ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ดงบังชินกิ2
"เราชื่อชางมิน แล้วนี่พี่แจจุง ยุนโอ จุนซูและยูซอน"
"ไอ้พวกเกาเหลานี่เอง อย่ามายุ่งเลย เดี๋ยวน่าหล่อๆของพวกแกจะเปื้อนเลือด"
"พวกเราไม่กลัว ตุบ ตับ"
สึกระหว่างจิ๋กเก๋กับเกาเหลากำลังเริ่มขึ้นอย่างดุเดือด ในขณะที่
"โอ้ย!"
"ยุนเป็นอะไนน่ะ"
"ปวด โอ้ย ปวดหัวมากเลย"
"สงสัยไมเกรนจะกำเริบ (ละๆ เลิฟๆ) มิค"
"ฮือ"
"เอายามาเร็ว"
"ได้ อ่ะนี่"
"อืม แจสู้ๆนะยุนต้องพักอีกแล้ว"
"รับทราบคร้าบผม"ท่าจรเข้ฟาดหางของแจได้ผลสุดยอด สลบกันไปหมดเลย
"นายทำได้ดีมากเลย รีบพายุนกับยัยนี่กลับบ้านเร็ว"
ไม่ถึงสิบนาทีก็ถึงบ้านลับๆของพวกเขาซึ่งแม้แต่แฟนตัวจิงยังไม่รู้เลย"
"ทำไงกับยัยนี่ดี"
"พาไปโรงบาลดีมั้ย"
"ไม่เอาเดี๋ยวความก็แตกหรอก"
"ใช่ อืม เราทำแผลให้ยัยนี่ดีกว่า
"พวกนายเป็นใคร"
"เทอไม่รู้จักพวกเราจิงง่ะ"
"ก็ใช่นะสิ ไม่งั้นจะถามทำไม"
"สงสัยจะความจำเสื่อม"มิน
"ไม่ก็ต้องไปอยู่หลังเขามาแน่"มิค
"พวกเราคือดงบังชินกิ"บุคคลที่5ตามมา
"ยุนยังไม่นอนอีกหรอ"
"ยัง"
"เออ พวกนาย ชั้นขอตัวกลับบ้านก่อนนะ"
"เดินดีๆหล่ะเดี๋ยวผมไปส่ง"
"ขอบใจนะนายแจ"
"นี่เบอรืผมว่างก็โทรมานะ"
"อือ"
~คัยกันที่ทำให้ชั้นรัก คัยกันที่มาอยู่ในความฝัน คนที่ชั้นคิดถึงอยู่ทุกวัน~
"ฮัลโล"
"ชมหรอตอนนี้แกอยู่ใหนเนี่ย รู่มั้ยว่าชั้นนั่งรอแกมาตั้งแต่8โมง แล้วนี่กี่โมงแล้ว บ่ายสอง ทำไม่เทอทำกับชั้นได้ รู้มั้ยว่า.."
"หยุดพูดก่อนได้ม้ายยคือว่า...."
"ฮะ จริงหรอ กริ๊ดดงบังฉันรู้เดี๋ยวชั้นไปรับเทอเอง รอแปปนะ"
"ไอ้พวกเกาเหลานี่เอง อย่ามายุ่งเลย เดี๋ยวน่าหล่อๆของพวกแกจะเปื้อนเลือด"
"พวกเราไม่กลัว ตุบ ตับ"
สึกระหว่างจิ๋กเก๋กับเกาเหลากำลังเริ่มขึ้นอย่างดุเดือด ในขณะที่
"โอ้ย!"
"ยุนเป็นอะไนน่ะ"
"ปวด โอ้ย ปวดหัวมากเลย"
"สงสัยไมเกรนจะกำเริบ (ละๆ เลิฟๆ) มิค"
"ฮือ"
"เอายามาเร็ว"
"ได้ อ่ะนี่"
"อืม แจสู้ๆนะยุนต้องพักอีกแล้ว"
"รับทราบคร้าบผม"ท่าจรเข้ฟาดหางของแจได้ผลสุดยอด สลบกันไปหมดเลย
"นายทำได้ดีมากเลย รีบพายุนกับยัยนี่กลับบ้านเร็ว"
ไม่ถึงสิบนาทีก็ถึงบ้านลับๆของพวกเขาซึ่งแม้แต่แฟนตัวจิงยังไม่รู้เลย"
"ทำไงกับยัยนี่ดี"
"พาไปโรงบาลดีมั้ย"
"ไม่เอาเดี๋ยวความก็แตกหรอก"
"ใช่ อืม เราทำแผลให้ยัยนี่ดีกว่า
"พวกนายเป็นใคร"
"เทอไม่รู้จักพวกเราจิงง่ะ"
"ก็ใช่นะสิ ไม่งั้นจะถามทำไม"
"สงสัยจะความจำเสื่อม"มิน
"ไม่ก็ต้องไปอยู่หลังเขามาแน่"มิค
"พวกเราคือดงบังชินกิ"บุคคลที่5ตามมา
"ยุนยังไม่นอนอีกหรอ"
"ยัง"
"เออ พวกนาย ชั้นขอตัวกลับบ้านก่อนนะ"
"เดินดีๆหล่ะเดี๋ยวผมไปส่ง"
"ขอบใจนะนายแจ"
"นี่เบอรืผมว่างก็โทรมานะ"
"อือ"
~คัยกันที่ทำให้ชั้นรัก คัยกันที่มาอยู่ในความฝัน คนที่ชั้นคิดถึงอยู่ทุกวัน~
"ฮัลโล"
"ชมหรอตอนนี้แกอยู่ใหนเนี่ย รู่มั้ยว่าชั้นนั่งรอแกมาตั้งแต่8โมง แล้วนี่กี่โมงแล้ว บ่ายสอง ทำไม่เทอทำกับชั้นได้ รู้มั้ยว่า.."
"หยุดพูดก่อนได้ม้ายยคือว่า...."
"ฮะ จริงหรอ กริ๊ดดงบังฉันรู้เดี๋ยวชั้นไปรับเทอเอง รอแปปนะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น