คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การเชื้อเชิญของชายชุดดำ
“เฮ้อ...น่าเบื่อจังฝนตกอีกแล้ว” เปีย เด็กสาวผมยาว นั่งริมหน้าต่างพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย ก่อนจะหันมาทางไอ เด็กสาวที่กำลังนั่งแกว่งปากกาน้ำเงินในมือ
“เออ...ไอวันนี้แกต้องไปทำงานพิเศษที่ไหนอีกล่ะ?” เปียถามขึ้นเมื่อเห็นไอที่กำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้ ด้วยสีหน้าเรียบเฉยหันมาทางเธอ
“ก็ร้านกับข้าวข้างโรงเรียนนั่นแหละ” ไอตอบ “แล้วมีอะไรรึเปล่าถึงถามอย่างนี้”
“ก็วันนี้วันเกิดรันก็เลยจะชวนแกไปด้วย” เปียพูดพร้อมชี้ไปที่รัน เด็กหนุ่มหน้าตาดีที่กำลังนั่งพูดคุยอยู่กับเพื่อน
ภายในห้องไม่ว่าใครก็ต้องหลงเสน่ห์ของรัน ที่ดูเป็นคนขี้เล่นใจดี และที่สำคัญคือ เขาเป็นเด็กเรียนดี สามารถเข้ามหาวิทยาลัยโดยที่ไม่ต้องสอบเลย คุณสมบัติที่เพียบพร้อมทุกอย่าง ทำให้เด็กสาวทุกคน เดินเข้าแถวให้เขาเลือกได้ตามสบาย
แต่หนึ่งในนั้น ต้องไม่ใช่ไอ ที่เรียนดีไม่แพ้รัน เธอจึงรู้สึกไม่ดีกับเด็กหนุ่มคนนี้มาก เพราะไม่ว่าเธอจะได้ที่หนึ่งยังไง เธอก็ไม่ใช่คนเดียวที่ได้
ไอหันไป ส่งสายตาที่บ่งบอกถึงความเบื่อหน่ายที่สุดให้เด็กหนุ่มทันที แต่เด็กหนุ่มกลับยิ้มตอบให้ ทำให้เด็กสาวต้องรีบหันกลับมาทางเดิมอย่างเร็ว
‘น่าเบื่อที่สุดเลย”
ไอตะโกนขึ้นในใจ ก่อนจะนั่งจดการบ้านบนกระดานที่ตอนนี้ แทบจะต้องเอากระดานอีกแผ่นหนึ่งมาต่อ
เสียงกริ่งของโรงเรียนดังขึ้น นักเรียนทุกคนต่างวิ่งลงบันไดอย่างไม่กลัวตาย ต่างจากไอ ที่คอยเดินอย่างระวังทุกก้าวที่เธอเดินไป
เพราะเธอไม่รีบที่จะกลับบ้านไปนั่งเล่นเกม หรืออินเทอร์เน็ตเหมือนคนอื่นๆ แต่เธอต้องไปทำงานที่ร้านอาหาร ที่อยู่ข้างๆโรงเรียน
เสียงกลุ่มของรันดังขึ้นด้านหลังของเธอ ไอรีบเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นทันที เท้าของเธอแตะบันไดขั้นแรกแล้ว สายตาของเธอมองออกไปนอกหน้าต่าง ที่มีวิวของหน้าตึกมัธยมปลาย เหมือนทุกครั้ง
แต่ครั้งนี้ กลับมีชายหนุ่มในชุดดำคนหนึ่ง ยืนอยู่ที่หน้าตึก เหมือนกำลังมองหาใครสักคน ไอมองชายหนุ่มคนนั้นอย่างตั้งใจ ก่อนจะรีบลงบันไดไปชั้นล่างต่อไป เพื่อไม่ให้ไปทำงานสาย
ไอเดินออกมานอกโรงเรียนแล้ว เธอตรงไปยังร้านอาหารที่เธอทำงานอยู่ทันที และดูเหมือนว่าวันนี้ลูกค้าเองก็เยอะจนล้นร้านเหมือนทุกวันไม่เปลี่ยน
ภาพๆนี้ ดูเหมือนเป็นภาพปกติของทุกคน แต่สำหรับเธอ วันนี้ดูแปลกไปจากเดิมมาก เพราะคนที่อยู่ในร้าน มีชายหนุ่มใส่ชุดดำนั่งอยู่ในร้าน กับในมือที่ถือแก้วน้ำเปล่าที่มีอยู่ก้นแก้วดื่มเป็นระยะๆ
“อ้าว ไอมาทำงานเร็วคนเต็มร้านเลย” คุณป้าเจ้าของร้านที่กำลังเคี้ยวแกงอยู่พูดขึ้น
เมื่อเสียงของป้าเจ้าของร้านจบลง ชายหนุ่มชุดดำก็หันหน้ามองไอ ที่เดินเข้าไปในร้านแล้ว
“ไอ...” ชายหนุ่มพูดชื่อซ้ำอีกครั้ง เพื่อความแน่ใจ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปของไอไว้ และเดินออกจากร้านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เดี๋ยว!” เสียงเล็กๆของไอดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มชุดดำหยุดเดิน และหันมองเธอ “เมื่อกี้คุณถ่ายรูปฉันใช่ไหม?”
“ครับ” เขาตอบอย่างตรงไปตรงมา จนเด็กสาวตั้งตัวแทบไม่ทัน
ชายหนุ่มเอาผ้าคลุมหน้าออก เผยให้เห็นใบหน้าที่ยังดูอ่อนเยาว์ ผมม้าปัด กับผมยาวถึงต้นคอสีแดงฉาน ชายหนุ่มตรงหน้า สะกดให้ไอหยุดทุกอย่างได้ในทันที
สายตาที่ดูมีเสน่ห์เฉียบคมของเขา ที่แค่ได้มองก็สามารถหยุดโลกได้ทั้งใบทีเดียว เขาหยิบโทรศัพท์ไอโฟน ขึ้นมายื่นให้ไอ
“เธอคงเคยได้ยินชื่อ Liar Game สินะ”
ไอใช้นิ้วเลื่อนดูหน้าเว็บคร่าวๆ ก่อนจะถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“เกมหลอกคนนี่” ไอยื่นไอโฟนคืนให้ชายหนุ่ม “ไม่ล่ะ คุณจะชวนฉันเล่นใช่ไหมล่ะ?”
“ครับ” ชายหนุ่มเก็บโทรศัพท์คืน และฉีกยิ้มออก “อันที่จริง ถึงชื่อมันจะบอกว่า Liar(หลอก) แต่ที่จริงแล้ว เกมนี้สร้างขึ้นเพื่อ ให้พวกคุณใช้ไหวพริบ ทำให้ศัตรูแพ้เองโดยไม่ต้องออกแรงต่างหากล่ะครับ”
“...ฉันจะได้อะไร...?”
คำถามที่ไอพูดขึ้น ทำให้ชายหนุ่มฉีกยิ้มมากกว่าเก่าทันที เพราะหากถามเช่นนี้ แสดงว่า อีกฝ่ายให้ความสนใจอยู่ไม่น้อย
ชายหนุ่มหยิบนาฬิกาทรายขึ้นมา ไอมองด้วยสายตานิ่งเฉย แต่เต็มไปด้วยความสงสัย เพราะนาฬิกาทรายที่ชายหนุ่มหยิบขึ้นมา ไม่มีทรายอยู่ภายใน เขายื่นให้ไอจับมันไว้
ไอมองและพิจรนา เจ้านาฬิกาทรายตรงหน้า ก่อนจะจับมันไว้! สายลมที่มีความรุนแรงพัดใส่ไออย่างบ้าคลั่ง
“โอ๊ย!?” สายลมที่พัดใส่เธอ เหมือนมีคมมีดนับร้อยแฝงอยู่ภายใน ร่างของเด็กสาวมีรอยบาดปรากฏขึ้น รอบข้างของเธอกลับกลายเป็นสีดำสนิท มีเพียงนาฬิกาทราย ในมือเธอเท่านั้นที่เปร่งแสงสีขาวนวลออกมา ภายในนาฬิกาทรายมีทรายสีขาว อยู่ภายในนาฬิกา แทบจะล้นออกมาด้านนอก...
ความคิดเห็น