รับวิจารณ์นิยายค่ะ (ปิดการรับชั่วคราว รอบแรก)

ลำดับตอนที่ #293 : ส่งงานวิจารณ์เรื่องPromise' สัญญาอันตรายจากนายวายร้ายเบอร์ 1 ! (โดยMINI_COSPLAY*)

     อันดับแรกของแทนตัวนักวิจารณ์ว่าไรเตอร์นะคะ คุณแจนได้ให้ไรเตอร์ได้มาวิจารณ์นิยายเรื่องนี้ค่ะ แต่ไรเตอร์เองแม้จะไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพ แต่ก็จะวิชาให้เท่าที่ทำได้นะคะ

     ในส่วนแรกเลยนะคะที่เรื่องของชื่อเรื่องค่ะ ชื่อเรื่องนี้แม้ว่าจะยาวไปหน่อย แต่ก็ยังอยู่ในสัดส่วนที่ดีค่ะ อีกทั้งความหมายก็ยังเข้ากับเนื้อเรื่องด้วย อันนี้ถือว่าลงตัวค่ะ

     ส่วนที่สองคือเรื่องของการแนะนำเรื่องแบบย่อๆ นะคะ ใน่วนนี้นั้นนักเขียนยังเขียนให้สับสนอยู่นะคะ ไม่ทราบว่าไรเตอร์คิดไปเองคนเดียวหรือเปล่า หากนักเขียนไม่มั่นใจก็ลองกลับไปอ่านทวนดูได้นะคะ ว่ามีส่วนไหนที่เหมือนว่ายังค้างอยู่น่ะค่ะ

     ส่วนที่สามคือข้อมูลเบื้องต้นนะคะ ข้อมูลเบื้องต้นนี้ถือว่าจัดรูปแบบได้เกือบสมบูรณ์แล้วค่ะ เพียงแต่นักเขียนยังไม่เนื้อที่ไม่ได้ดีเท่าที่ควร เพราะว่านักเขียนเองปล่อยให้ส่วนนี้ว่างจนเกินไป ว่างจนแทบไม่ได้เนื้อหาเบื้องต้นของเนื้อเรื่องนี้เสียเท่าไหร่ ส่วนเรื่องของแบนเนอร์นั้นถือว่าในส่วนแบนเนอร์ของนักเขียนเองใช้ได้แล้วค่ะ เพียงแต่ในส่วนรับแลกแบนเนอร์นั้น น่าจะนำมันมาอยู่ในแนวเดียวกันนะคะ แล้วก็การจัดแบนเนอร์ในส่วนนี้ แนะนำว่าให้จัดเป็นแบบเดียวที่ต่อกันเลยดีกว่านะคะ เพราะนักเขียนยังคงแยกเป็นสองไฟล์ของแบนเนอร์อยู่ ทำให้นักอ่านเองที่สนใจในนิยายเรื่องอื่นที่นักเขียนแปะไว้จะสับสนค่ะ ประมาณว่ายังอ่านชื่อเรื่องแบนเนอร์ไม่จบ มันก็จะมีลายแปลกๆ โผล่มาอีก จะสร้างความสับสนแก่นักอ่านได้นะคะ ซึ่งในส่วนนี้ยังคงต้องแก้ไจอยู่นะคะ

     ส่วนที่สี่คือเรื่องของชื่อตอนย่อยนะคะ ในชื่อตอนย่อยที่เป็นภาษาอังกฤษนั้นขึ้นอยู่กับสไตร์ของนักเขียนแต่ละคนก็จริงนะคะ เพียงแต่ในบางชื่อมันยังแปลความหมายได้ไม่เข้ากับเนื้อเรื่องเท่าไหร่ อีกอย่างตรงจุดนี้เองก็เป็นเรื่องที่เซนซิทีฟ (sencetive) สำหรับนักอ่านหลายคนเช่นกันนะคะ อยากให้เข้าใจในจุดนี้ด้วยค่ะ

     ส่วนสุดท้ายนะคะคือส่วนของเนื้อเรื่องค่ะ ในส่วนนี้นั้นยังมีส่วนที่ต้องวิจารณ์ในหลายๆ จุดนะคะ ขอให้เข้าใจด้วยค่ะว่าไรเตอร์เองก็เป็นคนละอียดอีกแบบหนึ่ง ในส่วนนี้นั้นเรื่องของการจัดแบบข้อความถือว่าอยู่ในช่วงที่ใช้ได้แล้วค่ะ เพราะตัวอักษรมีขนาดที่อ่านง่าย สบายตา และเว้นบรรทัดได้อย่างพอดีและพอเหมาะ แต่ถ้าหากกล่าวในจุดบกพร่องก็คือจะอยู่ในส่วนของคำ เพราะว่าบางคำนั้นนักเขียนยังคงมีตกหล่นอยู่บ้างซึ่งหาเจอได้เป็นส่วนน้อย เพียงแต่คำที่ผิดไปนั้นมันอาจจะทำให้เข้าใจผิดก็ได้นะคะ ว่านักเขียนตั้งใจเขียนจริงๆ หรือเปล่า มันอาจจะสับสนได้ในระยะหนึ่งค่ะ ส่วนเนื้อเรื่องนั้นยังเห็นได้ชัดว่านักเขียนเน้นในเรื่องของบทสนทนามากกว่าบทบรรยายอยู่ ซึ่งอ่านไปอ่านมาแล้วมันจึงดูเวิ่นเว้อ เพราะว่าในส่วนของคำบรรยายนั้นนักเขียนยังบรรยายน้อยมาก หรือไม่ก็บรรยายไม่เข้าถึงเหตุการณ์หรืออารมณ์ของแต่ละตอน ทำให้มันยังรู้สึกว่าขาดข้อมูลหรือว่าเหตุการณ์ที่ยังต้องการรายละเอียดอีกมาก เพราะถ้าบรรยายแค่มีอะไรเป็นยังไงแค่น้อยนิด บางทีนักอ่านอาจจะตั้งคำถามต่อไปว่าแล้วมันเป็นยังไงต่อละ นี่จะทำให้เกิดปมได้นะคะ เพราะว่าเรื่องราวจะไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าที่ควร และดูไม่น่าติดตาม อันนี้ไรเตอร์ไม่ได้จงใจว่าหรอกนะคะ เพียงแต่แค่วิจารณ์ให้เห็นมุมอีกมุมก็เท่านั้นเอง ส่วนอีกเรื่องก็คือการใช้คำค่ะ ตามแนวนิยายแบบนี้ถึงแม้ว่าจะอยู่ในบทพูดที่ในกรณีเป็นแบบเพื่อนหรอว่าพอจะสนิทกันอยู่บ้าง หรือว่าเกิดอาการไม่ดียังไงขอแนะนะว่าอย่าใช้ภาษาวิบัติอย่าคำว่า 'กู' 'มึง' อะไรแบบนี้เลยดีกว่านะคะ เพราะว่ามันเป็นภาษาวิบัติ ซึ่งยังไม่ดีนักหากอยู่ในนิยายแนวนี้ เพราะว่าเราไม่ได้อยู่ในช่วงของพ่อขุนรามคำแหงฯ ถือว่าคำแบบนี้เป็นภาษาวิบัติ แต่ถ้าถามว่าแล้วใช้กับในนิยายไม่ได้เลยเหรอ ไรเตอร์ว่าก็ยังได้อยู่นะคะ เพียงแต่คำแบบนี้ต้องเอาไปใช้กับชนชั้นต่ำ ประมาณว่าอยู่กับ เจ้านายกับลูกน้อง หรือว่าระหว่างนายหนี้กับลูกหนี้ ยังพอใช้คำแบบนี้ได้อยู่ค่ะ เพียงแต่ในกรณ๊ในนิยายเรื่องนี้มันไม่ได้อยู่ในแบบภาษาวิบัติที่ถูกต้อง มันจะทำให้นิยายเกิดความวิบัติตามไปด้วยก็ได้นะคะ เพราะว่านิยายเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้นักอ่านอ่านแล้วรุ้สึกอินตามไปด้วย หากมีภาษาวิบัติมาขัดเสียก่อน จะทำให้เรื่องราวมันล่มไม่เป้นท่านะคะ แล้วอีกเรื่องก็คือการใช้อิโมติคอนค่ะ เรื่องนี้ในบางตอนยังถือว่าใช้อีโมติคอนไม่เข้ากับเนื้อหาอยู่ ดังนั้นต้องสังเกตุหรือว่าหาข้อมูลด้วยนะคะ ว่าอิโมติคอนไหนเข้ากับอารมณ์อะไรมากกว่า อยากเช่นตอนที่ครูบอกว่า "เธอออกไปเลยนะ! ออกไปหลับข้างนอกเลยไป! + - +" การใช้อิโมติคอนแบบนี้หมายถึงว่าครูกำลังเครียด มึน งง หรือปวดหัวค่ะ แต่นักเขียนกลับบบรรยายว่าครูจ้องสายตามาทางนางเอก แบบนี้ต้องใช้อิโมติคอน " -_-+++ " แบบนี้มากกว่านะคะ ถึงจะบอกได้ว่าสงสายตา ดังนั้นควรใช้อิโมติคอนให้ถูกด้วยนะคะ เพราะว่าอิโมติคอนเองก็เป็นสัญลักษณ์หนึ่งที่บอกถึงสีหน้าท่าทางหรือว่าอารมณ์ได้ในระดับหนึ่งเช่นกันค่ะ แต่ในภาพรวมอื่นๆ ถือว่าดีแล้วค่ะ

     เอาล่ะคะ สุดท้ายนี้ไม่ว่าในส่วนที่ไรเตอร์ได้วิจารณ์ไปนั้น นักเขียนจะนำไปปรับปรุงแก้ไขในส่วนใดนั้นไรเตอร์ไม่ได้บังคับหรอกนะคะ เพราะนั่นมันขึ้นอยู่กับตัวของนักเขียนเองด้วยว่าต้องการให้มันเป็นแบบนี้อยุ่ตั้งแต่แรกหรือเปล่าค่ะ ยังไงก็ต้องขอบคุณ คุณแจน ด้วยนะคะที่ได้ให้ไรเตอร์ได้มาวิจารณ์นิยายเรื่องนี้ ขอให้นักเขียนเองก็พัฒนาฝีมือต่อไปแล้วกันนะคะ โชคดีค่ะ
.............................................................................................................................................................


     - ใครสนใจนิยายเรื่องนี้ ขอเชิญได้ที่ลิ้งค์นิยายด้านล่างนี้เลยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ ^^
         http://writer.dek-d.com/nooeye762533/writer/view.php?id=743178