครับนาย"
"คำสั่งก็คือคำสั้ง ไปจัดการซะ"
"ครับ"

เอียด
"ฟ่าน"เสียงถังตี้"
"เจ้านาย"
"เป็นครั้งแรกเลยนะที่เทอเรียกชั้นว่าเจ้านาย"
"ได้โปรดปล่อยถังตี้ แล้วลงโทษข้าแทนเถอะ"
"ฮิ รักกันมากใช่มั้ย จับมันเข้าไปถังสองคนเลย"


ณ คุกอัคคี
เรา2คนกำลังถูกตรึงไม้กางเขนเหมือนพระเยซูไม่มีผิด ส่วนด้านล่างก็มีกองไฟที่ร้อนระอุอยู่ พร้อมกับเสือดาวที่ดูดีมากตัวนึง //จะเอาไว้กินเวลาเราตายแล้วตกลงมารึไง//

เวลาผ่านไป4ชั่วโมง
"นี่นาย"
"อะไรอีก"
"เมือยป่ะ"
"เมือยสิ ถามไรแปลกๆ"
"ขอถามไรหน่อย ทำไมนายถึงชอบชั้น แล้วนายชอบชั้นทำไมไม่บอกชั้นไปบอกไอ้ตั้งเซียงมันทำไม"
"..."
"หรือว่านายอย่าหนีหน้าชั้นแล้วมาถูกทรมาน นายเป็นลูกผู้ชายซะปล่าว ขี้ขลาดชะมัด"
"พอเถอะ ชั้นไม่อยากฟังอะไรอีกแล้ว"
"โอ้ย"
"เป็นอะไรไป"
"หน้ามืด ตาลาย มองไรไม่..."
"นี่เทอ"
"เราจะตายมั้ย"
"ไม่เราต้องไม่ตาย เราจะต้องมีกันและกันตลอดไป