คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
บทนำ
สายลมแผ่วเบาพัดผ่านเข้ามายังพระบัญชรกว้างแสนงดงามวิจิตรนำความสบายใจให้เกิดขึ้นกับชายหนุ่มในอาภรณ์ขาวทั้งกายผู้หนึ่ง แม้ว่าเขาจะเพิ่งผ่านเวลาที่โศกเศร้าอย่างหาที่สุดไม่ได้ นั่นคือจักรพรรดิเฉวียนเหวินตี้แห่งแคว้นเหวิ่น เสด็จสวรรคตด้วยพระโรคประจำพระองค์ พระชนมายุห้าสิบหกพรรษา พระองค์ยังทรงมีพระโอรสและพระธิดาที่ยังทรงพระเยาว์มากทั้งสามพระองค์ แต่ว่าพระโอรสองค์ใหญ่ขององค์จักรพรรดิพระชันษาเพียงหกขวบ และเป็นหลานชายคนเดียวของชายหนุ่มรูปงามผู้นี้ด้วย...
“ น้าจื้อจ๋า ทำไมเสด็จพ่อหลับแล้วไม่ตื่นล่ะ” เด็กชายในชุดไว้ทุกข์สีขาวรับสั่งถามอย่างไม่เข้าใจ
ชายหนุ่มผู้มีรูปงามนักหนา ใบหน้านวลขาวกระจ่างพยายามส่งรอยยิ้มมาให้หลานชายของเขา
“ เสด็จพ่อของเจ้า กำลังจะขึ้นไปสู่สรวงสวรรค์ แล้วบรรทมรอเพื่อประทับขึ้นหลังมังกรทองไปแล้วจ้ะ”
“ ข้าไม่เห็นมังกรตัวไหนมารับเสด็จพ่อเลยนี่นา” เด็กชายถามด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสา เมื่อแลเห็นพระศพงามสง่าของพระราชบิดาทอดยาวอยู่กับพระแท่นบรรทมและมีเครื่องถวายอยู่รายล้อมพระแท่นเพื่อการสดับปกรณ์ในพระราชพิธีแห่งโศกาลัยทั้งแผ่นดิน
ชายหนุ่มรูปงามประกอบกับใบหน้าของเขายังเยาว์วัยก็พยายามฝืนยิ้มทั้งน้ำตา
“ เสด็จพ่อจะทรงไปกับมังกรทองตัวใหญ่มากๆ มังกรจะมารับพระองค์ในเวลากลางคืนที่เจ้าหลับ พรุ่งนี้
พระองค์จะขึ้นไปสู่สวรรค์บนท้องฟ้า โดยที่เจ้าไม่เห็นพระองค์แล้วนะ เทียนเอ๋อร์”
เด็กชายร่างป้อมแสนน่ารักโอบเรียวคองามมนของชายหนุ่ม แล้ววางศีรษะลงแนบกับเรียวไหล่กว้าง
“ วันหนึ่ง ข้าจะได้ขี่มังกรเหมือนเสด็จพ่อไหม”
“ก็...อีกนาน เทียนเอ๋อร์...” เสียงทุ้มหวานตอบรับ
“ น้าจื้อๆ ท่านจะนั่งบนหลังมังกรตัวใหญ่ๆไปกับข้าหรือเปล่า”
ดวงตาเรียวงามของน้าจื้อสบกับดวงตากลมโตสุกใสของเทียนเอ๋อร์
“ น้าสัญญา...เทียนเอ๋อร์ น้าจะนั่งบนหลังมังกรใหญ่ไปกับเจ้า”
“ ตอนนี้ไม่ได้เหรอ” เสียงเล็กฟังแล้วชวนให้รัก ชวนให้กอด
“ ไม่ได้ เทียนเอ๋อร์ของน้า ไม่ได้ๆ เจ้าต้องอยู่ที่นี่ แล้วน้าอยู่กับเจ้าเองนะจ้ะ”
นิ้วเรียวบางของเทียนเอ๋อร์เกี่ยวของผู้เป็นน้าชายไว้
“ เทียนเอ๋อร์ก็เชื่อว่า น้าจื้อจะอยู่กับเทียนเอ๋อร์จนถึงวันที่เราขี่มังกรตัวใหญ่ๆกันนะ”
“ ตามนั้น...น้าสัญญา...วันหนึ่งน้าจะพามังกรทองมาหาเจ้า...ไปสู่สวรรค์ชั้นฟ้า”
รอยยิ้มของเทียนเอ๋อร์ ทำให้เขาคลายความโศกเศร้าจากการสวรรคตขององค์ฮ่องเต้ผู้ลาลับ
พระสุรเสียงของพระราชโองการยังดังก้อง เมื่อเขารับหน้าที่จากพระจักรพรรดิ
“ หยางจื้อ ข้าจะแต่งตั้งให้เจ้าเป็นพระมาตุลา ผู้สำเร็จราชการแห่งต้าเหวิ่น”
ชายหนุ่มรูปงามน้อมรับบัญชา แต่เขาก็หวั่นเกรงว่าเขายังมีอายุน้อยเกินไปจะรับหน้าที่นี้ได้
หากว่าพระจักรพรรดิทรงรับสั่งว่า เขาเป็นพระอนุชาองค์เดียวของฮองเฮาที่ทรงรักอย่างยิ่งในวัยใกล้ฝั่ง และเขาได้พิสูจน์มาแล้วว่า เขามีความสามารถในการปกครองและทำหน้าที่นี้ได้
“ หยางจื้อ ข้าขอฝากเทียนเอ๋อร์ด้วยนะ ข้ามีวาสนาน้อย มามีลูกตอนแก่ แถมอีกสองคน...ก็ยังนอนในเปล...
ฟงเอ๋อร์กับหยงเอ๋อร์...ข้าต้องการให้เจ้าชวนดูแลพวกเขาด้วย...”
“ กระหม่อมรับหน้าที่ดูแลพระโอรสธิดาฝาแฝดแล้วพระเจ้าค่ะ”
ชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง เขาเป็นพระอนุชาองค์เล็กขององค์ฮ่องเต้ เรียกกันว่า ท่านอ๋องห้า กราบทูล
“ ขอบใจนะ อิงหลิว พี่คงต้องฝากคู่แฝดให้เจ้าเสียแล้ว ส่วนเทียนเอ๋อร์...”
สุรเสียงกังวานของจักรพรรดินั้น ก็เริ่มแผ่วเบา เมื่อทอดพระเนตรชายหนุ่มผู้นี้
แววพระเนตรของพระองค์ยังทอแสงประกายดังดารา...ราวกับว่า ทรงสง่างามครั้งวัยหนุ่ม
“ ลูกเทียนเอ๋อร์ เป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ และเป็นบุตรชายของพี่สาวของเจ้า หลี่หยางจื้อ ญาติผู้น้องของข้า และเป็นบุรุษหนุ่มผู้มีปรีชาสามารถที่ประจักษ์ต่อวังหลวงแห่งนี้...ข้าฝากเจ้า...เจ้าจงดำรงตำแหน่ง พระมาตุลาแห่งฮ่องเต้ จนกว่าเขามีอายุยี่สิบปีแล้ว เจ้าจะสามารถมีชีวิตที่เจ้าต้องการได้”
แล้วหลี่หยางจื้อก็น้อมรับบัญชาทั้งน้ำตาที่ไหลอาบเรียวแก้มบนใบหน้าอ่อนเยาว์ของเขา...
“ รับด้วยเกล้า ฝ่าพระบาท”
...เทียนเอ๋อร์...ข้าจะเป็นพระมาตุลาของเจ้า แล้วเจ้าจะเป็นจักรพรรดิที่ดีดังพระบิดาของเจ้า
ในอนาคตที่รอเจ้าอยู่เบื้องหน้า!...ข้าพร้อมพิทักษ์รักษาเจ้าแล้ว...
~*~*~*~*~*~
แนะนำไปแล้วจ้ะ ไม่ต้องตกใจกันนะ...ไม่ดราม่าค่ะ ตอนนี้ฮ่องเต้องค์ก่อนเพิ่งเสียไป
แล้วน้าจื้อแกเลยรับหน้าที่เป็นพระมาตุลาอย่างนี้เอง...
ความคิดเห็น