ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn] Love ripperรักร้ายๆของยัยตัวดี

    ลำดับตอนที่ #2 : Daughter of The Ripper

    • อัปเดตล่าสุด 7 ต.ค. 53


    "เอาล่ะ ฟังนะคิเรน ฉันกำลังจะหนีจากที่นี่  ใครเข้ามาขวางเรา ช็อตมันซะ!"ฉันกำลังพูดอยู่กับสัตว์ในกล่องของฉัน.....คิเรน มันเป็นกระรอกบินตัวเล็ก แต่ความสามารถ ร้ายกาจทีเดียว ฉันคงลืมแนะนำตัวไป ฉันชื่อ ไซเรน อายุ23ปี ฉันเป็นว่าที่หัวหน้าแก๊งมาเฟีย ของพี่สาวฉัน....เซริน ฉันเกลียดกฎเกณฑ์และการบังคับ ฉันก็เลยคิดจะหนีออกจากแก๊งและประเทศนี้...อเมริกา ไปที่บ้านเกิดฉัน อิตาลี่ แต่การจะหนีออกไปนั้น.....ไม่ใช่เรื่องง่าย ฉันก็เลยคิดจะฝ่าไปด้วย แส้ไฟฟ้าแรงสูงนี่ และแน่นอนคิเรนด้วย ไฟธาต์ของฉันคืออัสนีน่ะ อ้อ ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะทำใครตาย เพราะฉันแค่จะทำให้ขยับไม่ได้เท่านั้น แต่ถ้าใครตื้อมากละก็....ไม่แน่....
    "ชาร์ตไฟเต็มที่แล้วนะคิเรน"
    "งี๊ดๆ (^ _ _ ^) (^ - - ^)"คิเรนพยักหน้าอย่างเข้าใจ
    "ไปกันได้แล้ว"อาจจะคิดว่าฉันกลัวนะ แต่เปล่าเลย ฉันยิ่งคิดว่าสนุก นี่เป็นครั้งแรกเลยด้วยซ้ำ ที่ฉันจะได้สู้กับคนเก่งๆในแก๊ง หึๆ(แต่ไม่รู้จะได้เจอ คนเก่งๆรึเปล่า/อั่ก! คนเขียนโดนไฟช็อต)
    ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
    ฉันวิ่งออกจากห้องอย่างว่องไว ถ้าเป็นไปได้ ฉันไม่อยากจะเสียเลือด เพราะถ้าฉันเห็นเลือดตัวเองไหลเมื่อไหร่ เมื่อนั้น....ทุกคนในแก๊งอาจตายหมด!!!
    "คุณหนูครับ จะไปไหน เดื๋ยวก่อนครับ!!"มาแล้วสินะ เหยื่อรายแรกของฉัน นายคนหนึ่งในแก๊งวิ่งมาขวางหน้าฉันไว้ ไวไม่เบานิ
    "จะไปไหนครับ?"เขาถามเสียงเรียบ
    "ไปจากแก๊งนี้ยังไงล่ะ!"ฉันกระแทกเสียง
    "ไปไม่ได้นะครับ คุณหนูจะเป็นหัวหน้าแก๊ง ในอีกไม่กี่ปีนี้แล้วนะครับ!"อะไรกันนักนะ กับไอ้ตำแหน่งบ้านี่เนี่ย ฉันชักจะไม่สบอารมณ์แล้วนะ!!!
    "ถอยไป"ฉันพูดเสียงเรียบอย่างข่มอารมณ์
    "ไม่ครับ ถ้าคุณหนูจะไป....ก็ต้องฆ่าผมก่อนครับ!"หมอนี่ชักท่อนอะไรสักอย่างออกมา ให้เดานะหมอนี่ คงเป็นพวกใช้มายาแน่ๆ ชักจะสนุกแล้วสิ~ หึๆๆๆๆ
    "ได้~ เตรียมตัวตายได้แล้ว!!"ฉันชักแส้ออกมา
    เฟี้ยววววว~
    ฉันฟาดแส้ไปทางหมอนั่น ไม่น่าเชื่อว่าหลบได้ แต่แค่นี้มันยังดีไม่พอหรอกนะ!! แส้ฉันน่ะ....มันเลี้ยวได้~ หึๆๆๆ   (ว้าว*-* เลี้ยวได้ด้วย//เพี๊ยะ! คนเขียนโดนแส้ฟาด=w=///) 
    เพี๊ยะ! เปรี๊ยะๆ เปรี๊ยะๆ
    "อั่ก!"กระอักเลยละสิ โดนไฟฟ้าแรงสูงช็อตน่ะ หึๆ
    ตุ้บ
    หมอนั่นล้มลงไปนอนกับพื้น อ่อนแอจริงๆ ยังไม่ได้แสดงพลังให้ดูเลยนะ ภาพมายาน่ะ
    "คุณหนู....ครับ...."เชิญเรียกไปเถอะ ยังไงก็ยืนไม่ขึ้นไปอีกนาน
    ตึกๆๆๆๆ
    ฉันวิ่งต่อออกมา ลืมบอกไป ที่นี่คือคฤหาสน์ของแก๊งฉันน่ะ ใหญ่เอาการเชียวล่ะ ฉันถึงได้บอกไงว่างานนี้ไม่หมูนัก
    "คุณหนู.....กำลังจะหลบหนี!!!"ไอ้บ้านั่น(กรอด~) มันรวบกำลังเฮือกสุดท้ายตะโกนบอกพวกคนในแก๊ง ยังไงก็ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดหรอก แค่ฆ่ามันให้หมดทุกคนก็พอ~หึๆ(เริ่มโรคจิต/โดนยัน)
    ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

    ฉันวิ่งอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ทั้งแก๊งจะแห่กันมาล้อมฉัน
    "คุณหนูครับ/คะ!!!"เสียงของผู้ชายและผู้หญิงสิบกว่าคนตะโกนเรียกฉัน เข้ามาสิ ฉันจะได้ซัดซะให้หมด โชคดีที่พี่เซรินยังไม่มา ไม่งั้นงานนี้จะยากกว่าที่คิดไว้เยอะแน่ คนพวกนั่นแห่กันเข้ามาขวางฉัน ใครสน ขวางกันอย่างนี้ก็ต้องช็อตให้หมด!
    "คิเรน กำแพงไฟฟ้า!"ฉันตะโกนบอกคิเรนที่บินอยู่ข้างๆฉัน
    "งื๊ดๆ (^>_<^)"
    เปรี๊ยะๆ เปรี๊ยะๆ เปรี้ยงงงงง!!
    "อั่ก!!!!!!"สายฟ้าผ่าลงมาเป็นแถบ นี่แหละกำแพงไฟฟ้า คนพวกนั่นกระอักเลือดล้มกันไปหลายคน เหลืออยู่สามคนที่ยังไม่ล้ม ฝีมือไม่เลวนิ ป้องกันกำแพงไฟฟ้าของฉันได้ แต่...มันยังไม่หมดหรอกน้า~
    "คิเรนชาร์ตไฟเตรียมไว้ เดี๋ยวนี้!"ฉันสั่ง สามคนนั่นแห่เข้ามาพร้อมกัน คิดจะโจมตีพร้อมกันอย่างนั้นหรอ รู้จักฉันน้อยไปแล้ว~
    พึบ ผับๆๆๆๆๆๆ
    ฉันแกว่งแส้ไปมารอบตัว สามคนนั่นผงะไปเล็กน้อย คิดว่าฉันป้องกันตัวงั้นหรอ~ ฉันยื้อเวลาต่างหาก!
    "พร้อมนะ คิเรน"
    "งี๊ด~(^>_<^)"
    "บอลไฟฟ้า!!!"
    พึบๆๆ
    ฉันแกว่งแส้เป็นรูปวงกลม จากนั้น....
    ตู้ม!!!
    ไฟฟ้าจากคิเรนที่ปล่อยออกมาผ่านช่องแส้ที่เป็นวงกลม เมื่อออกมาไฟฟ้านั้นเป็นวงกลม ถล่มเข้าไปช็อต ไอ้สาม'ตัว'นั้นเต็มๆ
    "อ๊ากกกกกก~"ร้องกันเข้าไป เสียงของความเจ็บปวดของคนอื่นมันเพราะดีจริงๆ หึๆๆๆๆๆๆ กระอักเลือดกันเข้าไป ตายกันเข้าไป นี่แหละเรื่องสนุกประจำวันนนนน~(จิตได้ใจจริงๆ)
    ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
    ในที่สุดฉันก็ออกมาจากคฤหาสน์จนได้ ต่อไปก็......
    เพี๊ยะ
    ฉันฟาดแส้เข้าไปที่ตัวคิเรน ไม่ต้องกลัวว่ามันจะเจ็บหรอกนะ มันเป็นกระรอกบินที่ดูดไฟฟ้าได้ แล้วเมื่อดูดเมื่อไหร่ตัวมันก็จะพองออก ตามจำนวนไฟฟ้าที่ได้รับ
    "งี๊ดๆๆๆๆๆ"เอาล่ะ คงพอแล้วมั้ง ฉันทำอะไรน่ะหรอ ก็ทำให้คิเรนพองขึ้น จนฉันขี่มันได้ยังไงล่ะ
    "ไปที่สนามบินเลยคิเรน"ฉันที่ตอนนี้ขึ้นมานั่งบนคิเรนแล้ว สั่งคิเรน ฉันหันหลังมองสากคนและศพและเลือดมากมายที่กองกันอยู่ในคฤหาสน์ มันคงเป็นกรรมของพวกนายและเธอ ที่ต้องตายด้วยมือของ คนที่ได้ชื่อว่าเป็น ลูกสาวของนักฆ่า....อย่างฉัน
    20นาทีต่อมา
    "เก่งมาก คิเรน"ตอนนี้ฉันอยู่หน้าสนามบินแล้ว แต่ก่อนหน้านั้น ฉันต้องทำให้คิเรนตัวเล็กลงก่อน
    "อะ จับแส้ซะ"
    "งี๊ดๆ"ฉันให้คิเรนจับแส้ฉันไว้ แส้ฉันน่ะ ถ้าคิเรนจับมันจะดูดไฟฟ้ามา แต่ถ้าฉันฟาดใส่คิเรน มันจะถ่ายไฟฟ้าไปที่คิเรน แส้นี้น่ะ พี่เซรินเค้าทำให้ฉันโดยเฉพาะ ไว้ค่อยตอบแทนบุญคุณ ชาติหน้าแล้วกัน(อกตัญญูซะจริง//อ๊ากกกกก~โดนไฟช็อต)
    "เอาล่ะไปกันได้แล้ว"ฉันจะได้กลับไปแล้ว.......อิตาลี่ บ้านเกิดของฉัน


    nu
    eng

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×