ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : (SF)FRIEND? l
โรเรียนมัธยมึบึ
ริ้!!
"ั้นวันนี้็พอเเ่นี้่อนเเล้วอย่าลืม ส่านที่อาารย์สั่้วยละิน้าว
ให้อร่อยเเล้วพบัน อบุรับ"
โฮ้ยยยยยานอีเเล้วเหรอีวิมี
เเ่านานานอาารย์ิว่า
นัเรียนอย่าพวผม้อเรียน
วิาอาารย์ นเียวั้นเหรอ!? ฮื้ออที่บ่นมานี่ไม่มีไรหรอรับ
ี้เียล้วนๆเลยเสียเวลาินรับ
อย่ามอผมเเบบนั้นนะผมไม่ใ่น เห็นแ่ินะหน่อย
"ไอแบ"ริๆนะุไม่เื่อผม
เหรอ
"ไอเเบ"ุ้อเื่อผมนะเพราะ
ผมไม่ไ้โห
"ไอแบ!"นีุ่ยัไม่เื่อเหรอ
"ไอ้หมา!!"
"เี่ยย!!"โอ้ยใหม เเล้วนี่ใรมาะโนอะไรันเนี่ยะ
"นี่มึมาะโนหาอะไรวะหููเเทบ
เเถ้าหููเเึ้นมามึะรับผิอบยัไห้ะมึะบอพ่อเเมุ่วยัไว่าลูอเาหูเเเพราะมึมาะโนใส่เเล้วโลเราละโลเรา้อเสียประารีีเเบบูไปเเล้วโรเรียนนี้ละะหานัเรียนเ่ สมอีแบบูไ้าที่ไหนเเล้วไหนพวสาวๆอีละที่้ออหัันเป็น เเถบเพราะมึแล้มึะรับผิอบ ยัไห้ะไอฮุน"เหนื่อยรับพูไปนี่ เเถบไม่หายใ
"โอ้ยยยยย มึหยุบ่นไ้ปะเเล้วทีู่เรียเนี่ยะะวนไปิน้าวมึไม่แหาูบ้า เหรอเหลือเเ่พวเราเนี่ยะที่อยู่ในห้อเเล้วารทีู่ะโนใส่หูมึไม่ทำให้ายหรอนะเเละมันไม่ทำ
ให้พ่อแม่มึ้อเสียลูแบบมึไปหรอและไม่ทำให้โลนี้เสียประารที่ีน้อยมาอย่ามึหรอ เเละโรเรียนนี้ไม่้อเสียนัเรียนที่เรียนเ่อย่ามึหรอริริ๊เเล้วผู้หิ็ไม่้อเสียผู้ายที่ัวเี้ยเเถมัวเป็นนหน้าเหมือนหมาพุเิ้ลแบบมึไปหรอนะไอ้เี้ย แฮ แฮ แฮ อน้ำหน่อยิ๊อินไม่ไหวละ"ไอที่บ่นผมนี่ไม่ใ่ใรรับมันื่อ
โอ เฮุน รับสูหล่อพ่อรวยเเ่มันไม่รวย
5555ารเรียน็ีเป็นนัีฬาอ
โรเรียร้วยเเละโสสนิทไม่สนิทยัไไม่รู้หรอเอ้ายัไ5555
"อ่ะ ่อยๆื่มมึ่อยๆหายใ5555"
และนี่ไอำรับริมันื่อิมอิน ที่เรียว่าไอำนี่เพราะผิวมันะออสีแทนๆเลยเรียไอำไปเลย5555
ถึผิวมันะำเเ่มัน็หล่อน่ะ
มันเป็นนที่ไม่่อยพูมาถึอย่านั้นมัน็มีสาวมาให้เลือบ่อยๆนะ
เเ่มัน็ไม่เอาใรเลย รับ
"นี่มึโมโหหิวใ่ไหมถึบ่นยาวนานี่เนี่ยะ"เออ มึิเหมือนุวเลยอิน
"เปล่าเว้ย" เเน่ะ ปิเสธอี
"เออๆแล้วแ่มึเถอะแล้วนี่ไอปาร์มันหายไปไหนอมันอีละ"
ไอนีู่เผลอเเปปเียว็หายไปละ
และไม่้อส่สัยรับไอปาร์ที่ว่านี่ใรมันื่อปาร์านยอลรับหล่อรวย
เรียนเ่ีฬาเ่นเเถมยัเป็น
ประธานนัเรียนอีเพราะุสมบัิทั้หมที่ว่ามานี้ทำให้มีสาวๆามรี๊มันลอเวลาเลย
"เห็นมันบอลืมอที่ห้อประธานนะเลยแวะไปเอา่อนและมันบอ
ให้ไปเอันที่โรอาหารเลยไม่้อรอ" »อิน
"ั้น็รีบไปันเหอะูหิวมาถ้ายั
ไม่รีบไปนีู่ะแหัวพวมึละ"
»เฮุน
"ั้น็ไปันเหอะเี๋ยวนเยอะี้เียแย่โ๊ะับนอื่นละ"
โรอาหาร
"โอ้ยนเยอะะมัไอแบมึไปอโ๊ะนะส่วนูับไอำไปื้อ้าวื้อน้ำให้เเล้วะินไร"เ่มาเพื่อนเพราะู็ี้เียไปเบียับนอื่น เหมือนัน
"แล้วเเ่มึเถอะเอาไร็ไ้"ผมนี่ินไ้หมเเ่ยเว้นแว่าเถอะ
เพราะมันมีลิ่นเวลาินผมทำให้ินไม่ลผมเลยไม่อบไ
"เออๆเี๋ยวมา"
"รีบๆนะพวมึูหิวละ"
10นาทีผ่านไป
้ามารับนี้ผมรอนานนราะอแล้วนะเมื่อไหร่ะมาันอ่ะหิวมาอ่ะวันนี้ยิ่ไม่ไ้ทานอาหารเ้ามา้วย เอ๊ะ นั่นไิปุ๊บ็มาปั๊บ
"ไอฮุน!ไออิน!ทานี้เว้ย"มาเเล้ว มาเเล้วมาเเล้วอาหารมาแล้วร้าาบ
"เ็น้ำลสยหน่อยไหมมึ อ่ะนี่อมึเอาไปแ"ว่าพร้อยื่นอาหารพร้อมน้ำให้ผมอื้มมหอมมา เลยอ่ะินเเล้วนะร้าาาาาบ
"่อยๆิน็ไ้ไหมละมึไม่มีใร แย่อาหารเม็มึไปินหรอนะไอหมาเี้ย"นี่มี่า
"ฝาไว้่อนเหอะมาว่าอาหารอู เป็นอาหารเม็เเถมยัเรียูว่าหมาอีมึนี่ ฝาไว้่อนะ" ผมไม่มีเวลามา่าไอฮุนมันหรอรับเวลานี้อิน่อนไม่อยาบอว่า
หิวมามา
"แล้วนี่ไอานมันยัไม่ลมาอีเหรอวะนี่มัน็นานมาแล้วนะหรือมันะเิหน้ามืถัยะไปแล้ว โทรามมันหน่อยีว่า"นี่็แ่ เพื่อนเเ่็นั่นิ๊ั้แ่ที่ผมมาถึโรอาหารยัไม่เห็นหัวมันเลยนะมันมัวไปทำอะไรอมันวะ้าว
ปลาไม่ยอมทานเียว็ไ้ปวท้อหรออาหารเ้า็ยัไม่ไ้ทานเี่ยวโรระเพาะามหาละเป็นเรื่อ อย่ามอผมอย่านั้นนะผมเปล่าเป็นห่วมันนะเเ่ลัวว่ามันะปวท้อ แล้วถ้ามันปวท้อหนัละ้อเ้า โรพยาบาลอีละานมันละมันยิ่เป็นประธานนัเรียนอยู่เเล้วแน่นอนานมัน้อหนัไม่มีใรมาทำแทน เี๋ยวโรเรียน็เสียหายที่พูมานี่ เป็นห่วโรเรียนล้วนๆเลยนะ ^^
"ูว่ามึไม่้อโทรแล้วมั้"
"ทำไมวะ"เออนั่นิ๊ทำไมวะมันไม่เป็นห่วไอานอ่อ
"พวมึูนู้นเินมาละเเถมเินมา
ับนานะะ้วยไม่เบาเลยนะเพื่อน
เรา"ผมหันไปามที่ไอำมันี้
ใ่นั่นมันานยอลเเถมยัเินมาับนานะาวโรเรียนที่่วนี้มี่าว
หลุมาว่านานะแอบอบานยอล
เเล้วอนนี้านยอล็เินมาับนานะพร้อมับยิ้มหัวเราะให้ันผมอะยอมรับไม่ไ้เลยว่าสอนนี้
เหมาะสมันมาๆเเ่ทำไมผมถึเ็บที่อ้า้ายเหมือนะหายใไม่ ออเลยละเเถมรู้สึเหมือนาะ
ร้อนเหมือนน้ำามันำลัะไหล ออมาผ่านวาเลยผมทนเห็น ภาพนั่นอีไม่ไ้หรอผม้อรีบออไปารนี้่อนที่น้ำามันะไหลออมา
"ไอำมึู...เห้ยไอแบรีบไปไหนวะิน้ายัไม่เสร็เลย"
"ูะไปห้อน้ำ"
"ใหู้ไปเป็นเพื่อนไหมเห็นมึท่า
ไม่ีเี๋ยวให้ไอำมันเฝ้าโ๊ะให้"
"ไม่เป็นไรเว้ยูไปแปปเียวเอพวมึนั่ินันเหอะูไปละ"ว่า
บผม็รีบวิ่ให้ไลาโรอาหาร
เพราะทนมอภาพนั้นไม่ไหว
ใ่เเล้วรับที่ผมทนมอเห็นภาพนั้นไม่ไหวเพราะ ผมอบานยอล ผมไม่รู้หรอว่าอบมันอนไหน
เมื่อไหร่ที่ไหนแ่ผม็อบมันไปแล้วผมว่าอนนี้มันถึเวลาที่ผมวรที่ะัใามันแล้วเพราะผมิว่ามันับนานะน้ะเหมาะสมันถ้าเาสอนอบันริๆผม็วรที่ะยินีับเาไม่ใ่หรือไ
CHANYEOL PART
อนนี้ผมอยู่ห้อประธานนัเรียนรับที่ริเวลานี้ผมวรที่ะอยู่โรอาหาริน้าวอยู่ใ่ไหมละแ่ผมลืมนาฬิาที่ห้อประธานนัเรียนเลย้อรีบมาเอาเพราะผมลัวหายนาฬิานี้มันสำัสำหรับผมมาเะร่ะัวเล็เป็นนให้เป็นอวัวันเิเมื่อปีที่แล้วไม่้อสสัยหรอรับัวเล็นี่ใรัวเล็นี่็ือแบฮยอน บยอนแบฮยอนเป็นนที่ัวเล็
หน้าาน่ารัยิ้มสวยเป็นมิรเรียน็เ่ไม่อยาบอเลยรับว่าผมน้ะ
อบแบฮยอนอบมานานแล้ว
้วยเรื่อนี้ไอฮุนับไอำมัน็รู้แ่ ัวเล็อผมไม่รู้หรอั้นผมอ
ัวไปโรอาหาร่อนีว่าิถึัวเล็อผมไม่รู้อนนี้ไ้ทาน้าวหรือยั ว่าแล้วผม็เินออไปาห้อประธานนัเรียนพวุอาสสัยว่าเป็นประธานนัเรียนมีห้อสวนัว้วยเหรอผมไม่อยาบอเลยรับที่ริพ่อผมเป็นเ้าอโรเรียนนี้ผมเลยอร้ออ้อนวอนให้พ่อสร้าห้อประธานนัเรียนให้ผมเพราะผมไม่อบอะไรที่นเยอะเเล้ววุ่นวายเเละผม็ห่วัวเล็อผม้วยเวลาที่ะ้อรอผมลับบ้านปิเราะลับบ้านพร้อมันเพราะบ้านเราอยู่้าันเลยลับพร้อมันบ่อยๆถ้าวันไหนานเยอะผม็้อลับึและัวเล็อผม็้อลับึ้วยเเละผมไม่อบสายาอผู้ายนอื่นที่มอัวเล็อผมเพราะั้นผมเลยให้พ่อสร้าห้อให้ผมห้อนึไผมะไ้อยู่ับัวเล็สอน ^^
ึๆๆ
"านะ".หืม ใรมาสะิผมน่ะ
"อ้าว นานะมาทำอะไรเหรอ"อ้อ นที่มาสะิผมนะือนานะาวโรเรียนเมื่อไม่นานมานี้มี่าวออมาว่านานะอบผมแ่ใรสนละรับ
เพราะผม็มีนที่ผมอบอยู่แล้ว
"นานะำลัะไปโรอาหาระผ่านมาทานี้เอานพอีเลยเ้ามาทัแล้วนี่านำลัะไปไหนเหรอะ"
"อ้อ ำลัไปโรอาหารพอีนัเพื่อนไว้"
ป่านนี้ัวเล็รอผมนานแล้วมั้
"ั้นนานะอเินไป้วยนะะ"
"ไ้สิ"
"านเป็นประธานนัเรียนนี่าน เยอะไหมะ"
"็เยอะบ้าไม่เยอะบ้าามประสาน่ะ"เมื่อไหร่ะถึโรอาหารนะผม
ิถึัวเล็อผมแล้วนะแล้ว หลัานั้นนานะ็วนผมุยลอทานานะ็เป็นนทีุ่ยสนุนะรับแ่มีบารั้ผม็หัวเราะบ้าเวลาที่นานะเล่าเรื่อลๆให้ฟั อนนี้ผม็ถึโรอาหารเเล้วำลัมอหาโ๊ะอเพื่อนผม
"ไอาน!ไอาน!ทานี้โว้ยย"นั่นไรับะโนเรียนานั้นลัวว่าูไม่ไ้ยินหรือไ
"เออ!นานะั้นผมอัว่อนนะเพื่อนเรียแล้ว"
"แล้ว-"ไม่รอฟัแล้วรับ ประโยแรผมบอไอเพื่อนอผมส่วนประโยที่สอผมหันไปบอนานะานั้น็รีบออารนั้น
เลยผมึ่เินึ่วิ่ไปที่โ๊ะเเ่พอมาถึลับไม่เอัวเล็อผม
ัวเล็อผมไปไหนนะ?
^^ cpm.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น